angstige hond?

Ik kan je echt niet helpen maar wil je wel veel sterkte toewensen. Ik weet hoe het is om in zo;n situatie te zitten. Dat is moeilijk en dat verscheurt je, je wil het beste voor de hond maar vooral voor de kinderen. Ik heb een hond om deze reden moeten herplaatsen, hij kon gewoon niet tegen de drukte van een gezin. Hij woont nu bij een wat oudere mevrouw met een zoon van 24. Mag mee met de post rondbrengen en het gaat nu super! De hond is nu gelukkiger, al heeft het bij mij veel strijd gekost om dat toe te moeten geven!

Ik lees dat jouw hond op oudere leeftijd bij zijn fokker vandaan kwam??? Is hij wel goed gesocialiseerd???? Ik hoop voor jullie dat het gaat lukken!! Heel veel sterkte ermee!!!

op dit moment twijfel ik heel erg aan de fokker, neemt niet weg dat hij mss niets verkeerd heeft gedaan
maar ik heb de hond voor het eerst in de living gezien, wat er achter gesloten deuren gebeurde heb ik natuurlijk niet gezien en je leest zoveel tegenwoordig

ze was al 6 maand toen we haar ophaalde , ze is op 26 augustus 2 maand bij ons
haar gedrag is na 2 weken begonnen

met andere honden gaat het wel heel erg goed , daar speelt ze lief mee en ze heeft ook elke dag een speeldate met honden uit de buurt
dan mag ze los en mag ze met die hondjes lekker lopen en spelen

Hier in het gezin stapelt de spanning zich op, voor mijn man is het al lang klaar
zijn kinderen zijn gebeten en hij vertrouwd de hond voor geen haar meer,hij wil ze herplaatsen
ik wil echter niet opgeven, we hebben zoveel voor haar over en willen haar het beste van het beste geven

op dit moment ben ik zelfs op zoek naar een andere woonst, met een hele grote tuin
zodat ze ook buiten haar eigen plekje heeft waar ze lekker mag doen wat ze wilt en met een extra kamer die enkel voor haar is zodat ze de rust kan opzoeken wanneer ze er behoefte aan heeft

Het kan zijn dat de hond gewoon niet goed gesocialiseerd is met geluiden, kinderen, drukte e.d. en dat hij daarom zo reageert!!Dit is moeilijk er uit te krijgen.

Dit is niet bevorderlijk voor je gezin en ik begrijp de spanningen. Weet wel dat de hond dit ook oppikt! Als het voor je man allang klaar is dat voelt de hond. Wil je aan deze hond werken dan moet echt het hele gezin erachter staan. Incl. je man. Alleen kun je dat echt niet, ook niet in een groter huis. IIedereen moet er aan mee willen werken. Ik herken het echt, ik wilde ook niet opgeven!! Ik zeg ook niet dat je moet opgeven hoor, ik zeg wel dat jullie er samen achter moeten staan!!

Ik zou onmiddelelijk de hond herplaatsen! Je hebt meer als voldoende ondernomen om het gedrag van je hond om te buigen, ik denk dat deze hond absoluut niet binnen jullie gezin op de juiste plaats is. Veiligheid voor de kinderen moet voorop staan.

Deze hond is voor jullie onverspelbaar, dat vind ik het echt gevaarlijk in een gezin met kleine kinderen. Je wilt het beste voor deze hond, en jou liefde en geduld speekt uit alle reacties maar ik zou er nog vandaag een streep onder zetten.

Opgeven is in dit geval geen schande maar wijsheid...
In jullie geval zou ik een goed gesocialiseerde kindvriendelijk lobbes nemen, is veel leuker voor iedereen

pfff, 't is ook zo moeilijk allemaal
ze afgeven is zo precies een kind van me opgeven

maar begrijp wat je bedoeld en mss zou ze gewoon ook veel gelukkiger zijn in een ander gezin , dan liefst zonder kinderen
maar 't is zo'n moeilijke keuze , je hecht je zo snel aan z'n beestje

