Stafford -> bezint eer ge begint!

Ze smelten allemaal voor die koppies hè! Snap ik natuurlijk wel ze zijn ook hartstikke mooi.
Maar zie liever een eigenaar die echt serieus is en die er goed voor is.

Wauw wat een reacties alweer, gelukkig deel ik met veel mensen dezelfde mening. Ik was al bang dat ik een rare was hihi! Ik zal proberen het een en ander te beantwoorden voor ik weer aan mijn werk ga.

@ Michael: daar ben ik het zeker mee eens, maar dat idee had ik al toen ik kind was. Hoe sommige mensen met hun honden sleuren ipv wandelen. En dan zeker niet alleen voor honden, voor alle dieren, als je op tv ziet hoe knaagdieren en paarden gehouden worden. Hopelijk komt er ooit zoiets als een certificaat!

@ Jana en Romi: Dat is o.a. ook een reden waarom ik uiteindelijk een herplaatser heb, pups zijn geweldig het liefst zou ik ooit een leuke pup hebben met stamboom, maar pups krijgen altijd wel een (goed) huisje en herplaatsers blijven meestal in de cirkel zitten van asiel, baasje, terug naar asiel en weer een baasje enz.

@ Meleki & Chica: jouw topic had ik volgens mij gelezen ja. Hihi en veel Staffs zijn zeker geen waakhonden, denk dat de meesten eerst blaffen uit onzekerheid maar als de inbreker uiteindelijk binnen is dan zal het mij niet verbazen dat de Stafford zijn nieuwe grote vriend wordt die desnoods ook een rondleiding geeft!

@ Eva: ik ben bang dat dit ras zo in de lift zit omdat er geen RAD meer is (gelukkig maar) maar hier nemen veel mensen misbruik van en blijven maar doorfokken. Vooral de blauwe, en voor die kleur zónder stamboom vragen ze alsnog schrikbarende prijzen. Ook zit ik voor de gein af en toe op MP naar pups te kijken in mijn omgeving, en ik heb van een bepaald iemand al 3x vlak achter elkaar een nestje gezien allemaal mager, rare stand ogen enz. Dan snap ik niet dat zij pups blijft verkopen, ze zien er niet uit! En ik rij hier af en toe door een (foute) wijk en daar zie je ze echt met die honden lopen van oo kijk mij eens stoer zijn.

@ Kelly: Hier is het hetzelfde, hij mag veel maar moet luisteren als ik het vraag en respect hebben. Ik doe nu een basiscursus en ik wil nog een of twee gehoorzaamheidscursussen doen en dan wil ik flyball of agility doen! Alleen hier heb ik een luilak, ik wil veel doen maar hij heeft weinig zin, maar dat komt nog wel als hij de vele beweging wat meer gewend is!

@ Floor en Fiefie: daar heb je gelijk in, hier zie ik ook wel eens baasjes lopen waarvan ik mijn bedenkingen heb. Hihi ik heb al regelmatig gehoord wat ik met zo’n hond moet of dat ze dachten dat het een ander ras was omdat ik er mee kan lopen. Bink gaat mee naar mijn werk dus ik heb altijd nette kleding aan als ik met hem loop en dat vinden mensen gek. Die zeggen ook heel eerlijk dat ze alleen maar foute types zien lopen met zo’n hond als Bink.

@ Sandra: ik smelt voor bijna elke Stafford, ze zijn altijd zo blij en vrolijk! Maar dat heb ik met veel honden, als je mij in het asiel zet wil ik ze het liefst allemaal meenemen, het lijkt altijd of ze je smekend aankijken om mee naar huis te mogen. Maar ik moet wel eerlijk zeggen, ik zie wel eens Staffords lopen die echt een “rotkop” hebben en dan weet je al dat deze helaas verpest is.

