pensstaafje

Als Balou een lekker kauwstaafje krijgt pens enz.zoekt hij een klein hoekje waar niemand hem ziet en gaat het dan op eten.Weet iemand wat dir gedrag/gewoonte vandaan komt?

Misschien neem je hem wel eens iets af (b.v. wat hij op straat gevonden heeft) wat hij op wil eten? Misschien is hij dus bang dat je ook dit af wilt nemen (ondanks dat je het hem zelf hebt gegeven)?

daar kan wel iets van waarheid inzitten.Hij wil takken en papieren enz. mee naar binnen nemen en dat wil ik niet en ja dan pak ik het af,lijkt me toch dat velen dat doen??

Je hond zoekt en veilig plek waar niemand iets af kan pakken...!!

Nee hoor, ik pak nooit iets af van mijn honden..
Ik ruil af, of vraag het de hond te brengen..
Doordat je afruilt met lekkers, dus geen droog smakelijk koekje maar een heerlijk stukje kaas of worst, zal de hond jouw niet als bedreiging gaan zien die alles afpakt...

Zo voorkom jij tevens straks dat als je hond iets te eten vind van dode dieren - hij/zij in het bos/buiten loslopend iets vind, de hond er mee vandoor gaat omdat jij immers toch alles afpakt..
Hond zij slim genoeg om dan weg te rennen en het voor zich te houden, jij pakt het af en deelt niks met de hond....

Mijn hond komt dus alles brengen ..
Van de week bracht ze og een half opgepeuzeld konijn..

Dus lekker afruilen, dan krijgt de hond vertrouwen in je..
En maak jij je het alleen maar gemakkelijk...

Het lijkt zo logisch, en je doet het soms zonder er bij na te denken. Ik weet hoe het werkt: altijd ruilen. Mayra weet dat ook, als zij wel eens iets te pakken heeft wat niet mag (en ik dus heb laten slingeren ) is ze gewend dat ik vrolijk 'los!' zeg, zij laat los, ik laat haar weten dat ze de allerliefste is van het westelijk halfrond en geef haar een brokje, stukje kaas, stukje pensstaaf ofzo.
En toch merkte ik laatst toen ze iets lekkers had gekregen, dat ze wat wantrouwend naar mij was. Ze at het razendsnel op, staart laag, kop beetje weggedraaid, oren naar achteren. Blijkbaar heb ik de laatste tijd, als ze iets van de straat opvrat, toch een keer geprobeerd af te pakken of te fanatiek gereageerd (ik word er zo chagrijnig van, zoveel als er soms op straat ligt). Dit bracht mij weer even bij de les: rustig blijven, vriendelijk roepen en ruilen.
Bij sommige honden kun je weinig vergissingen maken in de opvoeding het houdt mij scherp.

Mijn hond neemt het altijd mee naar de mand,en eet het daar op.

Mooie anekdote Gea..
Maar zo gaat het wel ja..

Allemaal bedankt voor het advies ik ga er vandaag direkt mee beginnen :ruilen.Wat fijn dat ik hier goede tips krijg want ik wist dus niet dat de ``fout`` bij mij ligt.Thanks

Die ervaring heb ik hier ook gehad. Bodhi kwam bij ons in de herfst. Als kleine pup ging hij overal achteraan; blaadjes, stokjes, alles wat de lucht in ging door de harde wind. Maar ook andere dingen vond hij leuk om te onderzoeken: poep, sigarettenpeuken en vuilnis.
Mijn vriend raakte soms in paniek en probeerde dan iets uit zijn bek te pakken. Het gevolg: Bodhi at het vlug op (poep), rende er vandoor of hield zijn kaken stijf dicht. Mijn vriend had/heeft niet zoveel ervaring met honden, dus ik heb hem toen geleerd om niet in paniek te raken, maar hem af te leiden met een speeltje. Net doen alsof wat hij heeft niets aan is en het speeltje dat jij hebt ontzettend leuk is. Bodhi kwam dan naar ons toe en als hij het spul in zijn bek los liet met commando 'los', dan kreeg hij het balletje, of iets lekkers. Bodhi ging daarna steeds minder dingen opeten, omdat het niet meer interessant was. Als je iets uit zijn bek wilt pakken, laat je ook merken dat het een big deal is wat de hond heeft.