Hond gaat te keer tegen vreemden.

Persoonlijk denk ik niet dat het onzeker gedrag is... en dat het gewoon in het aard van het ras zit, Mijn Boerboel blaft ook en gromt ook als er iemand komt, maar als ik zeg dat het klaar is dan is het klaar kijk en je kan zo'n hond opfokken dan maak je het erger, maar als Miranda gewoon ermee om gaat en leert dat als zei zegt dat het klaar is, dat het dan ook klaar is dan is er niks aan de hand... het zijn nou eenmaal geen gezelschaphondjes maar waakhonden..

Zonnetje.. daar ben ik het inderdaad wel met je over eens

Miranda, je mag helemaal zelf weten wat je doet, waar je een topic over start en wat je eruit haalt.

Ik heb alleen vermeld wat voor ij zou gelden en niet wat jij moet doen verder heb ik nu geleerd dat ik in het vervolg moet quoten.

Daan doet dit ook, ik zet hem even apart zolang hij nog in zn blaf aanval zit, wanneer hij wat is gekalmeerd mag hij erbij (op zn kleed) en wanneer dat weer oke gaat mag hij zelf een touw oid brengen naar het bezoek of wat lekkers komen halen. (dit alles kan soms binnen 3 minuten al 'klaar' zijn ) Zeker even touwtje trekken laat Daan een stuk zekerder zijn van wat voor een volk er in huis is

Wij doen dit inmiddels al zolang en vaak, dat D het riedeltje ook kent en zelf vaak al zn touw pakt, staat hij te blaffen met dik stuk flos tussen de tanden

Het is denk ik wel oppassen daarmee.
Ik bedoel: Het kan ook gaan betekenen: Daar is bezoek, dan moet ik weg=niet leuk.
Ik zou wegzetten alleen doen als hij te enthousiast is, om ewat af te koelen, maar niet als hij al een negatieve associatie heeft. Juist iets positiefs van maken!

ma ja, dat zou ik doen

Ja inderdaad.
Daar had ik nog niet eens over na gedacht..

Toen hij net bij ons was, en de bel ging rende hij naar de deur en dacht hij blijkbaar dat het op straat te doen was.. want de mensen die dan aan de deur stonden liep hij totaal voorbij alsof er niemand stond en rende hij de straat op.. en dan kwam hij terug van; oh er is niemand hoor.
Maar nu is hij wel degelijk gefocust op diegene die aan de deur staat.

Maar het is altijd zo grappig als mijn tante komt (zei heeft m gevonden hier toen ze onderweg was naar ons).
Dan word hij helemaal blij en gaat ie weer rondjes rennen haha echt een gekkerd.

Hij mag er bij zijn, als hij maar niet zo hard blaft dat ik mijzelf niet meer kan horen denken

Termen als; Klaar, het is goed, en is niet nodig Daantje slaan niet aan bij meneer als hij eenmaal weet dat er iemand aan de deur is. Trainingen met de bel en aankloppen hebben niet mogen baten

Met mn nieuwe vriend(en)/scharrels ook. Gaat hij eerst helemaal los, zet hem even apart, is hij rustig mag hij erbij en kan hij even levelen en socialiseren met een nieuw persoon, kent hij de persoon al mag hij er direct bij want dan is het na 6 x blaffen ook klaar (tegenwoordig)

Personen die niet tof met of tegen hem zijn komen er 'gewoon' niet meer in

mijn idee is altijd dat een echte waker helemaal niet blaffend naar de deur stormt
die wacht rustig af of er wel iets bedreigends is
1 en ander in interactie met zn baas
is de baas er niet, voert de hond dit ook zo uit zonder veel misbaar

men zegt wel blaffende honden bijten niet en ik denk daar heel wat waarheid in zit

ik heb ook een hond gehad die blaffend naar de deur stormde, maar later had ik veel spijt dat ik dat gedrag niet veel beter in banen had geleid, want het had niet zoveel met waakzaamheid te maken mar veel meer met niet goed in de hand gehouden opwinding, die meer kwaad doet als goed.
het heeft veel werk gekost het min of meer onder controle te krijgen.

zo'n grote hond zou ik zelf graag compleet in de hand willen houden, nu scoort hij met zn gedrag en er komt een moment dat dat niet leuk meer is, maar niet zo makkelijk meer is om om te buigen.

mijn huidige hond is waakhond bij uitstek, zeer alert, maar hij blaft nooit (onnodig) en mag pas op onze uitnodiging bezoek begroeten, hij is daar zelf ook bijzonder terughoudend in, bekende worden op onze uitnodiging heel vriendelijk begroet, onbekende loopt hij met een bocht om heen en sluit achter hen aan (hij snijdt hen dan de weg af) uiteraard verbreek ik dat direct en stuur de hond naar zn plaats

mijn huis, is mijn huis, de voordeur mijn voordeur en ik beschik over de terriotrium grens, niet mijn hond, en ik heb bij de vorige schnauzer geleerd dat die houding bijzonder belangrijk is, maar goed, dat is dan mijn ervaring en mening.

een zelfverzekerde standvastige en dominant aangelegde hond gaat echt niet bij de deur staan blaffen, die wacht gewoon af of hij moet ingrijpen, als hij dat doet is er ook geen twijfel.

Gorby wat je zegt kan ik alleen maar beamen, bij D is het ook onzekerheid/niet goed in de hand gehouden opwinding