Ervaring Jack Russel

Ik ben heel benieuwd wat jullie ervaringen zijn met de Jack Russel. Zelf hebben we een week een Jackpup gehad. Maar dit ging helemaal mis. Het hondje was zeer dominant tegen onze dochter van 4. Ze kon niet meer normaal spelen. Het hondje wilde steeds de baas over haar zijn. Tegen haar blaffen op zo'n manier dat mijn dochtertje niet meer durfde te spelen. En ze is normaal totaal niet bang voor honden. Maar dit hondje was echt een geval apart. Als het op schoot bij ons lag te slapen kon je het diertje niet oppakken om weg te leggen in zijn mandje/bench. Gelijk grommen en de lip optrekken en proberen vals te bijten. We hebben het hondje een week gehad en toen weer terug gedaan naar de fokker. Achteraf was het een broodfokker. Toen hebben we onze Labrador aangeschaft en dat ging meteen prima. Wat een verschil was dat. Zo'n totaal ander karakter.
Maar toch blijf ik die Jackies leuke hondjes vinden. En nu was ik benieuwd wat jullie ervaringen zijn met de Jack. Zijn ze erg dominant? Blafferig? Eigenwijs? Druk?
Ooit willen we nog eens een klein hondje aanschaffen en ik ben me nu al aan het orienteren welk ras bij ons het beste past. Nu hebben we een labrador. Een geweldig ras. Maar het lijkt me ook leuk om een klein hondje te hebben wat je makkelijker ergens mee naar toe neemt. Eigenlijk zou het een Lab moeten zijn maar dan in een klein formaat......!!!!!!!

Vraag me af wat er met jullie Jack Russell is gebeurt?

Sorry, maar het pupje kwam van een broodfokker..Dus NIETS gewend, nooit gesocialiseerd. Niet gek het gedrag richting je dochtertje en jullie, al is dat zeker geen goed gedrag.

Mijn ervaring met Jack Russels (ken ze alleen van het asiel, die zitten er bomvol mee), is dat het zeer energieke honden zijn. Hebben een taak nodig, werkhonden in een kleine verpakking.
Krijgen ze dit niet dan krijg je vanzelfsprekend problemen met ze. Zitten een aantal oude JR's in het asiel, en die hebben nog heel veel pit en energie! Kunnen in een flink tempo mee wandelen voor een uur, geen probleem voor ze.
Terrier bloed is iets waar je mee om moet kunnen gaan, en waar je ook echt in wil investeren qua activiteiten en mentale uitdaging.

Tja een terriër is iets heel anders dan een lab.
En dan al helemaal een hondje met zo'n begin.

Ik vind JRT best leuk.
Maar de Parson Russell Terriër vind ik nog veel leuker.

Ik denk eerder dat het gedrag van het pupje te maken had met zijn verschrikkelijke begin dan met het ras.

JK's vind ik echt heerlijke hondjes, je moet er wel mee weten om te gaan zoals caitlin al zei ze hebben veel behoefte aan uitdaging zowel fysiek als mentaal. en een goede standvastige leider.
hebben ze dit niet dan zijn ze gauw geneigd om te zien of ze de leiding kunnen overnemen,
de opvoeding is heel belangrijk dit maakt de JK tot een geweldige hond of een hondje met probleemgedrag. een consequente opvoeding vereist voor een JK
De hond van me ouders (mijn allereerste hondje) is een halve JK en die ging graag mee hoor op wandelingen van toch n 1,5 uur en dan thuiskomen en heerlijk neerploffen in de mand

Als er een 2e hond hierbij komt wordt het waarschijnlijk een terrier !
Het zijn zulke persoonlijke karaktertjes! Blijf het heerlijke hondjes vinden.
vind het ook zo triest dat zoals caitlin al zei de asiels er bomvol mee zitten, het was een lange tijd een zeer populaire hond en iedereen moest er dus ook 1 hebben zonder te weten wat ze in huis haalde, en nu worden ze masaal naar het asiel gebracht met "gedragsproblemen"

De kans dat zo'n kleine pup, een baby, dominant is, is zeer onwaarschijnlijk. Heel erg Jammer dat het gedrag op deze wijze geinterpreteert is en de pup niet begrepen. Pups die bij een broodfokker vandaan komen hebben een slechte start en grote kans op het ontwikkelen van gedragsproblemen, door ontwikkelingsproblemen en slechte socialisatie. Ik hoop dat je hieruit de ervaring meeneemt dat broodfok geen juiste keuze is. Het leed voor moederdier en pups weegt niet op tegen menselijk plezier.

