los laten lopen

Een wat oudere kennis haar hond is ooit doodgebeten door een andere hond.
Nu heeft ze een nieuwe jonge hond (10 maanden)die ze dus niet los durft te laten en waarmee ze ook niet op plaatsen komt waar andere (grote) honden komen, bang dat hem iets overkomt.
Als ik erbij ben durft ze het wel en ik neem hem ook bijna elke dag mee als ik m,n eigen honden uitlaat maar dat kan ik niet blijven doen.
Het hondje luisterd erg goed als ik hem roep, dat is dus het probleem niet, ik vind het alleen zo jammer dat hij van mij afhankelijk is om een keer lekker los te rennen en te spelen met andere honden.
Ik ben ook bang dat als hij altijd alleen maar aan het riempje een blokje om mag, dat op den duur frustrerend werkt en het problemen op gaat leveren.
Mijn argumenten om haar te overtuigen zijn uitgeput, ze durft het echt niet.
Wie helpt mij aan tips?

Waar wonen jullie?

Misschien is er iemand van HP met een sociale stabiele hond in de omgeving. Ik denk dat als er eenmaal een wandeling positief is je vriendin wel om gaat slaan.

Sluit me aan bij Sammy..

Daarnaast, even heel grof gezegd, kan een hond ook gegrepen worden als deze aan de lijn zit. Als het hondje dus perfect los kan lopen en goed luisterd, zou het zonde zijn hem daarin te blijven beperken puur uit angst.

We hebben vanmiddag nog een wandeling gemaakt, ze gaat erg graag met me mee want ze is alleen en komt eigenlijk nergens.
Ik neem d,r alleen mee op de voorwaarden dat de hond los mag en dat ze niets doet als we een andere hond tegenkomen.
De ontmoetingen gaan eigenlijk altijd goed,het hondje geeft de juiste signalen af en heeft inmiddels genoeg positieve ervaringen opgedaan om wat meer zelfvertrouwen te krijgen,
eerst kroop hij in elkaar tussen mijn benen omdat zij hem telkens optilt als ze een andere hond ziet.
Het probleem ligt echt niet bij het hondje maar bij haar, ik zie dat trouwens vaak bij oudere dames, de hondjes altijd aan het riempje, alleen die hondjes zijn dan meestal ook wat ouder, maar dit is zo,n leuke energieke jonge hond die snakt naar lekker rennen, geurtjes achterna en spelen dat ik het zo jammer vind.

Dit hondje wordt niet gegrepen aan de lijn omdat hij geen andere honden tegenkomt als het aan haar ligt.

Sja zelf weten maar als je vriendin niet wilt veranderen kunnen wij weinig tips geven.

Ze neemt het waarschijnlijk toch niet aan want ze is angstig en dan is het alleen maar verspilde moeite.. Misschien moet zij eens met een goede GT gaan praten in het belang van haar hond?

Nou heb je me onbewust toch een goede tip gegeven, een GT gaat niet werken denk ik maar misschien haar dierenarts wel,daar heeft ze wel veel vertrouwen in.
Ik ga eens kijken hoe ik dat aan ga pakken

Tja wat zouden jullie zelf doen als je dit mee gemaakt hebt?

Laat haar toch op haar eigen manier met haar hondje bezig....

Misschien dat ze na verloop van tijd het wel probeert.

Waarom een GT inschakelen? In mijn ogen durft ze het nu niet dus waarom zo'n druk erachter zetten.

Een GT kan haar veel vertellen over hondengedrag. Wanneer zij dus met z'n 2en of 3en op stap zouden gaan kan hij haar goed bijstaan en het "vertalen".

Neemt volgens mij wel iets paniek weg wanneer je weet wat zich nu precies afspeelt.

Een beetje het idee als dat vele mensen zeggen die hond is dominant en wilt aanvallen wanneer ze in speelboog staan uit te dagen.. Is toch prettig dat ze dan weten dat er niets is.

Dat bedoel ik dus met druk er achter zetten. Wie zegt hier dat ze geen honden taal verstaat...

Dat denk ik anders wordt je niet van alles angstig.

En leg mij dan maar uit wat hier nu zozeer een druk is. Het is een voorstel, de vriendin in kwestie zal zelf deze stap moeten nemen. Hoezo druk? Nee is nee en dan doet ze het niet.

Neem van mij aan, ze verstaat geen hondentaal.

-Als een van mijn oudere honden de hond van haar op zijn plaats zet omdat hij te opdringerig is, is het een valse hond,

-"hij luistert niet" nee vind je ,t gek als je hem niets bijbrengt, het is geen voorgeprogrammeert robotje.

