hoe krijg ik het hondje terug

Hallo,hier een moeilijk vraagje.
Mijn schoondochter heeft drie dagen geleden opvang gezocht voor haar hondje,daar ze vond dat ze haar hondje gelukkiger kon maken bij mensen die er meer tijd voor vrij maken.Na die drie dagen heeft ze ingezien en gevoeld,hoe graag dat ze haar hondje ziet.Hier komt het dane opvangmensen weigeren het hondje terug te geven,nemen zelfs de telefoon niet meer op.We hebben naar de politie gebeld,maar die kunnen weinig doen daar ze het paspoort heeft meegegeven aan die mensen.Is er echt niets meer aan te doen ?

Ik ben bang dat je schoondochter aan het kortste eindje trekt in dit geval.
ik weet niet of er nog een overeenkomst is gesloten of een proeftermijn is afgesproken?

Groetjes Jolanda

Zeker moeilijk,

Ik kan de nieuwe baasjes van het hondje wel goed begrijpen hoor, ik zou het hondje ook niet meer af kunnen geven, je hecht je toch aan het hondje en wil dan natuurlijk geen risico s meer nemen dat het hondje het misschien niet genoeg aandacht krijgt, waarvoor zij tenslotte het hondje geadopteerd hebben.

Ik neem aan dat je schoondochter toch een weloverwogen beslissing gemaakt heeft en natuurlijk mist ze haar hondje,en dat is ook heel erg,maar ze moet er misschien dan maar aan denken waarom ze het hondje herplaatst heeft en ze weet tenminste dat het hondje nu veel aandacht krijgt en een goed tehuis heeft.

Ik benook bang dat je schoondochter aan het korste eind trekt.
Ze doet het diertje niets voor niets weg.
En die mensen hebben dat diertje genomen.
Dus verkocht is verkocht dan.

Groetjes Jo

Hallo

Nee je kunt er niks meer aan doen.
ik heb vorig jaar hetzelfde meegemaakt.
Ik wist nl een hondje dat al maanden rond zwierf en dat werd liefdevol opgenomen door een mevrouw.
Toen de eigenaresse haar hondje weer op kwam eisen heb ik de dierenbescherming gebeld met de vraag of het hondje terug moest naar haar.
En de DB vertelde dat als ze haar hondje weggeven had ook al was het mondeling deze mevrouw het hondje niet meer terug hoefden te geven
Voor dat hondje was het gelukkig goed dat het niet meer terug hoefde.
De DB heeft dat mij uitgebreid verteld.
Dus sorry voor je schoondochter maar er is echt niks meer aan te doen.

Gr Liesbeth,Turbo en Luna

Denk ook dat ze er niets meer aan kan doen. Ze heeft de mensen alles gegeven en dan ben je hem kwijt.

Snap die mensen idd ook wel weer. Je neemt een hond van iemand over en dat is dan voor altijd,daar hou je gevoelsmatig rekening mee. En om hem dan opeens weer terug te moeten geven, dat is denk ik toch wel teveel gevraagd.

Groetjes Marianne

Waarom eigenlijk politie bellen? Ze heeft hem toch naar hun gebracht voor altijd omdat ze vond niet goed voor hem te kunnen zorgen.Of snap ik dat nou verkeerd?

Ben ook bang dat er niets meer aan te doen is...

Ik kan het mij voorstellen dat de nieuwe eigenaar wel zo reageert...
Het is misschien een schrale troost maar het hond is met liefde ontvangen bij de nieuwe baasjes..

Sterkte voor je schoondochter...

Lieve groet, Ilja

Ik begrijp natuurlijk ook die opvangmensen,ik heb zelf twee honden,maar mijn schoondochter is jong en moet nog veel leren in haar leven,en ja ze heeft een grote fout gemaakt waar ze nu veel verdriet over heeft,(iedereen maakt al eens fouten).Ik begrijp alleen niet waarom die mensen er niet over kunnen praten,op drie dagen kun je nog niet die band hebben met een hond.Had ik het geweten had ik ze zolang opgevangen.

Daar ben ik het niet zo mee eens. Toen Shyra bij ons kwam was ik van minuut 1 al stapel op hem. We kregen de papieren nog niet meteen die zou ze later brengen. Nou ik zat me een dag later al zenuwachtig te maken bij het idee dat ik die papieren niet had. Je rekend erop dat het jou hondje is en sluit hem in je hart.
Ook na een dag al.
Wat was ik blij toen ik de papieren in mijn handen had en wist... nu pakken ze hem nooit meer af!!