Nou ik ga maar weer eens aan het werk

Heb me pas ook nog zo ontzettend geirriteerd aan een gasttopic. Over 2 weken een dwergpincher. Is altijd omringt door honden (en toch nog vragen stellen die je dan al zou moeten weten) maar heeft niet door dat ie uit de broodfok komt, maar ze heeft zich wel goed inlezen.. Yeah right.. Na wat over en weer berichtjes: ja, inderdaad, ik ga het niet doen, dan doe me maar een Appenzeller.

http://www.hondenpage.com/hondenforum/82289/odie.php

Zucht.. en dan uiteindelijk uiteraard niet meer reageren.

Heb zelf nooit een stafford gehad, maar ken zo al 4 mensen die er 1 hadden, en was binnen het half jaar weer afgedankt, vreselijk :( vooral als ze dan weer dezelfde hond nemen, omdat het vast aan de hond lag.

Sommige mensen... pffff...

ik heb niet alle reactie's gelezen maar je heb helemaal gelijk.

ik wilde namelijk ook graag een staffort omdat ze zo onzettend lief zijn voor mensen ,kinderen enz
maar ik ging er veel over lezen en kwam er toen achter dat de meeste staffords niet meer met andere honden kunen als ze de volwassen leeftijd bereikt hebben(ook al heb je ze goed gesocialiseerd) als je graag een hond wil die altijd lekker los kan lopen moet je het niet doen ..toen durfde ik het niet meer aan . ik weet niet of dat goede info was die ik gehad heb .

en wij hebben van thuis uit altijd Duitse herders gehad dus dat Ras kon ik al goed en dat durfde ik dus wel .

maar ik vind de staffort prachtige mooie honden en de honden die ik ken vind ik erg lief

o jeetje nou zie ik dat ik staffort met een T schrijft en moet met een D

Ik werk als vrijwilliger in een asiel en daardoor leerde en leer ik nog steeds veel verschillende rassen kennen.
Waaronder de Stafford.
Bij ons in het asiel zitten er zoals bijna overal enorm veel staffords.
Daardoor heb ik vooral de stafford leren kennen.
Maar ik stoor mij er dus ook enorm aan dat mensen gewoon een stafford nemen omdat ze er "stoer" willen uitzien met hun hond.
We komen zoveel mensen tegen die een stafford willen adopteren juist om stoer te doen.
Natuurlijk weigeren we deze mensen om een hond mee te nemen.
Maar ik blijf me er enorm aan storen want ik weet dat als ze bij ons geen hond krijgen dat ze het ergens anders gewoon gaan proberen.
Staffords zijn niet stoer of agresief !!!
Met een goede opvoeding, door iemand die weet hoe je ze moet opvoeden, zijn het enorme schatten !!!
Van alle staffords die ik al gezien heb in het asiel zit er geen een agresieve tussen.

Ik ben laatst op zoek geweest naar een asielhond,als ik een stafford had gewild had ik er wel 100 kunnen krijgen zoveel zitten er afgedankt in het asiel.
Goed van Bink dat dit eens ter sprake wordt gebracht.

Ik sluit me daar helemaal bij aan. Helaas zijn er rassen die een bepaalde reputatie hebben, zo is de Stafford geweldig stoer natuurlijk, hoe gespierder hoe beter.
Ik zie het ook in het asiel hoor, zit vol met dit soort honden, vaak inbeslagname en dan al compleet omgebouwd tot vechthond. En tja, zie dat maar weer eens goed te krijgen.
Zo ook met de kleintjes, Chihuahua's als accessoire, worden afgestaan omdat ze er geen zin meer in hebben, was toch iets te veel werk.
Ik kan daar echt niet bij, bij ieder huisdier waar ik ooit aan begonnen ben heb ik mij heel erg verdiept. Of dit nu een muis, een hamster, een cavia of een hond was, je verdiept je daar gewoon in, klaar.
Mijn boekenkast staat er in ieder geval vol mee, ik lees mij graag goed in om me voor te bereiden.
En dan lees je automatisch informatie over wat rassen, rassen die me aanspreken die ga ik opzoeken op het internet, en zo word je steeds rijker aan informatie.

