Staffjes gaan er onderdoor

Bij ons in het asiel gaat het niet goed met de staffords
Allemaal zijn ze op van de stress en zijn ze depressief
Sommige hebben het zelfs zo erg dat ze waarschijnlijk nog maar een paar weekjes of zelfs dagen te leven hebben
Vind het echt zo erg voor hen en ik snap echt niet hoe mensen kunnen geloven in de vooroordelen rond staffords.
Ze zijn juist heel makkelijk depressief zonder liefde en aandacht !!!
En dat krijgen ze zeer weinig omwille van hun naam.
Een agressieve stafford heb ik nog nooit gezien !
Enkel maar agresieve baasjes !!!

Ik denk dat voor geen enkele hond het asiel een prettige omgeving is ze willen toch het liefst allemaal ergens in huis wonen.

Erg sneu....Ik snap ook niet waarom er honden op hun uiterlijk/ras/afkomst worden beoordeeld.

Alle hondjes in het asiel vind ik erg zielig, vooral als ze voor een langere tijd zitten. Tuurlijk worden de honden wel prima verzorgt maar een thuis is het natuurlijk niet.

Ik hoop dat er snel mensen zijn die verantwoord zijn en een van de honden wilt adopteren

sneu, wat ik altijd deed met depri honden was s morgens wandelen van het terrein af, op een bankje knuffelen en s middag op t speelveld een balletje gooien of andersom, wanneer ik tijd had. zelfs op me vrije dag kwam ik terug voor een wandel. in je pauze op het veldje een bakkie koffie drinken. na het werk met ze weg. (wij gingen wel eens met een mega club het strand op)
kan het asiel geen pleeggezin voor ze zoeken?? en hoezo hebben ze nog maar kort te leven??
zijn ze sociaal met elkaar of andere honden, dan kan je ze eventueel overdag samen zetten.
dan zie je maar weer dat het geen kennelhonden zijn. mijn ervaring is ook wel dat de staffies en bullen het eerste breken.

Het liefst neem ik ze altijd allemaal mee! Ik ga soms kijken bij het asiel, omdat een vriendin van mij er werkt. Inderdaad zitten er veel staffies en allemaal even lief. Het is dat er hier al 2 rondlopen en een chihuahua, dat ik er gewoon niet nog 1 kan nemen maar het is inderdaad vreselijk.

Mensen willen een 'stoere' hond maar zodra hij stoer wordt (ook al doet hij niets) brengen ze hem gelijk weg. Zulke mensen verdienen geen een hond!

geld voor iedere hond toch die in het asiel zit hoor

Het is voor iedere hond zeer triest, zoiezo de oudjes die niemand wil hebben en wegkwijnen in een hoekje van hun hok..Record is hier een hond die er al 3 jaar zit.
Is een pleeggezin inderdaad geen optie? Zeker als het een kwestie word van leven en dood?

Het geld idd voor elk ras in het asiel, maar vooral bij de staffjes.
Zij zitten hier altijd het langst.
Andere rassen, zelfs oudjes, raken veel sneller weg dan staffords.
Wij hebben pleeggezinnen voor onze katten, maar waarom er geen zijn voor onze hondjes weet ik niet.
Bij ons is het record een hond (stafford ) die al 6 jaar bij ons zat.
Dit is veeeeel te lang !!!
Zij is heel oud, heeft artrose en kan geen lange wandelingen meer doen, maar zij heeft het geluk gevonden
1 van de weinige die het geluk vinden !!!
Zij zit nu lekker warm en krijgt veel liefde.
Ik wou dat het ook zo ging bij alle andere staffords.
Rottweilers hebben hier trouwens bijna hetzelfde lot als de staffords.
Alleen worden zij wel minder afgestaan.

wat naar als je daar dat tegen komt, honden verlaten door hun baasjes. iedere hond zou dat toch hebben, volgens mij maakt het geen zier uit wat voor ras het is.

een hond die wordt afgestaan is toch vreselijk, en logisch dat tie daar depressief van wordt. tuurlijk zijn ze aardig in een asiel, maar een liefdevol tehuis voor hun zelf is toch heel wat anders.

als ik op een dag oppas moet hebben voor Bamse, en ik kom haar halen, is ze door het dolle . laat staan als ze opgesloten zou worden in een hok, en er is geen baas die haar komt halen, vreselijk erg vind ik dit hoor.