Goed dat je je verdiept in het ras jack russell voordat je opnieuw tot aanschaf overgaat. Het is namelijk een heel ander type hond dan de labrador.

Wij hebben een Jack Russell van 5 maanden, onze eerste hond.
Van te voren wisten we goed wat we in huis namen, tenminste de Jack Russell was bestudeerd maar iedere hond is ook verschillend natuurlijk.

Ik zou hem voor geen goud meer willen missen en ja hij kan best wel eigenwijs zijn maar ja dat ben ik ook
Vind zelf onze tibbe leuk om zijn energie, gezelligheid, lekker gek doen, dat hij zo lief bij me zit en ook zo slim is.

We zitten midden in de opvoeding en ja soms is dat pittig en consequent zijn is belangrijk. Je moet zeker wel tijd hebben en geduld om hem alles te leren wat nodig is.
Wij hebben de fase gehad dat hij naar fietsers blaft en naar brommer en auto's maar ja even op trainen en ook die fase is voorbij, maar opgroeien gaat niet zomaar er moet tijd in worden gestoken.

Onze tibbe kan tot nu toe met iedere hond overweg, hier in de wijk is een stafford, bull, Maltezer, Jack russels, en met iedere hond wil hij spelen en dat gaat goed al is hij vaak wel erg druk in zijn spel.
Binnen is hij een beetje waaks geworden, dus als hij op de bank zit blaft hij naar honden die buiten lopen, daar wordt dus ook aan gewerkt ze hebben wel een schel blafje overgens.

Met kinderen gaat ook prima, al heel wat kindjes hebben hem willen aaien van alle leeftijden en zoals hij bij ons wel eens in de vingers wilde bijten in zijn begin tijd zo heeft hij dat nooit gedaan bij kindjes, die krijgen een voorzichtig likje over de handjes en hij vind ze erg lief. Hele drukke kinderen vind hij een beetje spannend.

Hier in de wijk zie ik ook een jr die gek wordt als er een fietser voorbij komt, hij blaft en draait rondjes en een andere die moet niets van honden hebben en die bijt. Maar ook een paar die super lief zijn en sociaal.
Maar naar mijn idee draait alles om de opvoeding, een goede socialisatie is van groot belang en alle dingen die de hond niet mag moet snel door het baasje worden opgepikt om het gedrag positief te veranderen.

Nou ja sorry voor het lange verhaal hahaha maar sinds we tibbe hebben ben ik verliefd op de Jack Russell.

Groetjes

Het zijn werkhonden, met veel energie. Ze moeten echt werk krijgen, zoals speuren... Ze moeten eigenlijk leren om hun rust te pakken. Je ziet dat dit vaak niet gebeurd en dan krijg je hyperactieve honden die steeds blaffen en willen spelen.

Ik merk wel dat er veel jack 'hussels' zijn; dat vind ik niet representatief voor het ras. Slechte gefokte honden kunnen een kronkel hebben, hyperactief zijn, etc... Heel wat anders dan de stamboomjacks!

J.R zijn honden die eeuwenlang gefokt zijn om te doden..
Ratten en dergelijke.
De honden werden vaak in de paardenstallen gehouden zodat zij daar de ratten konden vermoorden..

Zij werden de pijpen ingestuurd om vossen er uit te jagen ..
Kwam de J.R.terug zonder gedaan te hebben waar hij voor meegekomen was op de jachtpartij, dan was hij een WATJE en werd hij gedood...
Zo bleven alleen de GOEDE J.R. over..

Ik raad de topic starter aan de volgende keer beter de info. en de geschiedenis te lezen van een ras waar men aan denkt om in huis te halen..

Eerlijk gezegd is geen één hond speelgoed of een goede speelgenoot voor een kind..

Amy is onze eerste hond. Ook een jack russell.
Nou daar kan je echt alles mee doen. Ze vind alles prima.
Ze deelt alles met je, zelfs haar eten.

Overdreven druk is ze niet. Ze ligt ook regelmatig lekker op schoot.