@ Wendy: Ja die topics heb ik ook gelezen, en dan hoop ik steeds maar dat het een geintje is! En dat mensen de hond de schuld geven ken ik. Zo heb ik een neef waar wij gelukkig geen contact meer mee hebben, die steeds een andere hond had. Eerst een Pitbull, impuls aankoop en moest weg omdat ze naast een school woonden. Toen een dwerg pincher maar die kreeg schurft of een allergie en de dierenkosten wouden ze niet betalen hup ook weg en daarna nog twee staffords gehad, een pup maar die werd vals hoppa ook weg, en een andere van een boerderij met allemaal polen (hoe stom kan je zijn!?!?) maar die was te druk…. Nu hebben ze een old english bulldog pup. Vraag me af hoe lang die blijft, hij zei dat ze gelukkig lekker lui zijn en weinig beweging nodig hebben, maar ik heb van Sasch*Martijn*Zazou*Zorran gehoord dat ze juist heel energiek zijn en dat de gewone engelse bull juist minder energiek zijn.

@ Sandra: wat jij zegt klopt, niet bij alle Staffords geldt het maar voor merendeel (die ik ken) geldt dat wel, al maakt stamboom en stamboomloos ook verschil. Dat heb ik meegewogen in mijn beslissing voor een Stafford. Maar mijn vriend en ik vonden het eerlijk gezegd belangrijker dat een hond echt familie en baas gericht is dan dat hij met andere honden kan spelen. Het is leuk als hij met andere honden kan spelen, en ik ben ook bezig met socialisatie, maar ik hou wel in mijn achterhoofd dat ze wat meer schade aan kunnen richten dan een andere hond. Daarom kijk ik goed naar de andere hond en laat ik hem niet meer met intacte/dominante reuen.

@ Melissa: Ik ben blij dat jullie zulke figuren weigeren, want door zulke figuren blijven deze honden in de vicieuze cirkel zitten van asiels en foute/onervaren/niet doordachte baasjes. Klopt dus wat je zegt, met opvoeding zijn het schatten en zeker niet agressief naar mensen, maar met andere honden moet je altijd opletten, conflicten moet je vermijden als ze eenmaal een keer goed geknokt hebben dan is de kans klein dat Staffords nog met andere honden kunnen. Maar dat vergeten er een hoop..

@ Caitlin: Dat heb ik precies hetzelfde, als ik een onbekend ras tegenkom op HP dan ga ik meteen internetten zodat ik wat meer weet van dat ras. Maar ook qua ziektes en erfelijke aandoeningen waar ik nog nooit van gehoord had. Maar af en toe hoor je echt verschrikkelijke verhalen over asiel honden, net wat jij zegt dat het te veel werk is en dat ze ze daarom beu zijn, daar kan ik echt niet bij met mijn hoofd, als je een hondje om je heen hebt dan bouw je toch automatisch een band met je hond op?! Of honden die vlak voor de vakantie worden gedumpt, echt verschrikkelijk!

voor dat tank kwam was ik al bekend met het ras omdat mijn schoonouders er een hadden en mijn zwager ook dus ik wist waar ik aan begon. heb uiteraard veel boeken erover gelezen en een goede fokker gevonden.
tank zit vanaf pup op cursus en vind het geweldig.
mijn hartje breekt ook elke keer als ik bij de asiels zit te kijken want die beestjes verdienen allemaal wel een goed baasje en niet zo'n type dat het alleen maar stoer vind.

Welke hond iemand ook neemt, elke hond moet opgevoed worden. Wij hebben een hondenschool en vandaag kreeg ik van iemand een telefoontje die vertelde dat er hondenscholen zijn die geen staffords aannemen. Wij als hondenschool doen dit wel en dat teld voor elk ras bij, alle honden mogen bij ons op cursus.

