Oorzaken bradycardie (trage hartslag)

Hallo HP'ers,

Welke oorzaken kennen jullie voor bradycardie (trage hartslag) ?

Wat ik kon bedenken is het volgende:

Geleidingsstoornis (ECG)
Hypotheoidie (T3,T4,TSH)

Ziekte van Hashimoto

Ziekte van Cushing

Hypofysetumor

Voedingstekort: selenium,ijzer,magnesium,zink,vit a,riboflavine,nicotinezuur,pyridoxine,vit C en E

Hemochromatose

Bijnierinsufficientie : Addisons disease


Als ik het zo bekijk zou ik als ik een ECG laat maken en T3,T4 en TSH laat afnemen eigenlijk wel in de richting van een oorzaak moeten komen. De schildklierwaarden heb ik al eens af laten nemen samen met een algemeen bloedbeeld. De waarde waren helemaal perfect. Aangezien die waarden aardig kunnen fluctueren zal ik die ook nogmaals af laten nemen.

Ik wil niet later er achter komen dat ik nog iets had kunnen laten onderzoeken, dus kom maar op met de ideeen !

Het gaat trouwens om een gezond ogende bijna 1 jarige Toller reu. Ietjes klein (18,6 kg) en breed voor een toller..echter niet afwijkend ogend. Goede eetlust, niet overdreven. Normale drinkgewoonte. Zoekt geen warme plekken op. Niet snel moe, goede conditie. Slijmvliezen mooi roze. Goed gebit. Geen afwijken naast een navelbreukje.

Een zwaar getrainde hond kan een wat vergroot hart en dus een tragere hartslag in rust hebben.

Mijn honden (die voor jacht en wedstrijdsport worden getraind) hebben bij de DA op de tafel ook altijd een rustige hartslag die aan de langzame kant is.

Komt in hun geval door de training: Veel fietsen, zwemmen en flyball training.
En kan in hun geval dus ook geen kwaad.

Ik weet niet hoeveel lichaamsbeweging je de toller gegeven hebt? Is de hartslag zo traag dat een onderliggende hartziekte wordt verondersteld dan? Dat lijkt me dan echt een zaak voor een specialist.

Het gebruik van bepaalde hart medicatie...
Mijn jongste heeft een pols van 36 terwijl ie nu naast me op de bank ligt te slapen.
De boekjes zeggen 60-120 is normaal. Maar dat is normaal voor een hond die stress heeft bij de dierenarts.
Wat is de pols van jouw hond? Als dat het enige is wat je aan hem merkt denk ik dat je je geen zorgen hoeft te maken. En ander kan je een keer bij Viktor Szatmári op consult. Heb je wel een verwijzingnvan je dierenarts nodig

In rust is het ongeveer 40. Bij de DA rond de 50. Bij inspanning verhoogd dé frequentie wel normaal. Hij gebruikt geen medicatie. Hij heeft een goede conditie maar geen uitbundige training, zijn nog niet met sporten begonnen.

Ik heb me er nooit zorgen over gemaakt, ben er gewoon van uitgegaan dat mijn hond bij de 5% honden hoort waarbij de normale polsfrequentie niet binnen de referentiewaarden valt.

bij onze vorige hond was de hartslag ook heel laag, dat is niet zo erg, hoorde ook bij de hond, maar toen het hart ook duidelijk misslagen ging maken gingen we ons zorgen maken

we zijn bij een cardiologe geweest die eerst bang was voor hart-block (wat bij schnauzers voorkomt), maar dat was het niet, het hart was 100% oke

het bleek een te trage schildklier te zijn
de tsh week ook af, en de t4 daalde naar 5
we hebben de hond op thyroxine gezet en hij heeft nog ruim 3 jaar prachtig geleefd

pas 3 jaar later bleek dat er niets mis was met de schildklier
maar de hond een tumor op de hypofyse had, hij is op ruim 13jarige leeftijd ingeslapen

onze huidige hond heeft ook van nature een traag hart
hij is ontzettend kalm bij de da (windt zich zelden op) en een zeer goede conditie

een echo door een goede cardioloog zou je denk ik heel wat wijzer maken

Ik wil graag iets uitleggen over een systematische aanpak van diagnostiek.

Echografie is een aanvullend onderzoek, waarvoor gekozen kan worden op geleide van de bevindingen bij de anamnese (het vraaggesprek over het dier en de symptomen) en het lichamelijk onderzoek. In dit geval zou dat bestaan uit drie delen:
1. De algemene indruk van het dier.
2. Het algemeen lichamelijk onderzoek.
3. Het onderzoek van het circulatiesysteem.

Elk van deze onderdelen bestaat weer uit het bekijken, voelen en beluisteren van een flink aantal organen van de hond. De uitkomsten hiervan worden vervolgens geanalyseerd en dan wordt hiervan een interpretatie gemaakt, en een plan voor verdere diagnostiek.