Djago is net zo.
Hij komt altijd zn botjes delen. Dan legt ie hem op schoot neer en dan moet je er even wat aandacht aan schenken en dan is ie helemaal gelukkig als je hem weer terug geeft.
Ja, hij is wel heel actief. Moet veel lopen.
We nemen daarom ook vaak een bal mee naar buiten dat ie lekker kan rennen.

Verplichte rust heeft ie wel nodig anders loopt ie zn eigen voorbij.

Djago is een echte allemans vriend. Hij vind iedereen aardig groot en klein.
Kinderen vind ie ook super. Andere honden net zo.
Hij speelt met elk formaat hond.

Maar je moet wel echt consequent zijn. Ze kunnen erg eigenwijs zijn.

De JR is een grote hond in een kleine verpakking.

Jullie hebben gewoon helaas een niet gesocialiseerde pup gehad denk ik.
Geen enkele pup word zo geboren.
Hij is niks gewend geweest dus alles is eng.
Hij probeerde waarschijnlijk gewoon zn eigen te beschermen.

Probeer anders eens een weekendje ofzo op te passen van de JR van iemand die jullie kennen ofzo.
En dan wel een JR die goed gesocialiseert is

Izzy is een een jack Russell van bijna twee jaar.
Is een lekker vrolijk diertje dat alle honden en baasjes het einden vind, en die ze het liefst ook uitbundig gaat begroeten. Kinderen vind ze ook heel leuk.

Ze heeft wel een redelijke pittig karakter. Maar door dat ze 3 a 4 keer per dag een half uur mee gaat naar het bos, met de bc van mijn zus is ze wel een rustig hondje.
Binnen lig ze veel te slapen op de bank of op schoot eigenlijk het laatste dat is het fijnst.
Alleen als er eten in het spel is kan het een kreng zijn. Maar dat gaat nu ook al beter.

Ik zal Izzy voor geen goud willen missen en als er ooit nog een hond bij zou komen is het weer een jack Russel

Wij heben 4 Jack Russels gehad en het waren allemaal lieve honden.
Ze hebbenwel een iets pittiger karakter maar dat hoeft verder geen probleem te zijn.
Ook konden heel goed met de kinderen en kleinkinderen omgaan.
2 er van waren ook echt knuffel honden.

ik vind jacks ook hele leuke, lieve honden
de hond die ik uitlaten moet is ook een jack
normaal heeft een jack heel veel bewegingsruimte nodig
moet zich echt kunnen uitleven
in een vorig gezin was er ook een jack, die kon blijven spelen
balletje gooien en terugbrengen
dat was echt een gekkerd
in dit hondje wat ik nu moet uitlaten ben ik erg geschrokken
dat hondje wordt enkel smorgens, smiddags en savonds s uitgelaten
verder moet het zich maar zien te vermaken
het is een echte lieverd en heeft zich aangepast
maaaaaar als je hem uitlaat is er bijna geen houden aan, trekken
trekken en nog s trekken
en je moet altijd zien dat de deur goed dicht is want anders is tie
er vandoor , had het een keer voor ojee, ik was gelukkig met de fiets
want die kon spurten zeg, je kon hem echt niet bijhouden
ik met de fiets er achteraan , een paar mensen zagen het en uiteindelijk
kon een dame hem tegenhouden

met geschrokken in dit hondje bedoel ik dat het hondje maar drie keer buiten komt en zich zo heeft kunnen aanpassen om hele dagen binnen te zitten zonder verzet , hij is rustig en ligt vaak in de zetel voor het venster , wanneer er voorbijgangers zijn moet ie r ook wel s naar blaffen
het is een echt schatje

helaas heb ik er veel slechte ervaringen mee.. het kan best dat dat aan de bazen ligt, maar als ik bij ons in het bos loop en ik kom een jack tegen gaat het 9/10 x mis.
erg jammer is dat!! er lopen een paar mensen van wie ik weet dat die wel gewoon genoeg beweging en opvoeding aan hun jack russel geven en dat zijn dan ook heerlijke lieve honden die goed met die van mij kunnen spelen.

maar het gebeurt jammer genoeg meer dat er een horde jack russels op ons af komt gestuift en onze honden opjaagt.. zo is onze lieve oude zaza al een paar keer zo de plomp in gerend omdat ze zo bang was, het arme ding van 14 jaar