En ja, als je jong bent maak je fouten en daar moet je van leren,maar niet doordat een andere jou fouten goed maakt en maar moet lijden onder jou fouten. Dat kan je echt niet van die mensen verwachten.

Groetjes Marianne

Klopt we maken allemaal fouten, maar de situatie is toch na drie dagen niet veranderd voor je schoondochter?

Waarom die mensen niet willen praten weet ik ook niet,ze zouden het kunnen uitleggen aan je schoondochter, maar afgeven zou ik de hond ook niet meer, het is het verantwoordelijkheidsgevoel denk ik. Als je eenmaal verantwoordelijk bent voor een dier doe je wat je denkt dat het beste is voor het dier en dat is in hun geval dus de hond bij zich houden. Ik zou precies hetzelfde doen.

Jammer dat je schoondochter niet aan jou gedacht heeft om de hond op te vangen dan.

Ik wens haar ook heel veel sterkte met het verlies van de hond, maar nogmaals het is ook een goed teken dat die mensen die hond niet meer teruggeven. Het toont dat het verantwoordelijke mensen zijn die het beste voor de hond voor hebben.

wil er ook nog even op reageren, ik vind het heel erg voor je. maar aan de andere kant, als ze de hond niet meer terug willen geven, is dat een heeeel goed teken toch ? ze hebben je hond al in hun hart gesloten. weet wel dat je daar niets aan hebt. misschien is het een optie om te vragen aan die mensen of je eens op bezoek mag komen om te kijken of je hond het goed naar dr zin heeft ? dat zouden ze misschien wel goed vinden na een paar weekjes ?

of bellen ? zodat je gerustgesteld bent ?

willemijn met bamse

ja vind het wel raar dat ze eerst zoiets heeft van
bij andere is de hond gelukkig ik heb er de tijd niet voor

en ineens binnen 3 dagen heeft ze er wel de tijd voor ???

tis moeilijk maarja eigen keus !

en ook ik heb vanaf eerste moment dat ik mijn honden zag zoiets van die gaan niet meer weg !

dus snap het wel van die mensen dat ze na 3 dagen de hond niet meer willen missen !!

hi je kunt een advocaat nemen dit geval is eens zo gelijk waardig verhaal in engeland geweest het heeft jaren geduurt ; kregen een omgangs regelling met de hond ! ik weet niet of je daar gelukig van wordt.
sterkte Selma

volgens mij heb je inderdaad bepaalde wetten over bijvb honden, die "vaag" zijn, dan kan de rechter het zelf invullen. weet niet of dat ook hiervoor geldt.

ik vind het persoonlijk een hele grote stap om je hondje aan iemand anders te geven, dan neem ik aan dat je daar een goede reden voor hebt en daar heel goed over nagedacht hebt. om hem dan weer terug te willen omdat je ineens het hondje meer mist als je van te voren had gedacht vind ik een beetje onverantwoordelijk overkomen en snap dat ook niet zo goed.
als ze het uit het belang voor het hondje heeft gedaan, is het misschien beter om dat nu ook voor ogen te houden.

groetjess

Het zal niet aardig zijn van mij.
Maar als jij je hond weg doet en iemand geeft hem een nieuw huis dan moet je gewoon blij zijn.
Krijg je spijt, dan is dat jammer maar niemand heeft jou verplicht je hond weg te doen.
Zou je naar een rechter gaan dan zou ik dat een minne streek vinden.
Die mensen hebben niets fout gedaan.
Zij hebben jou hondje op jou verzoek in huis genomen en een nieuw tehuis gegeven.

Ik hoop toch dat geen rechter in Nederland daar in trapt en kan het me absoluut niet voorstellen. Ook geen bezoekregeling.
Als de wet zo in elkaar zat, dan zal toch geen mens een hond van een ander een nieuw tehuis geven.Want stel ,ze krijgen spijt ben jij je hond kwijt.

Kijk als ik een hond vind en ik neem hem mee naar huis en de eigenaar komt na een maand ofzo, dan is het onduidelijk en dan is het idd ontzettend vaag.

Maar je hond met je volle verstand en heel bewust aan een ander geven dan ben je hem gewoon kwijt. En heb je dat als een volwassen mens te accepteren en je niet als een verwend kind te gedragen.
Tuurlijk mag je het altijd vragen aan de mensen.Maar zijn zij al gehecht aan het hondje dan is dat hun recht.