Ik heb liever te maken met een stafford als met een chihuahua. Wel ben ik het ermee eens, dat voordat iemand een hond koopt eerst moet kijken wat je ermee wilt, waarvoor het ras wat je kiest word of werd gebruikt en kun jij het als baas wel aan. Want het ligt meestal niet aan de hond.
De baas is degene die de hond vormt.

Er zou meer overwogen moeten worden om volwassen staffords te nemen inplaats van steeds pupjes. Natuurlijk is t superschattig en zijn ze helemaal naar jouw hand te zetten(overigens natuurlijk alle pups) Zelf ben ik een groot voorstander van volwassen honden adopteren. Veel mensen denken dat je een volwassen hond slecht dingen kunt leren, maar het tegendeel is waar. Veel mensen nemen gewoon niet de tijd ervoor en schrikken snel terug als de hond niet direct aan hun verwachtingen voldoen. Staffords zijn hier sneller de dupe van want er zijn jammer genoeg niet veel onervaren mensen opgewassen tegen een soms wat nukkige stoer uitziende stafford. Waardoor er te veel in het asiel belanden, ik moet wel toegeven dat ik niet in eerste instantie dacht aan een volwassen hond te nemen omdat staffords toch de repitatie hebben koppig te zijn maar toen mij de kans aangeboden werd heb ik er dankbaar gebruik van gemaakt. Ik zou mn volwassen meisje voor geen goud weg willen doen, mochten ze met 10 pups aankomen! Geen haar op mn hoofd die dr aandenkt als ik weet dat ik er een volwassen dier gelukkig mee maak.

ik ben altijd al gek op ze geweest tuurlijk zien ze er mega stoer uit maar dat is die van mij ook, altans mijn reu maar oooh als er iets is dat hij voor het eerst ziet grootste angsthaas haha hij ziet er gewoon super knuffelachtig uit en wil iedereen begroeten echt een ware schat

mijn teefje net hetzelfde als ze maar kan fletsen en lief doen tegen iedereen daarom houd ik zo van ze

graag zou ik ooit wel een herplaatser willen of eentje uit het asiel maar wil eerst de nodige ervaring met ze opdoen eer ik daar aan begin

WANNEER BEN JE ERVAREN?
ik ben geweigerd door het asiel om eigenaar te worden van een amerikaanse staffordshire terrier 1 tot 3 jaar oud, met toch wat min puntjes maar daar moest en kon aangewerkt worden totaal geen probleem.

Kennis gemaakt en gezien dat hij zich net zo gedraagt als elke andere hond alleen dan wat sterker,

De eisen waren 
dat ik zorg kon bieden zodat meneer een goed huis krijgt 
allemaal geregeld: Allrisk verzekering, mocht er wat zijn dat er ook iets gedaan kan worden, voldoende ruimte, eten, speeltjes en minimaal 3x uitlaten en minimaal 1 uur ik heb alle tijd, training/cursus geen probleem, lijkt me alleen maar leuk.

eis was hoeveel ervaring met honden: 
Ouders hebben hele leven honden gehad nu nog steeds dus ik ook maar ik was de rang hoogste want de honden luisteren beter naar mij dan naar hen, voorbeeld loslopen voor mij geen punt, rest van familie drama, dus mijn ervaring is beter terwijl het hebben van een hond korter is, en dit geld voor vrijwel elke hond waarvoor ik zorg had zonder training en of cursus
Ik heb zelf in asielen gewerkt uitgelaten en verzorgd en werk het liefst met (huis)dieren

dus die eisen heb ik gevinkt, reden om hem mee te nemen dacht ik zo.

maar er kwam nog een eis bij, 
ervaring met de soort amstaff zelf en of houder geweest van.
Wel met grotere honden en ook van zijn soort maar niet eigenaar geweest.

