Hallo allemaal!
ik ben heel erg benieuwd hoe jullie de raskeuze hebben kunnen maken. Het is dat ik nu ik nog thuis woon en rekening moet houden met wat mijn ouders en broertje willen, maar anders had ik echt geen keuze kunnen maken... Zoooveel honden rassen zijn zooo geweldig wat mij betreft, in ieder ras vind ik wel iets positiefs Je moet natuurlijk kijken wat je een hond kan bieden en wat je graag zou willen gaan doen, maar ik vind alles leuk en zou een hond net zo goed 3 uur per dag kunnen vermaken geestelijk en lichamelijk.. Als een hond dit niet aan kan/niet leuk vind natuurlijk ook prima, ik pas me wel aan (zo denk ik dan..) Ik ben heel erg benieuwd hoe jullie dit gedaan hebben, was je altijd al helemaal verkocht van 1 ras? heb je erg getwijfeld?
Groetjes Kim
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "hoe hebben jullie de raskeuze gemaakt?" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
ik ben altijd verliefd geweest op BC's, sinds ik een jaar of 6 was..... dus zodra onze omstandigheden zo waren dat het kon, was de keuze snel gemaakt maar goed... toen was ik ook al 40
Sinds ik border collies op televisie heb zien schapen drijven, ben ik gewoon helemaal verliefd op het ras... Dus de keuze was niet zo moeilijk. Maar naast de border zijn er nog een hoop andere rassen die ik leuk en mooi vind. Ik zou zo'n hond alleen overwegen als hij/zij ook bij me zou passen. Er is een aantal rassen die ik wel mooi vind, maar die ik niet zou kunnen/willen bieden wat zij nodig hebben, dus dan zou ik er ook nooit aan beginnen.
Ik ben begonnen met er een encyclopedie bij te halen & heb alle rassen opgeschreven die ik qua uiterlijk mooi vond.
Daarna ben ik op google gaan kijken wat het karakter van de honden was.
Ik wou zelf graag ook een wat actievere hond.
Eerst kwam ik bij de sheltie uit & ben toen wezen kijken bij een fokker.
Maar toen vond ik de sheltie te klein, dus was ik verder gaan kijken.
Maar toen ik bij de sheltie ging kijken, liep daar een schotse collie ook rond
& ik dacht toen echt: wow!
Toch ben ik toen verder gaan kijken in mijn encyclopedie, maar vele hond waren ook honden die niet zo snel te vinden zijn hier.
Op het laatste kwam mijn keuze tussen de chocolade labrador & collie.
Maar omda de collie minder voorkwam heb ik voor hem gekozen.
Als ik nu opnieuw een hond zou moeten kiezen, zou ik het opnieuw moeilijk vinden
ik zag vroeger de film lassie... en ik zij toen al ik wil een schotse collie... toen zag ik mensen lopen met een schotse collie en een sheltie en zij ik tegen mijn ouders aahhh lief... kijk een collie met pup hahah niet dus
maar toen ben ik gaan verdiepen op shelties... en mensen gesproken en toen besloten er 1 te nemen... maar dat is anders uit ge komen want heb nu kruising sheltie keeshond en hoop ooit me tweede hond te nemen en dan wel een echte sheltie...
ik heb geen rashonden. maar asielzoekers.
ik wilde een lieve aktieve hond. daar heb ik er 2 van. oh en niemand voor het hoofd stoten hoor;
ik zou me geen raad weten met de will 2 please van een bc. wilde liever een wat zelfstandigere hond. (niet zo zelfstandig als job is, iets minder mag wel). als ik nu een hond zou moeten uitzoeken dan wil ik de volgende eigenschappen:
aktief, leergierig, open karakter, trouw, iets wat zelfstandig / niet te afhankelijk van de baas, mag best wat pit hebben, geen langharige hond.
mmm kom uit op een mechelse of jack.
nou ze hebben hier beide van wat.
wij hebben flink rond gekeken en info gezocht over het ras wat het beste bij ons zou passen.
