boxer haalt uit naar baby

Probleem...
Boxer, reu, 4 jaar, heel lieve, gezellige hond, nooit echt een kindervriend geweest, maar sinds de geboorte van ons zoontje vorig jaar (en na heel veel werk en tijd) de twee toch kunnen verzoenen.
we lieten ze vanzelfsprekend nooit alleen. Vorige week liep mijn zoontje langs de hond zijn eet-ton en een fractie van een seconde later zat hij bovenop ons kleintje, meteen uit elkaar gedreven, gelukkig niets erg. Hij heeft niet gebeten (nog nooit eigenlijk) maar had hem wel heel stevig vast... twee blauwe plekken, een pootafdruk op zijn rugje... echt vreselijk om te zien.
sindsdien zitten ze nu totaal van elkaar gescheiden, maar het lijkt me moeilijk om dit te blijven volhouden...

de aanval kwam niet 'uit het niets' de eetton zal wel de trigger geweest zijn, en is nu ook verwijderd. Het is natuurlijk geen excuus, maar het is op een pijnlijke manier duidelijk geworden dat ik hem niet kan vertrouwen, iets wat ik de laatste zes maand toch wel deed.

Ik zie geen oplossing, herplaatsen lijkt me moeilijk ("geen kindervriend" klinkt alsof hij het vreselijkste monster is), bij familie ligt moeilijk. Een aantal mensen spreekt over 'inslapen', ik mag er niet aan denken...

iemand gelijkaardige situaties meegemaakt, of enige tips?????

Gegroet,

Thomas, de Radeloze.

Ik denk dat je beter een goede gedragstherapeut kan inschakelen! en anders zou ik toch maar op zoek gaan naar een herplaats gezin.. Er zijn vast wel gezinnen met geen of oudere kinderen (16 jaar en ouder enzo) die wel met zo'n hond over weg kunne! Maar persoonlijk zou ik eerst een kijken voor een goede gt voor ik zo'n beslissing zou nemen.


omdat de hond niet gebeten heeft en er eigenlijk een aanleiding is + dat julie weten/wisten dat het geen kinder vriend is vind ik het niet eerlijk voor de hond hem in te slapen.

Ik hoop dat julie er uit kunnen komen en het toch hoe dan ook goed komt!!!

Heel veel sterkte en succes!!

groetjes Marjolein

nou zeker niet laten inslapen!
ik heb geen tips, sorry..

Hoe had de hond jullie kindje vast dan??? Zomaar in laten slapen vind ik wel erg ver gaan meteen.
Misschien kun je de eetton ergens anders neer zetten,buiten zicht.
Ik weet niet hoe je verder het kindje en de hond met elkaar om laat gaan,kinderen moet
je natuurlijk ook altijd in de gaten houden.Daarbij zijn boxers echte kindervrienden,en zouden nooit snel een kindje iets aandoen. Misschien kun je een gedrags therapeut vragen?

ik ben het met Marjo en Kiba eens !
maar wat erg !
heel veel sterkte en suc6 !
liefs Sigrid en Sandy

Hier zou ik ook een gt bij halen, die kan precies zien waarom de hond zo reageert als hij doet.

Goed dat je de eetton verwijderd hebt, ook zou ik alert zijn op kluifjes en speeltjes, deze niet over de vloer laten slingeren en alleen onder toezicht geven, en niet als je kind in de buurt is.

misschien heb je iets aan deze link totdat de gt komt

http://www.devrolijkeviervoeters.org/tips.htm

@janine: op de typische dominante boxermanier: hem vastknellen tussen de poten en grollen. Eetton is ondertussen reeds lang verwijderd... Het gebeurt allemaal zo snel, ik ben nog aan het bekomen.

en laat het duidelijk zijn: ik wil helemaal niet dat hij een spuitje krijgt, ik mag er verdorie niet aan denken.

gedragstherpie... ik heb er zo mijn bedenkingen bij. Op zich luistert hij heel goed, alle basiscommando's, loopt netjes aan de lijn, haalt niet uit naar andere honden (behalve jack russells).

Tot voor kort speelde hij ook gewoon vrolijk mee met allerhande peutertjes in de familie, iets waar ik vroeger enkel kon van dromen, maar de laatste weken vond ik hem nogal raar doen, weer meer grollen naar kinderen etc, dus nam ik geen risico meer en liet ik hem niet meer los.