-Een beetje het idee als dat vele mensen zeggen die hond is dominant en wilt aanvallen wanneer ze in speelboog staan uit te dagen..
dit inderdaad,"hij kijkt mij zo vennijnig aan" nee mens je hond daagt je uit om te spelen.

Er zit een heel verhaal achter dat ik nu niet zo 1 2 3 kan vertellen,maar om je een voorbeeld te geven, ze belt me gemiddeld 5 keer per dag op, de 5-de keer s,avonds om half 12 "of ie vandag z,n hoopje wel gedaan had" terwijl de hond meer bij mij is dan bij haar omdat ze "even tot rust wil komen.

Ze kan de drukte van een jonge hond gewoon niet aan maar als ze hem nou gewoon maar los liet rennen zou die drukte binnen al een stuk minder worden.

Ik heb mijn hart verpand aan dit hondje maar aan de mervrouw wat minder.

Als je hebt meegemaakt dat je hondje doodgebeten is, dan kan ik mij heel goed voorstellen dat ze honden mijdt en haar hondje niet los durft te laten. Bemoei je toch niet met haar manier van doen, het is een oudere dame en wil zoiets nooit meer meemaken. Als je begaan bent met het hondje, neem hem dan lekker mee en laat het hondje dan fijn hollen, maar dring je mening niet op.

Amen!!!!

Er zijn hier wel zo ontzettend veel honden die nooit los mogen lopen! Soms kan het zelfs helemaal niet (als de hond niet luisterd). En je kunt hier ook nog een vette boete krijgen voor het loslopen.
Ben je een mindere baas als je hond nooit eens even los kan??? Ik denk dat liefde en een goede verzorging veel belangrijker is. En als jij nu zo af en toe het beestje ff kan laten rennen dan is het toch goed???
Heb wat meer begrip voor de oudere mevrouw!!!

Sorry maar ik ben het eens met de laatste 3 posts....
Ik heb gelukkig nog nooit meegemaakt dat een hond is doodgebeten, zelfs niet ernstig verwond (lichamelijk) maar mijn reu is 2 jaar geleden wel gegrepen door een DH aan een teletak. Meerdere keren want de hond liep los en die vrouw bleef maar op dat knopje duwen maar iedere keer als ze de stroom stopte, greep hij Joey weer (die van begin tot eind op zijn rug lag).
Joey zat aan de riem maar op dat moment ben je zo overdondert (ik had ook mijn teefje nog bij me, mijn vriend stond met Joey) dat je niet weet wat te doen. Mijn vriend gaat daar heel nuchter mee om, heeft er nooit echt last van gehad eigenlijk.
Ik daarintegen, heb net zo'n klap gehad geestelijk, als Joey zelf....
Joey doet het prima met andere honden als hij losloopt, hij is super sociaal, heeft door het voorval alleen wat uitval gedrag aan de riem gehad maar ook dat is nu eindelijk weer een beetje recht getrokken.
Ik vraag me inmiddels af (er is al 2 jaar verstreken) of ikzelf de klap ooit te boven kom....
Ik ga NOOIT met mijn honden naar het park. Alleen samen met mijn vriend en dan nog zorgt het voor mij voor veel onrust.
Ik wandel met ze aan de riem door de woonwijk (daar lopen de meeste honden nl aangelijnd en voelt het risico voor mij kleiner) en om ze mee beweging te geven fiets ik met ze.
De laatste tijd ga ik weleens met 1 hond naar het kleine parkje, daar kom ik eigenlijk nooit iemand tegen, en daar ga ik dan met een bal gooien. De reden dat ik dan 1 hond meeneem is omdat ik dan meer overzicht heb en als er wat gebeurt mijn handen vrij heb om in te grijpen.
Ik vraag me continu af wat ik zou en kan doen als er iets gebeurt. Hoe kan ik ingrijpen en mijn hond 'redden'..
Ik kan me dus de angst van mevrouw heel erg goed voorstellen (overigens heb ik na 6 jaar honden houden, cursussen en heel veel boeken lezen wel enig inzicht in hondengedrag en lichaamstaal maar dat maakt mijn angst niet minder)
Ik denk idd dat je mevrouw niet moet pushen of perse moet willen dat zij de hond los laat lopen. Het is fijn als jij dat zo nu en dan voor of met haar kan doen en wie weet als jij het niet meer kan of wil doen dat ze hem mee kan laten gaan met een uitlaat service ofzo.
Maar ik denk dat je haar angst en gevoel moet respecteren en door steeds te willen dat ze daarvan af stapt doe je dat in mijn ogen niet.
Ze is, net als ik, het vertrouwen kwijt in vreemde honden én bovenal in de baasjes van vreemde honden! Dat heeft tijd nodig om te herstellen, als het al herstelt..
Ik zou me er ook erg onprettig bij voelen als iemand me steeds het gevoel gaf dat ik mijn hond los moet laten lopen of dat het beter is voor hem, en helemaal als mensen me het gevoel geven dat ik me aanstel want 'er gebeurt toch niks?!'

