Bruno luistert niet naar mijn vader

Ik woon op mezelf en als ik lang van huis ben dan breng ik Bruno naar mijn ouders. Mijn vader is dan de hele dag thuis en mijn moeder die werkt nog.

Er zijn een aantal dingen die Bruno bij mijn vader doet:

Als mijn vader de riem pakt om hem uit te gaan laten dan gaat Bruno er een spelletje van maken hij rent rondjes, en gaat druk doen mijn vader kan de riem niet om doen. lokken met snoepjes / speeltjes werkt niet.

Als hij hem roept komt hij niet. Gaat mijn vader in de bank zitten en bruno komt naar zn voeten dan rent bruno weer weg als hij hem wil aanhalen. Maar zit mijn vader achter de computer dan komt hij aandacht halen en dan kan hij hem aaien oppakken en op schoot zetten.

ik had tegen mn vader gezegd dat hij interessant moet worden en dat Bruno in de gaten krijgt dat er bij mn vader iets lekkers te halen valt maar zelfs dit heeft niet geholpen hij komt gewoon niet ook als hij de snoepjes op de grond voor hem legt dan komt bruno ze niet halen.

In het begin liep bruno ook niet met mn vader mee dan stopte bruno en ging zitten en kwam er geen beweging in dit is gaat nu weer goed en is uitlaten zelf geen probleem meer.

Zodra mijn moeder thuiskomt kan ze hem roepen (zelfs als bruno in de tuin bezig is) dan komt hij meteen aangerend. terwijl er bij mijn moeder niets te halen valt.

Het lijkt erop dat Bruno dus niet naar mannen luistert maar wel naar vrouwen

Heeft iemand tips / adviezen zodat Bruno ook naar mijn vader luistert. Ik ben namelijk heel blij dat ik Bruno altijd naar mn ouders mag brengen maar ik vind het zelf heel vervelend dat Bruno daar zo doet.

Ik denk dat het met een stukje autoriteit te maken heeft. Je moeder zal haar regels duidelijker stellen dan je vader.
Waar je mee kunt beginnen is als je vader alleen thuis is de halsband aan laten. Dan kan je vader hem als er niks aan de hand is regelmatig bij zich roepen, met een blijde stem naam en kom of hier of wat jullie zeggen, niet het comando eindeloos herhalen en niet achter de hond aan gaan. Hij kan dan eventueel een voertje geven in het begin. Als de hond dan komt geef je met 1 hand het snoepje met de andere hand pak je even de halsband vast dan met de stem belonen en loslaten. Ook zou ik het claimen van aandacht als je vader achter de computer is negeren. Kort daarna kan hij dan de hond even bij zich roepen. Op die manier is je vader degene die beslist en niet de hond. Zorg dat de voertjes die je geeft HEEEEEEEL lekker zijn bv. rodi worst, gerookte kipfilet, soms een klein stukje kaas of een frikandel de keuze is eindeloos. Je zou er voor kunnen kiezen dat als je gaat oefenen om hem minder of geen eten te geven 's morgens zodat het lekkere hapje nog lekkerder word.

heel veel suc6

Het is lastig advies te geven, omdat we niet weten wat je vader precies doet. Hoe reageert hij? Kijkt hij de hond aan, gaat hij achter de hond aan? Op de een of andere manier heeft je vader de hond bevestigt in zijn gedrag... Misschien door hem teveel aan te kijken of steeds aandacht te blijven geven (dingen zeggen etc.).
Je moeder en jij zouden hem tips kunnen geven, als jullie er eens een dagje naar kijken terwijl hij met de hond omgaat.

Lastig inderdaad om vanaf hier een advies te geven, zonder te kunnen zien wat er nu precies gebeurd.
Maar kan het zijn dat Bruno wat angstig is voor je vader/mannen? Mannen hebben bijvoorbeeld vaak een lagere stem, wat intmiderend over kan komen.
Misschien heeft je vader een intimiderende lichaamshouding, zonder dat hij zich daar bewust van is dat dit bij Bruno eng over kan komen?

Ik zeg maar wat, maar misschien kan je eens kijken wat er gebeurd op zo'n moment? Hoe doet je vader, hoe reageerd Bruno daarop, wat kan er veranderd worden?

Bijou luisterde ook niet naar mijn vader, puur omdat hij alles deed op een manier wat bij haar angst op riep. Ze nam dus liever de benen met een speeltje in haar bek, dan dat ze naar mijn vader toe kwam of uberhaupt in de buurt van hem kwam.
Toen ik ging observeren zag ik dus vele dingen die mij opvielen welke bij Bijou averechts werkte..
Dat heb ik toen gezegd tegen mijn vader, hij heeft dingen toen veranderd zoals altijd op je hurken zitten, niet aaien vol op de kop of op de rug, proberen met een hogere stem te praten en te belonen..
En na een tijdje ging het al een stuk beter! Misschien heb je er wat aan.

Bedankt voor de reacties. Ik begrijp dat het vanuit jullie kant moeilijk is te beoordelen ik vind het ook lastig om het goed uit te leggen maar ik heb deze reacties aan mijn vader laten lezen en hij zag net als ik wel wat mogelijkheden die we mee in de gaten gaan houden dus hopelijk komt alles wel goed.

Mijn vader heeft wel gezegd dat hij "snel" gefrustreerd raakt en dat dat dan in zijn stem wel te horen is dus dit gaat hij sowieso in de gaten houden en proberen nog blijer te zijn.

Gelukkig vind hij het nog niet zo heel erg en blijft gelukkig op Bruno oppassen. Ik vind het vervelender dan hijzelf want ik ben heeel blij dat ik hun achter de hand heb en wil dat graag zou houden.