karakter???

Hallo!!

Na mijn verhaal in mijn vorige topic http://www.hondenpage.com/hondenforum/85955/even-voorstellen!!.php Heb ik een volgend vraagje.

Hoe kun je het karakter bepalen van je pup? Is dat nog niet te zien, of ligt dat geheel aan je zelf?
Ik vroeg me af hoe je dat kunt zien.
Mijn vriend noemde namelijk een voorbeeld van hun eigen hond... zin moeder wou graag een hond die lekker bij haar lag op de bank enzo echt zo`n knuffel hond.. maar ipv daarvan heeft ze wel een super lieve hond maar echt 1 op zich zelf.. hij ligt liever in een hoekje te slapen.

Dus ik dacht miss weten jullie wel hoe je dat kunt zien?

ik hoor het wel, ik reageer vanavond pas weer ga nu met de paarden opstap!!

Groetjes Anita

p.s. stoere foto he!! had er toch 1 gevonden

Toen wij in aanmerking kwamen voor een pup zijn wij getest welke pup bij ons zou passen.
De pups werden ook getest door de dierenarts van de fokker. Wij hadden aangegeven er veel mee te willen doen. Nou dat kwam precies uit,er moest veel mee gedaan worden. uit de test als pup zij de arts ,eigenwijs en dat was hij.
Als de pup niet getest is, moet je maar afwachten.
Toen we wat ouder werden hebben we een rustiger gevraagd(als die er bij zat)en die hebben we gekregen,geen graven ,niets slopen ,niet blaffen,een allemans vriendje,kortom de hond past geweldig bij ons en onze leeftijd.

als de pup op een leeftijd van ongeveer 6 weken is, kan je veel eruit halen hoe de pup is, maar karakter wordt gevormd terwijl de pup bij jouw is, of het een aanhankelijke hond wordt of is.
zelf heb je heel veel in de hand, karakter wordt gevormd door ouders en omgeving.

kijk eens bij kinderen, de thuis situatie en omgeving, ouders vrienden alles heeft daar mee te maken, ook hoe ouders zelf zijn, daar kan een kind ook een karakter door krijgen, hoe vaak wordt er niet gezegd, ....hij heeft het karakter van zijn vader/moeder

Mijn pup komt uit een asiel en dus heb ik hem niet kunnen laten testen of hij bij mij paste.
Het enige dat voor mij belangrijk was was dat hij niet te dominant is (om dat ik nog peosjes en konijntjes heb).
En dat hij speels was.
Als je een nestje puos in het asiel vind en je wilt daar een pupje van en je wilt net hetzelfde als ik in een hond.
Moet je gewoon kijken welke pup het eerste naar je toe komt.
Dat pupje is de dominantste van allemaal.
De 2e die op je afkomt is meestal het volgelingetje.
Veel minder dominant, speels en volgzaam.
Dus ben ook voor de 2e pup die kwam gegaan.
En ik heb nu wat ik wou plus nog wat extra
Dempsey is niet dominant tegen de poesjes en konijntjes.
Hij is speels en enorm leergierig.
En hij volgt me mooi als hij buiten los loopt.

Bij het uitkiezen van zena keek ik naar hoe de pups zich gedroegen.. Hlaas 5 vd 8 pups lagen in diepe coma haha
Een broertje van zena ging wel ff de betonnen parasolhouder zich meester maken. Zena liep er achteraan zo van

Watttddooeeeeeeeje... Mag dat wel... Hihih

Toen was ik dus overtuigd dat ik zena wilde.. Niet te dominant maar wel nieuwschierig..

Ik denk dat als je een eigenschap te graag wilt zoals verplicht op schoot... Dat je dat niet moet pushen maar alleen maar moet stimuleren door even belonen en niet doodknuffelen zeg maar..

Onze fokster bepaalde ook welke pup bij ons kwam.

We zijn er een paar keer geweest en de die 2 pups die wij erg erg leuk vonden en ook steeds naar ons kwamen hebben we er ook een van gehad.

