Help ons hondje blaft naar alles wat los en vast is.

Onze Doedel, de Bichon Frise, van 13 maanden, (die overigens wel bekend staan dat ze wat kunnen blaffen) daarmee loopt het nu de spuigaten mee uit. We hebben een gedragstherapeute (GT) in huis gehad die een heel advies heeft uitgeschreven en veel uren aan hem besteed heeft. Wij hebben de nodige opdrachten gekregen. Ik weet dat Keulen en Aken niet op 1 dag zijn gebouwd, maar het lijkt wel met de dag erger te worden. Als ik even weg ben en hij is met mijn man en ook andersom, staat hij te blaffen en te hijgen als een werkpaard en zijn hartje gaat heel snel. Doedel is in februari chemisch gecastreerd en normaal gesproken houd het bij kleine hondje langer maar 3 weken gelden hebben wij hem definitief laten castreren want 1 balletje had alweer normaal formaat. Weken daarvoor begon het "irritante"gedrag weer en werd steeds maar erger. Blaffen naar alles wat los en vast zit. Eerst was het alleen tegen een hond die in de flat woont als hij rook dat ze in de lift was geweest. Maar nu zijn vogels, vliegtuigen , auto's ook aan de beurt en dat altijd onverwacht. Zo rijdt er een auto en gebeurd er niks en zo gaat hij uit zijn dak. Nu wordt het al vervolgd in huis. Even ergens een piepje of een druppelende kraan of hij gaat op zijn achterpootjes met een paar grote ogen staan blaffen en is helemaal hyper. Ik heb van de GT geleerd met voertjes zijn aandacht buiten af te leiden want hij is enorm aan het scannen buiten, loopt als een voetzoeker voor me uit. Maar ik loop met echt een zak vol kaas en worst en brokjes te slepen en moet ze dan voor mij uit gooien en zodat hij maar bezig is. Maar ik moet drastisch miniseren met zijn normale eten anders kan je hem straks uit rollen. En aan de andere kant kan hij alles van EG cursus echt heel goed, zelfs los, ik hoef maar met mijn rechterarm een draai te maken en hij gaat "aan de voet" enz.enz. Omdat de hormoontjes al na een half jaar zeg maar door zijn koppie vlogen durfde ik hem ook niet los te laten , veel te bang dat hij weg zou lopen. Nu heb ik vertrouwen en op een afgelegen veldje heb ik hem samen met 2 andere buurhonden met wie hij goed kan heerlijk laten rennen. Ik was emotioneel toen ik zag hoe blij hij was en hij sprong met zijn wapperende oortjes en zijn staart sierlijk in de lucht, hij maakte haast een koprol omdat hij zichzelf voorbij liep. Na het roepen en met mijn buidel lekkers kwam hij bij me en we gingen verder aangelijnd. Van de DA kreeg ik Selgian. De DA denkt dat hij een fobie heeft opgelopen en in combinatie met trainen en vooral bewegen moet het beter gaan. Wie heeft ook een soortgelijke ervaring. Wij willen alleen het beste voor onze lieverd, want verder kan je alles met hem doen. Maar momenteel kunnen wij geen kant op, zodra een van ons maar aanstalte maakt om de kamer uit te lopen , hup Doedel erachter aan. Zou Doedel ons de baas zijn, zo ja, dat krijgen we er toch wel uit. Het is echt van de laatste tijd dat het extremer wordt. We gaan ervoor, maar het maakt mij wel verdrietig

Wil je eens vertellen hoe de dagstructuur van je hond er uit ziet?

-Wat voor aktiviteiten krijgt hij en hoeveel op een dag?
-Hoeveel rust (slaap) krijgt hij
-waar slaapt hij dan?
-wanneer voer je de hond

Het eerste wat bij mij binnenkomt is een extreem gestresste hond. De vraag is nu wat de onderliggende oorzaak is. Vandaar ook de vragen.

