Overlijden

Mijn allerliefste Chata is 3 weken geleden plotseling op 11 half jarige leeftijd overleden. Zij is letterlijk haar hele leven mijn schaduw geweest. Ik heb haar op de wereld geholpen en was na een week al verliefd op haar. Die verliefdheid is zo sterk geworden dat ik nu zij er niet meer is ontroostbaar ben. Ik mis haar ZOOOOO erg veel.Zijn er nog meer mensen die het erg moeilijk hebben na het overlijden van hun hond(je)Ik zit er helemaal doorheen. Heb ook 3 weken niets maar dan ook niets gedaan. Lieve groeten Ingrid

lieve ingrid,

gecondoleerd!
scroll even naar onderen op de pagina daar staat een rubriek waar afscheid genomen wordt van honden. daar zal je meer lotgenoten vinden.
sterkte met het verlies!

Wat jammer voor jou! Hier zitten we ook met een golden retriever die nu 12 is en ik vrees de dag dat ze zal sterven..

Ik leef met u mee en ik hoop dat het snel betert met jou!

Dag Ingrid

Wij hebben een Duitse Herder geadopteerd uit het Asiel te Brussel.
Al ben ik zo even een dagje weg zonder hem, dan mis ik hem verschrikkelijk.
Ik ga naar boven, hij volgt mij, ik ga naar de wc en mag zelf mijn deur niet dichtdoen (erg hé!)
Ik snap goed hoe jij je nu voelt, mijn innige deelneming!
Maar houdt de mooie herinneringen aan hem vast,
hij heeft een mooi leventje bij jou gehad, hij was tenminste een gelukkig hondje!
Niet eentje die zijn laatste adem moet uitblazen op straat.
Denk veel aan hem en laat hem voor altijd in dat warm plekje in je hart,
hij blijft je overal volgen, ook al is hij er niet echt.
Jij raakt er zeker doorheen, zoals hij ook zou gewild hebben!

Hij zit nu bij ons Mechelse herdertje te lachen naar ons!
Groetjes
Florence

verhuisd naar afscheid en memoriam

Ik kan mij je verdriet heel goed voorstellen.

Dit heeft tijd nodig.

Heel veel sterkte voor de komende tijd.

Heel herkenbaar, al had ik "maar" een herplaatser. Ik voelde me alsof ik een stukje van mezelf kwijt was. Iedere keer als ik door de kamer liep keek ik naar de plek waar hij altijd lag. Een gewoonte van toen hij nog leefde, en iedere keer werd ik met mijn neus op de feiten gedrukt.

Hoi.
Ik begrijp jou helemaal...vorige week vrijdag, ruim een week terug mijn mini chihuahua verloren, ze was 14.5 maar dat maakt niet uit. Mijn zorgenkind, was heel intensief met haar elke dag en een heel speciaal plekje in mijn hart..
Ik verwaarloosde ook alles in huis, mezelf een beetje en was ontroostbaar...dacht ook dat t nooit beter zou worden, maar het slijt beetje bij beetje...ik heb er nog twee, dat helpt iets meer als dat je ineens zonder staat, maar de pijn blijft, heel veel pijn...dan moet je naar jezelf luisteren en toegevn aan je behoeftes...en misschien wil je niet alleen blijven,op je pad laten komen wie Chata voor je uitzoekt, want ze zou niet willen dat je verdrietig blijft en dat je alle te geven liefde aan een ander lief dier kan geven die het ook hard nodig heeft, zij zal je daarin steunen, wees niet bang.
Luister goed naar jezelf en praat er veel over, dat helpt met verwerken, het forum ook, de mensen zijn hier lief en begrijpen het als geen ander.
We leven met je mee, en ik wens jou heel veel sterkte voor de toekomst..

hier was het ook zo ;ik deed niets meer,ik ging werken en als ik thuis kwam zette ik me in de zetel te huilen,beetje bij beetje is het tot me doorgedrongen dat ik toch iets moest doen,
het is nu meer dan een jaar en ik heb het er nog altijd moeilijk mee dus het is heel normaal ,geef jezelf de tijd het verdriet te verwerken,bij de een duurt het al wat langer dan bij de ander

veel sterkte met dit grote verlies

Hallo Ingrid,

Heel veel sterkte gewenst in deze moeilijke tijd. Het is normaal dat je ontroostbaar bent en je hebt tijd nodig om weer een normaal ritme aan te nemen. Dat is niet makkelijk. Zo'n lieve schat is onvervangbaar. Dat gemis gaat niet over, alleen zul je na een poosje merken dat je er eigenlijk niets mee opschiet door in het verdriet te blijven hangen. Denk dan terug aan je lieve Chata met een gelukkig gevoel, een gelukkig gevoel omdat ze zolang bij je was en jij bij haar. Dat tijd en ruimte eigenlijk niet belangrijk zijn in je gevoelens voor haar en dat die liefde blijft. Voor altijd. Liefs.

Weet je er zijn veel mensen als jij die hetzelfde meegemaakt hebben en weten wat jij nu meemaakt bij mij is het nu 3 maand geleden en het is precies nu nog erger dan in het begin telkens als ik naar haar foto kijk moet ik nog wenen, ik heb ook in niets meer zin,dat zal wel beteren maar heb juist nog met iemand gesproken die hetzelfde meegemaakt heeft en die zei dat hij pas na 2 jaar er min of meer doorheen was en nu heeft hij ook een nieuw hondje gekocht die zijn nieuwe lieveling is dus snel gaat het niet maar het zal stapje voor stapje gaan en een mens is sterk
ik wens je nog heel veel sterkte toe

Heel veel sterkte , dikke knuffel namens ons .
het zal nooit wennen om zonder je maatje en knuffel verder te moeten .
Maar toch komen er bij ons altijd weer anderen die een plekje nodig hebben.
Ik kan niet zonder en ben dan ook net als jij ontroostbaar
Mis al me oudjes en zal ze nooit vergeten
M heb het bij me nicht gezien wou eerst ook geen andere hond meer ,
maar toch de stap gezet en ze is weer helemaal opgebloeid .
Ze is erg blij dat we haar toch zover hebben gekregen dat ze da stap toch gezet heeft.
De pup is toch altijd weer anders als je andere hond maar lijdt je wel vakkundig af .

Heel veel sterkte.

Ik wens je heel veel sterkte met het verlies van jou lieveling
Je moet er door bij mij is het 1jaar geworden en ik mis hem nog
zoveel.
Probeer aan de mooie momenten te denken hoe moeilijk het ook is
Heel veel sterkte nog

Chata, er zijn hier vele baasjes die hun lieverd hebben verloren.En voor ieder van ons is het een zware weg waar je doorheen moet zien te komen.Bij de één duurt het wat langer als bij de ander maar allemaal ervaren we het als een groot gemis en denken we dat het verdriet altijd ons leven zal blijven beïnvloeden.Maar weet het verdriet slijt en het gemis wordt minder, maar gelukkig weten we ook dat we ze nooit zullen vergeten en ze altijd een plekje houden in ons hart.
Ik heb zelf mijn lieve grietje in september moeten laten inslapen en ondanks we nu volop bezig zijn met de komst van onze nieuwe pup, het verdriet om mijn hond zal er altijd zijn, en ze is dan ook ALTIJD in mijn gedachten.
Wens je heel veel sterkte dit verdriet een plaatsje te geven.

Ik voel met je mee.

Heel veel sterkte met het verlies van Chata