Trekken aan de riem

FYSIEKE CORRECTIES

Hondenpage hecht belang aan verantwoord en positief opvoeden. Het adviseren van fysieke correcties en/of corrigerende hulpmiddelen is daarom niet gewenst. Behalve beschadigend voor de vertrouwensrelatie kunnen ze ook een risico vormen voor de veiligheid en gezondheid van mens en dier.

Een gouden tip heb ik niet, maar ik heb het met Jip ook voor elkaar gekregen. Het is een procestraining geweest. Ik heb mijn eigen erwtensoep methode gemaakt. Deels gewerkt met turid rugaas, help mijn hond trekt, deel het stilstaan, veriatie in tempo (heel langzaam stappen). Maar vooral heel erg gewerkt aan Jip zijn zelfbeheersing en aan contact met mij op straat.

Een hond die consequent voorop loopt heeft zichzelf een job opgelegd. "ik loop wel voorop" en dit gaat vaak gepaard met een hyper alerte staat. Er is dus totaal geen rust in de hond. Als je kunt ontdekken wat hier de veroorzaker van is kun je ook veel gerichter werken aan de oplossing.

Loopt de hond voorop omdat hij snelsnel naar die leuke losloopplek wil? Loopt de hond voorop omdat hij meent de straat te moeten overmeesteren? Heeft de hond gewoon teveel energie? Heeft de hond geen/niet voldoenden contact/band met jou. Heeft de hond gewoon geen zelfbeheersing geleerd?

De kracht is dat je ook echt samen op stap bent. Niet de hond in zijn eigen zone voorop en bijna vergetend dat jij er ook nog ergens achter hangt.

Ik doe heel veel dingen ook echt samen onderweg, samen ontdekken, samen spelen, samen spannende dingen doen.

Zo even wat gedachten van mij op de late avond.

Heb dat probleem ook gehad. (dank god op mijn blote knietjes nu niet meer want hij weegt 20kg meer dan ik haha!) Van alles ook geprobeerd, tuigjes, verschillende halsbanden noem maar op.

Fietsen met een hond die trekt is niet grappig, zeker niet als ze een sprintje gaan trekken omdat jij gaat versnellen... (been there done that) acute zelfmoord

Wat hier heeft geholpen is een rugzakje met wat bepakking zodat ie een "taak" had en wat snelle moe was, daarna kon ik prima met hem oefenen want hij had toch geen puf om op de omgeving te letten. De lekkere beloningshapjes daarintegen wel, van werken krijg je honger haha!

Aangezien je met een tuigje loopt wordt dat dan lastig met zo'n rugtasje, misschien een hele brede halsband voor zijn dunne nek? Als hij aan de flexi niet trekt, die in het begin met de rugtas houden en daarna de lijn korter met trainen. Had de rugtas voor nog geen 15 euro bij zooplus vandaan.

Echter dit is een manier die bij mijn hond heeft geholpen! (rendementen uit het verleden geven geen garanties voor de toekomst haha! )

Met de 2 laatste reacties kan ik zeker wat

Een rugzakje zou wel kunnen, hij heeft een K9 tuigje, en daar passen tasjes op.

Het probleem met Paco is inderdaad dat hij alleen aandacht heeft voor wat er rond hem gebeurt wanneer hij een gewone riem aanheeft, en hij kan met niets afgeleid worden. En teveel energie, dat zou best wel kunnen...Je krijgt hem nl niet moe. Lange wandelingen, denkspelletjes, zijn hondenpuzzels,... allemaal tot jezelf uitgeteld bent en Paco blijft vrolijk rondrennen... Ik ben zelfs aan het denken om een mini agility parcours te maken in de tuin. Want daar is het een stuk makkelijker om zijn aandacht te houden. Wanneer je zijn aandacht hebt, leert hij zelfs heel erg snel.

Met Saltarin was dat makkelijk, je hield wat te eten omhoog en je had zijn volle aandacht... Maar Paco is jammer genoeg geen eter...

Trouwens, Petra, jouw methode die ik kreeg voor Saltarin heeft ook heel goed geholpen.

Ik heb niet het hele topic doorgelezen maar mag hij van jou snuffelen?

Ik heb hier een labrador gehad die niet mocht snuffelen en had ook een langere lijn. Ik heb de hond overgenomen en een kortere lijn eraan gehad, max. 1.20 m. en zelf heel erg rustig gaan lopen en laten snuffelen en binnen 1 min. was de hond in kwestie rustig.

Het was nog niet helemaal over maar ik kon tenmiste nu raad geven aan de mensen.

Zelf zou ik veel korter gaan wandelen, kortere lijn en laten snuffelen.

Ja hoor, hij mag snuffelen.
Hoe korter ik de lijn maak, hoe harder hij gaat trekken trouwens...

Oke, ik heb nu een duidelijk beeld bij hem. Jij krijgt helemaal geen aandacht van hem. Je moet mentaal zijn aandacht krijgen en opeisen!!

Korte lijn er aan, naam roepen en achteruit lopen. Aandacht is voertjes op de grond gooien. Geen aandacht, lijn strak laten met 1 hand en met de andere hand naar de halsband c.q. tuig gaan en zijn tuig pakken en aandacht opeisen en iets heel lekkers geven.