Mijn Jack Russell is echt een lieverd. Ze is heel lief voor alles en iedereen en vooral dol op kinderen. Ze heeft ook veel meer energie, dan bijvoorbeeld mijn maltezer. Waar Lotte na 10 minuten al mee stopt, kan Lisa nog wel een uur volhouden. Met de bal spelen vindt ze helemaal geweldig of een simpel achtervolgingsspel, zoeken naar snoepjes en apporteren ....dus met andere woorden: Een Jack Russell heeft uitdaging nodig en iemand die consequent is. Jammer dat jullie eerste ervaring met dit ras geen goede is geweest.

hohoho wie zegt dat hij vals was??? lip optrekken? tot hoever? (zn voortanden of zag je oon zn achterste tanden/kiezen) heeft hij daarvoor al signalen afgegeven?? tegen een kind opspringen, wie weet had die hond wel geen rust.
lekker makkelijk bestempelen dat een hond vals is als hij niet is zoals wij wensen.
ik heb een valse jack gehad. en geloof me deze trok zn lip niet op hoor, die beet zo hard dat hij de duim van mijn buurman had verbrijzeld. helaas was het een herplaatser en heb een hem een week in huis gehad. na 2 bijtincidenten die echt gruwelijk waren was er voor bobby geen andere oplossing. spijtig.
en waar komt de labrador vandaan? bij dezelfde fokker?? niet gemeen bedoeld hoor maar ga op een goede cursus, verdiep je in hondengedrag en taal.
en tja het verschil tussen een jr en lab is ee wereld van verschil, jammer dat jullie je daar niet eerst in verdiept hebben. bedenk wel dat ook een labrador een werk (apporteer) hond is en opvoeding nodig heeft.
heb zelf een x jr, het is echt wel mijn type hond, koppig, energiek,lief en trouw. maar laten we wel zijn dat dit niet vanzelf is gekomen. maxje is nu 6 jaar en nog steeds kijkt hij waar de grens ligt en heb ik een off-week waarin hij minder aandacht krijgt, tja dan wordt dat mij heel snel duidelijk gemaakt.

Ik heb jaren lang de combinatie labrador en Jack Russell hier gehad.
En dat ging prima!!

Mijn nieuwe Jack Russell pup is pittig,heel ander karakter dan mijn vorige Jack Russell.
Maar dat komt goed... een Jack Russell moet je niet zomaar zijn gang laten gaan... je moet hem corrigeren...en consequent zijn!!
Dan heb je echt een vriendje...die voor je gaat..door dik en dun!!!!

Hahah...zal ik Lisa er op af sturen? Zij zal ze alleen niet doden, want zo moedig is ze ook weer niet Maar de hol in jagen doet ze goed.....hier probeert ze wel eens een muis te vangen, maar durft die dan uiteindelijk niet te pakken. Maar dan weten wij tenminste waar die zit!

Het ligt niet altijd aan de baasjes en de opvoeding.
Onze Jack was 6 maanden toen ze aangevallen werd door een andere hond.
Ze ging op haar rug liggen toen deze hond naar haar toe kwam en werd in haar buik gebeten.
Sinds die tijd is ze doodsbang voor vreemde honden en gaat erg tekeer als ze een hond tegenkomt.

Hartelijk dank voor jullie reacties! Het was verder een leuk pittig hondje. En er waren ook momenten dat het goed ging met de kids. Vooral met de oudere kids ging het prima. Maar met mijn jongste dochtertje ging het meestal niet goed. Hij wilde over haar de baas zijn. We hebben van alles geprobeerd en de adviezen van de hondentraining opgevolgd. Maar er veranderde niets in het gedrag. We moesten constant op onze hoede zijn. Het was een en al stress. Maar toch waren we stapel op het hondje. Elke ochtend als we beneden kwamen werden we zo onstuimig begroet.... Echt ontroerend. Ik hield zo veel van het diertje. Maar mijn dochtertje komt toch op de eerste plaats en met pijn in ons hart hebben we het diertje teruggebracht naar de fokker. De druppel was dat het hondje mijn zwager beet. Hij lag op de schoot van mijn zwager te slapen. Op een gegeven moment wil mijn zwager naar huis en wil het hondje naast hem op de bank leggen zodat hij op kan staan. Het hondje begon te grommen, trok zijn lip op en ineens beet ie hem in de hand. Toen hebben we de beslissing genomen dat het hondje niet bij ons past. Anderen zeiden dat we hem hard hadden moeten aanpakken. En van de hondentraining kregen we het advies hem weg te doen of een gedragstherapuet in de arm te nemen. We hebben voor het eerste gekozen.