En het was ook inderdaad een hele aanhankelijke hond wat ik ook graag wou.

De pups van Koda's nest hebben ook een karaktertest gehad om te kijken wat de karakters waren en bij wel gezin ze het beste passen.

Ik zou het aan de fokker vragen.
De eerste keer dat wij Ivy zagen was ze heel relaxed. Niet op een ziekelijke manier hoor, gewoon chill, wel op onderzoek uit en geïnteresseerd in haar omgeving, maar niet zo druk als haar zusjes.

Dat leek ons een goede combi met Sire. De fokker had al gezegd dat ze anders altijd net zo druk was. En dat ze zelfs het grootste drukste reutje op zijn rug had gedrukt. Toch hebben we een voorkeur voor Ivy uitgesproken.

Volgende bezoek was het een wervelwindje, ze probeerde botje af te pakken van oma, ondanks de waarschuwingen van oma. Ze bleef ook speelbuigingen maken en proberen het botje te stelen.

Ivy bij het tweede bezoek is echt hoe ze is Ik zou op de fokker vertrouwen!
Overigens geen moment spijt van onze keuze gehad. Ze is echt mijn droomhondje!

Ik denk dat een deel van het karakter al in het diertje zit (niewschierig, voorzichtig, rustig, spring in het veld, dominant, onderdanig etc) en de rest zal zich vormen door het leven, net als bij mensen... Mensen vragen mij wel eens, hoe komen jouw honden zo lief, alle honden die jij hebt zijn zo bijzonder... Ik heb ze allemaal dezelfde opvoeding gegeven, ze kwamen allemaal van andere fokkers en zijn qua ras ook weer verschillend (Dobermannen, Kruising, Shih Tzu) en toch zijn/waren het allemaal geweldige sociale en lieve honden en ik ben van mening dat dit toch ook komt door hoe je zelf met je honden om gaat...

Ik zou het idd aan de fokker vragen, maar ook bij de selectie voor een nest zou ik op de ouderhonden letten. Als moeder en/of vader knuffelig is, dan zijn waarschijnlijk (sommige van) de pups dit ook. En het is ook afhankelijk van het ras natuurlijk; sommige rassen zijn meer op zichzelf.

oh bedankt allemaal voor jullie reactie!!

pff dat word nog een hele studie hihi

Sommige fokkers laten een soort 'gedragstest' uitvoeren. Vaak moet je hier wel meer voor betalen (zeg 200 euro ongeveer).
Nu was mijn trainster zo lief om mij te vertellen wat ze bij zo'n test precies doen zodat ik dat geld uit kan sparen en het zelf ook kan checken.

als je bij een nest puppies komt kun je een dominantie test doen onder andere.

- Til de pup op 1 arm dat hij/zij bungelt op je hand en dus in de lucht. lukt het niet met 1 arm, probeer het dan met 2 maar wel dat hij/zij bungelt. Wanneer de pup blijft protesteren en helemaal niet toegeeft is de pup dominant, geeft hij na een tijdje op dan is het een beetje en blijft hij gewoon hangen dan is de pup niet dominant.
- Je kunt het ook testen door bijvoorbeeld een propje papier weg te gooien waar hij achter aan rent. Pakt hij het op en komt hij naar je toe (om het te laten zien) heb je te maken met een pup die niet dominant is. Rent hij weg met het propje dan is deze wel dominant. Gaat hij er niet naar toe of pakt hij het niet op dan kun je de andere test nog doen

Je hebt ook een slimheidstest (is wel fijn om te weten omdat je dan weet hoe je trainingen moet aanpakken en dat je weet of hij iets snel oppakt ofzo)

- Leg een brokje onder een bakje (die op zijn kop ligt) De pup zal proberen het brokje er onder uit te pakken. Hoe meer manieren hij probeert om het brokje er onder uit te halen hoe slimmer je pup is. Hij kan gaan graven, duwen, bijten etc.