Met z'on hond ga ik niet ver lopen maar eerst aandacht op straat. Hij is een straathond want hij komt hij Spanje en je moet eerst dus echt bij de basis zijn. Hij moet gaan begrijpen dat jij echt de aandacht wil hebben als jij een commando geeft. Je dat geef je want je roept de naam. Jij wilt zelf ook niet genegeerd worden toch? Nou dan mag je hond het ook niet.

Haha, ja, mijn idee is precies het tegenovergestelde, iig wat betreft de lijn.

even in het kort de Turid Rugaas methode:

Neem een langere lijn. ZOrg dat er geen spanning op de lijn komt. Nooit.
Ga eerst in de tuin of in huis ZONDER lijn oefenen op aandahct.
Klik een keer met je tong of zoek een ander neutraal geluid. Beloon hem met iets lekkers als hij kijkt.
Ga dat klikken heel goed oefenen.
oefen eerst:

klik, hij kijkt, beloon

daarna:
klik, hij kijkt, jij loopt een paar passen, hij loopt mee, beloon.

daarna:
klik, hij kijkt, loop een paar passen, en maak een wending, hij volgt, beloon.

Je kunt daarna het klikken met intervallen gaan belonen. om de drie keer, om de vijf keer, wordt onvoorspelbaar in je beloning.

Daarna; ga je klikken oefenen met afleiding. Fietsers, wandelaars, kinderen.


Laat noooit spanning op de lijn. Als hij trekt, naar voren of opzij, sta jij stil, doe niks voor een paar tellen. Klik, hij kijkt, loop en beloon. Soms moet je lang wachten voor je weer kunt lopen
Maar het is een hele leuke methode.

Het leuke van het klikken is dat je het daarna voor vanalles kunt gebruiken. Als hij ergens wil plassen waar het niet mag, als hij iets ziet waar hij naartoe wil en jij wil dat niet.

DIt is makkelijk te combineren met die tip van die rugzakken. Doe ik met Fedor ook trouwens, en het werkt supergoed.

Zoals jij het omschrijft kan ook Zonnetje, met een lange lijn. Zelf werk ik vaak met een kortere lijn eerst omdat niet overal de ruimte is voor een lange lijn, zoals veel verkeer en dit kan je eigen gedrag beïnvloeden. Je kan dan eerder gespannen worden, zo van oh er kan een auto aan komen.

Maar dit hangt af waar je dit kunt trainen met Paco.

ja met verkeer moet je uitkijken, dan neem ik de lijn toch ook vaak wat korter

Wat hier werkt, oefenen in een rustige omgeving.
Vanmorgen liep ik langs een drukke weg, hond kort, want ik loop op het fietspad.
30 mtr. Voor ons liepen 2 honden. Auto's komen voorbij. Naast mij loopt mijn wandelmaatje. Bruce word helemaal gek als hij haar ziet van enthousiasme, springt en hapt naar haar, helemaal hyper. Ook onder het lopen wil hij dat doen.

Wat gebeurt er? Bruce krijgt te veel prikkels 1. Mijn vriendin, 2. hij moet kort, ivm met verkeer, 3. Er rijden tractoren en vrachtwagens en die vind hij eng. 4. Voor ons lopen honden. 5. Hij is hyper, want we gaan ver lopen, en hij is er nog niet uit geweest.
Dit resulteert in trekken aan de riem, schuim op zijn lippen, dit krijgt hij van opwinding.
We komen op een rustige weg, riem kan langer, geen prikkels van verkeer of andere honden, en hij loopt rustig mee.

Stuk verderop kan hij los, langs de dijk. Maar hij moet dan zijn spanning kwijt, dus dat resulteert dan in hard rennen, blaffen en opspringen, stout de dijk op lopen, en niet gelijk luisteren als ik hem roep.

Daaraan merk ik dus, dat ik hem in een positie heb gedrukt, waar hij zich niet prettig invoelde. Eigenlijk betekent dat trekken, te veel opwinding! Als ik ergens loop, waar het rustig is, zijn er geen problemen met aan de riem lopen.
Zeker niet, als ik alleen loop.

Wat je dus volgens mij het beste kan doen, is een prikkel- arme omgeving zoeken, daar lopen, met wat langere lijn, en af en toe zeggen" kijk eens" en zodra hij kijkt, wat lekkers er in stoppen. Zo heb ik het geoefend, en zodra ik dus merk, dat er te veel prikkels zijn, dan probeer ik het of te vermijden, of ik leg me er bij neer, dat hij op dat moment trekt.
Ik kan wel zeggen, hij moet zich aanpassen, maar als ik me niet prettig voel in een omgeving, blijf ik ook niet helemaal " ZEN"

Wauw, Bruce helemaal mijn ding, top uitgelegt!!

Thanks Esther! Het heeft bij mij wel even geduurd tot ik tot dat inzicht ben gekomen, maar Bruce is nu 17 mnd. En ik begin hem steeds beter te begrijpen.
Dat voorkomt een hoop stress, zowel bij hem als bij mij.