Volgens het asiel was ik wel geschikt als goed huis maar niet specifiek voor die hond en dan niet eens de soort, maar ik zou te weinig ervaring beschikken om hem in het gareel te houden,

Ik kreeg te horen dat ik niet liet zien of ik geïnteresseerd was, (zo kwam ik over blijkbaar) heb ik uitgelegd ik laat de hond lekker snuffelen want hij moet iedereen kennen mij kan hij altijd nog leren kennen.
Het ging erom dat ik meer contact moest zoeken (je opdringen aan de hond is erg logisch dat doe je toch bij iedereen) waardoor ik al begon te denken hoe snel wil je het gesprek beëindigen want ik kon merken dat de tijd die ervoor besproken was het liefst niet langer dan 5 minuten moest duren aangezien ik hem toch niet zou mee krijgen??
gelukkig werden we gestoord en kon ik wat meer besloten kennis maken toen ging meneer op zijn rug liggen met zijn keel toonbaar aan mijn voeten, maak mij dan maar wijs dat ik geen gezag uitstraal heb het opgezocht 
(niet te verwarren met de situatie wanneer de hond om aandacht vraagt, dan is de staart ontspannen en ligt horizontaal. Dat interpreteer ik als; alsjeblieft, ik wil graag verwend worden, wil je mij een massage geven?), De oren liggen plat langs het hoofd en de hals is toegekeerd naar de rang hogere. Daarmee wil de hond zeggen: zie nou, als je nu bijt ben ik zo dood, meer dan mijn leven kan ik je niet aanbieden.)
http://www.zitaf.nl/index.php?pagina=4
op dat moment zag ik ook aan het personeel dat die ook dit wisten en het liever niet gezien hadden dit gebeurde trouwens bij verder niemand die aanwezig was dus ons contact was al meer dan genoeg 
wat is dan de reden voor weigering
wat er op mij overkwam was dat zij mij niet als eigenaar wilde voor hem en dat de eisen die allemaal ruimschoots werden voldaan meer bijzaak was en het antwoord bij voorbaat nee
ik moest een indruk achterlaten dat ik geschikt ben en zo kwam ik blijkbaar niet over
is dat bij jullie ook het geval als jullie dit lezen kom ik onervaren over
terwijl ik het zelfde voor elkaar krijg als een 65 euro kostende training voor luisteren
training voor kunstjes is wat anders.
hun advies naar mij was neem een soort gelijke hond of een andere maar niet deze  ???

wat moet ik dan doen om zogenoemde ervaring te verkrijgen

terwijl er eigenaars zijn met deze soort die minder ervaring of net als ik geen met deze soort hebben
en het gaat goed, geen training etc.
Neem ik juist geen pup omdat de asielen er ook genoeg hebben word ik niet genoeg bevonden
wat is jullie reactie en is het niet iets persoonlijk 
een asiel wil uiteraard het beste voor elke uitschrijving 
mijn punt is waarom word ik als niet ervaren beschouwt? omdat het niet op papier staat.
en over het informatie opdoen voor de aanschaf dat heb ik uitvoerig gedaan.dus wat is dan de reden aan alles voldoe ik, en ben zelfs bereid om te trainen.
Begrijp me ik ben het eigenlijk niet eens met hun beslissing, voor de hond die nog langer daar zit en omdat ik als onervaren wordt beschouwd.(als reden voor weigering) en dat terwijl ik een pracht hond heb gezien moet ik nog steeds verder kijken.
 maar is het zo dat als het asiel nee zegt je gewoon pech hebt? of zoek ik er te veel achter en moet ik gewoon verder kijken want er zijn er nog genoeg.
mijn vragen op een rij
wat is ervaring om een hond aan te schaffen als het op honden aankomt?
wat is ervaring om een hond aan te schaffen als het op amstaff's aankomt?
Is dit asiel niet iets te persoons negatief gericht geweest?
Is een nee van een asiel definitief na alleen een kennismaking zonder het te mogen laten zien van capaciteiten.
alvast bedankt