Verder kun je kijken of je zijn oren, ogen en bekkie mag bekijken en of je overal aan mag zitten. Als hij dit allemaal toelaat heb je een goede pup.

Verder weet ik even niets meer haha.

Sorry, er ging even iets fout, dus heb hetzelfde bericht nu verwijderd.

Sluit me helemaal aan bij Willemijn.

Toen mijn moeder en ik onze hondjes, twee zusjes, ontmoeten, konden we meteen al een heel verschil in karakter zien. Esjah was druk aanwezig, springerig en totaal niet bang voor ons vreemden. Esmee was rustiger en bleef wat meer op de achtergrond. Esmee had het niet zo op ons te staan, maar dat kwam door het vorige baasje. Zij bleef steeds maar bij de pleegmoeder in de buurt.

Dus twee zusjes met dezelfde 'opvoeding', maar totaal verschillende karakters.
Door de opvoeding en héél veel liefde is Esmee nog wel wat achterdochtig naar vreemden toe, maar ze is niet meer heel erg bang voor mensen. Soms ligt het er ook aan wie ze voor zich heeft, want ze voelen goed aan of iemand een dierenliefhebber is of niet.
Mijn hond is altijd een druktemaker geweest, maar dat was wat mij zo in haar aantrok. Ze kon soms heel aanhalig zijn, maar ze had ook heel vaak momenten dat ze geen behoefte had aan aandacht. Dan hoefde ik haar niet te aaien, want dan liep ze gewoon bij me weg. Ja, dat moest ik ook respecteren, want anders had ik een knuffelhond moeten nemen. Mijn moeder wilde meer een rustige hond die ze wat kon vertroetelen en knuffelen en koos dus voor Esmee. Zo kregen we beiden een hond die bij onze karakters pasten.

@ maxine thanx voor je informatie...... en hoe zie je welk karakter het best bij mij past. Of ligt dat weer aan mij?? wat ik met de hond wil doen en wat ik er van verwacht???

Aangezien ik best wel bezig wil zijn met de hond qua behendigheid en cursussen enzo... boswandelingen maar het hij moet ook goed in het gezin passen gewoon lekker als gezinshond... en ik zou niet te veel strijd willen hebben... natuurlijk zal ie me misschien wel uitproberen en dat mag ook wel (er moet wel wat in zitten )

We hebben nog wel even de tijd om het allemaal rustig uit te zoeken.. maar zo heb je wel alles op een rijtje hihi

Til de pup op 1 arm dat hij/zij bungelt op je hand en dus in de lucht. lukt het niet met 1 arm, probeer het dan met 2 maar wel dat hij/zij bungelt. Wanneer de pup blijft protesteren en helemaal niet toegeeft is de pup dominant, geeft hij na een tijdje op dan is het een beetje en blijft hij gewoon hangen dan is de pup niet dominant.
- Je kunt het ook testen door bijvoorbeeld een propje papier weg te gooien waar hij achter aan rent. Pakt hij het op en komt hij naar je toe (om het te laten zien) heb je te maken met een pup die niet dominant is. Rent hij weg met het propje dan is deze wel dominant. Gaat hij er niet naar toe of pakt hij het niet op dan kun je de andere test nog doen

poeh of dat waar is, (wie heeft dit verzonnen)? dat waag ik als leek toch wel te betwijfelen, wie weet is het pupje dat blijft protesteren wel helemaal in paniek. Een dominante pup heb ik trouwens nog niet van gehoord. Wel is de een wat zelfverzekerder, of feller of ondernemender dan de andere natuurlijk.

Ik zou op mijn eigen oordeel afgaan in overleg met de fokker.

Een goede fokker test de hondjes voor ze gaan anders heeft het weinig zin om te bepalen of de hond bij jou past. En er voor betalen,nog nooit van gehoord,zit bij de prijs inbegrepen.Een fokker heeft een DA die dat doet op 5 weken.

