is mijn hond gelukkig?

ik heb een kaukasische herder van 16,5 week.....ik vind Ozzy niet echt 'happy' als hij me ziet. S'morgens als ik hem uit de bench laat, komt hij er niet gelijk uit, kwispelt niet....het is wel ook niet echt een speelvogel, hij is nogal graag op zichzelf, terwijl als hij vreemden ziet dan is hij zoooo enthousiast en naar mij toe niet?
moet ik me zorgen maken, ik probeer soms zooo gek te doen om hem enthousiast te maken, maar dat helpt niet echt...iemand tipliefs patricias?
liefs patricia

Misschien moet je juist minder gek doen. Een leider van de roedel (jij dus) is kalm en evenwichtig. De hond moet naar jou komen, misschien durft hij dat niet omdat jij in zijn ogen 'vreemd' (te enthiousiast?) gedrag vertoond.
Jullie moeten in alle rust een goede band opbouwen.

Ga je met hem naar cursus? Dat is heel goed voor de baas/hond relatie weet ik uit ervaring. Dan kan de hond jouw leiding ervaren en voor je werken. Meestal willen ze dat graag.

Lees eens een paar boeken over honden gedrag en opvoeding, dan wordt je misschien minder onzeker. Het komt vast wel goed tussen jou en Ozzy.

Zet de bench open en ga gewoon je ding doen,laat hem nieuwsgierig naar jou worden.Als hij zelf komt,beloon je hem enthousiast,mss dat dit helpt

Kan het zijn dat het onderdanigheid is? Misschien heeft hij veel respect voor je?

Ik zou mij daar geen zorgen over maken.

Bij ons zijn ze ook niet altijd gelijk aan het spelen.

lijkt net Lila

dat extra gek doen is nergens voor nodig, gewoon deurtje openen en laten doen. Lila heeft ook liever rust en geen drukte en is ook niet gek op een bal. als ze aandacht wil komt ze gewoon bij me. niks opdringen of forceren, daar kom je nergens mee.

Gewoon jezelf zijn en niet extra gek doen, ook niet negeren maar niet overdreven aandacht aan schenken, ik denk dat het goed is als ze moeite moet doen om jouw aandacht te trekken, dit werkt bij Elah vaak erg goed, zij kan ook soms haar neus in de lucht steken en doen alsof ze niets ziet...ik trek me dat nooit persoonlijk aan, moet jij ook niet doen hoor...
Als je heel erg gek gaat doen zal de hond misschien juist onverschilliger doen omdat een roedelleider zich zo ook zelden gedraagt, een roedelleider straalt juist uit dat hij stabiel en evenwichtig is...
Ik zou me hier echt helemaal niet druk om maken, iedere hond is anders, Odie de Mops die springt bijna tot het plafond als hij me ziet en kleine Pup jentho ook terwijl Elah af en toe gewoon een andere kant op kijkt...hahahahahaha...dan ben ik ff lucht, terwijl ze een paar uur later mijn voeten af begint te likken en me overal kusjes geeft..

Ik herken het.. Duuk had dit als pup ook een beetje. Ik heb me dat nooit echt persoonlijk aangetrokken, en dat is voor jou ook helemaal niet nodig.
Nu zijn we twee jaar later, en Duuk is nog steeds een hond die ietwat meer op zichzelf is. Maar.. stapelgek op mij en altijd bij me in de buurt.

Gewoon jezelf blijven, leuke dingen samen doen en je zult hier straks helemaal niet meer aan twijfelen.

dank jullie wel lieve mensen,
ozzy is helemaal niet onderdanig, tis eerder iets van 'ik doe waar Ik zin in heb', dat merk ik bij hem wel in veel dingen en we zijn één week op cursus dus het zal ook wel beteren, maar ja....je maakt je gelijk zorgen hé
ik ga het morgenvroeg gelijk proberen om de bench open te zetten en mijn ding te doen, ik ben benieuwd....
liefs patricia en ozzy

Ik heb weleens begrepen dat dit ras vrij zelfstandig is...misschien hoort dit wel bij hem.

En idd misschien ben je net even te aanwezig als hij net wakker is,dat hij niet weet wat hij met je aan moet en je dan maar negeerd.

