supertrots op mijn kereltje!

Gisteren is Bert Smallenbroek langs geweest, de gedragstherapeut. Rambo vondt het eerst maar niks, een vreemde in huis. maar puur omdat bert rambo gewoon eerst zijn gang liet gaan en de aandacht op mij zette, kon rambo even aan hem wennen en rustig aan hem snuffelen. uiteindelijk lag rambo tussen hem en mij in Dat was al een hele vooruitgang!

toen gingen we lopen, eerst ik, en hij ging achter mij aan lopen om te kijken waar het mis ging. hij zag al heel snel dat ik voor over liep, heel gespannen en krampachtig (wat mijn rugpijn ook direct verklaart) en dat ik veels te veel bezig was met focussen op rambo.

hij maakte er direct een eind van, en ik moest ter plekke gaan spelen met rambo. ONGELOFELIJK! wat een ommekeer! ik hoefde rambo niet eens te belonen met een snoepje, of kaas of worst, simpel weg gewoon een takje van de boom! haha! hij was stapelgek!

nu is dus mijn taak dat als er mensen aankomen, ik met hem ga spelen. als er rustige mensen aankomen, moet ik hem gewoon laten zitten, is hij stil, dan ga ik weer met een takje aan de haal en spelen maar!! heerlijk wat heb ik genoten! en rambo ook! hij was veel zelfverzekerder, ik gaf de grenzen aan, en liet hem zien door gewoon stil te zijn, dat niks engs was aan voorbij gaande mensen, want dan gaat hij spelen!

vandaag heeft hij ook voor het eerst met een herderpup gespeeld! heerlijk om te zien, en natuurlijk heerlijk dat ik lekker mee mocht doen!

ik ben super trots op mijn kereltje! socialisatie was ook nooit een probleem geweest zei hij, rambo heeft gewoon op een verkeerd moment een hele slechte ervaring gehad met een man, en daar moeten we hem nu gewoon doorheen helpen.

heeeerlijk! ik kan weer gewoon lopen met rambo, en lekker spelen buiten! ik was gewoon het plezier in lopen kwijt geraakt!

ik ben heel blij voor je.

Wat een mooi resultaat...

Wat fijn dt je dit al hebt bereikt.