Twijfel slaat toe..

Op dit moment komt alles ineens... pfff...

Afgelopen vrijdag hebben wij ons dierbare meisje in moeten laten slapen.. ze zou op 27 november 15 geworden zijn. We missen haar vreselijk... het is zo ontzettend stil in huis
Mijn meisje loopt niet meer achter me aan door heel het huis, we worden niet meer uitbundig begroet als we thuis komen, ze ligt niet meer te kwispelen op de bank smorgens als we uit bed komen... het is zo ontzettend moeilijk! Ik wou dat ze voor altijd bij ons gebleven was, maar helaas gaat het niet zo in de hondenwereld..

Ik kan de leegte die ik voel slecht aan, en weet dat het niet lang zal duren voor er weer een pup in ons leven komt.. Begrijp me goed, ik zal Tosca nooit vergeten en het gemis word er zeker niet minder door... maar ik mis het vreselijk om niks rond me te hebben dartelen. (wij hebben 28 jaar aan een stuk honden gehad, dus het is een enorm gemis als er ineens geen meer is)

We zijn uiteindelijk toch bezig met een huisje nu, en als dit allemaal afgerond is zal er over een paar maanden een nieuw pupje in ons huisje komen..

Nu ben ik ontzettend veel aan het twijfelen..
Ik wilde altijd al graag een dogachtige, en 3 a 4 jaar terug ben ik helemaal in love geraakt met het ras de Cane Corso, Alles klopte in het plaatje.. alleen nu ga je er over nadenken omdat het dichterbij komt, aan de ene kant wil ik nog steeds graag een Cane Corso, maar aan de andere kant zou ik het liefst een herderras terugnemen (ik denk ivm het overlijden van ons meisje)

Maar ook of we nu wel zo geschikt zijn voor een Cane Corso,
Mijn vriend is erg secuur op zijn kleding bijv. Ik weet dat een CC kan kwijlen en natuurlijk alle honden verliezen haar (dit is niet zo'n probleem) Ik vraag me af hoe erg het kwijlen is bij een CC, daar ik er nog nooit 1 in het echt heb meegemaakt, dan tel ik die 5 min. tijdens het uitlaten natuurlijk niet bij mee. Ik ben zo bang dat we de verkeerde keuze zullen maken.. Ik vind een beetje kwijl niet erg, en mijn vriend ook niet.. maar het hoeft niet aan het plafond te hangen...

Moeten we dan nu ineens overgaan op een ander ras, en is deze niet geschikt voor ons of?
Wat moeten we nu doen ? Heeft er iemand tips.. of advies?

(het is een erg lang verhaal geworden, maar ik moest het even van me afschrijven)

Als eerste natuurlijk heel veel sterkte!

Mijn tante en oom hebben 2 CC's, zodra je daar binnen komt krijg je een oude lap in je handen geduwt om je te 'ontkwijlen' Haha. Het kan ook aan het voer liggen, ook als die 2 van m'n tante en oom iets eetbaars zien of ruiken staan ze volop te kwijlen.
Wel zijn het ontzettend mooie en lieve beesten, ik zou er nog eens goed over nadenken.

Allereerst natuurlijk heel veel sterkte bij het verwerken van de dood van Tosca. Ze leeft nu verder in jullie hart.

Begrijpelijk dat alles erg verwarrend is en zeker als je nu beslissingen wil nemen.
Dit hoeft echter niet.
Laat eerst alles weer even tot rust komen, ga dan op je gemak weer eens kijken bij de CC's, mischien is er iemand die een oppas zoekt en kun je er zo even een in huis hebben en echt meemaken hoe het is.

Doordat ik ook honden schilder heb ik veel verschillende rassen ook in huis gehad, en weet wat ik wel of niet plezierig of onplezierig aan een ras vind.

Een nieuwe pup is in meer opzichten een nieuw begin, zelfs al is het een pup van een zelfde ras.
Een hond van bijna 15 kun je 'mee lezen en schrijven', en vaak wordt de eerste minder makkelijke tijd vergeten.

Een nieuw begin heeft tijd nodig.

Ik denk dus dat tijd de oplossing voor jou zal brengen:
Tijd om het verlies te verwerken
Tijd om aan een nieuwe pup toe te zijn
Tijd om alles weer eens op een rijtje te zetten
Tijd om te informeren naar een nieuw ras
Tijd om weer in een nieuwe pup te steken

Mischien kun je ook de tijd nemen, om bij volwassen honden in het asiel te gaan kijken en soms komen oplossingen vanzelf voorbij, als je ze de 'tijd' geeft.

