De bus

Ik reis vaak met het openbaar vervoer en vind het dus ook handig als ik mijn honden mee kan nemen. Jamie is geen probleem die hou ik gewoon op de arm. Maar Kiwi vindt het nog erg eng. Ze stapt niet zelf de bus in en ik vind het lastig hoe ik dit nou moet begeleiden. De auto vond ze eerst ook eng maar daar is ze al helemaal overheen. Met geduld en koekjes is dat goed gekomen. Helaas kan ik niet van de buschauffeur verwachten dat ie zoveel geduld heeft.
Ik heb haar al wel eens in de bus gehad, heb haar toen aan haar tuigje er in getild, maar dat is niet echt heel vriendelijk. Eenmaal in de bus ging het wel prima. Ze was nieuwsgierig maar ging wel rustig liggen, niet overmatig gestrest.

Hoe zouden jullie dit aanpakken?

Heb je niet iemand in familie- of kennissenkring die een grote bus rijdt? Misschien mag je daar oefenen, zonder motorgeluid, zonder dringende medepassagiers, zonder ongeduldige chauffeur, zonder stress.
Als je vlakbij een busstation woont waar bussen een tijdje stilstaan mag je misschien van een hondvriendelijke chauffeur in zijn bus oefenen tijdens zijn wachttijd.

Inderdaad kan je niet verwachten van de buschauffeur of hij/zij geduldig wil zijn, maar misschien is er een mogelijkheid om op het busstation te oefenen.
Wij stapten n.l. altijd op het busstation in, zodat we tenminste een reis zittend konden doorbrengen, maar dat terzijde.
Onze bus stond altijd al open en wij konden dan al plaats nemen, terwijl de chauffeur er nog niet eens was.
Ik weet niet of jij die mogelijkheid hebt, maar anders zou ik het gewoon eens vragen aan een chauffeur. Wil deze niet, dan zou ik het gewoon aan een ander vragen, als ik jou was.
Zou toch geweldig zijn dat Kiwi zo haar angst kwijt kan raken.

Ik heb net 2 oudere honden geadopteerd, (nu nog even een maand proeftijd) die absoluut niet gewend zijn aan het openbaar vervoer. Maar aangezien ik geen auto heb, zullen ze af en toe toch ook eens mee moeten.

Ik had in mijn hoofd om te beginnen naar een bushalte dichtbij te gaan, en daar eerst een paar keer alleen te wachten op een bus, zonder in te stappen. Belonen.
Zijn ze daar aan gewend, gaan we de volgende keer mee, misschien 1 halte, als het goed gaat 2, dan kunnen we gewoon weer naar huis lopen. Weer belonen natuurlijk. En daarna de reis uitbreiden. Als je dan wat verder meegaat, kun je daar in de buurt een blokje om, en dan weer teug met de bus. Als je in het begin nog nergens naar toe moet, hoef je zelf ook niet in de stress te raken omdat je ergens moet zijn. Je kunt je helemaal op de hond en het Nieuwe Reizen richten.
Ik ben wel blij dat bussen tegenwoordig geen trapjes meer hebben, want deze honden zijn ook een trappen (of liften) gewend, dus is het sowieso nog allemaal even wennen. En dan vanavond nog dat vreselijke onweer.... De vorige eigenaar had me al gewaarschuwd, maar ze klommen zowat in me van angst. Daar moet dus ook aan gewerkt worden. Nu ja, het duurt nog even voor het Nieuwjaar is, dus hebben we nog de tijd.
Wat ik nog wel even wou wetem: hoe gaat dat in de bus? Reizen de honden met hun eigen ov-chip kaart? Dat wordt een dure business! Gaat het tot nov (in Utrecht?)nog met een roze strippenkaart? Ik heb geen idee, voorheen had ik een auto.

Bij ons rijd de bus langs de uitlaatplaats. Tot 2 jaar, als de bus bij de halte was maakte hij een hoop herrie en de blauwe walm kwam je tegemoet.
Nu rijden er hier bussen op gas ,je hoort ze bijna niet meer en dat poef geluid is ook weg.
De rede dat mijn hond de bus niet in gaat is het opstapje,de chauffeur had veel geduld maar ze deed het niet. Het was een probeersel sinds we nieuwe bussen hebben. De auto vind ze ook niets,maar gaat er wel in,maar piept en hijgt tot we de bestemming bereikt hebben.

Ik zou naar een busstation gaan en een hele berg lekkers meenemen, maak er een dagje van Wel opletten dat je je hond niet overvraagd, regelmatig even pauze. Je kan ook een hond die heel makkelijk de bus in en uit gaat meenemen, met baas, en dan samen de bus in. Als je met de klikker werkt kan je het shapen, alweer op het busstation. Je kan een voer spoortje leggen de bus in.
Afhankelijk van wat jouw hond als beloning ziet kan je dat in de bus aanbieden, voer is het makkelijkste maar als je hond apporteergek is kan je een speeltje gooien.

