Ik ben vandaag met Blue, Silver en Zowi. De bordecollie van een vriendin van mij naar t'leesten in Apeldoorn geweest.
Daar waar het omheind is zodat Silver los kan lopen.
Normaal, blijft hij de eerste 10 meter bij ons, en neemt dan een spurt om de volgende 30 minuten zich niet meer te laten zien.
Maar nu bleef hij gewoon in de buurt, zelfs als wij de andere kant op liepen dan hem, kwam hij ons alsnog achterna.
Ik ben zo trots op hem!
Maar nu komt het lullige, als ik hem riep om bij me te komen, rende hij wel weg.
Of als ik hem wou belonen pakt hij het niet aan, en loopt hij ook weg. En dat terwijl ik een halve vleeswaren winkel bij me had.
Maar hij bleef altijd netjes in de buurt.
Ik ben zo ontzettend trots op mijn mannetje!
Dat wou ik even met jullie delen.
Groetjes Remie.
En een poot van Silver en Blue.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Er is een wonder gebeurd!" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Wat goed zeg! Snap dat je trots op hem bent.
Wel jammer dat hij niet kwam als je riep maarja niet alles lukt in 1x.
Misschien vond hij het wel spannend zo'n nieuwe omgeving en zoch hij jullie steeds op, of omdat Blue er nu bij was.
Soms valt het mee he!
Volgende keer dus maar een ijscokarretje mee: misschien vindt hij dat wel interessant
he wat goed van silver ! Snap goed dat je helemaal trots bent op hem ... En ach niet alles kan in een keer goed gaan ! Silver dacht vast van neeeeeee ik wil nog blijven
super goed!!!! Ik snap heeeeel goed dat je super trots bent!!!!
Een klein experimentje dat je kunt proberen: voor ons mensen is het eigenlijk automatisch dat als je roept je of stilstaat, of richting de hond loopt.... probeer eens al roepend achteruit te lopen.... wie weet help het... ik heb 2 honden gehad waarbij dit werkte...
Natuurlijk kun je trots op hem zijn.
Het zal zeker steeds beter gaan.
Ook met mijn Lucky gaat het al een tijdje goed als we in het park zijn.
Lucky scharrelt rond in het park, terwijl ik op een bankje of rollator zit.
Meestal zo om de 10 seconden kijkt hij op in mijn richting, of ik nog op
dezelfde plaats ben. Loopt hij nu iets te ver weg, en ´verdwijnt´ hij
uit het zicht door dikke struiken, fluit ik 1 seconde met een constante
toon, dan duurt het slechts enkele seconden, of Lucky komt aanrennen!
Dan rent hij zich de pootjes onder zijn lijf vandaan.
Hoe hij mijn fluit herkent, is me een raadsel.
Maar als ik dan na een uurtje of twee denk van ´we gaan maar weer eens naar
huis´, dan sta ik op, en ongeacht of hij in het zicht is, of dat ik ´m
nergens kan zien, dan hoef ik maar slechts 10m richting auto te lopen,
of hij haalt me reeds in ! Zonder dat ik hem roep of fluit.
Ook al was hij helemaal aan de andere kant van het park, toen ik opstond.
(c.a. 200m bij mij vandaan dus)
Het is toch zo´n lieverd !! Je kunt echt zien, dat we van elkaar houden !!
Groetjes,
Lucky en Evert
Wat knap zeg! Ik snap dat je trots bent!
Hopelijk gaat het steeds vaker zo goed!
Nou dan is het helemaal knap van hem!
En wat is hij toch mooi he, blue trouwens ook hoor.
Mijn buurman had altijd een Chow, heerlijk beest was het.
Mocht 16 jaar worden.
Wat en mooie hond!
Leuk toch op 't Leesten, daar lopen wij ook wel eens met Laycka.
Zij vindt het daar ook helemaal geweldig, dwars door de paarse heide en lekker door de bossen.
groetjes Aly en Laycka
Hij is niet gek zo te lezen hahaha... Maar fijn dat het al beter gaat; dat zijn toch de eerste stappen voorwaarts!
proficiat Silver!!
Das zo leuk als ie het uit zichzelf gewoon doet wel jammer dat hij gaat lopen als je hem wou belonen. Maar écht super voor je!
Goed zo jongen!!
En baasje,verstop jij je wel eens?Als mijn vrouwtje dat doet,weet ik niet hoe snel ik moet gaan zoeken.
Poot van Nak.
Haha nee ik verstop mij niet eens.
Bij Blue werkt dat, maar bij Silver echt niet. Maar misschien nu hij goed in de buurt blijft dat het wel werkt.
Volgende keer even proberen.
Ik denk dat dit alles komt door de aanwezigheid van Blue. Want Silver was ook altijd panisch als er onweer was. maar nu Blue er is geeft hij geen kik meer.
Wat goed van Silver! Ik begrijp wel dat je erg trots bent op hem.
Ik weet niet of dit helpt bij Silver, maar als ik het gevoel heb dat Sunny
steeds minder goed op mij begint te letten dan draai ik mij ineens om en loop
de andere kant op. Hij heeft het de eerste minuut niet in de gaten, maar als hij
omkijkt denkt hij heey waar ga jij weer naartoe. Dan rent hij naar mij toe
en houdt me dan wel goed in de gaten. Heb ik weer het gevoel dat hij minder begint
op te letten, dan draai ik me weer om en maak express geluiden met mijn schoenen.
Dan draait hij om en rent naar mij toe. Ook verstop ik me soms achter een boom
(vind hij overigens geweldig om 'verstoppertje' te spelen) of ren ik zo'n 6 meter
en begin dan weer te lopen. Ik zorg ervoor dat hij weet dat ik onvoorspelbaar ben
en hij mij dus echt in de gaten moet houden.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Er is een wonder gebeurd!" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?