Is de japanse spaniel geworden en ondertussen hebben we er 3
Heerlijk ras
mijn eerste hond was een duitse herder, een super hond, na haar dood kon ik er geen meer vinden, die maar een beetje op haar leek, zodoende ben ik naar een ander ras gaan uitkijken.
op een dag zag ik twee newfoundlanders wandelen, ze liepen zo rustig en zo statig, dat ik dacht...wauw , dat is wat voor mij.
na lang zoeken ben ik dus aan mijn eerste newfoundlander gekomen, en het motto, eens een newfoundlander altijd een newfy, slaat echt op mij.
voor mij nimmer een ander ras dan de newfoundlander.
Ik wilde graag een ras waar ik mee de GG cursussen en speurwerk enzo kon gaan doen.
Ben altijd weggeweest van Duitse Herders en ben ook eerst gaan rondkijken, maar vond
niet echt het juiste hondje. Uiteindelijk zag ik een pup op cursus ik dacht dat het
een bouvier was, daardoor ben ik over dat ras heel veel gaan lezen en rond gaan vragen bij mensen. Dit karakter sprak mij zo erg aan, dat ik dat ook een super ras ben gaan vinden.
Toen kon ik gaan kiezen tussen een Duitse herder of een Bouvier.
Op een gegeven moment dacht ik laat ik eens kijken bij onze fokker op het internet
waar onze labrador vandaan komt. Toevallig had zij een nestje bouviers x labrador.
En was op slag verliefd op mijn hond Bentho. Zodoende mijn Bouvier.
ooh ik was niet ingelogd, het verhaaltje boven is van mij.
ik heb op marktplaats gekeken welke hond het goedkoopst was en welke kleur ik het leukste vond...ehmm o nee
opzich ben ik wel een stafford en pitbull gek geweest...ik wilde zelf geen grote hond, en een echt maatje die overal mee naartoe kan, lekker aanwezig, energiek en toch knuffelig en aanhankelijk. t werd eigenlijk vanzelf heel snel duidelijk dat het een sbt zou worden..buiten dat ik ze gewoon super fantastisch mooi vind!
Als kind kreeg iemand bij ons in de straat een boxerpup. Bas heette hij en was donkergestroomd. Ik was helemaal verzot op dat beest en wilde elke dag met hem wandelen. Zo is mijn voorkeur voor een Boxer gegroeid. Toen ik in de gelegeheid was om zelf een hond aan te schaffen leek een boxer geen optie ivm mijn gezinssituatie. Toen ben ik voor een asielhond gegaan. De liefde voor een boxer bleef. Maar ook mijn tweede hond werd een herplaatser, vanwege mijn gezinssituatie.
Nu is het eindelijk zover dat ik zelf echt vind dat een boxer hier prima zou passen. Dus ik orrienteer me al een hele poos heel fanatiek over het wel en wee van de boxer. Mijn zoon heeft nog even tijd nodig. dus ff geduld.
Ik vond grotere honden altijd geweldig.
Maar omdat wij in een apartementje met een klein tuintje wonen is dat niet ideaal,
heb ooit opgepassen op een Border Collie, en die stoot alles om, die kan niet normaal zichzelf bewegen hierbinnen, dus dat was geen optie.
Dan maar een klein hondje.
Ik vind een korte gladde vacht een must, ik ben niet zo van het kammen, wassen etc.
Yuna doe ik elke week met een nat washandje af, en ze glimt weer, ideaal.
Ik wilde ook graag een hond met karakter, geen schoothond die alles prima vind, nee ik wilde echt een hond waar je mee op pad kan en aanhankelijk is aan de baas.
Voor mij kan het niet aanhankelijk genoeg!
Ze is absoluut geen allemansvriend, maar dat hoeft voor mij ook zeker niet.
Dus met mijn prioriteiten werdt het een Teckel, Jack Russell, Boerenfox, Dwergpinscher etc.
Maar omdat ik die eerste 3 rassen niet echt mooi vind qua bouw, zijn we gegaan voor een heel nieuw ras voor ons, de Dwergpinscher.