Met de Mechelse Herder had ik ervaring, maar alleen vanuit het asiel, dus alleen de "moeilijkere" gevallen. Toen Punk in het asiel kwam was ik dus niet laaiend enthousiast over haar komst, het duurde ook vier maanden voor ik begon te overwegen haar te adopteren. Punk is alleen geen "echte" Mechelse Herder. Ze is een kruising en is lang niet zo "moeilijk" als een echte!
Wat Cosmic betreft (Podenco Andaluz), daar viel de keuze op omdat ik een windhondje zocht en zij een stuk kleiner is dan een Greyhound of Galgo. Toen ik haar adopteerde was ik onder de veronderstelling dat ze een kruising Podenco was (ik kende alleen de Podenco Ibicenco, en daar lijkt ze niet echt op). Pas toen ze hier een paar dagen was ben ik wat research gaan doen en kwam ik erop dat ze een Podenco Andaluz is. Ik heb dus ook toen pas gelezen wat dit ras "inhoud".

Dus uuhh.. compleet schuldig aan het aanschaffen vóór het inlezen! 

Hier nog 1tje die zich schuldig heeft gemaakt in aanschaffen voor echt goed inlezen (had ik alleen globaal gedaan m.b.t ras). Ik had overal over nagedacht, over voer, benodigheden, uitlaten, vakanties, training etc etc..alleen dat puntje van het lezen over ras..dat had ik niet zo grondig gedaan.
Dat is jammer, maar het gaat er om wat je er mee doet uiteindelijk. Ik heb me uiteindelijk wel verdiept in ras en alles wat er bij komt kijken en ik ga op een verantwoordelijke manier om met mijn hond.. 
Er zijn zat mensen die zich niet verdiepen voor aanschaf en dat nooit zullen doen.. en bij het eerste probleempje de hond maar weer terug in het asiel dumpen.. Dat is pas jammer..
Soms loop je tegen onverwachte dingen aan..maar het is maar net hoe je er mee om gaat..

Daarnaast zijn er ook nog zat mensen die zich wel van te voren verdiepen in ras etc..en uiteindelijk ook niet verantwoord/goed om kunnen gaan met een hond..

Helaas is veel van de echte kennis over Amstaffs niet meer voorhanden op dit forum. Gelukkig zijn er toch nog wat mensen die de moeite nemen.

In elke periode zijn er honden die "in de mode" zijn. De Amstaff is zeker niet de enige van het moment, maar trekt wel de aandacht omdat ze nu eenmaal niet altijd met andere hond op kunnen schieten. Ze trekken door hun uiterlijk de verkeerde mensen aan. Dit geld echter net zo goed voor bepaalde andere rassen, denk aan de kleine schoothondjes die ook populair zijn juist onder br**dfokkers omdat er nogal wat mensen zijn die ze zo schattig vinden. Wat er gebeurt met die honden is net zo schandalig.

Maar momenteel blijven de Staffords de aandacht trekken omdat de verhalen over vechtende honden kennelijk interessanter zijn dan misvormde pups die een leven lang kapot gaan aan allerlei kwalen opgelopen door onverantwoorde fok. Daar doen we hier net zo hard aan mee. 

De topic naam moet in mijn optiek niet zijn: Stafford -> bezint eer ge begint!

De topic naam moet over alle honden gaan. Ook vandaag kwam ik weer verschillende mensen tegen met honden die in de riem hingen uit pure blinde agressiviteit en daar zat geen Stafford bij. Wel een Border Collie, een Jack Russel en een Dalmatier. Ik heb zelf een Ami van mensen die er niets mee konden. Hadden geen idee hoe ze een hond moesten opvoeden en kregen een in en in onzeker hondje.

Kortom, minder focus op bepaalde rassen, meer op verantwoord hondenbezit.