ik weet het allemaal nie meer

Het is ook een moeilijke keuze, het moeilijkste wat ik ooit heb moeten doen. Je moet er ook echt helemaal achter staan voordat je die keuze maakt! Ik werd bang van mijn hond en dat gevoel kon ik niet meer omschakelen. Mijn vertrouwen was helemaal weg en ik heb echt hard gewerkt om dat te veranderen maar kreeg het niet voor elkaar. Als jij zegt, ik kan dit absoluut aan dan zou ik er voor gaan, maar dan wel samen met je man! Honden voelen ons zo heel goed aan!! Houd rekening met je kinderen. Kunnen ze nog ongestoord vriendjes en vriendinnetjes meenemen of gaat alles draaien om de hond?? Je bent wel eens boven, je zit wel eens op het toilet, je moet wel eens om een boodschap en je hebt geen ogen in je nek. Heb je dat er voor over??? Heel eerlijk diep in je hart kijken en pas als je weet wat je wil dan moet je deze keuze maken. Niet omdat een ander er op aandringt maar alleen als je voor jezelf weet wat de beste keuze is!!

mijn leven draait nu volledig rond de hond, ik pas alles aan om er constant bij te zijn
mijn man moet naar de winkel en zelfs m'n klanten heb ik allemaal afgebeld

vriendjes en vriendinnetjes mogen voorlopig niet binnen en met het weer van de laatste tijd is dat niet zo leuk voor de kinderen

ik laat ook alles om het best voor sienna te kunnen zorgen, maar dat wilde ik sowieso wel doen voor m'n hond
of het nu klein of groot was .. blond of bruin
ik wilde een hond om een deel van ons gezin te worden
de kinderen wilde een hond om mee te kunnen spelen en sowieso is een huisdier belangrijk vind ik in je jeugd
die onvoorwaardelijke liefde die je krijgt van je huisdier is als kind zo geweldig

maar ooit moet ik wel terug de klanten binnenlaten anders is het financieel niet haalbaar meer
en ik kan m'n kinderen natuurlijk niet eeuwig verbieden om te spelen in huis

ik was er zo zeker van dat een hond een goed idee zou zijn, dat iedereen er plezier van zou hebben en dat vooral de hond bij ons gelukkig kon worden

Een hond is ook goed bij kinderen. Maar wel de juiste hond. Ik heb er drie en ze zijn het liefste wat ik heb! Maar ze zijn te vertrouwen. Vriendjes, vriendinnetjes, alles kan hier komen en dat is zo'n lekker gevoel na 3 jaar waarin dit niet kon! Achteraf gezien zeg ik, ik had de keuze veel eerder moeten maken, ik heb ook GT's in huis gehad, hondenscholen bezocht! Dit mocht allemaal niet baten. Het ging weken goed en dan ineens had ie een terugslag. Zijn angst ging gewoon niet weg. Het is geen doen om altijd de vriendjes te weren of de hond in de bench te doen of duizend keer zeggen; deur dicht, let op de deur etc...kijk uit, doe dat nou niet. Ff rustig!!! Met de juiste hond heb je dit niet. Tuurlijk ben ik er altijd bij, maar ik hoef niet bang te zijn!

Het kan echt wat je voor ogen had maar je moet wel eerlijk zijn naar je gezin en de hond of sienna dit uiteindelijk kan! En dat weet jezelf het beste en echt, ik weet hoe moeilijk of dat is!! Kijk diep in je hart, luister naar je gevoel en dan weet je welke keuze je moet maken!

ik zit op dit moment met een m'n hoofd vertrouwd m'n hart niet gevoel

m'n verstand zegt dat het niet te doen is ook niet voor sienna zelf
m'n hart zegt dat als ik er mee bezig blijf, haar vertrouwen blijf vergoten , ze uiteindelijk mss toch een goed leven kan krijgen hier

Je had misschien als gezinshond beter voor een Labrador/Golden Retriever gekozen..
Ik weet niet of jullie eerder honden hebben gehad?
Want Malamutes zijn geen gemakkelijke honden..
Ik hoop alleszins dat alles goed komt, ik duim voor jullie!

