Jip en het effect van ogenschijnlijk simpele keuzes

Onuitputtelijk schijnt de bron te zijn waaruit je kunt putten als het gaat om de niet aflatende tocht door de gebruiksaanwijzing van Jip en onverwachte handreikingen daarin

Gedragstherapeutisch is er heel wat 'op te lappen' 'aan te scherpen'te herstellen'. Het vinden van een balans in samenwerking tussen jouw persoon als mens en net dat ene unieke dier. Veel bereikt, maar net dat ene wat ik hem zo graag zou willen bieden bleef maar uit en gooit op alle fronten steeds opnieuw roet in het eten. Het vinden van meer innerlijke rust en balans, al die stress die maar in zijn koppie blijft hangen en onvoldoende verwerkt wordt. Zijn extreme hyperaktiviteit en prikkelgevoeligheid.

Verplichte rust is een mooi ding, maar hoe realiseer je dat in de praktijk bij een hond die een onvermogen heeft om daadwerkelijk tot rust te komen. De bench heeft alle hoeken van de kamer al gezien en staat sinds een klein halfjaartje eindelijk op de voor Jip schijnbaar ideale plek. Een heerlijk holletje om in terug te trekken en ziedaar Jip heeft eindelijk begrepen dat hij het fijn vind om zich prikkelvrij daar terug te trekken. Met een beetje sturing soms om hem over de drempel te helpen. Wat een verademing

Dan nog zo iets wat tegelijkertijd speelde. Door revalidatie mocht Jip gedurende een maand uitsluitend aan de lijn. Ineens kwam er nog weer iets meer rust in hem. Na die maand wat uitgeprobeerd en steeds als ik Jip toch los van de lijn had, al was het maar 3 minuten raakte hij alle controle kwijt en stonden die 3 minuten garant voor zeker een dag en nacht (soms meer) enorme onrust. Jip aan de lijn ... hij vind het blijbaar fijn.

Maar och och, wat blijft er een stress en onrust in dat manneke zitten. Terugvallen liggen continue op de loer, veerkracht om met veranderingen of onverwachte situaties om te gaan lijkt hij vrijwel niet te bezitten.

Neem van dit wanhopige mens maar aan dat de verleiding tot sterke kalmerende middelen soms de enige uitweg lijkt. Niet voor mijzelf, maar voor hem. De sleutel ligt, en dat weet ik al heel lang, bij zijn vermogen om zich werkelijk veilig en ontspannen te kunnen voelen om zo het leven van alledag beter te kunnen hanteren.

En dan dit ... enkele weken geleden besloot ik op grond van een sterk intuitief gevoel wat ik lange tijd genegeerd heb, dat Jip voortaan bij mij boven zou slapen. Voor zolang hij dit nodig heeft. Kwalitatief slapen is gewoon van levensbelang.
De keuze voor honden niet boven was enerzijds praktisch van aard ... meer haren, meer stofcirculatie meer allergie en deels mijn menselijk emotie ... jip wel en Lily niet

Maar Jip slaapt boven en wat ik nooit had durven dromen ... Jip is aan het dromen geslagen! Eindelijk is er een bepaald gevoel van veiligheid ontstaan waaroor hij zich over durt te geven aan een diepere slaap (ipv altijd met 1 oog open). Hij droomt, hevig en gillend soms. En ik ben er, hoef niets te doen alleen maar zijn.

Mijn hartemanneke

O Petra, ik krijg kippevel over mijn hele lijf. Eindelijk mag Jip ontspannen en alles verwerken. Samen bij jou en met jou. Gaaf zeg. Ik heb dit hier ook wel gedaan en ze ontspannen dan pas echt. Je merkt straks ook wel wanneer hij terug kan maar voor nu lekker verwerken.

Top, top, top

Geweldig! Het is altijd fijn als je dat ene ondekt wat helpt.

Wat een gevoel van opluchting.

Ben erg blij voor je

Wat omschrijf je dat mooi.
En wat heerlijk dat Jip eindelijk meer rust en vertrouwen heeft gevonden!

Geniet maar van je hartemanneke, want dat verdienen jullie allebei

@Esther, hier ook kippevel en zo'n warme ontroering.

@Gerdine, Het is niet dit ene ding. Hoewel deze in logisch vervolg wel een heel essentiele blijkt, is het ook vooral gezamelijk toegroeien naar geweest. Alle stappen waren bijzonder, het proces van de groei, de ontdekkingen in mijzelf en tav van hem.

Dieren zijn zulke fantastische waanzinnig mooie spiegels ... als je het aandurft om erin te kijken!

@Iris, dank je... wij genieten en de stroom kan alleen maar vooruit!

Prachtig om te lezen! Vergeet daarbij niet Petra, dat in jouw slaapkamer het ook voor jou makkelijker is te ontspannen, simpelweg omdat die kamer dat doel heeft. Je zegt het zelf al, honden spiegelen. Dit doen ze onder elkaar en ook in hun communicatie met mensen. Laat je menselijke uitleg achterwege en ga de relatie aan zoals je dat nu doet. Wat werkt dat werkt. Ik kom in mijn werk met mens en hond zo vaak tegen dat de eigenaar het lastig vindt om de menselijke interpretatie van gedrag los te laten. Je krijgt de hond die je nodig hebt en waar je van kunt leren denk ik vaak.

Wat fantastisch Petra!!!

Jip mag van geluk spreken dat jij in zijn leven bent gekomen.
Ik heb nog niet eerder zo'n toegewijde baas gezien als jij!
Heerlijk dat Jip zich nu volledig over durft te geven, ik gun het hem zo om stress-vrij door het leven te gaan.
Super wat jullie samen de afgelopen jaren bereikt hebben

@Sabine, mooi is het inderdaad!

Een vraag nav van deze opmerking;
Laat je menselijke uitleg achterwege en ga de relatie aan zoals je dat nu doet.

Mag ik vragen waarin jij mijn menselijk uitleg terugleest?

@Noortje, Dank je wel!

Mooi om te lezen hoe je iedere keer weer dingen vindt waardoor Jip toch weer vooruit gaat.

Mijn complimenten.

@Sabine, Je krijgt de hond die je nodig hebt en waar je van kunt leren denk ik vaak.
Dat weet ik wel zeker ... als je in het spiegeltje durft te kijken

@Mirjam, dank je wel. Waanzinnig mooi hoe zo'n proces, ondanks ogenschijnlijke (tijdelijke) stilstand continue in beweging blijft.

Geweldig Petra.. GE WEL DIG..!!!
Mooi om zo mee te mogen maken dat alles een 'proces' is...

Een rijk mens Ilja!

Lekker zeg Petra,weer een overwinning.

Jippie komt er wel,langzaam,maar zoals je omschrijft er valt steeds meer op zijn plek,wat hem die rust geeft.

Ik ben blij voor jullie.

Wat fijn voor je dat het met Jip steeds beter gaat.
Hij heeft maar een goed thuis bij jou.
Heel veel fijne jaren met Jip.

Dank je Soraya en Corrie.

Zo mooi!

Prachtig om te lezen... *smelt*

Ik ben zo blij dat ik het proces met deze kleine man ben aangegaan

Jip is Jip en Jip blijft Jip. Ik heb nog nooit zo'n ingewikkelde puzzel in mijn leven gelegd, maar opgeven (of me erbij neerleggen ... Nope! Linksom, rechtsom, rechtdoor, onderdoor, bovenlangs, dwars doorheen. Heel erg bijzonder wat hij me leert en het besef te weten waar hij 'vandaan' kwam en war we nu staan. Jip is Jip en Jip blijft Jip ... en Jip blijft!