grommen naar mijn zoon

Onze herder sinds pup bij ons is nu 5 jaar.
Sinds afgelopen vrijdag middag is hij heel erg aan het grommen naar mijn zoon van 17 jaar, zodra hij in de buurt komt gromt hij en kruipt weg.
Hij kan hem wel uitlaten en eten / koekje geven maar als hij hem wilt aanhalen gromt hij vreselijk, lijkt bang maar gromt zo erg dat we bang zijn dat hij zomaar zou kunnen happen.
Het was/is altijd een zeer sociale hond een echte knuffel, we snappen er niets van.
Als mijn man thuis komt doet hij het ook wel eens naar mijzelf.
Mijn zoon vindt het heel vervelend want is gek op de honden, we hebben ook nog een labrador.

Wie heeft er een idee / cq tip

verplaatst naar opvoeding en gedrag

Beetje moeilijk beoordelen door een beeldscherm hoe de reactie is van de hond.
Er zijn natuurlijk meerdere manieren van grommen.

Misschien is het verstandig om een goede gedragstherapeut in te schakelen.
Die kan precies beoordelen wat er is en wat er aan gedaan kan worden.

Wat hebben jullie de laatste tijd met de herder gedaan?

Wie is de ranghogere? De lab of de herder?

Het kan jaloezie zijn..
Als jouw zoon de lab meer aandacht geeft, of in ieder geval leuker doet tegen de lab dan voelt de herder dat. Herders zijn hele gevoelige honden die pikken dat gelijk op. Dan worden ze jaloers en vinden ze het niet zo leuk als ze aangehaald worden, omdat ze zich achtergesteld voelen.

Het kan hoor, maar het is moeilijk te beoordelen achter de computer.

Ik heb ook een soortgelijk 'probleempje' gehad.
Heb ook een herder en een dobermann (2 reuen).

Herder was er eerder, toen kwam de dober.
Ik heb 2 jaar een vriend. Die kent de herder dus al vanaf pup. Nu de dober er is krijgt de dober ook aandacht, en ik merk wel dat mijn vriend op de een of andere manier meer naar de dober toetrekt.. Hij neemt hem vaker mee uit naar de bossen, strand etc, terwijl ik dat dan compenseer om me herder mee te nemen! Ook begroet hij de dober uitbundiger dan de herder.
Wat er soms gebeurde is dat hij eerst leuk deed met me dober, en dan vervolgens leuk probeerde te doen met me herder, waarop mijn herder gromt wanneer hij hem aanhaalt. Soms hapte hij ook letterlijk naar zijn gezicht van wegwezen. Natuurlijk werd dat gecorrigeerd maar dan zag je echt dat me hond teleurgesteld was. Tegenwoordig gebeurt dat niet meer, hij krijgt nu steeds een lebber, omdat hij de herder juist overal mee naartoe is gaan nemen..

Vraag eerst nog even of er echt niets is gebeurd tussen hun

Ik zou je zoon hem laten negeren. Laat je zoon vanaf nu hem eten geven. Koop een nieuw speeltje waar van je weet dat je hond het leuk vindt. Je zoon speelt met het speeltje wel dat je herder het kan zien maar hij mag het nog niet hebben. Na een paar dagen mag hij het even hebben Uiteindelijk wordt dit een speeltje wat voor hun samen is.

Misschien ook een idee om een gedragstherapeut in te schakelen