Heel veel sterkte

Nog gecondoleerd met het verlies van jullie huisvriendin Tosca.
Waarom zou je een heel ander ras nemen,die zoveel verschilt van de herdersoorten?
Als ik op m*n gevoel afga,denk ik dat jullie beter weer een leuke mooie herderpup kunnen nemen.
CC*s worden ook nog eens niet zo heel erg oud,en dan moeten jullie weer vrij snel(sneller),afscheid nemen.Ook ik heb een zwak voor de dogachtige,maar soms past een bepaalde soort nu eenmaal niet bij je.Ga eens verder kijken,wat vind je bijv van een briard?Of moeten ze kortharig zijn?
Ik ben benieuwd wat je hiervan vind,en vind het leuk om wat verder van je te lezen.
In ieder geval succes.

Heel veel sterkte, ik mag er gewoon niet aan denken waar je nu even door moet gaan

Ik ken een CC niet, maar het lijken me lieverds... ik heb ze dan even gegoogled en vond dit op wikipedia http://nl.wikipedia.org/wiki/Cane_corso:

"De huidige Cane Corso is een betrouwbare, sportieve hond. Aan nieuwe eigenaren moeten wel enkele eisen gesteld worden. Ervaring met honden, het liefst met Dogachtigen, is zeker gewenst. De Cane corso is een zelfstandige hond. Hij is gek op zijn baas, maar vindt het ook leuk om er alleen op uit te gaan. Een goede band tussen baas en hond is nodig om de Cane corso onder appel te houden. Een goede socialisatie is dan ook een eerste vereiste. Begeleiding vanuit een professionele hondenschool (bijvoorbeeld bij een kynologenclub) is aan te raden. Werkdrift zit in het bloed van de Cane corso."

waaruit ik dan afleid dat het een goed ras voor je zou zijn, als je zelf ook sportief aangelegd bent. Het feit dat hij zelfstandig is zal dan eerder een voordeel zijn voor vele eigenaars... volgens mij is dit een goed ras, ook al omdat je al ervaring hebt met honden. Maar ik ben geen kenner, ik ben hier gewoon mijn persoonlijke mening aan het geven.

Uit mijn ervaring kan ik wel meegeven, dat het vaak niet uitmaakt wat ze zeggen over een bepaald ras. Als je zelf goed in je vel zit en het "talent" hebt om eigenaar te kunnen zijn van een hond (en dat heb je), dan is er vaak een reden waarom jij je aangetrokken voelt tot die hond. Ik heb (schandalig eigenlijk) geen research gedaan over dalmatiërs voordat ik er één had gekocht, pas nadat ik ze had ben ik beginnen opzoeken en toen ben ik er eigenlijk vrij snel achter gekomen... dat die hond écht helemaal was wat ik wou én meer. Zij vult mij aan, ik pas mijn leven aan aan haar... maar op de manier dat ik eigenlijk mijn eigen leven al wou veranderen. Perfecte match maw... of we nu geluk gehad hebben of dat dat toevallig ook de reden is waarom ik mij aangetrokken voelde tot de Dalmatische hond... laat ik in het midden... maar het ene sluit het andere ook niet uit natuurlijk.

Succes bij het maken van een goede beslissing! Ik zie aan jouw mail dat je zowiezo het juiste zal doen en je hebt nog even tijd om alles op een rijtje te zetten...

met "het zal niet lang duren voor er weer een pup in huis is" wil ik niet zeggen dat dat gelijk volgende week moet hoor wil ik nog niet eens... maar ik weet dat er een komt, dat is iets dat zeker is...

Het zal hoogstens over een paar maanden zijn, wie weet hoe het dan is..
Het heeft ook gewoon tijd nodig, dat is waar...

maar nu we ook gelijk met een huis bezig zijn... komt het allemaal ineens...

Ik wilde altijd een dogachtige, maar sinds het overlijden van ons lieve meisje....weet ik het gewoon niet meer... ik ben momenteel gewoon de wegkwijt..

@ Annemieke,

De briard is niet echt ons type.. ieder zijn ding natuurlijk, ze zijn mooi, maar niet voor onszelf..

daarbij komt dat mijn vriend absoluut geen langharige wilt (zoals ik al zei, erg secuur op zijn kleding)

Op het laatste ging het bij ons tussen de CC (die eigenlijk altijd al op nummer 1 stond)
en de Duitse herder... maar omdat de DH tegenwoordig gefokt wordt met een enorm kromme rug en ik dat zonde vind en niet mooi ook... gingen we verder op zoek.. Kwam ik op een Chodsky pes uit... zeer leuke honden, maar langharig.. en voor mij eigenlijk iets te klein van formaat maar wat ook weer handig kan zijn..

