Zo trots.

Hallo iedereen,

ik moet dit eventjes kwijt dus hier mijn verhaal:

Ik heb mylo al vanaf dat ze 3,5 maand was. Ze is nu een jaar bij mij. En als ik nu terug kijk naar alles wat ik met dit ondeugend hondje heb meegemaakt en het vergelijk met hoe ze nu is ben ik zo trots.

Natuurlijk is ze af en toe nog eigenwijs, maar ze is nu zo veel rustiger geworden, is prima met kinderen, kan bijna altijd luisteren en zo heb ik nog een hele lijst. Ze is nu een echt hondje aan het worden. Zeker de afgelopen paar weken gaat het steeds beter

Ze is echt een super hond om te hebben en maakt je altijd vrolijk .

Zijn jullie ook zo trots op jullie hond(en)?

wat leuk dat je zo trots bent op je hond. het is ook een schatje om te zien.
en natuurlijk ben ik trots op mij hond

is toch fijn dat het zo god gaat he. hier ook een super trotse baas. diva gaat ook steeds beter luisteren en ben ik trots op gr myriam

Ik ben ook ontzettend trots op mn romi'tje hoor
Ik heb haar nu 3 maanden geleden uit het asiel gehaald, ze kende geen enkel commando
nu kent ze
*zit
*ligge
*poot
*buig
*bedel
*zeg dag
*voet
*sta
*op
*over
*in
*kom
*Hier
Ze is ontzettend leergierig en we zijn echt een team geworden
Ook mocht ze reeds van de puppyklas naar de a klas gaan
Zo ontzettend trots

ja horo ik ben apen trots op banjer heb behangen vandaag hij heb geen krimp gegeven niets stuk gemaakt niet geblaffeen niets superrrrrrrrrr me hond

ik ben ook apetrots op Taar!!
Ze doet het geweldig met behendigheid en is ontzettend op mij gericht!

Wat leuk te lezen dat het zo goed gaat! Betekent natuurlijk ook dat jij het als baasje ook erg goed doet, en dat is natuurlijk ook leuk om te weten! Eigenwijs is ook niet erg, maakt het soms ook nog wel erg leuk, tenminste zo bekijk ik het meestal.

Ik ben ook super trots op Bo, heb hem opgehaald uit het asiel toen hij 10 maanden was. Had een behoorlijke rugzak omdat zijn vorige baasje hem mishandelde. Was een heel gevoelig, onzeker en erg angstige hond. In begin hoefde ik mijn hand maar op te tillen of hij dook al ineen

En nu, wow wat ben ik toch trots op hem. Angst is zo goed als weg, onzeker is hij enkel nog in wat drukke en onbekende situaties. Het rugzakje is dus aardig leeg geworden door zeer positief met hem te trainen en te heropvoeden. Het zal altijd een gevoelig hond blijven met een gebruiksaanwijzing maar dat wisten we en houden we altijd in ons achterhoofd. Het passeren van andere honden gaat nu ook erg goed, hij is gewoon erg enthousiast naar andere honden, sprong, blafte, piepte, enz. Maar nu, netjes naast lopen en kijkt enkel nog geïnteresseerd naar de andere hond. Zelfs als de andere hond uitdaagt door te blaffen ofzo blijft hij erg rustig. Ben zo trots op dat soort momenten. Maar moet eerlijk bekennen dat het niet enkel door het trainen van mij komt, onze helaas overleden Bobby heeft hier ook enorm aan bijgedragen, wat heeft die oude loebes hem vreselijk veel geleerd en vertrouwen gegeven.

Ook hier een apetrots baasje!
Mila doet het geweldig hier! Ze is al goed gewend in de 2 maandjes dat ze hier is.
Ze luistert erg goed, beter dan ik had gehoopt!

Ik straal helemaal als ik met mijn hondje wandel, hoor ik vaak!
Dus dat zegt al genoeg, toch?