Een goede fokker weet hoe de pups zijn en heeft daar niet een bepaald persoon voor nodig die hun in 5 min gaat vertellen hoe de pups is.
Een goede fokker is er 8 weken 24/7 bij en weet precies het karakter van elke pup!
En heeft zo'n test echt niet nodig.

Daarbij bedoeld Maxine Rehl dat het voor de fokker 200euro kost!

Wat wel of niet "dominant" is tegenwoordig is al aardig veranderd,god zij dank.

De "nieuwe"dominant houdt in dat een hond beschikt over goede hondse taal en vaardigheden.Deze hond kan leiding geven en leiding aanvaarden.Kan de drukste hond nog kalm krijgen door simpelweg te negeren of te snuffelen aan de grond.

Het ouderwetse dominant zijn is gebaseerd op de wolven in gevangenschap en die waren gestressd(dat ging gepaard met veel correctie's,en ruzie),niet in de natuurlijke omgeving en geen natuurlijke selectie.In een echte roedel zitten familieleden,allemaal conflict vermijdend bezig,en dat is wel nodig.Met een roedel waar veel ruzie en ontrust is kun je niet samenwerken en jagen,dan zouden ze allemaal ten dode zijn opgeschreven.


Hier nog een mooi stukje over Dominantie:


--------------------------------------------------------------------------------

Goed leiderschap, door Raili Halme
In een populatie van wolven in gevangenschap, waar individuele dieren van totaal verschillende roedels bijeen moeten leven in een beperkte ruimte, is er doorlopend sprake van spanningen die resulteren in een onnatuurlijke verandering van de sociale structuur. De wolven worden gedwongen om manieren te vinden hiermee om te gaan zonder constant in gevecht te zijn. Ze bouwen een hiërarchie op binnen de roedel waarin de sterkere leden domineren over zwakkere leden en deze leden aan zich onderwerpen. Vergelijkbare situaties ontstaan ook bij andere soorten, waaronder de mens - zoals pesten en treiteren op scholen, werkplekken en in gevangenissen. Honden onderling vormen dit type hiërarchie ook als er teveel individuen in een roedel zijn die binnen beperkte omstandigheden leven. Het moet echter worden opgemerkt dat dergelijk gedrag alleen voorkomt onder leden van dezelfde soort, en alleen dan wanneer er echt geen goed niveau van welzijn heerst in de roedel.

Waarnemingen van wilde wolven die in vrijheid leven hebben aangetoond dat zij dit type roedelgedrag niet laten zien. De ouders dragen de verantwoordelijkheid voor de roedel en voor het welzijn van de leden van deze groep met tederheid en consequent gedrag. In het geval van een roedel wolven die in vrijheid leeft is er geen sprake van spanningen en daardoor ook geen behoefte om onderlinge conflicten aan te gaan. De roedel voelt zich goed en er is geen behoefte aan een dominante hiërarchie.

Een hond is een hond

Lange tijd werd gedacht dat de hond een nauw verwant familielid van de wolf was. Recente studies ondersteunen dit gegeven echter niet. Niemand is tot op heden in staat geweest om met enige zekerheid aan te tonen wie er nu werkelijk de voorvader van de hond is. Dit zou een type wolf kunnen zijn, of een coyote, een jakhals of iets anders. Twintig procent van het DNA van een hond is hetzelfde als dat van een wolf, wat inhoudt dat ze verre neven zijn. Het menselijk DNA is 90% gelijk aan dat van een aap, maar niemand bij zijn volle verstand beweert dat wij apen zijn. Waarom zouden wij dan in hemelsnaam een hond op dezelfde manier behandelen zoals wolven in gevangenschap elkaar behandelen als ze zich niet prettig voelen?

