Belle

Hallo...
Ik weet eigenlijk niet goed waarom ik dit schrijf, maar wil toch graag mijn verhaal kwijt.
Afgelopen donderdag hebben wij totaal onverwachts onze lieve westie Belle na bijna 13 jaar moeten laten inslapen.
Een paar dagen daarvoor wilde ze opeens niet meer eten en niet meer naar buiten. Dit was ik echt niet gewend van haar, maar je gaat niet gelijk van het ergste uit. Een hondje kan zich ook een dagje niet lekker voelen... Na 2/3 dagen ben ik toch naar de DA gegaan, en binnen een paar minuten stortte mijn hele wereld in. De DA heft een buikpunctie genomen en de buikwand bleek vol met vocht te zitten. Het was een hele slechte prognose en een operatie zou niet veel kans van slagen hebben.
Ik voelde me verschrikkelijk en moest in 1 klap een verschrikkelijke keuze maken. Om haar extra pijn te besparen moesten we haar nog dezelfde dag nog laten inslapen.Ik heb haar eerst nog mee naar huis genomen en de hele dag bij haar gezeten. Ik was kapot van verdriet, en nog steeds. Gisteren hebben we voor de laatste keer afscheid van haar genomen en vandaag is ze gecremeerd. Ik weet dat ze niet jong meer was, maar het is zo erg als ze zomaar opeens bij je weggerukt wordt. Ik had haar nog zo graag bij ons willen houden. Ik vraag me steeds af of we het goed hebben gedaan en of ik het niet heb zien aankomen. Maar ik heb echt niet gezien dat ze pijn had of iets. Toch blijf je al die laatste dagen maar aan je voorbij zien komen en nadenken of je nog iets had kunnen doen.
Ik mis haar zo erg.... Ik weet dat het beter voor haar is en ze heeft een goed leven bij ons gehad, maar mijn verdriet is groot....

heel veel sterkte onze hond is dan afgelopen vrijdag overleden dus ik voel heel erg met je mee en natuurlijk is er verdriet maar dat hoort er bij het zou niet goed zijn als je geen verdriet hebt maar je moet je verdriet niet opproppen maar gewoon laten gaan belle kijkt vanaf boven mee naar je

verschrikkelijke keuze...
niet gaan nadenken of je er wel goed aan hebt gedaan en of je het had moeten aan zien komen want dat werkt niet en weet je honden laten niet snel aan hun lieve baas zien dat ze pijn hebben dat is er soms de pest aan...
suc6 met het verwerken van dit verdriet...

Dat het zo snel is gegaan, laat je met veel vragen achter; maar een hond laat niet snel iets zien he?
Je hebt de moeilijkste beslissing al achter de rug, laat je vragen rusten. Voor een buitenstaander is het makkelijker, die zegt de hond kan niet meer of heeft veel pijn.
Ik weet dat je nu veel verdriet hebt, en dat is logisch. 13 jaar is niet niks, en schept een intense band.
Ik wens je heel veel sterkte, ik weet dat het niet simpel is...

veel sterkte

Heel veel sterkte!!

Je zeker niet schuldig voelen.Ik ben hetzelfde tegen gekomen
Ik weet wat het is,ik wens je heel veel sterkte toe

Wat een lieve reacties.... Dat doet me goed. Het is altijd fijn om reacties te horen van mensen die weten wat het is en hoe het voelt.
Vooral het thuis komen en het wakker worden is moeilijk. Vanochtend stond ik alweer op met pijn in mijn buik en het gevoel van gemis...
Fijn dat er mensen zijn die dat begrijpen.

Ingrid en Thilbo, mag ik vragen wat er met jullie hondje is gebeurd? Omdat je schrijft dat je hetzelfde bent tegen gekomen?

Liefs,
Mariska

Mariska,
Mijn hondje was een cocker spaniel,op zijn 8 jaar
is hij blind geworden,en kreeg hij een hartprobleem en longprobleem maar dank zij de medikatie
bleef hij stabiel.Toen rond zijn 14jaar en 8maand,op een morgen normaal maakte hij mij iedere
morgen wakker,maar die morgen niet ik liet hem verder slapen en na een tijdje was hij daar,wat
zag ik zijn beide oogjes waren dicht,ik heb ze uitgewassen en zalf ingedaan in de namiddag zijn we naar de da gereden Daar moesten we wachten in de wachtzaal normaal was hij bang en kroop onder
mijn stoel maar toen wou hij op mijn schoot en dan begon hij te slapen en te snurken,de mensen in
de wachtzaal hadden plezier en zeide die geniet er nogal van,maar ik had een zeer raar gevoel van
binnen.Toen mochten we binnen bij de da ik zette hem op tafel na een lang onderzoek kregen we te
horen dat er in zijn kopje een tumor zat en dat de druk zo hoog was dat de lenzen van zijn oogjes
naar voor gekomen waren en dat er maar een oplossing was hem laten inslapen,ik wist niet wat gedaan was over mijn toeren,maar kon mijn beestje niet nog langer pijn laten hebben,heb hem in mijn armen laten inslapen,was er kapot van hebben hem laten cremeren en staat nu op een mooie plek in huis.Het is ondertussen op 28mei al 1jaar geworden,en ik mis hem nog zo veel.Morgen is het zijn verjaardag hij zou 16 geworden zijn,en zo gaat er geen dag voorbij ik denk er iedere dag aan.Ze zitten zo diep in ons hart,vergeten zullen we ze nooit.Ik wens je nog heel veel sterte toe
Grtjes Ingrid

Ik wens je heel veel sterkte toe met het verlies van Belle.