Vind het ook erg dat ze zo'n slechte naam hebben. Mijn nicht heeft al 4 staffords gehad. Elke keer weer een schatje van een patatje! Als yucca niet in het asiel was geweest had ik ook een stafford genomen. Ze was zo lief! Ze perste heeel haar kopje door de tralies om aandacht te krijgen, en toen ik ze streelde ging ze helemaal liggen om over haar buikje gewreven te worden.

Arme diertjes =( .

triest komt allemaal door de herzenlozen mensen die denken zomaar een staff te kunnen nemen en gaat het dan niet naar hun zin of gebeurd er wat brengen ze maar naar het asiel

Afschuwelijk, op de site van waar ik Lola vandaan heb, stond ook een erge foto, van een staff in het asiel,

hij was niet oud of ziek, maar is overleden aan een gebroken hart en een kapotte ziel staat bij zijn beschrijving, hij kon het niet langer aan om alleen in een hok te zitten, werd gek van ellende, met alleen maar af en toe een wandeling, en met andere honden kon hij niet en er was niemand die hem wilde.

Wat verschrikkelijk van die lieve Stafford zeg, dan breekt mijn hart ! Waarom wilde niemand hem. Ik vraag me af hoeveel mensen er eigenlijk oprecht van dieren houden. Zo ik ze bij ons in het asiel een superlief hondje, maar zijn achterste pootjes zijn wat hoger dan de voorste en dus moeten ze hem niet. Ik begrijp al die verhalen echt niet.

En Staffords hebben het extra moeilijk in sommige asiels, want ze worden al op voorhand veroordeelt en dat mag niet !!! Want het zijn meestal zulke lieverds die enkel maar hun liefde en vriendschap willen geven !! Die vooroordelen maken me zo kwaad !!

Het is een super gegeven hoor, een dierenasiel, beter dan op straat natuurlijk!
Hier krijgen de beestjes tenminste te eten, er zijn mensen in de buurt en af en toe krijgen ze wat aandacht.
Als het meezit krijgen de dieren ook weer een nieuw huis!!
Erg mooi dat mensen zich hier (meestal) vrijwillig voor inzetten, het kost veel tijd en energie denk ik!!
Maar er zijn vast ook wel zorgen, over de dieren, of er een nieuw baasje voorbij komt of niet..

Ik hoop echt van harte dat mensen gaan veranderen en eerst alles overwegen,of er genoeg tijd en ruimte is voor een hond, vooral bij een gezin met kids, goed overwegen en de kids ook goed laten weten wat de bedoeling van alles is (als de leeftijd daar naar is natuurlijk) en als men vastigheid heeft qua inkomen.. dat dus niet ineens gezegd kan worden; het is zo druk in het gezin, met de kids enzo, geen tijd voor de hond hoor, hup, weg ermee!
Of, de hond is niet lief meer voor de kids en men vindt het niet meer veilig (9 van de 10 x hebben de kids het er zelf naar gemaakt d.m.v. pesterijen naar de hond toe) hup, weg ermee!
Of, men had een halfjaars contract bij de baas, nu geen inkomen meer, dus men kan geen hond meer betalen, hup, weg ermee!!
Of de hond is ineens geen pup meer en niet meer schattig en lief maar te druk, luistert voor geen meter, sloopt alles.. kortom, de hond lastig en staat in de weg..
Ook komen echte karaktertrekjes dan naar boven, wat dus ras kenmerkend is, maar daar had men niet op gerekend, dat is er niet bijverteld..


Erg triest zoiets..

Als men zich gaat voorbereiden en inlezen in het ras dat hen opzich wel aanspreekt, qua uiterlijk en het beestje "VOLLEDIG" accepteren zoals ie is, dan zullen er echt minder honden in het asiel terecht komen!!
Dus niet maar een ras nemen waarvan ALLEEN het uiterlijk aanspreekt ofzo, of omdat een bepaald ras nou juist als pup zijnde zo lief en schattig is..

Het is idd erg

Maar ook als je de hoeveelheid herplaatsers ziet niet meer leuk.......

in een asiel dat ik ken hebben ze dat vooral met mechelse herders.. zitten er enorm veel

Bij een Husky en Malamute is bekend dat ze veel kracht hebben, ze zijn gebouwd om te trekken..
..bepaalde mensen met dit ras doet de hond tijdens een gewoon blokje om een tuig om en verbazen zich er over dat de hond zo trekt en willen de hond niet meer..
Dat gewone blokje om is voor dit ras niet voldoende aan beweging.. maar men ziet het niet zitten om meer te doen met de hond..
Een Beagle staat bekend om het vele blaffen en janken en niet alle Beagles zijn goed is los lopen en ze zijn heel koppig..
Een Saarloos Wolfshond staat bekend als een wat schuwe hond die niet veel voelt voor zit, af, lig, poot, rol etc..
Wellicht zijn er van de bovengenoemde dingen uitzonderingen natuurlijk!