De waarde van een aanvullend onderzoek is veel groter als je de stappen daarvóór goed hebt doorlopen, want dan kun je het geheel beter interpreteren. Dat zou je trouwens best "holistisch" kunnen noemen: je kijkt immers naar het totaalbeeld van de patiënt, niet alleen naar één symptoom.

ik vergat nog wat, wat de cardiologe (uit Gent/Merelbeeke) wel vond was een torenhoge bloeddruk, waar ze enorm van schrok, de hond is dus wel direct op een bloeddrukverlager gezet.
zijn nieren bleken hier wat later toch wel een tik van te hebben gehad

bloeddruk kan je niet zien natuurlijk, maar bij onze hond was het dusdanig dat het gevaarlijk was voor zijn gezondheid.

Dat is dus een voorbeeld van een hond waarbij er (helaas) veel meer aan de hand was, en niet alleen maar een trage hartslag. Zet daar (als positief geval) tegenover de hond van Wendy: een gezonde hond met een trage hartslag en verder niets. Da's toch iets anders.

We kunnen dus door ons computerbeeldscherm heen niet vertellen of er meer aan de hand is, op basis van de trage hartslag alléén.

Ik vraag ook niet om een diagnose hoor

Hij is natuurlijk allang volledig nagekeken !
Zoals ik al zei, alleen de trage hartslag is gevonden, verder geen afwijkingen gevonden.
Hij heeft helemaal geen symptomen dat er iets mis zou zijn en als je zijn pols voelt is de bloeddruk niet torenhoog.
Hij kan zich goed inspannen en herstelt na hevige inspanning op een normaal tempo.
Als ik niet al mijn dieren eens in de zoveel tijd even op hart en longen met een stethoscoop controleerde zou ik er ook niet achtergekomen zijn.

We nierfuncties en schildklierfunctie zijn al nagekeken omdat ik geen risico wil lopen.
Ik denk dat ik sowieso een ECG laat maken om een eventueel block uit te sluiten. Een echo lijkt me op dit punt niet nodig aangezien er feitelijk geen aanwijzingen zijn voor een verminderde hartfunctie. Ik vind niet dat hij symptomen van een klepgebrek of een verminderde linkerventrikel functie heeft.

Bij de algemene indruk viel het de DA op dat Dino rustig is.
Dino is echter totaal niet bang voor de DA en heeft geleerd binnen rustig te zijn. Hij verwachtte ook dat de frequentie hoger dan thuis zou moeten zijn omdat er sprake van stress zou zijn (de normale DA stress). Dino heeft dat echter niet.

Het lichamelijk onderzoek gaf alleen een navelbreuk aan. Die bij de fokker al ontdekt dus dat was geen verrassing. Verder is hij prima in orde. Mooie kleur van slijmvliezen, huid , vacht en nagelss tonen geen bijzonderheden. Geen bijzonderheden aan de organen te voelen (ook niet bij de schildklier).

Ook bij het circulatiesysteem is alleen de trage polsfrequentie iets wat opvalt.

Je zou dus inderdaad kunnen zeggen, hij heeft gewoon een trage pols...maak je niet druk.
Na 2 honden te hebben verloren aan gedilateerde cardiomyopathie weet ik wel beter. De laatste daarvan zou volgens alle DA's gezond zijn (ook volgens utrecht). Na heel veel doorzeuren en veel testen kwam er uiteindelijk uit: hypothyreoidie , atriumfibrillatie, gedilateerde cardiomyopathie en de daarbij behorende klepgebreken.
Vandaar dat ik heel voorzichtig ben en alle mogelijke oorzaken uit wil sluiten.

ik ben er ook voorzichtig mee geworden, wij dachten eerst ook dat het bij de vorige hoorde, hij was altijd al rustig en de hartslag kalmpjes

maar op een bepaald moment "zag ik iets aan hem" en daarmee ben ik naar onze vertrouwde da gegaan, die het niet zag, maar wel geloofde

de hond toonde ook niks benauwd ofzo, ik heb een hond gehad met lekkende hartkleppen en dat geeft een bepaald beeld wat wij "achter de adem lopen" noemen, maar dat was het niet

na lang luisteren hoorde hij "per ongeluk" het hart een keer overslaan en daar schrok hij wel van, hij heeft zelf een ecg gemaakt, moest er 3 maken om een overslag te pakken, maar bij bestudering van de ecg zaten er toch wel rare dingetjes in, en dan heb je gewoon een cardioloog nodig.

dat overslaan gaf een heel korte reactie bij de hond en dat was wat we hadden gezien, eigenlijk onbewust, en toch ........

de cardiologe uit Merelbeeke vonden wij erg fijn, zij heeft echt gekeken, naar ons geluisterd en vooral diepgaand onderzoek gedaan, de bloeddruk was echt iets wat een specialist moet doen, dat is best moeilijk bij een hond.

Hartblock kon zij uitsluiten wat een enorme opluchting was
De basis van het probleem zat in een van nature trage hartslag, een rustige en goed getrainde hond en die schildklier..

ik kan me goed voorstellen dat je even doorpakt nu en ik hoop van harte dat deze hond gewoon van zichzelf een kalme meneer is en verders kerngezond

succes !!