Ik ben nog wat opties aan het bekijken, ik zou hem het liefst houden, maar een aantal mensen in mijn omgeving zou me dat kwalijk nemen. Hem definitief apart zetten (in afgesloten ruimte) is iets wat ik misschien uiteindelijk zal moeten overwegen, maar nog altijd liever dat dan hem te laten inslapen, het probleem is natuurlijk dat hij dat niet gewoon is, hij mocht overal komen (behalve de slaapkamer), en ik vrees dus dat hij ongelukkig zal zijn,hoe melig dat ook mag klinken.

kijk een sop deze site:

www.calmingsigns.nl

wellicht dat je op andere gedachtes komt mbt gedragstherapie.
Het gaat niet op keurig aan de lijn lopen, het gaat om een hond die uitvalt naar jullie kind.

Een gedragstherapeut lijkt me hier op zn plaats, en anders herplaatsing. Zeker als het andere alternatief is dat de hond word opgesloten in een afgesloten ruimte, dat is toch niet leuk voor een groepsdier als de hond..

Dat hij verder de basis commando's kent en sociaal is dat is uiteraard fantastisch. Maar hij heeft duidelijk niet zo veel met kinderen, waarom dan door blijven gaan met eventueel risico dat jullie kindje straks wel echt gegrepen word? Of een ander kind?
Voorkomen is beter dan genezen, daarom denk ik dat een gedragstherapeut goed is hierin, die kan exact zien wat er gebeurd bij jullie hond en hoe te handelen.

Een gedragstherapeut is er niet voor om een hond de commando's te leren lijkt mij. In jou situatie zal hij/zij zoeken naar de reden en de oplossing van je probleem. je handreikingen geven hoe je de situatie voor kunt zijn en hij zal vooral jou leren goed naar je hond te kijken en zijn 'waarschuwingen' op t merken.

ik zou je hond ook niet in laten slapen. Ik zou alles op alles zetten om hem in jou situatie te laten blijven. Nu ben je geschokken en misschien over je toeren. Maar met hulp van buitenaf en als je straks weer zekerder in je schoenen staat zul ja daar ver in komen lijkt mij. en natuurlijk is dat morgen niet opgelost. daar gaat tijd in zitten en je zult het de komende tijd met de nodige aanpassingen moeten doen.

Veel succes ermee!

ik ben mij ervan bewust dat een therapeut niet dient om commando's aan te leren, maar het lijkt mij dat er nogal wat zogenaamde 'therapeuten' zijn die een beetje theorie aframmelen en je dan de rekening van 500 euro presenteren.
Ik wil het gerust overwegen, dus mocht er iemand een betrouwbare 'therapeut' kennen in oost vlaanderen/gent/lokeren, laat dat dan zeker weten.

trouwens: voor diegenen onder jullie die misschien denken dat ze nu nog samen zitten: momenteel loopt noch de hond, noch onze vrolijke dreumes enig risico...

tja, ik ben dan altijd bang dat het vertrouwen definitief verstoord is
en dat pikt de hond op als spanning, spanning betekent onzekerheid (van de baas)
en voor de hond dus onduidelijkheid over zijn positie cq gedrag

ik heb zelf geen kids, maar ik denk dat ik zelf wel zoiets zou voelen, kinderen gaan altijd voor, hoe dan ook.

ik vind herplaatsten dus helemaal geen slechte optie
boxers zijn heerlijke sportieve honden, deze is zeer wel opgevoed
waarom zou hij niet optimaal functioneren een een thuis met alleen volwassenen
er zijn zat honden die niet zo geschikt zijn om met kids te leven

het is duidelijk dus betwisting van voer, de trigger vind ik altijd, waarom een hond kan uitvallen, bijten, grommen etc, hij vond duidelijk dat jouw kindje te dicht bij "zijn" voer kwam, nu is het niet zijn voer, het is JOUW voer, en jij beschikt daar over.

maar ik begrijp uit je berichtjes toch wel meer spanning te voelen

Je zou zker een goede GT er bij kunnen halen, die ook eerlijk een verhaal neerzet, wat haalbaar en wat vooral ook betrouwbaar is in jullie situatie.

inslapen is onzin natuurlijk, dit is geen onnatuurlijk gedrag, het in ongewenst gedrag.

het feit dat de hond commando's opvolgt zegt niet zo heel veel over de onderlinge verhoudingen bij je thuis, dat is een valkuil waar ik ooit diep in gevallen ben, honden zijn meesters in het voor het gemak maar meelopen in wat de baas wil (omdat het ook het belang is van de hond op dat moment, tenmiste er is niets wat daar mee in strijd is) tot........ er wel iets te betwisten valt.

kortom: ik zou wel hulp zoeken en dan open en eerlijk praten wat mogelijk is, als het vertrouwen echt weg is, dan is dat een slechte basis om in dit verband verder te gaan, en het moet toch raar zijn als een geweldige hond als een boxer is geen huis kan vinden waar geen kleine kinderen wonen.

succes !