Dit klinkt me bekend in de oren ... toen ik Dusty net had deed hij dit ook ... hier lag het vooral aan weinig beweging, ga nu elke avond een uur met hem lopen waar hij los kan rennen, spelen en gek doen, ook lekker zwemmen ! Doe ik dit niet dan staat hij hier te springen in de kamer en reageert hij op elk geluid! En anders ploft meneer voldaan op het kleed en ligt heerlijk te snurken !
Als je het eng vind om hem los te laten koop een lange trainingslijn van meter of 10 zo kan je je hond toch vrij bewegen en heb je je toch controle over je hond ...

Hallo Petra.
Fijn een reactie!

Om ca. 8 uur gaan we naar buiten na zijn "ontbijt (Duck vers vlees voeding) voor een wandeling van ca. 20 min
dit herhaalt zich om ca. 13.00 uur , 18.00 uur en tussen 22 en 23 uur.

Dan spelen we in onze lange gang van 10 meter met de bal of flostouw. Tijdens de wandeling of in huis doe ik wat commando's om met hem bezig te zijn. Dat geldt ook voor mijn man als hij thuis is van het werk.

Ochtend na het wandelen en spelen ploft hij op een plaats waar hij mij kan zien als ik met huishouden bezig ben.
In de middag slaapt hij een uur in de bench want dan moet ik rusten omdat ik helaas niet helemaal gezond ben.
In de avond ligt hij of bij mij of bij mijn man op schoot of in zijn mandje in de woonkamer
En in de nacht weer in de bench na de laatste ronde.

Hij krijgt in de ochtend ca 8.00 uur een plak Duck en om 17.00 uur een plak Duck en tussendoor een stukje appel zo het uitkomt. Of een kluif of iets anders om op te kauwen.

Volgens de trainer van de vorige hondenschool en ook de GT staat Doedel met 4 pootjes op de grond en is er van stress geen spraken, zoals in verslag te lezen,

een stukje van de diagnose er uit
"Diagnose
Bij Doedel is er sprake van overmatig blaffen bij het aangelijnd wandelen zowel in de flat (portiek) als buiten op bekend en onbekend terreinals gevolg van onderstimulatie (verveling), erfelijke aanleg en conditionering.
Bij Doedel is er sprake van trekken aan de riem bij het buiten aangelijnd wandelen als gevolg van onderstimulatie (verveling), erfelijke aanleg en conditionering.
Bij Doedel is er sprake van een lichte mate van bezitsagressie tov speeltjes en voorwerpen bij zijn mand als gevolg van conditionering.

Doedel heeft geleerd dat hij aandacht krijgt of zijn zin krijgt als hij in bepaalde situaties gaat blaffen. Hierdoor is hij het gedrag steeds meer gaan vertonen en groeit hij in felheid. Ook heeft hij ontdekt dat hij sneller ergens komt als hij hard gaat trekken. Het benauwd krijgen neemt hij daarbij voor lief.
De moeder van Doedel heeft het gedrag ook vertoont en is nu met veel beweging minder aan het blaffen. De mate waarin een hond behoefte heeft aan beweging en geestelijke uitdaging varieert per ras en ook binnen een ras zien we hierin veel verschil. Wel is duidelijk dat een Bichon Frise een hondje is met aanleg tot blafgedrag en een hondje wat graag iets te doen heeft. Binnen spelen jullie veel met hem en moet hij oefeningen doen om snoepjes te krijgen. Buiten was het tot nu toe erg saai voor hem, er werd niet gespeeld en er werden geen oefeningen met hem gedaan. Dit heeft er in geresulteerd dat Doedel zelf op zoek is gegaan naar een activiteit die hij leuk vond (het blaffen)."

Graag hoor ik nog van je.

Hallo Astrid, ook jij bedankt. Het loslopen zat vooral bij mij. Veel te bang om hem te verliezen alhoewel ik diep in mijn hart wel weet dat hij komt. Maar eigenlijk projecteerde ik mijn angst op hem, tja en daar kan hij erg om lachen/blaffen

Mooie uitgebreide reactie.

