te verbaast

Ik ben nog steeds heel erg verbaast en snap er soms nog steeds niks van. ondanks ik wel heel blij ben.

Ik zij ongeveer 3 weken tot 1 maand terug hier dat Laila ongelofelijk veel vooruit ging. naar jaren lang zo angstig zijn voor ligt flitsen die van buiten af naar binnen tegen de muren aan scheen. ze draaide dan helemaal door en gleed door de kamer heen over het laminaat van angst en kroop overal onder. ze wou niet bij onbekende mensen op schoot zitten en bleef maar blaffen. maar al meer dan 1 maand is ze gewoon veel en veel anders. ze gaat zo uit het niets bij een onbekende op schoot zitten. niet gelijk maar wel binnen 5 minuten. overdag ligt ze heel vaak bij mij op schoot en kijkt ze veel minder naar de muren en plafon. ze staart regelmatig nog. maar ze heeft gewoon zo weinig angst. ze speelt veel meer met Luna. en als Luna even de vervelend is bij Laila haar bed dan ziet Laila het als positief en gaat ze Luna gewoon terug uitdagen. ik weet niet hoe ik het moet omschrijven. maar naar zo lang er voor vechten is er ineens een knopje in haar koppie omgegaan. Ik denk gewoon dat ze tot besef is gekomen dat ik wel de gene ben die voor haar vecht. en dat haar nare verleden voor dat ik haar kreeg niet meer voor komt bij mij. Ben gewoon zo trots kan het echt niet beschrijven hoe veel. maar zeg het in iedergeval ook heel veel tegen haar. en dan krijg ik weer die lieve labber

ik wou dit even weer kwijt

Maar dat is toch super Ze zit dus veel beter in haar fel !

Ja dat is zeker weten super. maar weetje waarom ik zo verbaast ben? er werd gezegd dat het al zo in Laila zat dat het er miss nooit meer zo goed uit zal gaan. Ik kan het gewoon niet beseffen. heel raar gewoon. Ben super trots gewoon haha en dat kan ik wel 100 keer zeggen in 1 avond

Wat fijn om te lezen dat het nu zo goed gaat met haar.

Zo zie dat er met veel geduld en veel liefde veel kan worden bereikt.

Wat heerlijk om te lezen Jantina!

Heb je zelf enig idee, als je terugkijkt, of er iets kan zijn waardoor ze zo met sprongen vooruit is gegaan? Verandering in jouw zelf bijvoorbeeld?

opvoeding /gedrag volwassen hond..

Hoi Petra,

Ik ben zelf ook wat sprongen vooruit gegaan. en ben me wat meer gaan verdiepen hoe ik haar beter kon krijgen.

Ik had met een dieren fluisteraar gepraat. en die had me alles uit gelegd van haar verleden, voor dat ik haar kreeg. dat kwam aardig overheen met wat ik dacht. zij zij dat ik haar wat meer in me armen moest vast houden en stevig knuffelen. en troosten. ze zij daarbij. veel mensen denken dat dat slecht is. maar bij dit geval wat Laila had was het het beste. Ik heb het gedaan in plaats van angst negeren. en heb haar toen ze rgelmatig zo wild werd in me armen stijf vast gehouden. en dat heeft een vooruit gang geboekt. ik knuffel haar heel veel. en zeg ook heel vaak van je hoeft niet bang te zijn Laila. het is allemaal goed. en er is niks aan de hand. maar het werkt nog steeds, en ik was bang dat ze makkelijk weer terug zal vallen. ze zal ook af en toe nog wel een dag kunnen hebben dat het niet gaat. maar dan laat ik haar even rusten en dan later kan ik haar weer in armen nemen en flink knuffelen.

Wauw Jantina! Wauw! Wat mooi en ontroerend. Ze boft maar met jou dat jij je zo inzet voor haar en jezelf!

Ja Petra, dat klopt helemaal.

Maar het is gewoon het minste wat ik kan doen. mijn woorden zijn altijd. en hond neem je. en daar moet je ook voor staan. wat de achtergrond ook is. toen ik haar kreeg was het al een brok zenuw. maar we gingen verhuizen en al haar problemen werden erger en erger. maar we konden niet anders. geen keuze.

maar naar heel veel gevecht. liep vorig jaar zo veel met haar bij de dierenarts. het was zo'n beetje wekelijks. en nu is het een tijdje geleden met haar angst. ze heeft 1 keer deze maand oorontsteking gekregen en dat is weer genezen. maar verders niet veel met haar bij dierenarts geweest dit jaar. ong 5 a 6 keer. dat is een record.


Heel erg bedankt voor je lieve woorden zeg. het is zeker ontroerend.