Is mijn hond aan het dementeren?

Hallo,

Wij hebben sinds 3 maanden een oude (10jr) tervuerense herder van een kennis van ons overgenomen en ik begin te vermoeden dat hij wat last begint te krijgen van dementie maar dit weet ik niet zeker...

Een aantal dingen die ons opvallen:

- In plaats van waaks te zijn naar voorbijgangers voor het huis begint hij nu ook heel hard te blaffen als hij een onverwachts geluid hoort wat bij een van ons binnenshuis wegkomt (een kastdeur die dichtvalt in de slaapkamer).

- Hij begint ontzettend te janken en te piepen als wij de deur uit gaan, ookal is dit direct nadat we zo'n 2 1/2 uur hebben gewandeld, dit gedrag lijkt steeds erger te worden.

- Als 1 van ons een boodschap gaat doen blijft hij continu bij de deur staan wachten, ik heb soms het idee dat hij dit wel uren vol kan houden. (dit heb ik wel eens uitgetest door geen geluid proberen te maken tijdens mijn aankomst bij de deur, en hij staat er vrijwel direct)

- Hij is overenthousiast als je thuis komt, ookal heb je even het vuilnis weggebracht

- Hij heeft vanochtendvroeg in huis geplast terwijl hij de dag ervoor 's avonds laat nog uit is geweest (dit is nog nooit eerder gebeurd)

- Als wij gaan slapen loopt hij onrustig rond in huis, heen en weer (dit was voorheen niet zo erg)

- Hij heeft staar (misschien handig om er bij te vermelden)


Zijn er mensen die mij hier meer over kunnen vertellen? Of zou het kunnen zijn dat hij nog moet wennen aan zijn nieuwe thuis?

Alvast bedankt!

Ik was vergeten er bij te vertellen dat hij 's ochtends of 's nachts ook nog wel eens wil gaan blaffen, zonder dat we daadwerkelijk iets horen, maar misschien komt ons menselijk gehoor niet zo ver als het zijne..

Daarnaast raakt hij in paniek als we hem voor de supermarkt even vastzetten voor een kleine 3 minuutjes (aan een stuk door blaffen).

Zoals je het nu beschrijft vind ik het meer op verlatingsangst lijken.

Ik vind het ook veel op verlatingsangst lijken.
Hij is ook nog niet zo heel lang bij jullie.
Misschien een keer filmopnames maken op het moment dat je niet thuis bent, kijken hoe het gedrag is.
Probeer in ieder geval te voorkomen dat hij in paniek raakt, dit doet de vertrouwensband geen goed.

Bedankt voor jullie reacties!

De filmopnames zouden inderdaad wel een goed idee zijn, heb ik nog niet aan gedacht!

Helaas kunnen we niet altijd voorkomen dat hij in paniek raakt (vastzetten bij de supermarkt doen we overigens niet meer) aangezien we beiden natuurlijk onze verplichtingen hebben en daarom zal hij af en toe wel alleen moeten zijn..

Maar dan vraag ik me nogsteeds af waarom hij naar spoken blaft, in huis plast en 's nachts onrustig rondloopt....?

En is verlatingsangst niet een van de symptomen van dementie?

Een hond met verlatingsangst is heel gestresst. Misschien dat dat de oorzaak kan zijn?
Maar het kan ook zo zijn dat hij beginnende dementie heeft..

nu het toch over dementeren gaat, de hond bij mijn ouders gaat soms ergens staan en zomaar ergens naar staren (vaak een muur) en dan reageert hij nergens meer op en vervolgens loopt hij een beetje verward heen en weer. betekent dat hij dement wordt? of is het gewoon ouderdom?

Maar dan vraag ik me nogsteeds af waarom hij naar spoken blaft, in huis plast en 's nachts onrustig rondloopt....?


Ligt hij 's nachts alleen? Dat kan de oorzaak zijn. Noortje heeft ook verlatingsangst gehad en raakte al in paniek als ik de huiskamer uitliep. Ik hoefde het huis nog niet eens te verlaten of zij raakte al helemaal ontredderd.