Helemaal mee eens, sommige mensen zijn uberhaubt niet geschikt om een hond te houden naar mijn idee, van wat voor ras dan ook. Zo vaak worden er impulsaankopen gedaan, terwijl kiezen voor een hond een weloverwogen keuze moet zijn, waarbij ook echt nagedacht moet worden over wat iemand/een gezin een hond kan bieden, in plaats van het vaak voorkomende 'we willen een hond, want we houden van dieren en vinden honden gezellig' o.i.d. 
Wel mag er bij de aanschaf van bepaalde rassen extra aandacht worden besteed vind ik..want met name de hoeveelheid staffords en pitbulls in asielen liegen er niet om..

Dat ondoordachte en niet eerst verdiepen in het ras vind ik vreselijk. En niet alleen bij staffords of pits of wat dan ook. 

Ik heb teckels, tuurlijk, klein en als ze niet luisteren pak je ze gewoon op, lukt niet bij een statie he.  
Maar ik zie nu ook zo veel teckels op marktplaats staan. 
Want schattig en klein, ja, maar ook eigenwijs als de hel. 
Heerlijke hondjes maar alleen als ze een baasje hebben die goed de tijd neemt voor ze en echt de baas is. 
Toch wel een lastig ras met die oren die er voor de sier op zitten, dan maar weer wegdoen.  Vreselijk. 

Maar ook hier in de buurt. 
We lopen vel in het bos(je) in de buurt en komen regelmatig een ouder echtpaar tegen met een Amerikaanse staffords pup van een maand of 4 denk ik. 
En met ouder echtpaar bedoel ik ruim 80+ 
En nu kunnen ze hem eigenlijk al niet meer de baas, hij is zo sterk al. 
Ik snap echt niet hoe die erbij zijn gekomen om voor dit ras te kiezen. :( 

De hond heeft geen sterke hand of roedel leider boven zich. 
Dan zijn ze straks verbaasd dat ze hem niet aan kunnen?
En als deze niet echt opgevoede hond straks iemand bijt??? 
Ligt het natuuuurlijk aan die kut hond en niet aan het feit dat deze mensen er niet de juiste baas voor willen. 

Het eerste wat ik dacht toen ik ze zag was: die zit vlot in het asiel.  
Of omdat de baasjes overlijden of omdat ze hem niet meer houden. 

Hoe dan ook, arm dier.

Het kan natuurlijk ook zijn dat de hond van hun zoon of kleinzoon is en zij gewoon oppas opa & oma zijn.

Tsja, ik denk ook graag positief. Maar als ik dan zie dat hij ze nu al bijna omver trekt en ze echt met paniek in hun ogen tegen mij zeggen, ja hij is bijna niet te houden, zit veel karakter in, dan vrees ik minder positieve berichten. 
Vind het gewoon niet zo'n slimme keuze voor een ouder echtpaar terwijl er zo veel rassen zijn die voor een paar  op leeftijd veel makkelijker te handelen zijn. 
Een wat oudere rustige herplaatser lijkt me zo wie zo beter dan een pup. 
Ik hoop voor ze dat ze ruim 100 worden, maar of ze dan nog steeds een blokje om gaan met een hond die zijn energie kwijt moet? 

Jee mijn schoonmams is 82 en nog heel fit. 
En die maakte zich al zorgen dat ze wel meer de leeftijd heeft dat er iets kan gebeuren dan een paar jaar teug. En wat gebeurt er dan met haar vier jarige hondje? 
Nou die komt bij mij, ook als ze gewoon geen zin meer heeft om de zorg op zich te nemen voor de hond omdat het ze teveel word. 

Ik hoop maar dat deze mensen die mijn schoonmams in jaren ruim voorbij zijn en in fitheid vrees ik ook, ook kids hebben die er zo makkelijk over denken. Ik kan alleen maar hopen.

