Wat een wereld van verschil..

Ik ben zó trots op de honden en mijzelf.

Ik heb een nieuw huis, veel gestress etc.. 2 honden in huis die vreemd voor elkaar zijn waarvan 1 uit Spanje, die nog niet zo goed snapt wat de bedoeling is.
De 1e ontmoeting verliep wat moeizaam, de dagen erna ook.
Sam bleek wat andere opvattingen te hebben over 'de baas in huis' dan dat ik had , Choice moest zijn draai vinden in zijn nieuwe huis en dacht dat Sam een leuke boksbal was..
2 honden die elkaar steeds aan het uitdagen waren/krachtmetingen hielden en beide waren ze mij aan het uitproberen. Sam zelfs met wat agressie, Choice door te gaan zeuren/mopperen en gewoon niet te reageren.

AAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHGGG..


Diep adem halen, hier ventileren en feedback vragen..koppie erbij houden en wees roedelleider!
En dat heb ik gedaan.

Choice heb ik tot rust laten komen door meer bench rust maar ook wat meer training. Iets meer one on one. Dat gaat heel goed. Zelfs op een veld waar auto's omheen rijden, mensen lopen en vogels scharrelen; heeft hij alleen oog voor mij!
Daar is een heel eind gewonnen.

Sam.. onze Sam. Sam vloog de dierenarts aan, heeft mij proberen te bijten toen ik voet bij stuk hield en hij MOEST gaan volgens mijn regels ipv die van hem.
Sam probeerde het onderste uit de kan te halen en de baas te zijn. Sam rules..(enfin, dat vindt hij.)
Sam is een straat schoffie, de ruwe bolster.



Echt bij élke actie die hij deed, of juist niet deed, moest ik nadenken waarom hij dit zo doet. Overal zit wat achter bij Sam. Manipuleren, zijn zin doordrijven. Tornen aan mijn leiderschap, kijken of ik het allemaal wel echt meen
We hebben een paar keer incidenten gehad, waarop ik koel en snel heb gereageerd. Blijkbaar snapt hij het nu.

Hij gaat braaf zitten om zijn lijntje aan te doen, gaat braaf zitten als ik de bench open wil maken voor hem, blijft braaf onder aan de trap wachten tot ik terug ben, en gromt niet meer naar Choice.
Sam mag niet meer op de bank, moet wachten tot ik de deur door ben, mag niet meer overal achter mij aan lopen..en zo voorts en zo voorts.

Wat mij opviel was dat Sam niet speelde en geen botjes at.
Ook langdurige aanraking snapte hij niet, hij probeerde dan de situatie over te nemen.

Vanmorgen viel ineens mijn kwartje wat een enorm verschil het is met een paar dagen geleden.
Er heerst rust tussen mijn 2 honden, ze hebben elkaar geaccepteerd. Choice will be Choice, hij stuitert wat in zijn contact met Sam, maar tis een BC en hij is een pup



Ze lagen beide te knagen op een hoefje!! Ook Sam, die niets van knabbelen snapte, geen rust had om dat te doen.(ook niet in het gast gezin) hij ligt nu heerlijk te genieten, naast Choice, op het kleed. Rust!

Sam heeft medicatie, Het probleem is dat hij die niet wil innemen en alles weer uit tuft (als het verstopt zit in een worstje). Een paar dagen geleden had ik nooit zijn bekkie open gedaan om hem (dan maar gedwongen.. ) die pillen te geven, vanmorgen wel, vol vertrouwen. En ondanks dat hij het niet leuk vond, kreeg ik geen grom, geen snep en geen lelijk lichaamstaal
Hij accepteerde het.
Daarna kwam hij naast mij zitten, ik heb zijn rug gemasseerd, hij deed zijn ogen dicht en stond gewoon te genieten..Dezelfde Sam, die een aantal dagen ervoor nog stond af te dwingen, en alles op zijn manier. Hij liet nu toe dat ik hem masseerde en hij genoot nog ook.

We zijn er vast nog niet, maar als ik zie wat een enorm verschil dit al is. Midden in de chaos van van verhuizen, nieuwe honden en andere omgeving..Zit ik nu enorm te genieten en ben ik trots op mijn mannetjes en op mijzelf..

wat fijn voor jullie allemaal zeg !
Super om te lezen dat er een flinke ommekeer zit in het gedrag en dat dit vooral tot stand is gekomen door jou manier van inzicht en het handelen te veranderen. Een dikke pluim voor je doggies maar ook voor jou !

wat fijn!!

echt super!

een dikke knuffel van mij en kajou en filou

Dank je.. Dit had potentie om een drama te kunnen worden.
Verkeerd handelen had oorlog tussen 2 honden gegeven, Sam zou continu aan het bijten zijn en opeisen, en ik zou niets meer te zeggen hebben.

Door de juiste rust en balans te zoeken, even observeren en een klankbord te zoeken bij vrienden en hier op HP (ben ik wel goed bezig?) heb ik het gevoel dat we de juiste weg hebben gevonden.

Wat super fijn!
Echt leuk!
Liefs Louise & Body!

Heeeeeeeeeeeeeeeeeeerlijk om te lezen.
Je mag heel trots zijn op je doggies, maar zéker ook op je zelf !

Wat fijn dat je zo'n vooruitgang ziet en je mag terecht trots zijn op jezelf.

Twee honden bij elkaar gaat niet altijd als van zelf en moet je dus zoeken wat werkt bij deze twee honden.
Zo te lezen heb jij hier je weg in gevonden. Hou vol want als ik de verhalen over Sam hoor heb je nog wel even je handen aan hem vol.

Geniet van je twee kanjers

Bij Sam zie je ineens een enorme verandering.
Hij kan lekker kluiven, hij kan ineens blijven liggen zonder achter mij aan te rennen (controle), hij ziet er ook gewoon vrolijk uit. Hij is blij..
Blij, alsof hij het stiekem wel fijn vindt dat hij even kan genieten en dat ik niets van hem afpak of hem pijn doe. Door zijn verblijf in spanje op straat denk ik dat hij altijd op zijn hoede is geweest. Hij heeft nu een beetje rust. Hopen dat deze stijgende lijn blijft. Ik moet wel heel duidelijk zijn en blijven, hij is en blijft een terrier met een hele harde kop.

Dat moet je een heerlijk gevoel geven dat hij vooruit gaat.

Hey Sharon wat is dit héérlijk om te lezen zeg Zat echt met een glimlach en een beetje kippevel te lezen

Super zo! Denk dat met name Sam het fijn vindt dat hij niet meer de `leider` hoeft te zijn. Tuurlijk zal hij dit nog niet zo maar afgeven - denk dat hij vertrouwen in je heeft en dat kan alleen maar meer en meer worden

Dit is echt iets om trots op te zijn dat dit bereikt is.
En dat tijdens een verhuizing door.
Groot schouder klopje voor jou en natuurlijk Sam en Choice.

Dank jullie wel.

Het roedelgevoel was er neit, en dat is niet zo gek; de honden kende elkaar niet en ik kende Sam ook niet. Choice verhuisd, ik verhuis..hectiek alom.

En dan loopt het ook moeizaam..maar..nu geniet ik echt!