Maar al deze informatie staat gewoon in boeken, internet en er zijn genoeg programma's waarin de rassen worden behandeld met de voor en nadelen etc.
Dus men kan dit alles echt van te voren wel weten, hoor!!
Bepaalde mensen moeten gewoon eens beter nadenken voordat ze wat doen, verantwoordelijkheid zijn, mens en dier in zijn waarde laten en accepteren en waarderen!!
Als men dit doet, zullen er echt minder dieren in het asiel zitten!!!!

verantwoordelijkheid zijn moet, verantwoordelijk zijn, zij. hihi

Wat verschrikkelijk van die lieve Stafford zeg, dan breekt mijn hart ! Waarom wilde niemand hem. /quote]

Tsja... ik vind het ook vreselijk hoor, dat dit soort dingen gebeuren.
Maar ik zelf wil hierna ook geen Stafford meer, en al helemaal geen herplaatser.
Het zijn ontzettend lieve honden, maar ook moeilijke honden.
Ze kunnen meestal niet met andere honden omgaan, en dat is bij een Stafford meestal meer dan een snauw of grom. Ze zijn in staat een andere hond te doden of ernstig te verwonden.
En doordat dit toch bij het overgrote deel van het ras zo is, zullen de lieverds die er tussen zitten ook langer in het asiel achter blijven.
Oneerlijk? Ja zeker, maar het is wel de waarheid.

Dus ik snap wel dat dit ras vaak lang zit en dat het moeilijk is om er een geschikte eigenaar voor te vinden.

@ Paulala: Een stafford is even moeilijk als eender welk ras hoor !!!
Je moet er alleen maar weten mee om te gaan !
De meeste van onze staffords kunnen zelfs met andere honden, dus wat jij hier nu juist komt zeggen is totaal niet waar !!!
Het is echt duidelijk dat jij dit ras niet zo kent als ik ze ken.
Zo heb ik al met veel staffords gewerkt terwijl ik toen ik in het asiel begon niets van staffords af wist.
Ik behandelde ze gewoon als een hond en niet als 1 specifiek ras !
Daardoor werd ik ook verliefd op dit ras.

Zo zijn er al een paar binnengebracht met de reden: Ze luisteren niet, ze bijten, ze zijn agresief, ze trekken te hard.

Ik heb elke stafford met de bovenstaande redenen al uitgelaten.

Ze luisteren niet: Ze luisteren juist heel goed
Ze bijten: Laat het niet toe en ze stoppen vanzelf
ze zijn agressief: Ze zijn niet agressief maar bang of onzeker
Ze trekken te hard: Na 2 wandelingen met een paar van onze staffjes zag je al een wereld van verbetering !!!

Dus ga mij nu niet vertellen dat staffords uit asielen of herplaatsers moeilijke honden zijn !!!

paulala ja of jij heb je hond niet goed opgevoed dat kan ook he. kan je wel het ras de schuld geven, .waarom kan diva dan wel met alles opschieten. tot nu toe. en ik kan hier alles in huis wegzetten . ze heeft nog nooit gedaan of poging tot. meer dan een snauw en grom en doden. hallo er zijn meer rassen die kunnen doden hoor. sorry maar vraag me af wat jij hier nu mee bezig bent. misschien kan jij het ras niet aan he, dat kan ook. dat het jou hond niet is. maar ja wat is makkelijker dan het ras de schuld te geven als de baas te zwak is voor dit super mooie ras ????

Ik snap gewoon niet dat zoiets kan/mag gebeuren.
Mensen geven vaak een hond de schuld, maar vergeten simpelweg dat het vaak aangeleerd gedrag is, wat ze te danken hebben aan hun baasje(s).

Enkele jaren terug, hebben mijn vrouw en ik ook een A. Stafford gehad inclusief papieren.
Bij ons in de buurt wonen veel mensen met honden, groot en klein, en er waren nooit problemen.