we wisten op voorhand dat malamutes geen gemakkelijke honden waren, maar het is wel een ras dat normaal heel erg vriendelijk is naar mensen toen en kinderen
omdat er nogal vaak verschillende mensen over de vloer komen dachten we dat dat dus perfect zou kunnen

ze zijn niet waaks
maar ja, we hebben duidelijk de verkeerde inschatting gemaakt
het was niet de eerste hond, wel van onszelf maar we zijn als kind altijd met honden opgegroeid
en ik heb nooit de schrik moeten hebben gebeten te worden door m'n hond

nee geen hond meer in huis lijkt mij
als we 1 keer die inschattigs fout gemaakt hebben is het al 1 keer teveel geweest


of het zou mss een volwassen diertje moeten zijn die wel het juiste karakter heeft om bij ons gezin te kunne, maar dan toch een heel klein volwassen diertje

op dit moment heb ik het gevoel dat ik beter goudvissen kan houden ipv honden

mja, dan moeten we al eerst het ideale gezin voor sienna vinden
pfff , zo moeilijk want ik denk dat ik haar niet zomaar aan iemand meegeef


er loopt waarschijnlijk wel ergens een hondje die het bij ons goed naar der zin zou hebben , maar dat weet je dus nooit op voorhand
er vanuit gaan dat liefde , tijd een aandacht voldoende is werkt blijkbaar niet zo erg
het bewijs loopt hier rond

ach ja, wie weet ooit een hondje die een gouden mandje zoekt en juist geniet van de aandacht die hij of zij kan krijgen van kinderen
maar het zal dan toch een harplaatser worden

deze hond heeft ons figuurlijk een arm gekost en met alle dingen die er kwamen bij kijken om haar een beetje te helpen met haar problemen .. en nu dan mss moeten afgeven
je koopt een hond omdat je ervan overtuigd bent dat je toch over het algemeen jaren lang bij je hebt
er zijn natuurlijk geen garanties voor ziekte enzo, maar toch

we hebben sienna nog geen 2 maand :-(
we hebben er onze reis voor laten schieten en nu zo met ons handen in het haar zitten

ze zou eens moeten beseffen hoe graag ik haar zie, maar ja zo'n hond verstaat dat niet eh

Het zal niet aan de fokker liggen geloof ik niet, en dat de hond 2 weken na de tijd met dit gedrag begon is ook logisch en heel normaal.

Waren er bij de fokker nog meer honden waar hij contact mee had?

Als de hond gewoon gezond is, waar ik toch wel een beetje aan twijfel, is het een kwestie van opvoeden en op de juiste manier reageren op zijn gedrag.

de hond is volledig gezond hoor, ze is volledig nagekeken door onze dierenarts die we blindelings vertrouwen omdat we al langer naar daar gaan , met onze katten en de honden van m'n schoonmoeder .. hij kon helemaal niets vinden

en ja ik wil wel correct reageren op haar gedrag, maar de vraag is hoe ?

bij de fokker zat ze nog alleen, haar broers en zusjes waren wag
er was nog 1 zusje van haar die ze zelf gehouden hebben maar die zat apart

Hallo Auraly,

Een heftig Topic wat ik zo allemaal gelezen heb.Ik vind dit echt heel erg voor jou, want jullie zijn er met zo veel goede moed aan begonnen.En als het zo doorgaat is het enige wat je kan doen Sienna herplaatsen.
In het begin had je het erover dat de hond al loops was geworden,zou ze ook veel last van kunnen hebben.En daardoor wat meer grommen.Maar dat is duidelijk niet het enige.Heb je de fokker al gebeld om te vragen waarom hij haar apart hield,want er was toch een zusje die ze zelf hielden?lijkt me toch normaal om ze dan samen op te voeden.Ze heeft dus heel veel alleen gezeten en er zal weinig tot niets aan de socialisatie gedaan zijn.Wil hiermee zeker niet zeggen dat alles goed te praten is ,zeker niet het bijten naar je kinderen en je man,maar daar wordt aan gewerkt door de GT Volgens mij heeft ze wel vertrouwen in jou.Dus zou ik zeker gaan proberen dat verder uit te werken en dan langzaamaan je man en de kinderen er weer in betrekken.Hoop dat je de moed en de energie kan vinden er weer positief aan te gaan werken,ik merk aan je dat je wel wilt maar nu Sienna nog.lieve groetjes

ja je neemt geen hond in huis om er zomaar een hond bij te hebben eh
het was de bedoeling dat ze deel van ons gezin zou worden

als ik ze zo zie slapen (op dit moment) met de buik omhoog, pootjes hangend .. dan krijg ik altijd het gevoel dat zich wel op haar gemak voelt bij ons
ze ligt zo lekker

en we hebben er altijd goeie moed ingehouden, ik dan vooral
maar toen ik gisterenavond de snee in m'n zoon z'n nek zag sloeg m'n hart toch even over

ik geef het nog een kans en ik blijf eraan werken, maar als ze nu nog eens bijt en bloed trekt denk ik dat ik met m'n rug tegen de muur sta en alle opties op zijn

Dat begrijp ik heel goed hoor!
Op een bepaald moment houdt het op.
Wens je veel wijsheid en kracht met deze situatie.