Kun je geen oppas vinden voor de momenten dat je hond alleen moet blijven. (ik weet uit ervaring dat het een hele opgaaf is)

Waar kwam de hond vandaan,10 jaar een goed baasje gehad maar door omstandig heden.Je verteld daar niets over. Mist de hond zijn oude baas!!NU kan de hond bang zijn dat het weer gebeurt.Als ik even weg ben geweest word ik ook begroet of ik dagen ben weggeweest dat is niet zo raar. loop ik even naar de schuur of garage het zelfde.

Dat zou inderdaad zo kunnen zijn, maar we hebben hem alleen de eerste 4/5 weken gestresst gezien (veel hijgen en ontzettend alert, gespannen), dit leek uiteindelijk te verminderen.

Het is wel zo dat hij snel de neiging heeft om te gaan blaffen bij het horen van geluiden of het zien van voorbijgangers bij het raam van de hal. De deur sluiten was vaak geen optie omdat hij deze open kan maken en dan alsnog gaat blaffen. Uiteindelijk hebben we met een geimproviseerde constructie de deur nu dicht voor hem.

En in het begin was hij nooit zo aan het piepen en blaffen als nu, wanneer we vertrekken..

Is hij al eens onderzocht door een dierenarts?

Irene:

De hond heeft in zin hele leven 3 baasjes gehad, waarvan 1 hem mishandeld heeft. Uiteindelijk is hij bij een jongen terechtgekomen die door een psychsiche stoornis verplicht opgenomen moest worden, waardoor hij de hond bij zijn drugsverslaafde vriendin achter heeft gelaten. Zij liet hem nooit uit, dat deden haar drugsdealers of ze liet hem in de achtertuin.
Dus ik denk niet dat hij zijn bazinnetje mist.

Ik ben daar terecht gekomen via een familielid van haar, wat ik ken, die recentelijk overleden is. De hond was vanaf mijn binnenkomst niet meer bij me weg te slaan.

@ Noortje:

Dezelfde week dat we hem overnamen zijn we langs de dierenarts geweest. Kerngezond volgens haar, op wat tandsteen en staar na..

@ Noortje:

De hond woont ook nog samen met 2 katten. Onze slaapkamer grenst aan de hal/woonkamer dus hij is in feite op dezelfde verdieping.

Hij liep in het begin ook nog wel eens heen en weer, maar dit hield op een gegeven moment op. Nu doet hij het weer..

Afgenomen oriëntatie: de hond weet niet goed meer waar hij is, loopt vaak te dwalen in zijn eigen huis en begrijpt soms ineens niet meer aan welke kant de deur opengaat. Het kan zo zijn dat de hond het huis waar hij al jaren woont, straal voorbij loopt. Ook ziet hij ze soms letterlijk en figuurlijk vliegen: hij hapt naar insecten die er helemaal niet zijn.

weet niet of het bekend voorkomt en je helpt..

ik weet nu wel zeker dat mijn ouders hun hond dement wordt, hij scoort een 10.

Je bent dus zijn 4de baasje? Dan is de kans groot dat het toch verlatingsangst is. Hij is het vertrouwen kwijt. Dat moet je nu heel rustig aan gaan opbouwen. Dat kost heel veel tijd en energie. Soms is het twee stappen vooruit en weer een stap terug om vervolgens weer een stap vooruit te gaan. Hou er rekening mee dat het maanden kan gaan duren voordat je hond weer vertrouwen heeft.

Tsja, terwijl ik het zo neerzet besef ik het me ineens inderdaad.. Maar ik kan het me zo moeilijk voorstellen omdat mijn voorgangers hem mishandeld en verwaarloosd hebben.. Maarja dat zal de trouwheid van een hond wel zijn!