Ach ja.
ik zou persoonlijk dolblij zijn met een "rustige" volwassen kaukasische herder van zeg....80 kilo.

Dat de pup nu ook gewoon rustig is zou ik alleen maar aanmoedigen.
(je hebt tenslotte niet voor niets dit karakter uitgezocht)

Een zéér zelfstandig ras dat duidelijke regels nodig heeft.

Je had ook een jack kunnen nemen, of een border, of een labje..
Maar met dit prachtige ras, heb je een duidelijk andere viervoeter in huis.

Heel veel plezier met dit geweldig prachitge ras.(ben toch stiekem een heel klein beetje jaloers )

Ik denk dat het je lichaamstaal is. Je lichaamstaal kan voor een hond heel anders zijn als dat jij bedoelt. Koop eens het boekje van Turid Rugaas " Kalmerende signalen". en van Linda Tellintonjones "Teambilding met je hond". Ik denk dat je hier al een heel eind mee komt.

wat is dit heerlijk herkenbaar.... en dat is echt niet onaardig bedoeld! Het is weer een fase waar je hond doorheen gaat...

niets van aantrekken... sterker nog... laat hem even een tijdje moeten werken voor aandacht.... als je 's ochtends naar beneden komt... doe de bench open, maar negeer hem verder... totdat hij er wel uitkomt... en reageer dan zelf heel enthousiast als hij naar je toe komt... maar verwacht niet dat het meteen morgenochtend anders zal zijn.... hij moet wel even de tijd krijgen om zich te realiseren dat hij voor aandacht echt moet werken

ps; mijn hond is ook 's ochtends nooit erg enthousiast.... maar zij slaapt ook op onze kamer.... dus voor haar gevoel zijn we nooit weggeweest tijdens de nacht (de kinderen worden wel iedere ochtend heel blij begroet).... en... ze is een uitslaper (als ze de kids heeft begroet zoekt ze een leeg bed op en gaat verder snurken)... pas als ik thuiskom van de kinderen naar school brengen dan begroet ze me alsof ik al maanden weg ben geweest..... en dan is het iedere ochtend weer feest

Ik heb dan wel geen pup maar wel een volwassen hond die dit ook doet... Geen enkel enthousiasme meestal.

Zij is beslist niet onderdanig naar mens of dier, behalve naar mij. En verder zeer zelfstandig (lees; het lijkt alsof ze haar eigen gang gaat)
nu ben ik de hele dag bij haar in de buurt dus waarom zou ze me dan ook begroeten. Als ik eens een paar uurtjes weg ben geweest doet ze het namelijk wel. Echter , en tot grote spijt van mijn vriend wordt hij en stuk minder begroet.
Ik vind het soms ook wel eens jammer en heb ook wel eens gedacht: die is niet blij... Maar als je andere signalen ziet van haar. Ze kan in paniek raken als ze me tijdens een wandeling even kwijt is. Dan gaat ze me echt zoeken. Dus ik heb maar aangenomen dat het haar karakter is.

Een kaukasische herder is niet onderdanig, maar juist heel zelfverzekerd.
Je moet echt zorgen dat je hond respect voor je krijgt.
Helaas komen er de kaatste tijd veel kaukasische herders in het asiel terecht omdat het een moeilijke hond is.
Hij beschermd huis en haard maar laat nooit merken dat je lager bent als hem want dan ben je een x de pineut.
Bij welke fokker heb je hem vandaan? Bel de fokker en vraag tips.

Beer was de eerste week toen we 's ochtends beneden kwamen dolblij, trappelen in zijn bench, piepen/janken noem het maar op. Nu ligt hij vaak nog te slapen als ik beneden kom en als ik zijn bench openzet komt hij er echt zo uit van "Aaaaah, nog 5 minuuuutjjess toch?"

Ik krijg een beheerste kwispel en vaak een lik als ik zijn riem om doe. Als ik weg ben geweest 's middags is het anders, dan moet ik hem echt even negeren.

Denk niet dat je het persoonlijk aan moet trekken. Ik zou het zien als een goed teken, dat hij inmiddels al helemaal aan je gewend is?