Destijds is ergens in Nederland een aanval geweest van een Rottweiler op een kind, en ineens waren er mensen die, als ik met onze Stafford aan het lopen was, met een grote boog om ons heen liepen en/of omdraaiden als ze ons zagen aankomen.
Ik vroeg me toen af waarom dat zo was...

Op een dag kwam ik, zonder de hond, één van diezelfde mensen tegen, en vroeg netjes wat er volgens hen mis zou zijn met onze hond.
Volgens diegene was het ras niet te vertrouwen, en ze wilde niet dat onze hond hun hond iets zou aandoen....

Toen ik aangaf dat hun Poedel al eens een keer een kind in het been had gebeten, en dat onze Stafford nog nooit iets gedaan had bij mens of dier, liep diegene kwaad weg.

Mensen gaan er altijd vanuit dat als 1 individuele hond negatief in het nieuws komt, het hele ras slecht is.
Nou, ik ken genoeg mensen die negatief in het nieuws komen, maar wil dat dan zeggen dat de gehele mensheid slecht is?

Onze Stafford heeft, in de 12 jaar dat hij geleefd heeft, nog nooit, maar dan ook nooit iets/iemand wat aangedaan.
Ik kan me zo kwaad maken over het feit dat mensen een heel ras in een negatief daglicht zetten, zonder dat ze ook maar weten wat de daadwerkelijke oorzaak is van het feit dat een hond agressief o.i.d. is.

Mensen kopen vaak ondoordacht een hond en/of met de verkeerde reden(en), en geven een dergelijke hond totaal geen of juist een compleet verkeerde opvoeding, met als resultaat dat een hond door het slechte handelen van zijn/haar eigenaar, niet altijd het juiste/gewenste gedrag vertoont....

Als je op internet eens rondkijkt bij de diverse asielen in Nederland, dan is het schrikbarend hoeveel A. Staffords er in de asielen zitten.
Onder hen zitten ontzettend veel lieve honden, die, met een lief en goed baasje, nog jaren probleemloos iemands maatje kunnen zijn..

Uiteraard zullen er ook wel wat "probleem" gevallen zijn, maar ik ben van mening dat dat niet de schuld van de hond zelf is geweest..

Als een ander ras iemand bijt, hoor je nergens iets van, maar zodra het een Stafford of een vergelijkbaar ras is, dan staan de mensen meteen vooraan met hun negatieve oordelen.

Van iedere hond kun je een agressieve hond maken, dat doet de hond niet zelf, dat doen de baasjes.

Ik vind het gewoon zielig en nergens voor nodig dat er zoveel Staffords, en uiteraard ook andere rassen, in het asiel zitten.
Veel honden zitten in een asiel omdat hun baasjes bij aankoop niet hebben nagedacht waar ze aan begonnen, uitzonderingen daargelaten.

Maar ik ben bang dat dit altijd wel zo zal blijven...

Wederom een lang verhaal, maar wilde ook even mijn gedachten ventileren.

Maar goed, ik vind het Stafford ras helemaal super.

Hier ook hoor. 90% van de staffords zijn hartstikke leuk! En dat is een hoger percentage dan bij de meeste rassen! Lomp en Lief!

Snap heel goed wat Paulala bedoeld ondanks dat ik geen Staffies heb (maar wat scheelt het) en ik vind het alleen maar eerlijk dat ze eerlijk zegt het hierna ook niet meer te doen.

Het is vast niet bedoeld het ras de schuld te geven maar wel aan te geven waarom er nog steeds zoveel herplaatsers zitten. Want wees nu eerlijk, hoeveel mensen beginnen er nu echt aan een herplaatser van dit type hond? Weinig, daarom zitten er ook zoveel voor een lange tijd.

Als dit soort honden bepaalde problemen hebben die moeilijk om te buigen zijn berg je dan maar. Je hebt gewoon een stuk minder vrijheid dan anders want als ze schade aanrichten doen ze het goed.

Ben met Faya hard aan het werk maar ik voorzie toch dat ik met haar nooit ontspannen naar een hondenpark zal kunnen of er simpelweg van op aan zou kunnen dat ze niets doet zoals met Flex.

En wat zoeken mensen vaak? Juist een hond waarmee ze ontspannen kunnen wandelen, waar ze niet steeds op hoeven te letten of het wel oké gaat enzovoorts.

Ik ga niet zeggen dat ze allemaal zo zijn maar de meeste herplaatsers zijn goed verpest. Eenmaal op hun gemak gaan ze pas laten zien wie ze echt zijn. Logisch dat jij er ook weinig aan ondervind.

