melklier tumoren

ik ben bang dat me hond melkklier tumoren heeft /
ik keek net waarom ze zo jeukte en ondekte allemaal bultjes bij haar tepels .
en er kwam vocht uit haaar tepels .
ik ben nu zo bang .
wat zijn jullie ervaringen?
vrijdag heb ik een afspraak bij de dierenarts .
maar ben zo bang voor wat hij zal zeggen.
en dan is de vraag hoe ver ga je met je hond ze is immers al 9 jaar .
tuurlijk wil ik dat ze vooraltijd hier blijft .
en haar zo lang mogelijk laten genieten van haar leven .
mischien ga ik te nsel uit van slecht nieuws maar heb zo bang gevoel gekregen

Als het echt tumoren zijn dan voel je onderhuidse knobbels.
Probeer of je dat kan voelen.

Het kan ook gewoon een reacties zijn op iets.
Gras ofzo.

Lees dit even door.


http://www.hondenpage.com/honden-encyclopedie/wid_156-Melkkliergezwel.php

hoi Sandra,

ik kan me voorstellen dat je geschrokken bent!

Wat zijn het voor bultjes? Zie je een soort "uitslag" of zijn het, zeg maar, onderhuidse erwtjes?

Doe maar even rustig... niet meteen van het ergste uitgaan... voel je je echt heel erg ongerust... bel dan even je DA om te kijken of je wellicht eerder langs kun gaan...

kom op... positief denken!!!!

Bij mijn hond waren de tumoren goedaardig, ik heb haar laten opereren toen ze 7 en 8 was, beide kanten. Prima hersteld van beide operaties.
Wat je je af moet vragen is of je het je kan veroorloven om niet te opereren, de tumoren blijven groeien, je hondje wordt ouder en de operatie moeilijker.

wens je heel veel sterkte vrijdag
Hopelijk is de uit slag goed.
blijf positief denken ze zijn gelukkig heel kundig tegen woordig

het zijn onderhuidse erwtjes zo voelt het
ben aardig in de stresss

Bel morgen je dierenarts of je eerder terecht kan.
Leg uit hoe je je voelt.

Het is logisch dat je er van in de stress schiet.

Probeer toch een beetje rustig te blijven.
Je hondjes voelen het ook aan dat je onrustig bent.

Heel veel sterkte

ik ga morgen inderdaad even bellen of ik eerder kan komen .
vrijdag moest coco weer geent worden en lucky om te kijken waarom ze zo jeukt .
mischien kan ik morgen even langs komen of woensdag

Vergeet niet dat een tumor best vaak wél goed weg te halen is met een operatie, en dat een hond van 9 misschien pas op 60 procent van zijn leven is. Dan zou nu al opgeven wel heel erg vroeg zijn. 9 jaar vind ik niet te oud om te opereren, en hoe vroeger je het laat doen, hoe makkelijker de operatie en hoe beter de prognose.

joepie... ik hoopte al dat Sjoerd zou aanhaken

Ik wens je sterkte en ik hoop dat het onschuldige bultjes zijn.

Goed dat je eerder een afspraak maakt bij de dierenarts.

Aan een narcose zit altijd een risico, zelfs voor jonge honden.
Om even Bijou als voorbeeld te nemen.
Het meissie was pas 2. Je hebt vast het verhaal gelezen.

Maar niet opereren is ook niet echt een optie natuurlijk.

Probeer er niet teveel nare dingen van te denken hoe moeilijk het ook is.

Ik weet niet hoe Sjoerd als DA hier over denkt... maar ik wil je wel aanraden om vlak voor de operatie (als deze nodig is) een bloedonderzoek te laten doen zodat de narcotiseur precies weet waar hij mee te werken heeft....

maar aan de andere kant... een van mijn oude hondjes van vroeger had ook "erwtjes".... en zij is 15 jaar geworden (met 4 jaar erwtjes) zonder operatie..... de erwtjes waren goedaardig en groeiden niet verder....

dus nogmaals... niet meteen van het ergste uitgaan... 1 stap tegelijk.... eerst maar eens naar de DA.... en dan zie je wel weer verder.....

heb het verhaal niet gelezen .
wel heb ik het om me heen wel meer gezien inderdaad ook bij jonge honden .
maar inderdaad niet opereren is ook geeen optie .
nou ga morgen vroeg gelijk bellen of ik morgen nog kan komen .