Ik heb even een paar dingen uit je eerste schrijven gehaald. Ik heb zelf ervaring met een extreem snel overprikkelde/gestresste hond. Voor mij is het een hele toch geweest om te zoeken naar de beste manier om zijn overprikkeldheid/stress zoveel mogelijk omlaag te brengen. Want het is juist die overprikkeldheid/stress die maakt dat hij zo overstresst reageert op van alles en nog wat en zo creeer j dus een vicieuze cirkel.

Ik vind het heel lastig om mijn visie op jouw hond (en de oorzaak) te geven. Er kunnen tal van oorzaken aan ten grondslag liggen. Je hebt een diagnose van een GT en de hondenschool constateert geen stress. Maar wat de oorzaak ook is, dit over de top gedrag geeft de hond stress. Of dit nu is vanuit de hond zelf of door het ontbreken van voldoende stabiele begeleiding, stress is stress en houdt de vicieuze cirkel in stand.

Het kan goed zijn dat, zoals de GT opmerkt, Doedel teveel zelf aan het meesteren is. Dus onvoldoende stabiele leiding krijgt. Het trekken aan de lijn is daar een mooi voorbeeld van. Zijn onzekere positie in jullie huishouden is wat hem stress kan geven. Dit maakt hem hyperalert en al zijn zintuigen staan als het ware op 'scherp'. Vandaar het reageren op van alles en nog wat.

Ik denk dat je voor een deel al op de goede weg bent met de adviezen van de GT. Heel belangrijke is dat je de focus van je hond gaat krijgen, dat je hond met jou gaat samenwerken ipv van in z'n eentje hyperen. Dat jullie kalme, stabiele en vooral consequente begeleiding gaan geven.

Er zijn veel manier waarop dat mogelijk is. Er is hier momenteel een topic en wellicht kun je daar nog meer dingen uit halen waar je wat mee kunt.

http://www.hondenpage.com/hondenforum/84691/voor-baasjes-die-niet-weten-hoe-om-te-gaan-met-onoplettende-pups/-honden-tips-en-beloningen....php

Verder zou ik je hond een prikkelvrije plek/bench geven waar je hem verplicht laat slapen na de wandeling. In de momenten dat hij wakker is hem mentale uitdaging bieden en de wandelingen eens anders/spannend maken. Niet de geijkte rondes, maar ook eens onverwachte routs, door bosjes heen, over sloten, of smalle paadjes. Onderweg wat zoekspelletjes doen. Dus echt samen op pad gaan.

Dat wat nu zo gegroeid is heeft echt tijd nodig om weer omgebogen te woren.

Leer je hond om naast je te lopn en niet voor je uit. Misschien heb je wat aan het boekje van Turid Rugaas, help mijn hond trekt. Dit is slecht een van de methodes, maar in bovengenoemde link staat volgens mij ook een filmpje over trekken aan de lijn oplossen.

Mocht je nog vragen hebben hoor ik het wel.

Het kan goed zijn dat, zoals de GT opmerkt, Doedel teveel zelf aan het meesteren is. Dus onvoldoende stabiele leiding krijgt. Het trekken aan de lijn is daar een mooi voorbeeld van. Zijn onzekere positie in jullie huishouden is wat hem stress kan geven. Dit maakt hem hyperalert en al zijn zintuigen staan als het ware op 'scherp'. Vandaar het reageren op van alles en nog wat.

Zie het als een taak/job die hij op zich neemt bij gebrek aan sturing. Een job die hij helemaal niet aankan. Hij moet teveel in de gaten houden en regelen, terwijl hij daarvoor niet over de capaciteiten beschikt. Vergelijk het met een werknemer die boven zijn kunnen moet presteren. Begrijpelijk dan dat dit stress geeft. De enige remedie is hem te ontslaan uit zijn functie door zijn taken over te nemen en hem te laten weten dat hij er niet zelf mee hoeft te dealen. Hij hoeft van nu af aan alleen nog maar op jou te leunen en te genieten van wat het leven hem biedt.

