Foutje gemaakt - is het op te lossen?

Met mijn pup heb ik de fout gemaakt om haar in de 2e en 3e week dat ik haar had een paar keer 2 uur alleen te laten. Ik had helaas geen keus, mijn oppas liet me zitten en ik moest echt weg. Dacht dat het wel kon...

Maar nu kan zij absoluut geen minuut in de bench alleen gelaten worden zonder de hele buurt bij elkaar te blaffen. Het klinkt echt verschrikkelijk!

Alleen zijn in de woonkamer kan zij wel zo'n 20 minuten. Ook een half uurtje in de bench zijn met mij er bij vind ze geen probleem. Ze heeft geen hekel aan de bench, want ook me het deurtje open gaat zij er regelmatig in liggen.

Kan ik haar nog leren om alleen te zijn in de bench?

Ja dat kan opbouwen gewoon weer overnieuw beginnen.
Even in de bench doen en gewoon rommelen in huis, negeer het gepiep ga niet tegen je hond praten, geen oogcontact.
Elke dag even zo doen, dan jas aan schoenen aan en gewoon in huis blijven hond weer in de bench doen.
Als dat goed gaat, even een minuut voor je voordeur gaan staan is de hond stil weer naar binnenlopen.

Het is even doorzetten veel succes.

jawel, opnieuw beginnen met de benchtraining. en blijkbaar heeft je hond het niet makkelijk hiermee dus kleine stapjes, en langzaam opbouwen. als je te snel gaat kun je weer 2 stappen terug doen, dus beter lekker rustig aan.
ik heb lola in het begin wel vaak in de bench gedaan met deurtje dicht en heel wisselende tijden, soms 5 min, soms een uur of een kwartier. dus als ze de bench nu in moet heeft ze niet zoiets van: neeeee want dan zit ik daar een tijd...ze vind het wel best..maar lola was er makkelijk in, neem kleine stappen van een paar min. langer steeds, en wat vaker in de bench met deurtje dicht als je gewoon thuis bent misschien?

Dat is jammer.. Nu kent je hondje 'paniek' en 'in de steek gelaten'. Je kan hier prima aan werken, laat haar geen moment langer alleen dan ze aankan. Zorg dat je dat gevoel van paniek voorbent. Zorg dat ze rust vindt. Bouw dit in heel heel kleine stapjes uit.

Begin met haar in de bench, deurtje dicht en geen oogcontact. Dan je rug toedraaien, dan een stap weg, enz. Dus echt heel kleine stapjes.

Gaat ze zich opfokken? Dan zonder oogcontact haar op neutrale toon in een zinnetje toespreken. Niet boos, niet blij, er tussen in. Jij rustig, zij ook makkelijker rustig.

Geen aandacht aan haar besteden in de bench, loop wat heen en weer.

Het moet normaal worden dat zij in de bench zit en er niks van haar verwacht wordt.

Een hond is een gewoonte dier. Doe haar dus ook in de bench met het deurtje dicht terwijl jij in huis bezig bent. Dus even uit zicht en weer terug.

Vooral; laat haar niet langer alleen dan ze aankan. Dat is de basis.

Hoeveel doe je daarnaast met haar? Rust/activiteit?
Pups die moe zijn, worden moeilijk uit zichzelf weer rustig. Sommigen hebben daar hulp bij nodig, als ze over de rooie gaan om ze rustig te krijgen. Maar ook honden die te weinig doen, kunnen niet rustig en voldaan gaan liggen.

Wat jammer je moet weer helemaal op nieuw beginnen.
Geef de pup iets om te kauwen als je haar in de bench doet en blijf wel in de buurt.
En zo ga je het maar weer langzaam opbouwen.

Bedankt voor jullie reacties, ik ben weer een beetje gerust gesteld. Toch fijner als een hond ook in de bench alleen kan zijn, zeker als de puberteit er nog aan moet komen.

Met de benchtraining zal ik inderdaad opnieuw beginnen. Proberen of ze ook kan leren om niet in paniek te raken.
Gelukkig kan ze al wel alleen zijn (los), en kan ze ook al in de bench (na het eten een half uurtje) als ze me ziet. Toch ook niet niks!

Ik vind het wel lastig om dat gevoel van paniek voor te zijn. Het hoge, harde blaffen begint zodra ze me niet meer ziet. Hele kleine stapjes dus... Goede manier om geduld te trainen bij jezelf ook hè

Wat betreft rust/activiteit: we maken 3x per dag een wandeling van 15 tot 30 minuten, en af en toe spelen we thuis een minuutje of 5 per keer. Verder slaapt ze wel veel.

He, ze moet ook nog veel slapen dus dat klopt wel.
Probeer haar ook geestelijk moet te maken door zoekspelletjes enzovoorts te doen.

Inderdaad hele kleine stapjes, maar dan komt het wel goed