Vocht uit de tepels....dat is niet iets voor melkkliertumoren....
Is ze pas loops geweest??
Kan ze schijnzwanger zijn???

Ik kan nog wel een beetje helpen met angst voor narcose:

Als ik een huisdier moet laten opereren (dat doe ik niet zelf) wil ik altijd dat er zuurstof bij de narcose gegeven wordt. Ik zeg trouwens anesthesie ipv narcose. Zuurstof verlaagt het risico best sterk. Anesthesie met gas en zuurstof is in principe veel veiliger dan met alleen injecties.

(verschil in de kwaliteit van de anesthesie is trouwens één van de redenen van prijsverschillen tussen dierenartsen)

Ik hoop dat je eerder bij de DA terrecht kan, zo weet je sneller wat er precies aan de hand is en heb je voor jezelf ook meer zekerheid!

Opgeven moet je zeker nog niet aan denken, altijd positief blijven.
Zoals Sjoerd ook zegt, heel veel tumoren kunnen worden weg gehaald, veel zijn ook weer goedaardig, dus het hoeft niet zo te zijn dat het nu heel slecht za aflopen!

Ik ga duimen op goed nieuws!

Is ze net loops geweest?
Als het kleine bultjes zijn, is de kans groot dat het gewoon wat onrust in het melkklierpakket is. Ze is misschien wat schijndrachtig, scheidt daarom ook wat vocht af.
Mijn sheltie heeft het ook gehad en toen was het ook alleen wat onrust, in dat geval was het vlak voor de loopsheid.
Maar...onrust is nooit goed. Mijn sheltie kreeg later baarmoederontsteking, toen is ze gesteriliseerd, weer een hoop onrust in de buik en prompt kreeg ze een paar weken later dus wel een tumor of ontsteking aan de melkklieren.
Ik verwacht een beetje dat het nu met je hondje nog niet zo erg is, maar houdt het wel goed in de gaten, want als het onrustig blijft kan het wel op kanker uitdraaien.
Met mijn sheltie gaat het overigens nu goed, hoewel ze wel op meer plaatsen bultjes heeft. Zij is bijna 12, maar heeft de operaties prima doorstaan.

Het hondje waar ik het over had is na die tijd nog minstens 6 keer onder narcose geweest. Eén hele grote operatie toen ze 12 was, longkwabresectie, verwachte overlevingstijd 1 jaar. En op haar 15e nog een tumor uit de buik laten halen omdat die zo groot was geworden dat ze niet meer zelf op de bank kon klimmen. Ze is alle keren minstens net zo goed uit de narcose gekomen als ze erin ging. Ik heb haar wel op de faculteit laten opereren elke keer, omdat ik daar makkelijk terecht kon.
Natuurlijk maak je je zorgen, het is toch je hondje. Op de tumortjes na is jouw hondje waarschijnlijk goed gezond en is het narcose risico niet vergroot.

Nog even,nu ik het hele topic lees, één van mijn andere honden heeft die erwtjes ook, maar ze heeft ze ook al een paar jaar en verder nergens last van.

Wat de narcose betreft, houd er wel rekening mee dat niet elke dierenartsenpraktijk de mogelijkheid heeft voor een gasnarcose.

Voor een dergelijke operatie misschien naar een dierenkliniek gaan of aan je dierenarts een doorverwijzing vragen i.v.m. narcose als het in de DA-praktijk niet mogelijk is. (?)

Opereren is zeker zinvol.

Indien het melkklier-tumoren zijn heb je zo'n 50 % kans dat ze goedaardig zijn.

Maar ook bij kwaadaardige is een operatie die goed en bijtijds gebeurt heel vaak genoeg om te genezen. Melklijsten worden weggenomen, soms zijn er dus 2 operaties voorzien. Eerst de ene kant, dan de andere.

Kylie werd vorig jaar in oktober geopereerd omwille van melkkliertumoren (die kwaadaardig waren, zo bleek uit de bioptie). Ze herstelde heel goed en was een paar maanden nadien net zo fit en levendig als tevoren. Nu, een jaar later, nog steeds.

De operatie kost wel wat, maar ik zou ze in elk geval laten doen bij een hondje van die leeftijd, omdat het dan de mogelijkheid heeft nog lang een goed leven te leiden. Er kunnen weer tumoren komen, maar door de meestal trage groei ervan ben je dan ook al vlug een paar jaren verder denk ik.