En ik heb er geen seconde spijt van gehad, wat een top ras is dat zeg.
Ik zou er zelfs graag over een (paar) jaar eentje bijwillen.
ik was altijd al richting huksy
ik moet zeggen dat door mijn ervaring met kay (lang verhaal ga ik jullie nu niet mee vervelen)
heb ik een zwak voor akita's maar toch word mijn eerstvolgende 2e hond een huksy weer..
ik hoop dat ook lekker samen met 2 hussen de sledesport te kunnen beoefenen met step
die dodo van mij die trekt niet in haar eentje XD dus zou een 2e een uitkomst zijn
de maltezers was de keuze van mijn ouders, daarna wilde ik graag een hond die echt sportieve beweging nodig had en waar je ook veel mee kan doen. onder andere behendigheid. ik deed op dat moment ook aan behendigheid met mijn maltezer en mijn trainster had een toller. ik was op slag verliefd en ging informatie zoeken. op zoek naar iets wat misschien niet bij mij zou passen. maar de toller bleek in alle vlakken mijn perfecte hond te zijn! toen was de keuze voor de volgende hond makkelijk! dit zou en moest een toller worden.
Dit blijkt tot nu toe nog steeds de perfecte keuze te zijn egweest
Ik ben altijd gek geweest van bouviers, maar na mate ik ouder werd werden ze me te groot. Mijn dochter kwam toen een keer thuis met: Mam, die jongen heeft een minibouvier. (ze was toen nog klein) en ik van: ja maar die bestaan niet. Het bleek een dwergschnauzer te zijn, en omdat ik viel voor dat uiterlijk, zijn we ons gaan inlezen, en zo zijn we aan de dwergschnauzer gekomen. Ook heb ik poedeltjes gehad, maar dat kwam van huis uit, mijn ouders hadden toendertijd een poedel. En nu? Nu heb ik een schotse terrier, omdat ik ten eerste ook voor het uiterlijk viel, en het karakter me erg beviel toen ik me in het ras ging verdiepen. Wij zijn nu al wat ouder, en zochten een rustige hond met een stabiel karakter. Dat is dus onze Willem geworden
Ik vind alle honden helemaal geweldig, dieren in het algemeen is gewoon mijn leven!
Als kind was ik al met dieren bezig, geen dag ging er voorbij zonder dieren, was ook altijd de honden in de buurt aan het uitlaten en ik vond het geweldig.....
Kennissen van mijn ouders hadden een Dobermann en ik was dol op dat diertje, als kind riep ik al dat als ik later groot was ik ook een Dobermann zou hebben! Toen ik op mezelf ging wonen was de keuze dan ook snel gemaakt, ik vond een hele goede en liefdevolle fokker hier in Zeeland... Ik zou gaan voor een black and tan teefje... Toen de pupjes eenmaal geboren waren ging ik na drie weken kijken om een keuze te maken.. En daar was Dico, een bruine reu, de enige bruine in het nest en ik had met hem een klik, we trokken elkaars aandacht en de keuze was gemaakt... Met Ziva (4 jaar later) ook gekozen op het gevoel, ze was een bruine Dobermann teef en vormde een geweldig koppel samen...
Toen ik mijn twee lieverds was verloren zat ik helemaal stuk... Ik was bang dat ik teveel ging vergelijken en maakte de keuze om voor een heel ander ras te gaan dit keer... Sammy kwam op mijn pad, toeval zullen sommige zeggen maar het gevoel was verre van toeval... Het voelde alsof het zo moest zijn... Ik was niet echt op zoek naar een speciaal ras, het ging dus puur om gevoel... Eenmaal Sammy in mijn leven en zijn geweldige puppystreken besefte ik dat ik kleine hondjes toch ook wel super vond... Sammy is een kruising en ik wilde graag een ras... Dus toen op zoek gegaan naar een vriendinnetje voor Sammy, ik kwam in contact met de fokster van Deva en had meteen een heel goed gevoel, de pupjes waren nog lang niet geboren, maar ik had de tijd.. Ik koos voor de Shih Tzu vanwege het karakter en ik was verliefd op de vader van Deva, die leek heel erg op Sammy qua kop... Eenmaal de pupjes geboren zag ik de eerste foto's in mijn mail en ik had meteen een onderbuik gevoel bij Deva, weer een gevoel waar ik dus de keuze mee heb gemaakt...