Toch bij elke keer dat we op zoek gingen naar meerdere rassen, komen we elke keer terug uit op de CC... mijn vriend dan niet... die wilt graag een husky, maar daar begin ik zelf niet aan omdat ik weet dat dat voor ons niks is kwa karakter.. dus we komen elke keer terug op de CC..

maar dan nog.. heb ik hem al gezegd.. Ik zit er niet mee dat een hond vuil kan worden, hij aan de ene kant ook niet, zolang het binnen de perken blijft voor zijn doen... Ik heb gezegd dat ik niet een pup ga halen , om dan erachter te komen naar verloop van tijd, dat hij hem te vies vind en dat ie naar het asiel moet... dan kan ie mij ook buitenzetten, dat weet ie... maar daarom wil ik nog wel een goede beslissing maken.. en er serieus over nadenken.. maar op dit moment lukt het gewoon even niet meer

Kijk ook eens binnen de CC naar verschillende foklijnen.

Toen wij een Tibetaans Mastiff wilden, wilde ik bv absoluut geen kwijlende lippen of hangende rode ogen (die je wel veel ziet bij Tibetanen).

Onze Ckamadugha heeft prachtige aangesloten oosterse ogen en strakke lippen en kwijlt helemaal niet.

kwijlen ligt er per hond aan, dus niet ras specifiek, tuurlijk, met hangwangen krijg je het sneller omdat het er letterlijk uitloopt, maar met de doggen die ik hier gehad heb(duitse dog, Cane Corso kruising en een rottweiler) kwijlde ze alleen als ze net gedronken hadden, valt wel mee dus.

Veel sterkte met je verlies, en laat het nog even bezinken, ga dan verschillende fokkers bezoeken en miss, kan je wel allebei in huis nemen.

Ik denk dat tijd op dit moment het beste is voor je, net als Chris zegt. Ik geloof niet in het verwerken van een overlijden, ik geloof dat je er mee om leert gaan.
Tosca is altijd bij je, en je moet nu zien uit te vinden hoe je zonder haar door moet, ondertussen is zij altijd in je hart en in je gedachten.

Ik merkte na Bijou's overlijden dat ik ook niet wist hoe en wat, als hondenliefhebber zonder hond leven is geen leven. Net als jij weet ik dus ook dat er hier in de toekomst weer een hond komt.
Ik zocht direct naar Bijou look-a-like's, want je gaat op zoek naar een ras of hond die op jóuw hond lijkt.

Zo werkt het helaas niet, want voor jou is er maar 1 Tosca, en geen hond die daarbij in de buurt zal komen qua karakter, iedere hond is weer uniek..
Naarmate de tijd verstrijkt merk ik bij mijzelf dat je de horizon gaat verbreden, je gaat niet meer met oogkleppen op zoeken naar dát ene ras wat zo op haar lijkt, maar naar rassen die bij je passen of je aanspreken.

Ik weet niet hoe dat bij jou zit, ik begrijp heel goed dat je op dit moment neigt naar een herderras.
Wat het ook gaat worden, gun jezelf de tijd er over na te denken, ik wens je heel veel sterkte met alles.

van harte gecondoleerd met het verlies van jullie Tosca

en wat is het dan leeg he, na altijd honden te hebben gehad
wij zaten in diezelfde situatie eind 2008, opeens (hoewel opeens, je leeft er naar toe, je ziet de hond(en) oud worden en toch..... is het opeens) was het leeg, zo ontzettend leeg.

maar ook wij hadden een ander huis in zicht, was al gekocht, en hebben dat afgewacht, dat was verstandig, even afstand nemen, verdriet een plaats geven, wennen dadt.....
We hadden onze handen vrij met klussen en verhuizen, en konden zelf settelen in ons nieuwe huis, en toen begon het geknaag weer... het was zo leeg, zo ontzettend leeg, het klopte gewoon niet, ik was niet compleet.

Wij stonden ook open voor veel rassen, de koningspoedel heel hoog op mijn lijst
Nog maar weer eens op een show geweest, en ik kon mooi vinden wat ik wilde, ons hart (mijn man net zo goed) trok toch onverbiddelijk naar de schnauzers, een Ries zou het perse niet worden, te groot, te machtig, te heftig, te ingewikkeld met vakantie's, pure werkhond. Dus of de middenslag of de dwerg dat maakte niet uit, het moest toch (ondanks alle optie's) een schnauz worden.
Na rond speuren in fokkersland ons ingeschreven op het eerst volgende nest van een prachtige zwarte middenslag dame, weg waren we van die hond.

