spikey

hoi iedereen
ik vraag me af hoe je het verlies van je hondje het beste kunt verwerken.
mijn lieve spike(10 jaar)is 27 januari overleden,het lijkt wel of het verdriet en gemis steeds erger wordt.
ik heb 14 februari een heel lief hondje gekregen,reza.
ik heb haar min of meer geredt.
en wil haar nooit meer kwijt.
het is heel dubbel je ben verdrietig en blij tegelijk.
maar het is wel de juiste keuze geweest om zo snel een hondje te nemen.
groetjes linda.

hallo Linda,

wat erg dat Spikey is overleden...
ik denk dat Reza misschien ook een beetje steun geeft. dus misschien was het ook wel goed dat je bijna meteen een nieuw hondje hebt gekregen.
en je hebt haar gered. het moet wel voorbestemd zijn! (:

Het verdriet wordt er niet minder om, het slijt, maar nog altijd, na 3 jaren, kan ik huilen als ik mijn Spikey terugzie op foto's of op film.

Mijn Spikey, ook heengegaan met 10 jaar, maar dan 28 april 2006 heeft mij veel verdriet bezorgd.
Ik heb een speciaal klein fotoboekje voor mezelf gemaakt (scrapbooking) met de mooiste foto's in die tien jaar. Daar heb ik heel veel verdriet in kunnen stoppen en toen mijn boekje af was, heb ik het een heel stuk af kunnen sluiten.

Ik zou zeggen geniet van je nieuwe hondje, laat hem de leegte voor je opvullen. En vertel hem iedere dag over je lieve Spikey.

ook veel sterkte
had drie weken geleden een puppy whippet gekocht

hij was vele momenten zoo lief
maar beet de stukken uit men lichaam tot hij eergisteren in men gezicht beet po het strand ging het spelen ook over in mensen bijten

de mensen van wie ik hem gekocht had hebben hem terug genomen
ik ben zo ziek dat hij weg is

Hoi Linda,

Mijn lieve Collie Yenna, is al meer dan 1 jaar overleden. Ik heb het een half jaar uitgehouden zonder hond en toen opnieuw een collie genomen, die zo bewerkelijk is, dat hij alle aandacht krijgt en Yenna daardoor naar achteren gaat.

We hoeven de vorige lieverds niet tevergeten, ze waren immers ook zooo lief. Het doet pijn maar geeft ook mooie herinneringen.

Reza ziet er ook erg lief uit, je hebt haar genomen, dus hou van haar, geeft haar de liefde waar ze recht op heeft en voel je verdriet en gemis van Spikey, ook dat is goed en nodig.

Toch veel sterkte bij het verwerken dat Spikey er niet meer is.

liefs

Dag Linda,

Ik weet wat je voelt, ik verloor vorig jaar rond deze tijd mijn lieve labrador. Hij was mijn beste maatje en alhoewel hij 15 jaar is geworden, deed het verschrikkelijk pijn en nog mis ik hem ! Ik had me steeds voorgenomen om na zijn dood in het hondenasiel te gaan helpen en dat heb ik ook gedaan, resultaat ik heb dan maar een sukkelaar geadopteerd en die heeft me geholpen om over het ergste verdriet heen te komen, maar vergeten doe ik mijn vorige maatje nooit !

Groetjes,

Linda, wat erg dat je Spikey nu moet missen!
Je schreef: het lijkt wel of het verdriet en gemis steeds erger wordt. Dat kan inderdaad zo zijn.
Je hebt verschillende fases in rouwverwerking die afhankelijk zijn van de persoon die het overkomt en de situatie.
1. Ontkenning
In deze fase beschermt de persoon zich door de waarheid geheel af te wijzen. Dit gedrag geeft iemand de gelegenheid om de waarheid gedoseerd tot zich te laten komen.

2. Protest (of boosheid)
De persoon protesteert tegen de verdrietige ervaring en heeft hierbij veel woede. Men kan gaan huilen en schreeuwen.

3. Onderhandelen en vechten

Als de verliezer merkt dat protesteren en boosheid niet helpt kan men proberen het verlies te verwerken door zich doelen te stellen of beloften te doen.

4. Depressie
Deze fase is mogelijk.
Als het verdriet niet langer te ontkennen is en protesten, onderhandelingen, tegenaanvallen etc. niet geholpen hebben, treedt vaak depressie op. De persoon voelt zich machteloos en sluit zich vaak af voor contact of gedraagt zich teruggetrokken.

5. Aanvaarding
Sommige mensen komen niet in deze fase omdat ze blijven steken in depressie of een andere eerdere fase.
Na verloop van tijd ziet de persoon in dat de waarheid niet te bestrijden is en accepteert het verdriet.

6. Gemis/lege plek
Na een tijd met veel verschillende en heftige emoties,
kom je toe aan het missen van je dierbare maatje dat veel verdriet geeft. Je verdriet en het gemis zijn dus heel begrijpelijk!

Je vraagt hoe je het het beste kunt verwerken.
Iedereen doet het anders. De 1 maakt een gedenkhoekje, de ander een gedenkboek/album, schrijft het van zich af, veel van je afpraten, creatieve vormen zoals bijv.schilderen of tekenen. Je moet proberen iets te vinden dat bij je past.

Een heel verhaal, maar ik hoop dat je er wat aan hebt...
HEEL VEEL STERKTE! Groetjes, Anita.