Bij de fokster van Deva is ook een Chihuahua, ik had nooit iets met dat ras (heel eerlijk) maar nu zag ik dus een langharige en wat een schat was dat!! Ik was verliefd, op haar karakter maar ook zeker op haar uiterlijk... Bij mijn tweede bezoek zag ik een zoon van haar , ook zo een lieverd en ook zo een knapperd! Volgend jaar zal ik een pupje nemen van deze Chihuahua teefje, maar die keuze is dus gemaakt op gevoel, op de ouderdieren die ik geweldig vind , vooral qua karakter en op de fokker waar ik een heel goede ervaring mee heb vanwege Deva....
Honden komen in mijn leven, ik wilde zeker graag nog een grote hond, ik ben verliefd op de Ridgeback.. Maar na het ziek zijn van mijn Ziva (was niet verzekerd) en de jarenlange kosten die ik gemaakt heb durfde ik het niet meer aan om een hond niet meer te verzekeren, alle honden die hier komen verzeker ik dus meteen.... Grotere honden zijn duurder in de verzekering en omdat ik mijn honden geen brokken wil voeren maar vers vlees zijn die kosten natuurlijk ook hoger met een grote hond... Als ik voor een groter ras had gekozen dan had ik waarschijnlijk financieel het bij 1 hond moeten laten, nu kan ik voor het zelfde geld 3 kleine hondjes voeren... Dat weegde ook wel een beetje mee in mijn keuze voor een kleiner ras....
Nou, een heel verhaal geworden zie ik!
Ik was ooit iemand tegengekomen op straat met een duitse dog.
Joeri en Prins, Prins was de hond. Ik was op slag verliefd, en toen bleek dat joeri een vriend van vrienden was, kreeg ik toestemming (onder controle ) Prins uit te laten.
En groot was ieders verbazing toen iedereen zag dat ik als 15 jarig (klein) meisje, die grote brok hond met gemak in de hand had.
Toen was voor mij al duidelijk dat er ooit een dochtachtige of een bull moest komen.
Ook heb ik daarna voor de pitbull van vrienden gezorgd, zwaar getraumatiseerd, maar intussen is Luna een heel stabiele prachtige hond.
Toen ik toestemming kreeg van m'n exvriend om 'n hondje bij te mogen, was de keuze voor 'n franse bull snel gemaakt. Ik kende er enkele, en hoewel de duitse dog altijd m'n nummer 1 ras is, besefte ik ook wel dat dat op een appartement gewoon geen optie was
Nu ben ik samen met 'n vriend op zoek naar 'n hond voor hem, dieook vaak bij mij zou zitten (werk), en samen zijn we uitgekomen op een chinese naakthond. van de eerste kenismaking met het ras was de klik er! wat 'n vrolijke hondjes!!
maar ooit.. ooit! komt die dog er
Wij hebben eerst een labrador genomen om dat ik het hele lieve honden vind.
Daarna zijn er nog 4 jack russels bij gehad we vonden dat dit karakter ook wel bij ons paste.
Nu hebben we 2 border terriers en daar eerst goed over gelezen en gevraagt om dat ik het ras toen nog niet kon.
Mijn man wilde al lang een hond, zijn voorkeur ging uit naar een Border Collie.
Ik vind BC fantastische honden, maar ze hebben echt wel hun uitdaging nodig, en daar ik de nodige reserves over. Ik was dan weer gek van herders. Thuis hadden we vroeger een Groenendaeler en die was zo lief en knuffelig, een schat van een hond, mijn grootouders hadden dan weer een Duitse Herder, ook lief, maar die werd wel met hele strenge hand geregeerd. Een herder (heeft ook veel uitdaging nodig, maar toch iets minder dan een BC) was voor mijn man geen optie omdat hij als kind ooit door één gebeten is en zich sindsdien nooit meer goed voelde bij herders.