Toch laat het ras mij niet los. En ben ik me dus aan het inlezen en verdiepen of we mogelijk in de toekomst toch nog eens voor een JR gaan. Vandaar hier mijn vraag!

Ook heb ik gelezen dat het een hond is die moeilijk op te voeden is. Herkennen jullie dat?

Dat blijkt wel uit jou verhaal toch, dat een JR moeilijk op te voeden is.
Het zijn inderdaad eigenwijze hondjes, en als ze niet de leiding krijgen die ze nodig hebben,
trekken ze hun eigen plan, zoals je hierboven beschrijft.
Hoe was deze JR gesocialiseerd?

Hij kwam regelmatig in aanraking met de kleinkinderen van de mensen waar hij vandaan kwam.

Ik heb zelf een geweldige JR, maarrrrr je moet er wel veel werk en tijd insteken!
Als je zoekt naar een lab, maar dan in een klein lijfje zit je met een JR mijns insziens niet goed. Een Jack heeft een hele duidelijke opvoeding nodig, want anders gaat ie met je aan de haal. Het zijn hele intelligente en energieke honden, die zich wel gaan vervelen als jij ze niet genoeg bezighoudt. 4 keer per dag een blokje om is niet genoeg! Ik zou niet direct zeggen dat een JR moeilijk op te voeden is, maar je moet er wel veel tijd insteken en vooral heel consequent zijn. Ze zijn namelijk wel vaak erg eigenwijs! Maar als je doorzet, kun je ook met een JR heel veel bereiken hoor!
Als je hier de tijd voor hebt en er wel tegen kunt dat het niet allemaal altijd in één keer op jouw manier lukt, dan zijn het geweldige honden!

Moeilijk op te voeden?
Tja ik vind het wel meevallen maar het is de eerste hond die ik opvoed dus ik kan niet vergelijken.
Heel makkelijk is het natuurlijk ook niet, het eigenwijze karaktertje kan het soms wat moeilijker maken en pit heeft het beessie ook!
Je moet er veel tijd en energie in steken en ook geduld hebben.
Ook de moeilijkere fases moet je dan doorheen. Het is mogelijk dat het hondje bv naar fietsers gaat blaffen en ja dan zal daar toch enige training voor nodig zijn om die fase weer te overwinnen.
Het gaat niet vanzelf, je zal het hondje van alles moeten leren en dat kan soms wat meer tijd vragen.

als een hond slaapt, dan kunnen ze schrikken als je ze wakker maakt. maar oke.

ik vind ze totaal niet moeilijk op te voeden. maxje hier wil graag wat voor me doen.
en juist daarom lijken ze zo moeilijk maar ze vervelen zich gewoon snel. en dan zijn het een beetje zelfstanige beestjes dus gaan ze zichzelf vermaken. kijk maar eens bij behendigheid, daar zie je jr's genoeg rennen. dat houd ze bezig, dat vinden ze leuk.
ja ze hebben meer uitdagingen nodig dan een labrador maar daardoor kan je ze ook heel veel leren.
het negatieve in positieve omzetten noemt men dat ook wel.

ik heb ook nog een husky kruising zitten, dat is pas moeilijk. mijn volgende kleine over 10 jaar wordt zeker weer een terrier. lekker rustig in huis en buiten ontpoppen ze zich tot stukken explosief. geweldig. (je moet dus wel zorgen dat ze buiten de energie kwjt raken voordat ze rustig in huis zijn)
en het bewijs dat ze kunnen luisteren heb ik hier. in principe zou max overal los kunnen lopen. hij kan los voor de supermarkt op me wachten en als het moet kan hij onder apel lopen.

Voor de beweging hoef ik een JR niet te laten! We wonen 300 meter van het bos vandaan en gaan minstens 3 keer per dag er heen. Ik zoek een klein ras waar je lekker mee kan wandelen. En ook een ras wat makkelijk overal mee naar toe kan gezien het formaat.

Voorlopig is een 2e hond niet aan de orde. Maar ik vindt het leuk om me vast te orienteren en veel te lezen. En me echt in verdiepen welk klein ras bij ons past! En eerlijk gezegd vindt ik het moeilijk worden......!!!