Groetjes Marianne

Ik ben ook bang dat je de hond niet terug kan krijgen. Het ligt anders als het een hond met stamboom en eigendomsbewijs is. Als je schoondochter het eigendomsbewijs nog op haar naam heeft staan zou ze er wel werk van kunnen maken, maar nu niet.
Wij hebben het omgekeerd mee gemaakt, een vrouw die niet langer door de door ons gefokte hond kon zorgen. Of we haar op konden halen. Wij van Terschelling naar Maastricht gereden (!), hond gelijk opgehaald. Een drama daar, wat was ik blij dat ik die hond weer veilig terug had. Maar we hebben haar dus wel gelijk een afstandsverklaring laten ondertekenen. Zodra we de hond herplaatst hadden hebben we haar ook op naam over laten zetten. Op dat moment kreeg de oude eigenaresse spijt, maar die kon dus ook niets meer doen om haar terug te krijgen.

Dat is dan een goede tip voor mensen die een hond van een ander "overnemen" altijd een afstandverklaring laten tekenen.

Groetjes Marianne

Ik begrijp alleen niet waarom die mensen er niet over kunnen praten,op drie dagen kun je nog niet die band hebben met een hond

dat kan wel degelijk.
ik heb 2 jaar een boxer gehad. toen ik besloot haar naar een ander te laten gaan kwam er een stel kijken.
zij sloten Imrah direct in het hart.
ze hadden na een uur een betere band met Imrah als ik in twee jaar heb opgebouwd.
vanaf de tijd dat die mensen zijn wezen kijken totdat ze haar ophaalden(daar zat een paar weken tussen)keek ze naar dat stel uit.
toen ze weer voor de deur stonden was ze dol van geluk en heeft niet een keer naar me om gekeken.
het gaat om de klik, die was er bij mij niet, maar bij die mensen direct.

dat moest ik even kwijt.
groetjes jolanda

Ik denk zelf al zou er al of niet afgedwongen een omgangsregeling komen, dit helemaal niet ten goede zou zijn van de hond. Het dier kan niets uitgelegd worden en zal daar m.i. alleen maar gefrustreerd van worden. Hij zal niet weten waar hij aan toe is.

Hoe erg het ook is, het is gewoon een harde les geweest voor je schoondochter, hopelijk laat ze het verder gaan in de wetenschap dat het hondje het goed gaat. Dat is toch het belangrijkste en wat ze uiteindelijk ook wilde voor het hondje.

Ik begrijp natuurlijk ook die opvangmensen,ik heb zelf twee honden,maar mijn schoondochter is jong en moet nog veel leren in haar leven,en ja ze heeft een grote fout gemaakt waar ze nu veel verdriet over heeft,(iedereen maakt al eens fouten).Ik begrijp alleen niet waarom die mensen er niet over kunnen praten,op drie dagen kun je nog niet die band hebben met een hond.Had ik het geweten had ik ze zolang opgevangen.

Dat ze nog jong is zegt niets, de ene persoon heeft meer verantwoordelijkheidszin dan een andere. Ze moet inderdaad zo te horen nog veel leren in haar leven, nu heeft ze een grote les geleerd en hopelijk onthoud ze die dan voor in de toekomst.
Ik zou de hond ook niet meer teruggeven en praten zou ik ook niet doen. Een hond is geen ding dat je heen en weer sleurt. Het gaat er ook niet zozeer om of er al een band is of niet. Zoiets doe je gewoonweg niet, eerst je hond wegdoen en dan maar terughalen. Had ze graag een opzegtermijn gehad, dan had ze de hond naar een asiel moeten doen. Daar kan je binnen een bepaalde termijn nog op je beslissing terugkomen meestal, je kan toch zoiets niet verwachten van vreemde mensen waar je je hond aan geeft (verkoopt).

Groetjes
Linsey

Een hond wegdoen zou zo'n zware beslissing moeten zijn dat je er niet binnen drie dagen al op terugkomt. En als iemand een hond bij mij zou plaatsen zonder een proefperiode te bedwingen waarbij die persoon de hond terug kan eisen als hij/zij dat nodig vindt, en dan na drie dagen zich bedenkt, dan zou ik ook weinig geneigd zijn de hond terug te geven. Want dan heb ik die hond al in huis. En dan doe ik hem terug naar een impulsief baasje. Met het risico dat deze hond nog een keertje impulsief geplaatst wordt, maar dan bij iemand anders. Terwijl ik zeker weet dat hij het bij mij goed zal hebben.