En toen kwam er een herplaatsing op de site bij de schnauzerclub: een kort verhaaltje over een zwarte Riesenreu die zo dringend een nieuwe plaats nodig had, eigenaar (en hond) in grote nood verkerend, en het liet me maar niet los, toen zei mijn man op een ochtend "bel dan toch, want deze hond zal het wel moeten zijn"........... en ja, een week later woonde er bij ons onze riesenschnauzer Gorby, groot, sterk, machtig, soms heftig, maar ook lief en trouw, en bij het 1e ogenblik dat ik in zijn ogen keek............. een verbond zoals alleen mens en hond kunnen sluiten.

Kortom: laat het op je afkomen, dingen gaan altijd anders als gepland of gedacht, niet te logisch redenen, maar je gevoel volgen. Ik kan wel aanraden rustig je verhuizing af te wachten, zo'n nieuwe start kan een mens heel goed doen.

enne....... wat een prachtige profielfoto........ heel ontroerend

Dankjewel allemaal voor de lieve woorden,


@ Chris, de hoeveelheid lip heb ik inderdaad al vaker gehoord... hier kunnen we inderdaad naar kijken als het zover is

Kun je niet een keer wat CC opzoeken?
Ga eens naar wat fokkers toe, spreek met eigenaren af.
Breng wat meer tijd met het ras door. Dan weet je vanzelf wel of het wel of niet is.

Het is goed om afleiding te hebben maar vergeet niet dat je ook heel wat moet verwerken.

Succes

Meid, heeel veel sterkte met het verlies van Tosca!

Ik zou eerst even wachten tot jullie lekker in jullie huisje zitten en alles klaar en ingericht is, dan heb je wat meer rust in je koppie en kan je betere beslissingen nemen.

Duitse Herders vindt ik ook niks vanwege de rug, maar je hebt ook Oud Duitse Herders, die hebben nog een hele mooie rechte rug en deze vindt ik persoonlijk ook mooier omdat ze een donkerdere kleur hebben en wat forser gebouwd zijn.

Ik heb wel een paar tips over de CC tegen dat kwijlen in huis (overmatig kwijlen kan evt. ook aan het voer liggen), ik heb daar ook al het een en ander over gezocht toen ik ook voor een CC aan het kijken was. Een kennis van ons heeft een bordeauxdog, hij heeft die hond geleerd dat hij buiten moet drinken en als hij wel binnen drinkt dat de hond naast de bak moet blijven zitten tot zijn bek wordt afgeveegd, dan hoef je het alleen op die plaats op te ruimen. Hij krijgt nooit tussendoortjes, ook visite wordt er streng op aangesproken dit om het bedelen te voorkomen, en zijn eten krijgt hij op heel verschillende tijden zodat hij niet rond een bepaald tijdstip gaat zitten wachten op zijn voer.

Tja buiten kunnen ze wel erg gaan kwijlen als ze lekker aan het rennen en spelen zijn, of als ze hebben gezwommen en daarnaast ook hebben gedronken. Maar meestal trek je geen super goede kleren aan als je een lekkere wandeling gaat maken, dus daar moet je vriend zich maar niet te druk over maken (het lijkt wel een vrouw joh haha).

Maar allereerst moet je het verlies van Tosca goed verwerken en lekker aan je huisje beginnen, daarna komt het allemaal wel goed, gehaaste beslissingen zijn nooit goed heh

Heel veel sterkte met het verlies van Tosca.

Ik begrijp heel goed de stilte om je heen.

En vergeten doe je ze nooit ze zitten in je hart.

Maar als je er aan toe bent kun je gerust een pup nemen.

heel veel sterkte met het verlies van je hond, jeetje zeg

heel veel sterkte met het verlies van je hond, jeetje zeg

Nog iemand tips/advies ?

Hee Nikita,

wat erg zeg van Tosca ik had het helemaal gemist. Dikke knuffel van ons.

Snap heel erg dat je nu twijfelt, laat het gewoon even bezinken. Gun jezelf de tijd dit allemaal te verwerken ik denk dat alles dan wel weer iets duidelijker wordt.

Over het kwijlen, ik weet wel zeker dat ze dat allemaal doen. Hier kwijlen ze ook als een gek als er lekkere dingen geroken worden, ze drinken (lees water op de grond gooien) en zelfs wanneer ze slapen.