Dus mijn man ging op zoek naar een Border Collie en ik stroomde de websites van de dierenasiels af, en toen zag ik de foto van een een middenslag bruin hondje, een x-Tervuerense. Ik heb mijn man overhaald om te gaan kijken, bleek een schat van een hondje, héél enthousiast, door haar formaat had mijn man er geen angst van hoewel ze duidelijk herderbloed heeft. We hebben een proefwandeling met haar gemaakt. Ze trok enorm aan de lijn, maar was echt wel super lief. Eerst weer naar huis gegaan, nog eens goed nagedacht, in de namiddag terug naar het asiel en haar geadopteerd.
We denken hoe langer hoe meer dat het kruising Tervuerense met iets collie-achtigs is, dus hebben we allebei een beetje wat we wilden.
Oh, ik denk dat mijn echtgenoot ondertussen wel over zijn fobie voor herders over is...
Rottweilers hebben me altijd gefacineerd. Hebben een best indrukwekkende verschijning, maar zijn o zo lief en trouw aan de baas. Met een super stabiel en vriendelijk karakter, ik wist altijd dat dat 'mijn' ras was. Mijn partner was er alleen bang voor door de vooroordelen, dus heb ik een compromis gesloten door een labrador te nemen (2e ras welke ik erg mooi vindt, oom had altijd labs) toen de vooroordelen voor een rottweiler weg genomen waren bij mijn partner en we een 2e hond wouden ging ik voor de rottweiler. En nu weet ik het 100% zeker, hoewel ik vele rassen erg mooi vindt zal de rottweilers altijd mijn voorkeur hebben.
Vroeger hadden we Schotse herders en 25 jaar geleden had ik mijn eerste hond, een Schotse herder.Daarna heb ik o.a 2 Rhodesian Ridgebacks en 2 keer pech mee gehad.De eerste kwam heel plotseling en onverwacht op 2 jarige leeftijd te overlijden en de andere RR een zware operatie op hele jonge leeftijd. Dus dat ras viel bij mij af. Sterker nog ik wilde geen hond meer.Ik heb altijd gezegd als er nog ooit een hond komt is dat weer een Schotse herder. En zo geschiedde en heb er geen moment spijt van.Vind de Schotse herder het mooiste ras. De Ridgeback heeft mij echter ook een 'streepje voor'
Toen ik 16 jaar was en net van school kwam, ben ik in een teckelkennel gaan werken, zo ben ik besmet geraakt met het teckelvirus!
Eerst 2 uitlaathondjes gehad, mechelse herder en een duitse staander. Vooral de herder was mijn grote vriendin, ze stond al op de trap te joelen als ik haar weer eens op kwam halen. Ik vond het dan ook heerlijk om zo veel met de honden te kunnen!
Toen ik 13 was had mijn moeder de tijd en ruimte om aan een hond te beginnen en aangezien zij zelf een Groenendaeler(achtige, uit asiel, niet zeker of hij 100% was) heeft gehad, wilde ze weer zo'n herdershond. Ik kende het ras toen nog niet, maar nu vind ik ze geweldig! zowel in karakter als uiterlijk. Vooral de werklijnen zijn lekkere stevige honden, met een giga liefde voor de baas en een will to please. Ze zijn groot, snel, slim, echte mensenliefhebbers en ze willen alles altijd samen met je doen.
Nu doe ik dan enkel de IPO met Dev, maar bij de volgende hond is de kans groot dat ik er nog meer bij wil gaan doen. Behendigheid, flyball, schapendrijven zijn allemaal dingen die me aanspreken, dus dat wordt keuzes maken. Ze zijn dan ook zo veelzijdig.
Het Golden ras is een tweede keus .Ik wilde graag een Rottweiler,vond die grote kop zo mooi.