Nu zeg ik dat heel simpel he. In feite is het ook simpel, maar de kunst is om je hond hierin te bereiken. Jij stuurt, hij is bijrijder.

Vergeet ik erbij te zeggen dat bij het genieten wat hierboven staat jij hem een taak geeft die hij aankan, die voorziet in zijn behoeften van mentale en fysieke uitdaging.

Hallo Petra,
Vanmorgen de ontdekking van mijn leven gedaan. Ik loop met regelmaat in het bos maar kennelijk op het verkeerde tijdstip. Ik was tegen 11.00 uur naar het veld gegaan waar ik gisteren met mijn buren en hun 2 honden ben gegaan. Nu kom ik daar aan en er zit me daar toch een groep met honden en een viertal mensen. Ik kreeg de kriebels, inclusief Doedel die begon te piepen want er kwamen een paar grote jongens op hem af. Al lopend naar de mensen liet ik Doedel los die zich voegde bij de honden en ik sprak de mensen aan of ik even bij ze mocht blijven. Oh, u mag gerust ook mee lopen hoor we gaan zo wandelen. Wat blijkt nou is het een hondenuitlaatdienst. Met van groot tot klein in formaat en rangorde. En dat is nou juist wat Doedel nodig heeft, zijn plaats te weten. Hij gedroeg zich perfect en ze zagen ook een stukje dominantie in hem daar om liet hij zich niet uit het veld slaan. Liep langs een sloot waar hij aan de overkant een auto zag en blafte. Hij werd gelijk op zijn nummer gezet, piepen natuurlijk want hij dacht dat hij even de baas zou zijn van 18 honden haha. Morgen heb ik weer met ze afgesproken en lopen we weer een uur. Toen ik naar huis wilde riep ik Doedel tussen de honden bij mij, hij kwam direct, ik lijnde hem aan en we gingen naar huis waar hij nu helemaal uitgeteld ligt. En ik ben helemaal gelukkig. Hij is ook door die medicatie wat rustiger lijkt. Maar ik heb het ook even op een andere boeg gegooid.

Net ben ik bij een vriendin gaan kijken naar haar Franse Bull Mastiff die ze via een spaanse stichting heeft genomen. Van 4 mnd oud. Haar leven lang Rottweilers gehad tot aan hun dood dus ze weet wel van wanten. Ik had Doedel niet bij me en ze zei joh ga Doedel halen. Ik naar boven, gehaald, nou die ging uit zijn dak tegen die hond, ongelooflijk macho gedrag van Doedel. Die knots nu al van een hond vluchtte uit zijn mand en Doedel ging er in. En blaffen dat hij deed!!
ik heb nog even te stellen met dat kereltje maar heb goede hoop. Uiteindelijk gaf ik hem het commando naast me te gaan liggen en deed dat. en langzaam deed hij een poging en schoof hij langs de tafel om toch richting die hond te gaan. Ik greep hem gelijk in zijn kladden de aap. Moet je voorstellen, hij 6.5 kg en die hond (pup) 20 kg. Hoop niet dat die hond het onthoud anders is Doedel tzt de klos.Dank je voor alles en ik laat nog van me horen, groeten, Lies

He Lies,

Leuk dat je zo'n onverwachte wandeling hebt gehad. Leuk is dat soms he.

Nu wil ik je pret niet bederven, maar ik wil er wel een paar aandachtspunten bij aangeven.

De problemen die je hebt aangegeven met Doedel zouden betrekking hebben op jullie relatie onderling. Als je er een gewoonte van maakt om met de mensen mee te lopen bereik je nog niet dat Doedel en jij werken aan jullie onderlinge band samen. Doedel is vooral gefocust op de honden terwijl j graag zou bereiken dat hij zijn focus op jou krijgt. Ik zou je dus zeker willen adviseren om je ook vooral echt te focussen op jouw relatie met Doedel. Natuurlijk hoef je je dan niet helemaal af te sluiten voor dergelijke wandelingen, maar wel dat je je realiseert waar het zwaartepunt ligt. Wel super dat hij direct kwam toen je riep!