In plaats van busstation kan je kijken of er een garage in de buurt is en vragen of je daar mag oefenen. Voordeel geen andere passagiers en vertrekkende bussen.
Misschien is een eindhalte mooier dan een busstation, minder intimiderende omgeving, verplichte pauze tussen het oefenen door.

Bedankt voor jullie reacties!

Willy & Brando & Sharey+ Nee ik ken niemand die in een grote bus rijd, helaas. Busstation is toch al weer 20/30 min rijden, maar misschien wil iemand me wel met de auto afzetten. Ben alleen bang dat dat weer iets te veel van het goede is. Is station Nijmegen en dat is toch best groot en druk.

Baasje Esjah en zusje Esmee Ja ik weet ook zeker dat Kiwi haar angst kwijt zal raken, want ze leert zo snel. Nu nog de goede manier vinden. Dat is hier ook wel eens ja, dat de chauffeur er nog niet is. Maar het station is al zo druk, dus dan moet eerst dat gewoon worden.

mara5 Kiwi heb ik inderdaad ook niet van pup af aan, dat maakt het net iets lastiger. Zoals jij het wil gaan doen heb ik het ook gedaan. Maar mijn grootste punt is haar de bus in krijgen. Dat was met de auto in het begin ook vreselijk maar dat is met veel geduld goedgekomen. Ze moeten er gewoon even doorheen.
De honden mogen hier gewoon gratis met de bus mee. Alleen de trein kost geld als je geen schoothondje hebt.

Irene en Raïsa Dat is wel lastig zeg. Als ze de auto ook al niet prettig vind, zal ze de bus wel helemaal verschrikkelijk vinden denk ik. Misschien ook een beetje wagenziek? Kiwi gaat in de auto gewoon rustig slapen dus ik verwacht dat het met de bus ook wel goed komt.

Wendy Het vervelende is toch wel dat we in een rustig dorp wonen en het station in de drukke stad is. Dat is al een hele happening.
Eindhalte is ook een goed idee! Die is wel een halfuur hier vandaan, maar dat is wel een optie. Voor Kiwi ook prettiger denk ik.

Nou dat wordt nog een maandenplan maar dat maakt niet uit.

Heb je wel eens geprobeerd of ie makkelijkr gaat wanneer je zijn voorpoten opnde onderste tree hebt gezet. Het is ook een rare instep voor een hond, vanaf hun ooghoogte lijkt het dood te lopen na een trap.

Chelsea is pas 8 maanden dus dit soort dingen zijn voor haar ook nog nieuw.. Ik ben laatst wel met de bus en met de trein geweest.. De bus stapte ze zo in, met een beetje aanmoediging, de trein vond ze eng.. Eerst komt dat ding met een noodgang aan en sist en maakt piepende remgeluiden, en dan met een boem gaat de deur open en al die mensen die haastig in en uitstappen.. Toen heb ik d'r opgetild, eenmaal in de trein ging het wel.. Wel met gespitste oren reageren op ieder geluidje haha en als die meneer omroept welk station we zijn was ze helemaal stomverbaasd waar dat nou vandaag kwam haha.. Maar opgetild dus.. Alleen de laatste keer had ik me armen vol dus toen heb ik 'r ook aan d'r tuigje over de drempel getrokken want ja als je niet snel instapt gaan de deuren alweer dicht.. Maar ik moest ver weg en paar keer overstappen dus op een gegeven moment liep ze vanzelf in en uit.. Trots op me meissie..

Wendy, de bussen die hier rijden hebben geen trappetjes meer. Maarja het is wel een raar iets natuurlijk. Zo'n groot rijdend ding en al die mensen die je aanstaren.

Christien&Chelsea, Goed van Chelsea zeg! Het is voor een hond ook niet echt prettig die drukte en al die vreemde geluiden, kan me dat ook wel voorstellen.
Ze kijkt wel een beetje zielig op de foto hoor! Maar zit ze nou op het tafeltje?

Ja er ging een meneer op haar plekkie zitten dus ze schoof even op haha maar ik wou alleen even snel een foto maken hoor daarna heb ik 'r eraf gehaald hihi de hele coupe moest lachen..

Haha ja Chels kijkt altijd een beetje lullig hihi maar ze kan ook lachen hoor

Jippie mijn aanpak heeft gewerkt! Ze stapt nu zelf de bus in!

geweldig lekker bussen samen.

Heel simpel eigenlijk.
Ik heb haar steeds voor de bus er stond opgetild en in de bus weer neergezet. Wel zelf de bus uit laten lopen. In het begin zette ze zich af als de bus voor ons stopte, omdat ze dat zo dichtbij eng vond. De laatste paar keren was ze al erg rustig als de bus stopte en was ze naar voorbijgaande bussen nieuwsgierig, helemaal niet meer angstig. Toen dus maar op de grond gelaten en kijken of ze ze zelf in wilde stappen en dat deed ze! Ze gaat rustig liggen in de bus en is heerlijk relaxt!

Goed idee en fijn dat het gelukt is,

jammer genoeg is dat voor ons geen optie.

dat is leuk
mijn doggys bussen en treinen en trammen ook