Heb je nog tips Noortje?

het is niet zo dat verlatingsangst altijd 100% te verhelpen is, Toby kregen we uit het asiel met 1jaar hij was zwaar ondervoed en ziek, hij had hartworm enz.
hij had en heeft nu bijna 10jaar later nog steeds ontzettende verlatingsangst.
hij maakt zichzelf helemaal gek als hij al ziet dat er schoenen tevoorschijn komen

dit klinkt mij in de oren als een combi ... als ik naar de sympthomen van dementie kijk bij de hond van mijn ouders, blaffen uit het niets, veel slapen, overal tegen aanlopen en dan gek gaan kijken en niet weten dat die kast er al jaren staat. de weg bij mij thuis (haar oude huis) niet meer weten, staren/dagdromen, de weg op voor haar dagelijks bekende plekken zomaar kwijt raken. maar de hond van me ouders blaft niet als ze even weg gaan. dus het lijkt me inderdaad meer verlatingsangst. en dat hoeft niet zo zeer te zijn dat ze haar baasjes mist maar ze geen vertrouwen erin heeft dat het deze keer anders zal zijn. de dingen die ze mee heeft gemaakt zijn heel erg en dat heeft waarschijnlijk ook geleid tot angst en geen vertrouwen hebben in toch een goed leven te krijgen. probeer terug te gaan naar de basis en het weg gaan opbouwen. dus 5 minuten, 10 minuten en zo langer. zodat ze altijd weet dat jullie echt weer terug komen. misschien inderdaad een bezoekje aan de dierenarts voor een onderzoek of ze echt dementie heeft kan een hoop vragen en onzekerheden wegnemen.

Bedankt voor je reactie Astrid!

We zullen er meteen mee aan de slag, het is namelijk hartverscheurend om te horen hoe hij loopt te piepen bij vertrek.

En inderdaad een extra bezoekje aan de dierenarts kan nooit kwaad!

Tips heb ik genoeg door ervaring.

Het belangrijkste is dat je heel goed je hond observeert, wat hij wel en niet aankan op dat moment.
Vooral niet te snel, teveel willen bereiken.
Wat bij Noortje heel goed heeft geholpen is een vast patroon aanbieden. Ik weet dat er veel mensen zeggen dat je juist onvoorspelbaar in je gedrag moet zijn (jas aan en niet weggaan, sleutels pakken en weer wegleggen enz.) maar dit werkte bij ons averechts. Juist heel voorspelbaar zijn was hier o.a. de oplossing. Maar nogmaals, kijk heel goed hoe je hond reageert, wat wel en niet werkt.
Ook zou ik proberen om je hond niet meer alleen te laten en oppas zoeken, zodat hij niet meer terug kan vallen in probleemgedrag. Het vereist een hele organisatie, dat weet ik maar zo doorbreek je het patroon.

Bij sommige honden helpt het om de muziek aan te zetten (had hier ook geen effect, ze hoorde het volgens mij niet eens door al haar angst. Zelfs de postbode merkte ze niet op terwijl ze achter de voordeur geplakt zat) Ook liep ik gewoon de kamer in ookal zat ze te blaffen (word meestal afgeraden omdat je de hond zijn angst zou bevestigen en daar ben ik het niet mee eens) maar ik negeerde haar dan wel. Als ik had moeten wachten met naar binnen gaan totdat ze stil was dan had ik beter een tent op kunnen slaan in de voortuin, bij wijze van spreken .

Je kunt tijdens het trainen behoorlijk moedeloos worden maar destijds heb ik hier op het forum erg veel steun gekregen en dat hielp mij weer om door te zetten.

Als je nog vragen hebt dan hoor ik het graag!

Noortje:

Ik zal eens kijken wat het beste voor ons werkt! We hebben het er sowieso voor over want een van de hoofdredenen dat we de hond over hebben genomen was natuurlijk om hem nog een beste oude dag te geven, zonder stress..

Hartstikke bedankt voor je tips!

Veel succes, en als ik het zo lees dan zijn jullie bereid om er helemaal voor te gaan.
Weet je, het geeft zo ontzettend veel voldoening als het uiteindelijk lukt om je hond angstvrij te krijgen. Dan weet en voel je, dit is mijn maatje!
Door alle problemen met Noortje heb ik ook ontzettend veel over mezelf geleerd.