Daarnaast weet ik uit ervaring dat lang niet alle mensen van een hondenuitlaatservice ook echt verstand hebben van hondengedrag, signalen lezen etc. Ik kan dit natuurlijk niet beoordelen tav van de uitlaat waarmee jij meeliep, maar wel een waarschuwing dat je goed in je eigen gevoel blijft staan!

Ik kan overigens nog steeds niet in jou situatie kijken dus ga ik een beetje uit van de diagnose van de GT. Vandaar mijn advies.

Mooie tips en visie van Petra Ben het ook eens met oppassen wat mensen van een hondenuitlaatservice zeggen ik heb ook meerdere betrapt op een bijzondere visie.Zo wie zo nog veel te veel bezig met dominantie-uit de vorige eeuw.De tegenworrdige dominantie staat voor een zelfverzekerde hond,een hond die niks hoeft te doen maar alleen al met zijn voorkomen(klein oogcontact,snuffelen op de grond,weg kijken,rug toekeren) kan laten zien dat hij niet geinteresseerd is in contact of minimaal contact of zeker contact op een respectvolle manier.

Zo'n wandeling is ook goed voor hem met al die hondjes,maar ik zou het hooguit 2 keer per week doen hoor,anders raakt hij ook over zijn toppie en kun jij er alsnog niks mee.
Maar jij kent je hond het beste,als de Gt heeft gezegd meer activiteiten en hij slaapt zo lekker na zo'n wandeling met 18 honden dan was het wel goed voor hem.Maar houdt hem goed in de gaten,als hij op is is hij op en kan hij uiteindelijk ook minder goed gaan luisteren.

Gaat denk ik helemaal goed komen hoor,hij zit nu ook te puberen.En kan daardoor hij wat onzeker uit de bocht komen.
Wist je dat blaffen naar een grotere hond waarschijnlijk gewoon afstand blaffen is,hij vindt een grotere hond te intimiderend en dan blaft een hond,dat zegt tegen die andere hond: niet dichterbij komen ,dat vind ik niet prettig.Vele honden snappen dit,gezien het hondentaal is.

Hi Petra en Soraya, zo zijn we elkaar om te helpen , geweldig. Ik ben een combinatie aan het maken/doen van en de GT en mijn eigen gevoel en uiteraard dat van Doedel. Doedel kan heel keurig naast mij lopen , dat heeft hij wel bewezen bij de EG en alle andere zaken waarmee hij zijn diploma heeft behaald. Ik denk ook zelf dat het een fase is waar we doorheen moeten maar ik vat het niet te lichtzinnig op want hij weet dondersgoed waar zijn plek is, maar ja toch even kijken hoever je kan gaan is wel heel erg leuk. Gisteren was ik super tevreden over hem op 1 ding na, dat macho gedrag bij die Bul Mastiff van mijn vriendin die toch een pup is, maar wel heeeeeeeeeeeel groot.
Bij de vorige hondenschool werd geadviseerd als iets erg uit de hand liep het rammelpotje gebruiken, dat heeft hij ooit eens naar hem toe geslingerd gekregen en ik hoef maar te rammelen en hij houdt op. Hij is niet bang, staart gaat alleen bij de DA naar beneden. Zelfs naar vuurwerk staat hij te kijken. Misschien komt er voor jullie meer duidelijkheid als ik ook zeg dat ik niet helemaal gezond ben. Ik heb een soort spieraandoening dat als ik pijn heb en moe ben dan......... en dat merkt Doedel. Na een trauma wat wel is behandeld kan ik soms wel eens niet helemaal lekker in het vel zitten en..... dan lacht Doedel zich een ongeluk. Gelukkig is het nog niet heel erg lang aan de gang dus we krijgen dit er uit. Straks ga ik wel weer met die groep lopen maar het is uiteindelijk een 1 op 1 aangelegenheid, maar verder heeft hij niet zo de kans om met andere honden te spelen. Dus moren ga ik bijvoorbeeld op een andere tijd dat ik weet dat de club niet op dat veld is en gaan we samen met het balletje spelen of avond en weekend met mijn man erbij. Gelukkig is de Bichon een hondje dat zich aanpast aan de gezinssituatie zoals bekend. Ik denk met een paar weken extra hard werken dat we er best komen. Doedel leert snel en moet lekker bezig gehouden worden alhoewel hij ook prima een balletje kan pakken en dat in de lucht gooit en daar zelf weer achteraan rent. De GT zei ook tegen mij omdat zij weet wat Chron.vermoeidheid is, daar ze het zelf heeft dat ik ook best als ik echt niet kan bijvoorbeeld vanaf de bank of bed de bal kan gooien omdat hij het terug komt brengen. In september gaan we EG buiten doen met clicker en daarna wil ik behendigheid of iets anders leuks met hem doen. Echt leuk hoor die reacties! Ook al heb ik veel met honden gewerkt ook als DA-assistente loop je wel eens vast en vraag je advies.
groetjes van Lies en Doedel