Aangezien we niet zeker kunnen weten wie de voorvader van de hond werkelijk is, is het de vraag waarom we ons blijven vasthouden aan het idee dat hij een wolf is. Laten we beginnen vast te stellen dat een hond een hond is, en proberen om hem zo goed als we kunnen te begrijpen. Er zijn ongelooflijk weinig overeenkomsten of verbanden tussen honden en wolven in gevangenschap. De honden van tegenwoordig vormen niet eens roedels. Het is voor hen niet nodig om dit te doen omdat ze niet meer op eten hoeven te jagen. Straathonden hebben de neiging om zich alleen op pad te gaan, of ze vormen paren en soms groepen van drie.

De hond als een dier

De hond is een allesetend roofdier - geen harig kind. Het feit dat hij een roofdier is betekent dat ook hij een jager is, die moet jagen. Daarnaast is hij echter een prooi voor andere dieren en dit maakt dat hij voorzichtig is. Hij moet weten wat er staat te gebeuren. Hij moet klaar zijn om zichzelf te verdedigen als de situatie dit noodzakelijk maakt, door te vechten of door aan te vallen. Een hond zal het gevecht alleen aangaan als een laatste redmiddel en zal nooit onverwacht vanuit het niets aanvallen. Treurig genoeg pikken we de waarschuwingen die onze hond uitzendt zelden op tijd op. We laten een situatie te lang doorgaan of we ontketenen deze zelf door ons eigen gedrag. Gelukkig begrijpen honden elkaar veel beter dan wij dit doen en kunnen een kwestie vaak oplossen met fantastische vaardigheid en stijl. Zij zijn erg beleefd naar elkaar toe, onder voorwaarde dat ze de gelegenheid krijgen om dit te zijn. Net als mensen hebben honden die ziek zijn, pijn voelen of anderszins stress ervaren de neiging tot een grotere mate van defensief gedrag. Ik ben ervan overtuigd dat zogenaamde agressieve honden helemaaI niet bestaan. Dit zijn alleen verlegen, defensieve honden die te ver zijn gepusht en wiens enige manier om hiermee om te kunnen gaan is zichzelf te beschermen. Deze reactie zien we ook bij leeuwen, olifanten, tijgers en andere dieren, niet alleen bij honden.

Hond en mens

Een hond komt bij ons wonen als een lid van de familie. We kunnen echter niet in dezelfde roedel samenleven. Roedels worden alleen gevormd tussen leden van dezelfde soort. Honden en mensen kunnen zich niet samen voortplanten omdat ze niet tot dezelfde soort behoren. De hond ervaart en weet dit door interacties met zijn moeder en broers en zussen tijdens zijn puppytijd, door onze verschillende waarden, verschillend gedrag, door de afwijkende geur etc. En omdat we niet tot dezelfde roedel behoren kan er ook geen sprake zijn van kwesties betreffende het leiderschap van de roedel.

Wat zijn dan deze zogeheten leiderschapsproblemen? We horen vaak over grommen om een bot, trekken aan de riem en opspringen tegen mensen. Deze problemen zijn in werkelijkheid problemen met betrekking tot communicatie of hulpmiddelen, geen leiderschapskwesties. Als een hond gromt vanwege een bot is het zijn eigendom aan het beschermen. Als de hond tegen iemand opspringt denkt het arme dier dat hij het goed doet, want deze persoon heeft hem onbewust geleerd dit te doen. Het knelpunt ligt in de communicatie. Het trekken aan de riem kan verschillende oorzaken hebben - de hond kan proberen te ontsnappen aan de pijn van de halsband die wordt veroorzaakt door te trekken, hij kan geleerd hebben om te trekken, het kan een ontlading van stress zijn, of iets anders, maar het is geen leiderschapskwestie!

Goed leiderschap is ouderschap

De hond is een verlegen, buitengewoon beleefd en sociaal dier dat conflicten wil vermijden tot het bittere einde. Om deze reden kan een goed leven samen met een hond niet worden bereikt door middel van traditionele leiderschapsmethoden. Onderdrukking en straf leiden alleen maar tot een hond die zichzelf gaat verdedigen. Een vertrouwensband kan niet worden opgebouwd vanuit angst, dit geldt voor mensen en ook voor honden.