Je moetje zelf niet schuldig voelen.

Dit was het beste voor Belle.

Heel veel sterkte met het verlies van Belle

Rust zacht lieve Belle

Heel veel sterkte met het verwerken van het verlies van Belle.
Je hebt een moedige beslissing genomen.

heel veel sterkte met het verlies van je maatje

Wederom bedankt voor jullie lieve reacties....

Ingrid en Thibo, bedankt dat je je verhaal aan mij hebt verteld. Je moet het vast ook heel moeilijk gehad hebben. Je hebt gelijk: onze hondjes zitten zo diep in ons hart en we zullen ze inderdaad nooit vergeten!!

Sterkte gewenst. Zo onverwacht die beslissing moeten nemen... Wel goed dat je nog afscheid kon nemen al zal dat het verdriet niet kleiner maken. Belangrijk is dat je je hondje meer pijn bespaard hebt door het advies van de DA op te volgen. Rust zacht lieve Belle.

Hallo iedeeen,

Enige tijd geleden heb ik een bericht op dit forum gezet over het verlies van Belle. Ik heb er nog steeds elke dag verdriet van en mis haar enorm. Jullie reacties deden mij goed...
Vandaag kwam mijn vriend met een verassing.... Hij bleek in de eerste week van Belle's overlijden al contact te hebben gelegd met een fokker van Westies. Begin augustus kreeg hij bericht dat er een lieve Westie zwanger was en bein september kwam het bericht van de echo. 2 oktober zijn de pups geboren en begin november mogen we langskomen om een pup te kiezen die we dan in december kunnen ophalen. Toen ik dit bericht vandaag te horen kreeg, kwam alle pijn weer naar boven. Ik vind het heel leuk, maar ook heel moeilijk. Het voelt alsof we Belle heel snel vervangen... Verdriet en blijdschap is wat ik voel. Ik weet niet of ik er goed aan doe om een nieuwe pup te nemen, maar tegelijkertijd is het hier zo stil in huis. Ik mis Belle nog elke dag.
Liefs,
mariska

Hallo Mariska,

Leuk dat er een nieuwe pup aan gaat komen, maar ik begrijp nog beter je tegenstrijdige gevoelens.Je hebt nog niet zo lang geleden plots afscheid moeten nemen van je hondje en dat verdriet is nog niet verwerkt.Een nieuw hondje lijkt dat verdriet wat naar achter te schuiven en echt dat is ook zo maar je makkertje die er niet meer is ga je heus niet vergeten maar het helpt wel de scherpe kantjes wat minder te laten worden.Ook wij hebben vorig jaar in drie weken afscheid moeten nemen van onze mooie meid en nu een jaar later loopt er een ondeugend boefje rond, echt leuk maar mijn mooie meisje vergeet ik heus niet en over mijn schouder kijkt ze met me mee naar wat deze boef hier uitspookt.Je hebt nog even voor de pup komt maar ga er vast een beetje van genieten .Belle houd altijd een plekje in je hart.

Hallo M@risk@ (Gast)

Wees gerust blij met je nieuwe pup. Als het iets veranderde aan het verlies van een hondje door er niet echt blij mee te zijn... dan zouden velen van ons nooit nog een hond nemen.

Hoe ik het zie. Ten eerste maakt ieder voor zich uit of hij het aankan nog een hondje te nemen. Je weet dan immers dat het nog eens kan/zal gebeuren dat er een afscheid komt...

Maar de ene hond is geen vervanger voor de andere. Het is een opvolgertje. Het is een hondje met een eigen karakter, eigen goede eigenschappen en eigen foutjes. Het verdient alle liefde en zorg die mogelijk is. Het doet niets af aan wat je voor Belle voelde en nog voelt. Dat je je nieuwe pup in huis neemt is volgens mij een bewijs dat Belle zo een prachthond was dat leven zonder de vriendschap en het geluk dat je met Belle kende geen leuk vooruitzicht is. Het is een eerbetoon aan Belle dat je weer zo'n schat in huis wil.

Ergens ben ik blij dat er een nieuw hondje zal komen.
Dat wil niet zeggen dat je Belle vergeten bent,Belle
zal altijd in jou hart blijven.
Hou ons op de hoogte als de pup er is.
Het beste verder

Wat fijn voor je dat er weer een pupje komt.

Belle zal nooit vergeten worden.

Bedankt voor al jullie lieve reacties....
Ik ben langzaam aan het idee aan het wennen dat we straks weer een nieuw gezinslid erbij krijgen...
Kylie, wat een mooie woorden. Dank je wel.
Liefs,
Mariska

Nog heel veel sterkte toegewenst met verlies van Belle

Het is en blijft altijd moeilijk om onze kanjers te moeten laten gaan als de tijd daar is ,
maar een pupje in huis vervangt nooit je oude hond ,
maar geeft wel veel vreugde en blijdschap ,en afleiding

Houd ons op de hoogte als je je nieuwe aanwinst hebt , en foto`s

Een hele dikke knufkus van ons