Volgens mij ben je al heel goed aan het werk als ik je zo lees. Als je hem door deze tijd heenhelpt en je focust op jullie band dan komt het vast goed. Wel heel belangrijk om zijn prikkelaanbod en verwerking in de gaten te blijven houden. Wat ik in mijn eerder bericht al schreef kan overprikkeling of onderprikkeling het blafgedrag mede veroorzaken, aktiveren, in stand houden. Mentale uitdgaing is heel belangrijk, zoekspelletjes in en om huis, denkspelletjes. En daarnaast ook voldoende rust. Twee keer met de uitlaatservice mee

Het voordeel van de mentale uitdaging is dat het voor jouzelf fysiek ook minder belastend is. (ivm met je ziekte/vermoeidheid). Als je hier op het forum wat rondneust kom je vast een hoop ideeen tegen voor mentale uitdaging. Denkwerk is heel vermoeiend en maakt heel tevreden, zodat Doedel hopelijk ook echt lekker slaapt en niet hyperalert blaft tegen van alles en nog wat!

Het is haast niet te geloven maar Doedel blaft niet meer onnodig, buiten, binnen, portiek. Wat een wonder is er in een paar dagen gebeurd! Tot en met vrijdag, gisteren dus ben ik met de club geweest en nu vanmorgen met mijn man en hem. Mijn man kon zijn ogen niet geloven. oooh zei hij wat is die Doedel gelukkig, weglopen, nee hoor, hij rent en springt er op los, soms ook best wel een eind van ons weg maar stopt en kijkt om van o ja ze zijn er nog. Tijdens het spelen met een andere hond wilden wij een pad in slaan en ik riep hem. Hij stopte met spelen, kwam voor, en wij gingen de andere kant op. Geweldig toch. Dit had ik niet durven dromen vorige week toen wij ten einde raad waren.
We hebben hard gewerkt met resultaat, we gaan er nu natuurlijk niet bij zitten en denken dat het klaar is. We gaan gewoon op deze voet verder , met en zonder. Maar ook vooral veel consequent blijven.


Joepie!

Een kleine up-date: Doedel is weer hond!! Hij rent en speelt in het bos. Thuis doen we speur spelletjes rond koffie tijd want voor een beloning moet hij ook wat doen. Dan hebben we een soort van puzzel gekocht waar je een voertje onder legt en ben ik samen met Doedel en de Labrador aan wie hij een hekel had samen het bos in geweest. Ging prima. Ook heeft hij weer in de fietsmand gelegen en lekker gekeken en tussen door lekker gerend en op de deken tijdens de picknick gelegen en misschien gebedeld haha. wij zijn blij alle drie!