Iemand anders die je hond uitlaat.

Mijn vorige honden gaf ik zo mee aan mensen die ik vertrouwde, er stonden regelmatig jaargenoten bij me aan de deur om met mijn honden naar het bos te gaan. Een vriendin van me heeft (toen ik er nog maaar 1 had)haar mee op vakantie genomen omdat dat zo gezellig was, ze bleef daar ook wel eens een nachtje slapen voor de gezellig, of als ze met haar opa ging eten dan nam ze de hond mee om vervelende gespreksonderwerpen te vermijden.
Maar met de jongens vind ik dat veel lastiger. Als jonge hond heeft de oudste een oppas gehad omdat ie onvoorzien de hele dag alleen moest zijn anders, die kwam hem dan ophalen zodat ie wel een beetje alleen was geweest. Nu laatst hebben vriendinnen wiens hond ik 2 keer in de week meeneem op mijn honden gepast daar was ik heel onrustig over. Ik vind het vooral lastig omdat deze honden veel minder stuurbaar zijn en tijdens een wandeling gaat de jongste wel eens een rondje voor zichzelf lopen.....

ik ben met buddy vrij makkelijk en iedereen weet hoe IK het wil hebben...
hij weet daarom dus bij iedereen goed de regeltjess en luisterdd super naar iedereen zelfs naar me nichtje van 2 hahahaha als ze zegt pas op.. dat stopt hij gelijk hihi..
verder ben ik er altijd voor buddy dus komt niet vaak voor.. maar als we weg gaan en kan niet buddy uit laten dan gaat hij of naar mijn ouders of naar me schoonouders..

Is een keer voor gekomen dat wij niet eerder terug konden komen en toen Romee gevraagd.

Die vertrouw ik blindelings met Max

De buurvrouw heeft een tijdje de honden gedaan, omdat ik verderweg moest werken.
Echt prettig vind ik het niet, vandaar dat ik ook wel eerst kijk aan wie ik ze mee geef.
Zou ze bijvoorbeeld nooit aan buurkinderen meegeven.
Mijn zusje doet ze ook weleens en mijn tantes hebben ook weleens opgepast, mijn ouders zou ik er ook wel mee vertrouwen. Maar wat ik zeg: ben wel selectief daarin.

nee nooit.
hier heb nooit iemand anders onze honden uitgelaten.
als we samen ziek zijn ja dan moet er toch een van ons er op uit.
dat ben ik meestal.
maar dat iemand even op onze honden past of uit laat nee.

Als ik soms weg ben, dan passen mijn ouders op. Ik blijf het geen fijn idee vinden, omdat ik vind dat hun nooit een hond hadden moeten nemen. Het liefst ben ik er gewoon altijd om hem uit te laten, en 9,9 van de 10 keer ben ik er ook wel, maar je hebt inderdaad soms dat je weg moet. Ik heb ze instructies meegegeven, en gezegd dat ze hem maar gewoon los moeten laten lopen, want als ik hun mijn trainingen laat doen dan kan ik opnieuw beginnen. Los luistert hij ook gewoon dus dan dat maar hihi. Maar blijf het geen lekker gevoel vinden.

Als wij weg moeten, blijft Yuna bij Nicole (een goede vriendin van me, ook van HP).
Daarbuiten wordt ze alleen uitgelaten door m'n vriend en mij, maar dat is voornamelijk omdat ze geen hond is waar 'iedereen zo mee weg kan lopen'; ze is ontzettend sterk en heeft haar duidelijke aandachtspunten, dus ik vind 't prettig dat ze naar iemand kan die precies weet hoe ze met Yuna om moet gaan.

Buiten familie om niet nee, mijn vader/moeder laten Bo soms als het nodig is wel eens uit. Daarbuiten eigenlijk niemand, en eerlijk gezegd zou ik dat ook niet zo snel doen. Enkel mensen die Bo erg goed kennen en andersom zou ik hem toevertrouwen.

Ook als ik ziek ben laat ik Bo gewoon uit, al is het een klein rondje. Met mijn beginnende hernia liep ik heel voorzichtig met hem naar een veldje achter huis zodat hij even zijn behoefte kon doen en we weer terug konden. Als het echt moet zou ik wel mensen weten waar ik hem aan toe vertrouw maar zolang het niet hoeft doe ik het zelf wel

Geen haar op mijn hoofd die er aan denkt om een ander met mijn hond te laten lopen. Mijn honden zijn allemaal afgericht en ik wil geen ongelukken omdat iemand domme dingen doet of zegt en ik wil een ander ook niet de verantwoording geven!

nee, op mijn ouders na wil ik er niemand anders mee hebben lopen