Hoi Thomas,

de hulp inschakelen van een GT-er is op dit moment de enige juiste stap die je kunt nemen.
Om jou het juiste advies te kunnen geven, zal een GT-er de hele situatie persoonlijk moeten beoordelen. Er kunnen vele oorzaken zijn die leiden tot het gedrag wat jouw hond heeft laten zien. De ene oorzaak is op te lossen, de andere weer niet..... Dit soort situaties zijn niet geschikt om op te lossen per mailcontact.

Ik ben zelf GT-er en weet waar dit naartoe kan leiden. Ik weet niet waar je woont, dus zoek alsjeblieft zsm hulp bij een GT-er in jouw buurt. Deze situatie hou je niet vol, laat staan veilig.....

Stuur eventueel een pb-tje naar me. Ik ken meerdere gediplomeerde GT-ers waar je terecht kunt.

Succes!

Succes!

Oeps, ondertussen dat ik het schrijf, zie ik jouw reactie....

Lokeren is wat ver. Ik ken iemand in Antwerpen. Kijk eens op www.felcan.be

Succes!

Kinderen onder de 12 jaar nooit met de hond alleen laten. Als de hond in de buurt is het kindje niet op de grond laten spelen, maar hoger, bijvoorbeeld op de bank of aan tafel.

Het lijkt me een gevalletje voernijd. Honden zien jonge kinderen per definitie als ranglager. Het is dus aan jullie (eventueel met behulp van tips en training van een gedrags therapeut) om het kind te beschermen tegen de hond die zichzelf ranghoger vind.

In elk geval vanaf nu alle rangorde regels zeer strikt gaan handhaven! De rangorde regels kun je hier op het forum wel vinden, anders even google gebruiken. De hond moet gaan aanvaarden dat alle mensen inclusief het kind ranghoger zijn. Daar kun je aan werken.

Ik zou mijn hond om een voorval als dit niet in laten slapen.
En ik heb ook wel eens wat meegemaakt hoor. Zelf 2 kinderen opgevoed en nu de kleindochters veel over de vloer.

Ik laat de kleintjes de hond -onder mijn supervisie- eten geven. Dus de hond krijgt zijn bak voer uit handen van het kind. Dat maakt het kind al ranghoger immers en alle beetjes helpen.

Is het kind nu bang van de hond? Want dat zou uit oogpunt van het heropvoeden van de hond een probleem kunnen zijn. Zoiets merkt de hond direct en geeft hem meer macht. Dus ook werken aan het zelfvertrouwen van het kind. Laten aaien terwijl het kind bij jou op schoot zit bijvoorbeeld.

Sterkte, altijd lastig dit soort dingen.

Oh ja, de boxer heeft het kind niet gebeten, dus heeft wel een bijtrem, dat maakt het veiliger om er toch mee aan de slag te gaan.

Ik zou aan voor herplaatsen, in een gezin met grote kinderen, of geen kinderen.
Boxers zijn over het algemeen grote kindervrienden, maar jullie reu is dus niet echt kinderen gewend, en vorig jaar is er een " indringertje" bijgekomen en dat kan hij niet waarderen.

Hoe moeilijk ook, ik zou in dit geval voor mijn kind kiezen! Wij hebben zelf een reu, ik weet dus hoe sterk ze zijn.. Kinderen zijn geen partij voor een boxer, zeker niet een peutertje.
bovendien ga jij je hond niet meer vertrouwen, ik kan me dat niet voorstellen.
Je blijft altijd op je hoede, en dat merkt je hond ook.

Ik denk dat het voor jullie en de hond beter is, om hem te herplaatsen.
Ik kan me niet voorstellen dat een leuke, opgevoede boxer niet geplaatst kan worden in een gezin zonder kinderen, of grote kinderen.