Het is tijd met onze honden om te gaan zoals we met onze kinderen omgaan - door te leren met ze samen te leven. We moeten leren om een goede ouder te zijn; een ouder die verantwoordelijkheid draagt. We moeten proberen zaken te benaderen vanuit de conceptie van de hond, op een positieve manier en met de beste bedoelingen voor de hond. Als we dit gaan doen, creëren we een levenslange relatie van vertrouwen en een magnifieke band. En als dit gebeurt wordt de training - waarop velen van ons zich richten - gemakkelijk en uitermate lonend.

Het principe van deze redenering is dat we de verantwoordelijkheid dragen voor onze honden, van hen houden en hen respecteren.

Verantwoordelijkheid dragen betekent het zo goed mogelijk zorgen voor onze hond. We voorzien hem van al zijn basisbehoeften (voldoende eten, water en warmte, een plek om te slapen, op tijd naar de dierenarts etc.). We verzekeren dat hij genoeg te doen heeft en voldoende stimulatie en verrijking krijgt. We geven hem beweging, in zijn eigen tempo en volgens zijn eigen behoeftenpatroon. Het betekent ook dat we ons consequent gedragen. Een hond begrijpt niet waarom hij de ene dag wel op de bank mag slapen en de volgende dag niet. Consequent zijn maakt het leven van de hond gemakkelijker en vermindert zijn stressniveau.

Onvoorwaardelijke liefde die uitgaat van de behoeften van de hond is de fundering van een goede relatie en van een diep vertrouwen. We moeten ons voornemen geen situaties te creëren die onze honden als negatief zullen ervaren. Elke negatieve ervaring brokkelt een stukje van de fundering van het vertrouwen af - primaire voorbeelden hiervan zijn een bars commando, afwijzing of geschreeuw. De hond begrijpt deze zaken niet en ze zullen leiden tot problemen. Liefde betekent ook bescherming. We moeten onze honden beschermen voor, bijvoorbeeld, angstige ervaringen. We moeten voorzichtig zijn om ze niet in bovenmatig moeilijke situaties te trekken of om teveel van ze te vragen. Een hond moet op een geleidelijke manier, in zijn eigen tempo gesocialiseerd worden. Dit versterkt de relatie en verdiept het vertrouwen.

Door het begrijpen van en leren over de hondenmanier van communiceren maken we het leven van de hond veel eenvoudiger. Ook wij vinden het gemakkelijker om te gaan met mensen van verschillende delen van de wereld wanneer we elkaar kunnen begrijpen. Net zoals wij andere talen moeten leren moeten we ook de taal van de hond leren - in het bijzonder de kalmerende signalen - zodat we er zeker van kunnen zijn dat de hond zich niet bedreigd voelt in onze aanwezigheid. Onbedoeld doen we vaak dingen die een hond als bedreigend ervaart: zoals ons over hem heenbuigen, naar hem staren of recht op hem aflopen. Zodra we de kalmerende signalen kennen en begrijpen hoe deze een hond beïnvloeden kunnen we ons eigen gedrag aanpassen, met als gevolg dat hij zich veel veiliger voelt in onze aanwezigheid. Naast het leren van de hondentaal moeten we hem leren wat we van hem verwachten, met betrekking tot hoe hij moet zijn en wat hij moet doen. Een hond kan onmogelijk begrijpen wat we van hem verlangen tenzij we hem dit leren. Hij kan niet beter gedachten lezen dan dat wij kunnen raden wat andere mensen denken. Laten we onze honden daarom leren wat we van ze willen, vanuit hun eigen oogpunt.

We zouden moeten proberen te handelen zoals een moederhond dat doet met haar pups. Dit betekent het geven van heel veel liefde, en leiden met zachtheid en geduld. Daarnaast kunnen we ons lichaam gebruiken om met onze honden te communiceren. Honden begrijpen lichaamstaal immers veel beter dan gesproken taal. Mensentaal is hen vreemd, maar fysieke signalen zijn dat niet.