Ik ben er aan gewend dat mijn nette zwarte broek vies wordt 5 minuten voordat ik vertrek. Ik lach erom. Maar als je vriend dat niet doet sja.. Dan wordt hij wel een beetje gek denk ik

Eerlijk is eerlijk krijg ik vooral uit je verhalen mee dat JIJ zo graag een Cane Corso wilt. Volgens mij je vriend al heel wat minder. Onthoud wel dat je er samen evenveel achter moet staan he

ik vind dat je niet aan jezelf moet twijfelen.
welk ras je ook kiest!
ik weet zeker dat je zelfs van een kwijlende hond kunt houden!

en zelfs als je die in huis hebt zie je rassen die ook heel leuk zijn!

dus kijk gewoon naar wat jij de hond kan bieden: is dat genoeg? nou dan gewoon doen!
dus stop met twijfelen! ik weet zeker dat je de goede keus maakt.

Wat betreft geen langharige honden...Besef wel dat zachte lange haren OP je kleding (en bekleding van bank en auto) blijven liggen, die kan je er met een rubber borstel zo afvegen. Kortharige honden verharen ook, maar die haren steken al snel in je kleding / bekleding en krijg je veel moeilijker weg.

Sterkte met het het gemis!

@ Flowydragon,

Dat van genoeg bieden dat is geen probleem hoor haha,
We kunnen hem/haar alles bieden wat hij zij nodig heeft.. maar je wilt toch wel kijken naar een ras wat een beetje bij jezelf past he
Tosca kreeg ook altijd alles wat haar hartje begeerde.. en dat hoort ook zo vind ik als je voor een hond kiest! Geld natuurlijk ook voor de kat he! Vaak genoeg gaat/ging grotendeels mijn geld op aan spullen en lekkers, ik zou echt uren kunnen shoppen in een dierenzaak

@ Nienke, dat is wel een goede wat je net aangeeft... daar heb je gelijk in.. ik weet nog onze sasja was stokharig.. en dat bleef inderdaad overal in hangen... kreeg je er bijna niet uit die haren..

Jee ik wist het niet van Tosca meid wat erg gecondoleerd.
Als je voor een goede DH wil gaan zal je toch naar Duitsland moeten daar worden ze nog wel normaal gefokt met een rechte rug.
Een cane corso weet je het zeker? Het is echt iets heel anders als de werkhonden die je hiervoor hebt gehad.

Nogmaals sterkte met het verlies van je lieve vriendin.

Veel sterkte met het verlies van Tosca, wat een gemis zal het zijn!
Als je toch een beetje twijfelt over je raskeuze, misschien moet je wel samen met je man een paar shows gaan kijken. Wie weet wordt je opeens wel verliefd op een ras, waar je interesse op dit moment helemaal niet naar uit gaat. Sommige rassen zijn in het echt veel leuker als dat je dacht op het moment dat je over leest in een boekje. Vind ik tenminste. Of wie weet, kom je juist dan definitief tot het besluit om volledig voor de CC te gaan.
Suc6 met de zoektocht en nogmaals sterkte!

ik zou ook eens een show bezoeken
deden wij ook, en we gingen dus voor een ander ras
maar we eindigden bij onze vertrouwde schnauzers, er kon er toch geen 1 tegen op.

was zo raar, maar toen we daar een paar uur hadden rondgekeken, echt open-minded, keken we elkaar aan bij een bakje koffie, en zijn rechtstreeks naar de ring van de schnauzen gegaan, gewoon niks aan te doen, ondanks heel goede praktische motivatie's ook om over te gaan op een ander ras.

CC is een mooi ras, Gorby heeft een vriendinnetje van dat ras
Hij speelt regelmatig met haar, ze heeft veel vermogen en is enorm sterk
Bij deze mensen is de vorige CC jong ingeslapen op zware epilepsie en onvoorspelbaar gedrag
De huidige teef is totaal anders, ook in uiterlijk

Kom je gezellig naar bleiswijk in november bij de bloemen doling grote hondenshow met allemaal rassen.
Kan je kijken etc..

Dat gaan we nog maar even afwachten... op dit moment staat mijn hoofd daar nog niet naar... zeker niet om al naar andere honden echt te gaan kijken

Wie weet over een paar weken of maanden, bedankt voor het aanbod in ieder geval!

Gecondoleerd!

Wat de haren betreft.. Ik merk dat nu met Puk heel erg; zij is langharig. Hiervoor had ik een labrador; kortharig dus.
Ik weet wel dat mijn voorkeur toch echt uitgaat naar langharig wat de vacht betreft...
Ze blijven, zoals Nienke al zei, niet in je kleding steken, ik heb zelfs zo goed als nooit haren op mijn kleding, terwijl dat met de lab wel anders was..

Heel veel succes met je nieuwe huis, de keuze van het ras en natuurlijk het verwerken van het overlijden van Tosca...