Mijn man is als kind verschrikkelijk gebeten door een hond,een hond prima maar dan graag een Golden. Had achteraf niets liever gewild,hij zei op een gegeven moment zou het niet leuk zijn er een bij te nemen.Zijn angst voor honden was voorgoed voorbij.
Onze favoriet: Een duitse staande korthaar!
Waren we beide op slag verliefd op.. een paar keer met deze honden kennis gemaakt en 1 keer op moeten passen wegens overlijden familielid.
Nou.. Wat een bonk energie, maar ondertussen zo aanhankelijk! En wat een uiterlijk en karakter!
maar... als ik alle herplaatsers in het asiel zie, denk ik: waarom een jonge pup aanschaffen, terwijl er zoveel honden zitten te wachten op een goed thuis. Wij hebben nu een herplaatser, niet uit het asiel maar via kennissen. het is niet de dsk, maar wat een kanjer hebben we eraan!
Wel hoop ik in de toekomst ooit nog een duitse staande in huis te mogen hebben.. En stiekem hoop ik dat er een herplaatser hiervan aan bod komt die bij ons matcht.. haha!
Doordat wij al voor ik geboren was een Tervuerense herder hadden werd ik al wat herder gek.
En toen ben ik dus gaan rondkijken toen ik zelf aan een hond begon.
Tervuerense herders vind ik mooi, maar er zijn maar weinig fokkers die ze fokken naar mijn ideaal beeld.
Dus besloten daar eerst niet voor te gaan.
Toen kwam ik de Hollandse herder tegen.
Dus daar alles over gaan opzoeken. Karakter stond mij erg aan.
En het uiterlijk vond ik ook erg mooi.
Moet wel zeggen dat ik de goudgestroomde het mooist vind.
Toen ben ik via de rasvereniging gaan orienteren.
En kwam bij enkele fokkers uit.
Dus gekeken, langs geweest. En ja, de keuze was definitief.
Het zou een Hollander worden.
Voor een volgende hond ga ik toch weer kiezen voor een Tervuerense herder.
De fokker van de moeder van onze oude tervuerense fokt nog altijd.
En zij fokt ook met het type die ik graag zie.
Dus heb zelfs al de keuze gemaakt voor de kennel waar mijn hond af zou komen.
Ik mail nu al over en weer met die fokker.
Ondanks dat het nog een beste tijd gaat duren vooralleer ik een tervuerense zou krijgen.
Moet eerst op mijn eigen wonen.
Ik ben al 10 jaar bij mijn ouders aan het zeuren voor een hondje (zelf ben ik nu 15 jaar). Ik ben nu 15 dus ben ik ook zelf in staat om voor het hondje te zorgen, daarom. Vanaf kleins afaan ben ik al verliefd op honden! Ik ben eerst op internet gaan surfen naar de verschillende rassen. Ik ben dol op de rassen 'Berner Sennen' en de 'Syberische Husky' / 'Malamute' maar gezien de omstandigheden zou dit niet verstandig zijn. Als je een grote hond als een Berner Sennen of een Syberische Husky met zoveel energie in huis neemt, vind ik wel dat je de hond moet bieden wat de hond nodig heeft. En aangezien wij dat niet kunnen, is dat niet verstandig. Daarom hebben we toch voor een kleiner formaatje gekozen. Ik was weg van de Cavalier King Charles en de Shih Tzu, ik heb er erg lang over na gedacht en ben tot de conclusie gekomen dat ik geen Cavalier King Charles wilde vanwegen de gezonheid van het hondje. Hartverscheurend wat sommige hondjes meemaken.... Ik heb mijn hondje nu 4 weken in huis en ben heel erg blij met de keuze die ik heb gemaakt!! Ik kan hem niet meer missen.
Mijn ouders die wouden een kortharige hond(omdat ze dachten dat die wijnig verhaarden). En ik heb de meeste hondenencyclopedies allertijden . en toen zijn we na kort twijfelen(ik wou een border collie maar die zou zich bij ons doodvervelen). Op zoek gegaan naar een beagle fokker.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "hoe hebben jullie de raskeuze gemaakt?" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?