Laten we ons best doen om het leven van onze honden zo te begeleiden dat ze durven om hun eigen, geweldige en lieve zelf te zijn. Laten we ervoor zorgen dat zij niet gedwongen worden om zich te verdedigen, maar in plaats daarvan vol van vertrouwen zijn naar ons toe, en dat ze gelukkig en vreedzaam naast en bij ons kunnen leven.

De toekomst van de relatie met onze hond ligt in onze handen.



HANDLEIDING VOOR EEN GOED LEVEN VOOR EEN HOND

Doe niets naar de hond toe waarvan jij niet zou willen dat iemand het bij jou zou doen

- Een hond voelt pijn, net zoals mensen

Beloon het goede; negeer het slechte

- Een hond leert van beloning

- Een hond leert niet van straffen en verbieden

- Vaak leren we een hond slechte gewoonten aan door ons eigen gedrag

Vergeet verbieden

- Voorspel situaties, beloon goed gedrag
- Een hond raakt gefrustreerd en ervaart stress wanneer hij constant verboden wordt dingen te doen
- Verbieden kan door de hond worden ervaren als belonen
- Verbieden maakt mensen agressief
Dwing de hond nooit

- Introduceer nieuwe dingen op een langzame en positieve manier
- Als je je hond eenmaal hebt gedwongen, zul je hem in de toekomst ook moeten dwingen
Spreek altijd met een prettige stem tegen je hond

- De relatie verbetert
- De hond hoort je beter
Raak je hond niet constant aan

- Denk aan de kalmerende signalen
- Dat waarvan jij geniet is niet noodzakelijkerwijs hetgeen waarvan je hond geniet
Een hond is een allesetend roofdier

- Denk eraan om tegemoet te komen aan de specifieke behoeften van de soort.


Als je deze eenvoudige richtlijnen aanhoudt, is je hond GELUKKIG EN IN BALANS!

En als je hond gelukkig is, ben jij dat ook.

vertaald door Nelis Verhoeven

Ik ben het zelf ook nog nooit tegen gekomen hoor, dat je moet betalen voor een test omdat ik er verder nooit mee in aanraking ben gekomen. Ik had bij beide nesten eerste keus en ik heb zelf die test gedaan.

Ik wilde ook erg veel met mijn hond gaan doen, maar toch ook wel een rustige hond op zn moment. Ik nam de hond die even protesteerde maar daarna opgaf, en die het papiertje kwam brengen. En mijn voorspelling klopt helemaal. Het is een hond met pit, maar vooral heel lief. Begin nu met mijn 2de cursus en met de eerste was hij enorm fanatiek.

Ik weet niet precies wie dit verzonnen heeft, maar mijn trainster komt elke week in aanraking met fokkers omdat zij heel veel doet in het bos (wandelgroepen, trainingen, spelletjes etc) en die fokkers hebben heel veel honden die altijd meelopen met die wandelgroepen. Zij vertelde me dat een aantal altijd die test doet en daardoor weet welke hond bij wie past. Sommige laten het door de dierenarts doen (dit kost geld wat ze vaak doorverrekenen) maar de meeste doen zelf zo'n soort test. Ik wist nog meer oefeningen maar ben er een paar weer vergeten.

Ze vertelde ook dat sommige fokkers in principe helemaal niets doen met gedragstesten enzo, behalve als de koper hier om vraagt. Sommige vragen hier een extra bedrag voor. Het is dus niet altijd zo maar hier in de buurt dus blijkbaar een aantal fokkers die dit doen.

Ik kan me ook herinneren dat de fokker van mijn chihuahua (zuid-limburg) iets zei over een gedragstest, maar ik wist gewoon gelijk al welke ik wilde. Heb hier eigenlijk verder niet op doorgevraagd.