Tja, ik zou al respect hebben voor het feit dat er mensen zijn die in het asiel komen kijken. En helemaal als ze een hond adopteren, welke het dan ook is.

Hier in het asiel zijn het trouwens voornamelijk kleine terriërs, herders en veel dog-achtigen. Ook een paar staffords, maar lang niet zoveel als andere types.

De mening van Paulala is geheel haar eigen ervaring, laten we elkaar hier respecteren. De een heeft hele goede ervaringen met een bepaald ras, de ander minder, en dat mag!

Hier in het asiel merk ik dat grotendeels van de honden terriër bloed in zich hebben, en dit is gewoon niet iets wat je eventjes in huis haalt. Helaas doen véél mensen dit wel, en ja, dan worden die afgeleverd bij het asiel omdat ze 'gedragsproblemen' hebben.
Maar dit is puur omdat men niet voldoet aan de beweging die een terriër nodig heeft, dan krijg je inderdaad een ongeleid projectiel.

Wat verschrikkelijk van die lieve Stafford zeg, dan breekt mijn hart ! Waarom wilde niemand hem

er zaten in dat asiel zoveel honden, die niemand wil,soms al meer dan vijf jaren te wachten, vooral grote honden, de kleintjes zijn meestal meteen weg, diep treurig.. Lola zat er ook al vier jaar en had er vast nog gezeten als wij haar niet genomen hadden.

Er gebeuren echt verschrikkelijke dingen in asiels, dit hondje bijv. bedelde enorm om aandacht aan het hek bij bezoek, misschien had ze een voorgevoel.....veertien dagen later werd ze door andere honden doodgebeten. Ze had niet eens een naam alleen een nummer..






Daarom vraag ik me weleens af, waarom nog meer honden op de wereld zetten terwijl er nog zo ontzettend veel zitten te wachten, velen tevergeefs.

Tja dat is vaak nou juist het lastige, Staffords hebben lange tijd met een slechte naam moeten rondlopen en vaak word er ook bij verteld dat ze bekend staan dat ze moeilijk op te voeden zijn. Dit ligt in mijn ogen allemaal aan de opvoeding van de hond. Als ze zo slecht op te voeden zijn vraag ik mij af hoe het komt dat ik Chika (die ik nog maar 3,5 maanden heben bijna 4 jaar oud is) binnen 3 weken van haar stok en bal obsessie heb kunnen afhelpen.Ze verscheurde het en versplinterde het en vrat t op. En als ik zeg obsessie bedoel ik dan ook een heftige obsessie want ze kreeg gewoon een rode waas in dr ogen en maakte niet uit wat er gedaan of gezegd werd ze liet het niet meer gaan.
Nu kijk ze er niet eens meer naar om en behandelt het alsof t een stuk vloer of gras is (ligt eraan waar we zijn haha)
Mn kinderen spelen met haar en ze kunnen gewoon een bal of een stok oprapen en ze taalt er niet naar!
Wat bedoel je duurt lang om opnieuw op te voeden? tis wel ff intensief maar goed dit weet je dat het erbij hoort als je aan een hond begint.

Dan wil ik toch even reageren Ik vind het harstikke mooi dat mensen een herplaatser een nieuw huisje geven, maar het moet geen verplichting worden. Het is natuurlijk enorm triest voor die honden maar daar kan een toegewijde hondenliefhebber weinig aan doen.

Ik heb ook een herplaatser. En mijn ervaring is niet zo rooskleurig dat ik in een paar weekjes de problemen had opgelost. Hier heeft het helaas meer dan een jaar geduurd voordat ik eindelijk iets vond dat werkte, en toen had ik al vele theorieën die niet werkten of het verergerden uitgeprobeerd. Niet dat Sire geen lieve, leuke hond is. Maar het is zoveel werk en soms zo frustrerend dat ik bij de tweede echt voor een pup heb gekozen. En dan eentje van een goede fokker. Ivy was ook veel werk maar een eitje, ook wel omdat ik door Sire inmiddels wist hoe ik mijn hond wilde opvoeden.

Ik heb er veel van geleerd. Ik zou hem nooit meer kwijt willen, maar voorlopig geen herplaatser meer, maar goed gefokte en gesocialiseerde honden. Misschien weer als ik wat ouder en wijzer ben. Ik vind Galgo'tjes zulke dotjes en zij worden ook zo slecht behandeld. Of als ooit familie van Sire of Ivy herplaatst moet worden...