Zal mijn plan werken?

Vandaag waren we op kinderverjaardag. Tig kinderen natuurlijk, en in de tuin gezeten. Op een gegeven moment gingen de kinderen op de speelplaats vlakbij de tuin voetballen. Dobby reageerde meteen op het geluid van de bal. Stuiteren, of er tegen schoppen. Hij was niet te houden.

Op een gegeven moment komt een kind de tuin in met een bal en stuiterd. Ik werd zowat uit mijn stoel getrokken. Ik kon hem bijna niet meer houden. Ik MOEST hem houden want er zaten kinderen in de tuin die bang waren voor honden. Ik heb hem letterlijk bij zijn nekvel moeten grijpen om te voorkomen dat ik zijwaarts met stoel en al door de tuin ging. Verder niets gedaan, alleen vast gehouden en toen was het getrek over. Toen kon ik op een fatsoenlijke manier mijn evenwicht weer terug krijgen. Had ik omgegaan, had de partytent waar ik naast zat óók ingestort. Ik weet het, opvoedtechnisch niet okee, maar mijn veiligheid (als ik gevallen was had ik gegarandeerd open gelegen) en de angst van die kinderen komt eerst.

Ik moet dus duidelijk trainen op normaal rustig zijn met een (voet)bal in de buurt. Ik heb een voetbal liggen. Ik bedacht dus, als ik nu tig keer per dag met die bal stuiter en beloon met voertje bij rust... dan reageert hij door zoveel het gestuiter te horen en te zien hopelijk niet meer zo spastisch op het geluid van de bal. Bovendien zou dan hopelijk voortaan denken rustig liggen bij bal geluid = beloning.

Gaat dat werken denken jullie?

Ik heb geen idee of het gaat werken, maar ik volg je topic wel even. Één van de honden van mijn ouders wordt namelijk helemaal leip als hij een belletje hoort. Ook als dat op de radio is of op tv. Weet je hoeveel belletjes er in reclames verwerkt worden? Mijn ouders kunnen je het per reclame precies vertellen haha. Mijn moeder is van plan om zo'n hotelbelletje aan te schaffen en zich daar dan helemaal suf op te meppen zodat hij er aan went... Beetje zelfde idee dus. Je bent in ieder geval niet de enige die op die manier denkt.

Hier hadden we een hond die als een gek ging blaffen als hij een andere hond hoorde blaffen. Even een weekeindje de DW ( oftewel CM) opgezet en niet op zijn geblaf gereageerd. Na 1 dag al veel minder en na 2 dagen bijna over. Zal met een bal vast ook werken!

Ik denk dat dit best wel gaat lukken maar is het niet een idee om hem te belonen door met de bal (die hij dus graag wil hebben) te belonen? dat als hij dus rustig is hij dan de bal mag hebben? en dan steets uitstellen zodat hij op een gegeven moment heeeeeeeel lang kan wachten tot hij de bal mag hebben?

Ben wel benieuwd hoe het gaan

Ik ben geen expert (er zijn veel meer mensen hier op het forum die hier meer van weten), maar ik zou toch zeggen: rustig opbouwen. Als je er plotseling mee begint of het geluid lange tijd achter elkaar blijft maken, wordt je de hond helemaal dol. Omdat hij al zo gefixeerd is op de bal (of het belletje), zal alles om hem heen geen aandacht meer krijgen en dat maakt hem rustig krijgen nog moeilijker.

Hoe ik het zou doen? Eerst de bal laten zien en dan weg leggen uit het zicht. Gaat dat goed, belonen. Dit een aantal keer herhalen en zo steeds verder opbouwen met in het zicht leggen, dan de bal laten zien, dan er aan ruiken, dan de bal bewegen/rollen en pas later stuiteren. En misschien op het einde langs de lijn bij een voetbalwedstrijd? Geef jezelf en de hond de tijd om hier samen aan te werken.

Hopelijk heb je hier wat aan. Heel veel succes ermee. Met dit mooie weer komen niet alleen de korte broeken en sandalen te voorschijn, maar ook alle verschillende ballen.

De bal ligt al een jaar in het zicht bovenop de kast. Hij weet dat hij er ligt, en kijkt er af en toe naar. Die stap kan ik gemakkelijk overslaan.

@Marjo: als Dobby met een bal speelt gaat zijn adrenaline peil omhoog en is hij niet meer rustig te krijgen. Bijvoorbeeld met veel geduld heb ik hem in het bos zo ver dat hij gewoon draaft en niet als een idioot rond raast. Hij benadert honden hierdoor nu ook op een normale manier. Één keer een bal gooien en hij gaat meteen weer in volle galop op een hond af.

Ik denk dat als ik hem de bal zou geven als hij rustig is, hij daarna gelijk niet meer rustig is en weer (veel) tijd nodig heeft om tot rust te komen. Dan houd hij misschien nog steeds de associatie van bal = hyper. Dat zal hij nu in het begin ook wel hebben, maar als het toch *gaap* vervelend is omdat hij hem toch nooit krijgt...

Het gaat om de fixatie op de bal toch? Als je de bal nu eens pakt en op een andere plek in het zicht legt waar Dobby de bal niet gewend is om te zien? Het is maar een suggestie hoor, gewoon een aanknopingspunt om ergens te beginnen. Ben in elk geval heel benieuwd hoe het de komende tijd gaat...

Ik train dit soort dingen zelfcontrole altijd met mijn honden..

Iets weggooien en zelf op gaan halen..
Zo train je je hond dat er nooit iets van zelfsprekend voor haar/hem is om op te halen/te pakken/na te rennen..

Dit train ik d.m.v. spelletjes..
Ik heb er bijvoorbeeld een filmpje van op You tube staan..
Bal neerleggen en doorlopen met de hond..
Pas na tit honderd meter stuur ik de hond terug om de bal op te halen..
Soms leg ik de hond af en haal ik de bal [of een ander apport zelf op..
Zo houd je controle over zelfcontrole van de hond..
Zo zijn er heel veel variaties te verzinnen..

Hoop dat je er wat aan hebt..

Voor jouw ook een heel goede oefening zodat Dobby weet dat niet elk watertje niet voor hem/haar is om in te springen.,,

Sterre is gek op sloten en plassen; 'kikker springen"..

Maar zij zal NOOIT zomaar in het water springen..
Ze stopt altijd vóór het slootje/watertje en vraagt toestemming om er in te mogen..

Uiteraard zeg ik ook geregeld 'DOORLOPEN'....en rent ze met de zelfde gang weer vrolijk door..
Dan loop ik een aantal meters door en soms draai ik om en mag zij toch nog in het water..
Soms ga ik écht door en gaan we misschien de volgende sloot in..??
Soms die ook niet maar draaien we om en gaan we terug naar de vorige sloot...
Zo blijft de hond ten alle tijden onder controle en is het altijd spannend of ze er wel of niet in mag...
En springt je hond nooit het water in als het niet kan..

Tja, wat dat water betreft is Dobby gewoon verziekt door zijn vorige eigenaar. Wat ballen betreft ook, er is waarschijnlijk met hem gevoetbald. Bij beide dingen stijgt zijn adrenaline niveau dusdanig hoog dat hij niet meer bereikbaar is. Ja, met geweld, maar ja...

Ik heb al tig keer gestuiterd in de kamer nu en het hypere is nu al wat minder. Ik denk dat als ik dit nog wat weken volhoud...