Sterkte, ik hoop dat je zoontje niet bang is geworden, want hij is natuurlijk ook erg geschrokken!

ons zoontje is helemaal niet bang, hij streelt hem alweer (vanop de schoot inderdaad) en gooit zijn koekjes naar de hond. Voor de rest is het hier gewoon weer vrolijke boel... fons (de hond dus) doet redelijk normaal, likt af en toe nog eens aan het handje, komt naar ons gelopen als ons zoontje in bed ligt te huilen (de beste babyfoon trouwens!) enfin, het is een rotsituatie, want nu lijkt het alsof er niets aan de hand is, behalve dan dat hij nu niet meer in de living kan, enkel nog 's avonds.

ik weet dat het dus ligt aan het eten, maar dat is voor mij geen afdoend excuus, het gaat hier om een kind van 1 jaar en drie maanden... dus daar kan je niet zoveel aan leren wat betreft gedrag naar de hond toe. De kern van het probleem is dat ik mijn hond niet meer vertrouw en dat vind ik heel jammer want ik hou enorm veel van hem, maar mijn kind is toch nog net iets belangrijker.

Ik heb even snel gelezen... kan dus iets over het hoofd hebben gezien .
Eerst zeg je dat het gedrag van de hond is veranderd, nadat jullie kindje is geboren. En later zeg je dat het is gebeurd een aantal weken geleden...
Is het vanaf de geboorte, dan kan een GT waarschijnlijk wel wat doen hoor. Dan ligt het hoogst waarschijnlijk aan verhoudingen bij jullie .
Is het vanaf een paar weken geleden... dan zou ik als de wiedeweerga naar een DA gaan! Dan is er waarschijnlijk iets met je hond aan de hand!

Heel veel succes!

situatie voor de geboorte: hond vond kinderen maar niets
situatie na de geboorte: hond vond kinderen steeds nog maar niets.
situatie na 8 maand: hond ontpopt zich tot kindervriend tot groot jolijt van zijn baasje die daar 8 maand hard voor gewerkt heeft samen met de hond (gehoorzaamheid, geen trekspelletjes meer, duidelijke regels, etc.)
situatie na 1 jaar en drie maand: hond is kwaad op kind omdat het zijn handje op de eetton legt.

enfin, de conclusie is wat mij betreft eens een gedragstherapeut aanspreken en kijken om hem te herplaatsen. Mijn vader stelt zich kandidaat, maar hij zit met twee jack russells, en daar lukt het helemaal niet mee.

Wat betreft herplaatsen, ik heb een hond gekend die al gefokt was uit een volkomen foute combinatie. Werd als pup via MP verhandeld en belande bij mensen waar ze alles maar moest gedogen van de kinderen. Dat ging dus net, dus opnieuw op MP en weer bij kinderen...
Toen in het asiel beland en daar vertelden ze wel dat ze niet kindvriendelijk was.
Uiteindelijk is ze geplaatst bij hele lieve mensen waar nooit kinderen over de vloer kwamen. Het kán dus wel dat er mensen zijn die het willen proberen.

Maar voor nu misschien eerst een gedragstherapeut erbij halen om te kijken of het echt zo erg is of dat er nog mogelijkheden zijn om hem thuis te houden.

Er komt bij mij maar 1 naam op en dat is Nelis Verhoeven! Je hond heeft laten zien dat hij wel degelijk een bijtrem heeft en wees daar heel erg blij mee, alleen is het wel de vraag van hoe lang duurt het voordat het echt raak is.

Zodra de hond kluiven, speeltjes en/of voer heeft (ook voerton), je zoontje er niet in de buurt laten rondlopen. Met voer en kluiven een afscheiding neerzetten zodat hij met rust gelaten kan worden. Elk contact dat de hond zelf zoekt met je zoontje registreren op je netvlies, zo kom je er mssn achter wat zijn houding is en hoe zijn houding veranderd, desnoods laat je het filmen. Als de hond rustig en vriendelijk is en gaat lief om met je zoontje, beloon hem dan ook echt!

Hebben jullie de hond al van pups af aan?
Hoe vaak komt hij buiten en hoe lang?
Wat wordt er met hem gedaan qua training?

hoi Thomas,
wou je een privébericht sturen maar aangezien je niet aangemeld bent, gaat dit niet.
Ik woon in Gent en heb een GT nodig gehad; Wij hebben beroep gedaan op Bieke Pasteels; ze woont in evergem en je kan haar site eens bekijken:www.biekepasteels.be. ze woont in evergem; dus da's niet zo ver van bij jullie. Je kan haar altijd een mail sturen of telefonisch contact met haar opnemen; ze neemt ècht tijd voor jullie probleem en zal zeker kunnen raad geven