Meestal wordt er pas tijdens de operatie een stukje weefsel genomen om te onderzoeken of de tumor(en) kwaadaardig is. Ook met echo's ... op uitzaaiingen is er geen zekerheid. In een vroeg stadium zijn ze moeilijk of niet te ontdekken.

Succes gewenst met de onderzoeken en behandeling en een heel spoedig herstel toegewenst.

In schijndraacht zitten duizende verschillende dingen....Pepita is loops geweest en is schijndracht...alleen haar tepels hebben bobbeltjes...voelt heel raar...
Verder merk je niets aan haar.
Terwijl als Dyma schijndracht is zij van alles verzammeld...en niet eens dikke tepels heeft,dus er zit echt veel verschil in.
Je zegt dat jou hondje al heel lang niet loops is geweest....wat is heel lang...??
Waarschijnlijk is ze het wel maar merken jullie het niet,dat gebeurd wel vaker bij kleine hondjes.
Maar zeker naar de da gaan hoor...altijd zeker voor het onzeker nemen.

Bij Kylie was het zo dat ik een bultje dicht bij een tepel voelde en kort daarbij nog een kleiner. We hebben een afspraak gemaakt in een dierenkliniek en gevraagd naar de DA die we kenden van een vorige behandeling toen Kylie zich gekwetst had bij het afstormen van een berm. (In een piek van een afgeknakte boomstonk gelopen).

Wat ons gezegd werd was dat het melkkliertumoren waren. Dat ze bij voorbaat niet konden zeggen of die goedaardig of kwaadaardig waren.. Maar dat wegnemen eigenlijk de beste optie is omdat ook goedaardige uiteindelijk kwaadaardig kunnen worden. Als ze kwaadaardig zijn dan is er nog kans op genezing en het voorkomt uitzaaiing als die er nog niet is.

Er zou minder kans op deze tumoren geweest zijn als een teefje op jonge leeftijd "gecastreerd" werd. Maar dat was dus niet het geval.

Het wegnemen van de melkleiders kan nieuwe tumoren voorkomen en werd ten zeerste aangeraden. Het is geen kleine ingreep en de beide zijden worden meestal met een tussenperiode gedaan omdat de wonde anders te groot is (voldoende huis nodig voor het herstel... enz...). Dat te horen geeft een schok en je stelt je daar erge dingen bij voor. Het was achteraf dan ook een opluchting dat alles zo mooi herstelde. Kylie haar buikje is weer gaaf hoor

Na de operatie mocht ze veel rusten en er werd gezegd dat we haar best aan de leiband konden uitlaten zodat ze niet hard zou rennen of springen. Dat hebben we de eerste dagen ook gedaan en dat was maar best ook, want ze wilde al heel vlug weer gewoon rennen en spelen !

Ik denk niet dat Kylie een schijndracht heeft gehad daarvoor, maar ze heeft zich wel gedragen alsof ze een nestje had. Ging kussens van de bank halen om erbij te liggen... was erg lief met kinderen op bezoek en jongere hondjes... Misschien dat die nestgevoelens het hebben uitgelokt.

Ik wens je heel veel succes met de diagnose. Wie weet is het duidelijk iets heel onschuldigs. Maar als je dezelfde diagnose als wij voor Kylie krijgt dan maken jullie nog alle kans op een goed herstel.

Misschien vraagt men jullie ook of er eerst een onderzoek naar uitzaaiingen moet komen. Wij stonden er onverwachts voor en stemden toe. Toen bleek dat een operatie niet echt aanbevolen werd als de resultaten van dat onderzoek slecht waren... Niet opereren dan. Het afwachten van die resultaten was het meest erge. Ik weet niet of ik het nog zou laten doen. Misschien nog liever gewoon laten opereren, wat er achteraf ook zou blijken... Maar ja... Als de operatie dan maar voor heel korte duur zou helpen zou dat voor Kylie behalve de ziekte ook nog de operatie betekend hebben... Daar ben ik zelf nog niet helemal uit. Gelukkig kwam alles na de operatie goed. Zoals ze zich de 10 maanden die sindsdien verlopen zijn gevoeld en gedragen heeft was het tot nu toe al zeeeeeker de moeite waard.

Misschien ben je niet zoveel met deze informatie, maar toen wij ervoor stonden zocht ik zelf naar voorbeelden in de praktijk, hoewel ik op het net genoeg informatie over deze tumoren en de behandeling vond.

Je mag me dus ook steeds een PB-tje sturen.