Daarnaast denk ik niet dat een hond het echt nodig heeft om los te lopen, er zijn genoeg andere manieren om ze van genoeg beweging te voorzien. Sterker nog, ik ben van mening dat mensen hun honden eens wat meer aan de lijn zouden moeten houden....

Ik kan heel goed begrijpen dat ze zo bang is.. Ook al loopt de hond los is zij superalert en krijgt bij elke naderende hond een hartverzakking.. Tja als het haar een beter gevoel geeft moet ze hem lekker vasthouden.. Maar andere kant, dat een hondje doodgebeten wordt is natuurlijk grootse uitzondering, ze heeft nu eenmaal een keer zoveel pech gehad.. Maar kleine hondjes zijn vaak wel onderdanig naar grote honden, dat gaat vrijwel altijd goed.. En als ze dan met jou loopt kan ze hem soms los doen als het rustig is en je loopt in een open gebied.. Je kan ook 's ochtends heel vroeg gaan of juist 's avonds laat dan kom je bijna niemand tegen.. Veel sterkte..

Maar kleine hondjes zijn vaak wel onderdanig naar grote honden, dat gaat vrijwel altijd goed.. quote]

Hoe kom je daar nu bij? Grote maakt niets uit in de hondenwereld. Ja, alleen als het op vechten aankomt natuurlijk wel.

Waar het mij vooral om gaat is dat ik het niet zielig vind dat deze hond niet veel los mag maar dat hij dagelijks te maken krijgt met zoveel angst.

Mijn hond is ook vaak aangevallen, heeft ook vaak gevochten, ik weet inmiddels wel waar ik het over heb mag ik zeggen. Maar waarom zou ik mijzelf angstig laten worden en zo mijn hond belemmeren in zijn leven? Want dat is wat er gebeurd.

De hond mag een krampachtig rondje om het blok want stel je voor.. Dan nog voelt de hond de angst waarmee het baasje zit en dat is iets wat ik gewoon zielig vind..

Als ik zo'n ervaring had dan zou ik ook moeite hebben met het loslaten.
Aan de andere kant een beetje opgevoede en gesocialiseerde hond beschikt zeker als hij niet in zijn eigen territorium is over het zogenaamde ridder instinct. Dit houd in dat als honden op neutraal terrein vechten de dominante hond stopt als de onderdanige hond opgeeft.

Let wel dit is op neutraal terrein en voor niet mentaal gestoorde of op agressie getrainde honden.
Dus normaal gesproken zou je hondje best een keertje "gepakt" kunnen worden maar met bovenstaande rekening houdend niet met blijvend letsel.

Ik snap dan niet waarom ze weer zo'n klein en dus kwetsbaar hondje neemt.. Mijn moeder had een Jack Russell, die was altijd zo hyper en druk en speels, die rent zo met d'r dolle gedrag onder een auto.. Toen had ik wel zoiets van "ik wil straks een flinke stevige sterke hond.." Niet dat een Stafford niks overhoudt aan een aanrijding of een Stafford nooit ruzie krijgt met andere honden, maar je bent een stuk minder bang dat er iets met je hond gebeurd.. Of roep ik weer wat geks nu..?

In mijn ogen wel

Grote honden (en zeker reuen) zijn een geliefd doelwit voor gedragsgestoorde honden. Die kleintjes worden altijd met rust gelaten zie ik, zijn geen uitdaging.

Je kan er donder op zeggen, zet mijn hond (een groot, vrij imposant voorkomen) in een veld met kleintjes en de eerste en de beste hond die wilt uitdagen vliegt op die van mij af (ook kleintjes overigens.)

Buiten dat kun je een grote hond niet optillen als er wat gebeurd. Is het als grote honden gaan vechten veel gevaarlijker en zo kan ik nog wel doorgaan.

Voor boze mensen ben je wat veiliger met een grote hond. Voor andere honden ben je nooit veilig.

idd!

Nou Flex je bent het niet erg met me eens he tegenwoordig..? Is de liefde een beetje over tussen ons? (grapje he!)

Hahaha Flex is het altijd eens met Chels.

Alleen die vrouwen he, wat moet je er mee.

Van iedereen hier op HP heb ik met jou toch wel het meest gesproken, vooral in het begin, toen ik twijfelde over d'r ras enzo, weet je nog..? Valt me zwaar maar ik overleef het wel denk ik..