Ik begrijp de positie van de mensen die hem nu hebben dus beter. Al voel ik ook mee met je schoondochter. Die krijgt nu een harde les te leren.

groetjes,

Linda.

Hey,

Binnen twee weken heb je het recht je hond terug te 'eisen'.
Je kunt dit nog navragen bij het asiel. Die kunnen een hond daarom altijd pas plaatsen na twee weken nadat de hond bij hun is gebracht.

Voor de wet wordt de hond gezien als 'ding'. En daarbij mag je je binnen twee weken bedenken en kun je de koop of verkoop ongedaan maken.

Je schoondochter staat dus in haar recht als ze de hond terug wil hebben.
Ze moet wel schriftelijk de hond terug eisen mocht je het tot een rechtzaak willen laten komen en dat moet dus binnen twee weken gebeuren.

Dat is informatief wat ik ervan weet.
Daarnaast kun je je natuurlijk afvragen of het wel zo verstandig is om de hond terug te nemen.
Maar dat is een afweging die alleen jij en je schoondochter kunnen maken..

Groetjes Margje

Ohw en zelfs met een afstandsverklaring gelden de twee weken.. je het altijd het recht om je te bedenken..
Dat is met aankopen natuurlijk best fijn.
Bij een hond is dat een iets ander verhaal... maar helaas maakt het voor de wet weinig verschil.

Groetjes Margje

haak hier heel even op in....niet om vervelend te doen maar als de eigenaar een afstandsverklaring tekend in het asiel kan de hond de zelfde dag nog ergens anders geplaatst worden. alleen bij gevonden honden moet twee weken gewacht worden. dat was in ieder geval de regelgeving in het asiel waar ik gewerkt heb.
grotjess

Volgens mij is een afstandsverklaring ook bindend vanaf dat hij getekend is. Iemand die zijn auto verkoopt kan hem toch ook niet terug eisen? (Als je er vanuit gaat dat een hond een ding is.
Misschien gelden er in asiels weer andere regels, maar volgens mij is een afstandsverklaring die je als particulier ondertekent wel gelijk geldig.

normaal doe ik dit niet
maar wil dit toch ff kwijt

ook wij hebben een hondje moeten herplaatsen
om vreselijke omstandigheden van andere
toch staan wij ingeschreven om te verhuizen
dit kan snel zijn maar kan ook nog een jaar duren
moesten we een woning aangeboden krijgen zal ik me zeker schuldig voelen naar mijn kleine hondje
toch gaat die verhuis door voor de kids en ons
en zal mijn hondje dan nog meer missen
maar om haar dan terug te eissen NEE dat kan je het hondje en de mensen niet aandoen
dit zou ik zelf heel oneerlijk voinden en doe je de andere kant dus de mensen en ook het hondje veel verdriet mee
een beslissing is niet tydelijk die is voor altyd
mits je natuurlijk afspreekt als het niet gaat wil ik het hondje terug

maar goed zo denk ik erover
groetjes elly en spikey

Ik begrijp alleen niet waarom die mensen er niet over kunnen praten,op drie dagen kun je nog niet die band hebben met een hond!!!!!!!!!!!!!!!!

Ons eerste hondje Lucky is maar 5 dagen bij ons gewwest en toen is hij overleden was er kapot van en er over praten is nog moeilijk.

Heb eeb schat van een vriend en die heeft zitten janken als een klein kind.

Dus Sorry maar wel degelijk bouw je een ban op

Het is niet echt leuk om te horen, maar is het niet eigen schuld dikke bult!!! Je kiest voor een dier omdat je dat graag wilt en er de tijd en ruimte voor hebt. Het is niet iets wat je bij Blokker omruilt. De mensen waar de hond naar toe is gegaan hebben waarschijnlijk beter overwogen waar ze aan begonnen. Ze zijn blij met de hond en willen niet na een paar dagen het diertje weer afgeven. Dat is niet de bedoeling van de aanschaf van een huisdier. Helaas is het voor deze keer over, misschien dat ze over een tijdje aan een ander leuk hondje kan nadenken (goed) en dan weloverwogen een beslissing nemen.
Sterkte voor nu want leuk is dit beslist niet!!!

Jorin

Hallo,
Bedankt voor jullie vele reacties.Ik begrijp de vele reacties over het niet teruggeven van het hondje.Heb mijn schoondochter ook gezegd dat ik het ook niet zou teruggeven.Voor mij is het ook moeilijk,ik zie hoeveel verdriet dat ze heeft.In ieder geval ,bedankt