Dat is niet niks zeg. Maar ik denk dat deze leefsituatie voor jouw hond veel te druk is, veel te veel prikkels. Ja lastig maar kies wel voor de veiligheid van je kinderen.

ik hou jullie uiteraard op de hoogte .. sebiet nog de laatste wandeling en dan kunnen we de nacht in
morgen komt de gt terug langs en hopelijk kent ze de oplossing

bedankt voor alle reacties
zo voelt het toch wat minder aan alsof je er alleen voor staat

Ja idd. Ik heb net even je andere topics gelezen en wat een liefde straall je uit over je hond.. Ik hoop echt dat het helemaal goed gaat komen!!

het gaat niet goed :-(

het ligt dus aan mij :-( sienna reageerd zo tegen de kinderen omdat ze de aandacht niet wilt delen dus ziet ze m'n man en m'n kinderen als niet leuk
het zit zo diep bij haar dat ze zal blijven bijten als de kinderen gaan wandelen samen met mij of als ze los is terwijl ik in de zelfde kamer zit

ik moet dus afstand nemen en m'n man is nu volop bezig met de training

We hebben wel de knoop doorgehakt, het is geen gezinsdiertje en ze zal nooit gelukkig worden in een gezin waar ze niet de volle aandacht kan krijgen continu

We hebben contact opgenomen met de fokker en die zou haar eventueel terug willen overnemen
Ohh wat vind ik het erg , maar het moet natuurlijk wel veilig blijven
Sienna is hier niet gelukkig , ze zal de kinderen mss na veel training aanvaarden maar het zal altijd een risico blijven en dat kunnen we niet afwachten

de beet in de knie van m'n dochter kon nog zijn, van je bent niet leuk op dit moment
de beet in de nek van m'n zoon was meer van .. je staat te dicht en ik wil je hier weg

de huilbui is hier al langsgekomen en pfffff .. vind het zo jammer

sorry sienna , 'k hou van je maar 't is het is hier niet de beste plek voor je
xxx

oef.... heel veel sterkte!!!

je weet hoe ik er over denk Maar ik leef echt met je mee!

Watn ontzettend, ontzettend jammer. Je had het je zo anders voorgesteld!! HHeel veel stterkte de komende tijd, ook voor de kinderen. Voor hun zal het ook een grote teleurstelling zijn!! Het is echt balen terwijl ik leest dat je goed voorbereid was en dan dit......
Ik weet dat je dit niet wil horen maar misschien komt er eens op een dag de juiste hond voorbij die je maatje voor het leven wordt. Soms is het gewoon niet anders..........

Ik lees dat de fokker haar terug gaat nemen, hopelijk gaat de hond niet meer naar een druk gezin waar het de bedoeling is dat kinderen met haar kunnen knuffelen, lang niet elke hond houdt daarvan.


Ik hoop echt dat ze ergens een fijn thuis krijgt, waar ze eerst lekker tot rust kan komen, kan wennen aan de nieuwe situatie, de nieuwe mensen, de nieuwe omgeving zonder drukte en stress voor haar.

toch nog even een update

Sienna is nog steeds bij ons !

Ik kreeg het niet over m'n hart om haar terug weg te doen, ik zie het beestje te graag
De kinderen laat ik spelletjes spelen met haar elke dag opnieuw , een kwartiertje ofzo
ik neem de oudste terug mee naar buiten om een balletje te gooien

Ik volg dus meer m'n eigen gevoel nu

We zijn nu toch al 11 dagen verder en het gaat op zich wel goed nu
Sienna is rustiger, ook met de kinderen
Ik ben blijven oefenen op de commando's los en hier, nu als ik zie dat ze naar speelgoed ofzo gaat roep ik ze terug nog voor ze het speelgoed genomen heeft en dat lukt op zich wel goed
als ze het toch te pakken heeft zeg ik los en laat ze ook los en loopt ze weg

er zijn dus goeie vorderingen !

Fijn om te horen! Ik vind het heel knap dat je toch zo hard met haar werkt. Het lijkt alsof je weer wat vertrouwen erin krijgt? Dat is heel goed.. Is de basis denk ik.

Heel veel succes!