Eens hoor, en ik snap en deel je zorg ook wel, maar tegelijkertijd wil ik anderen ook niet zomaar veroordelen, zeker niet online zonder dat ik ze ken.

Ik denk dat heel veel mensen zich vergissen in  het ras wat ze kopen. De kunst is om dan er goed op in te spelen. Ik zie zoveel ''sterke'' hondenrassen waar een eigenaar bijloopt die totaal geen inzicht heeft in hondengedrag. En in mijn ogen word dat gevaarlijk vooral bij sterke hondenrassen.  Ik  ben toch van mening dat bepaalde rassen moeilijker op te voeden zijn. En helemaal bij mensen die zich niet genoeg verdiepen in hondengedrag

In een bepaald tv programma waarin een "BNer" wordt gevolgd komt nu weer een dwergkees pupje voor.Ik houd mijn hart vast. Van de chiuahua gaan we nu over op de dwergkees.....

Hallo mensen en dierenliefhebbers,Wij hebben na veel wikken wegen de knoop doorgehakt om een pup aan te schaffen,
Waarom niet en waarom wel!

Na het oriënteren, komt de vraag wat we beide voor soort hond willen en of deze ook in ons leven past!
Veel gezocht en gekeken op internet en nog steeds.
Beseffende dat het voor ons veel gaat veranderen de bereidheid om sommige dingen op te geven.
De wens is er heel lang en we zijn gek met dieren. Een papegaai en een konijn.
Onze papegaai is inmiddels 10 jaar oud.

Toen mijn toekomstige schoonzus een hondje nam was ik verkocht en gek van dit kleine wezen. Wij passen in de vakanties op haar en soms halen we haar ook gewoon op om te wandelen en te spelen.het is geen Staffordshire maar een vuilnisbakkeras.
Niks mis mee maar wel klein en een schat van een hond is ook graag bij ons. Omdat ze hier iets meer aandacht krijgt dan thuis doen ik van mening.

Als pup kwam ze binnen en Luna zo heet ze is onwijs lief met Smokey de papegaai.!!!
We blijven alert en laten ze nooit alleen als Luna hier komt. 
 
Als kind groeiende ik zelf op met buren die altijd honden hadden dus dan leer je ook met de hond van de buren om te gaan. 
Bij mij gaat dit soms heel ver tot het uitlaten en alleen maar met de hond spelen. Zelfs nu ik 40plus ben moet en wil ik elke hond die ik zie aaien en effe gek mee doen.
Maar alleen als de eigenaren het goed vinden of als de hond zelf komt.

Nu we er helemaal uitzijn en over een aantal weken  onze pup waarschijnlijk meekrijgen.
Heb ik zoals eerder vermeld hierboven het nodige gezocht en gevraagd zo niet overlegd.
Cesar Milan gevolgd en gelezen,YouTube kijken en forums lezen.
Verdiept in een aantal voorkeuren maar we zijn uiteindelijk uitgekomen bij de American Stafford

Ik ken mensen met Staffords,pitbulls en American Bullys. Maar ook met Jack Russells en labrador of c
En een ieder gaat anders om met hun hond(en) ik keek en observeerde alleen maar en als ik effe kon ook spelen wanneer ik ze zag of kwam.
Die reputatie heb ik lak aan,omdat  er genoeg succesverhalen zijn, maar helaas ook minder goede verhalen. We hebben serieus gedacht om een hond uit het Asiel te redenen maar we wisten ook dat het een pup moest zijn vanwegede andere huisdieren.

Nadat mijn vriendin zei ik ben om en zeker van haar zaak hebben we ieder afzonderlijk de voor en nadelen bekeken  en opgeschreven. En besproken.
De Stafford was onze keuze geworden en niet omdat het een stoere hond moet zijn maar omdat ik ze mooi en een geweldig karakter vind hebben.
Dat zag ik aan hoe ze met mijn kennissen omgaan. Hoe lief trouw,eigenwijs,stout en soms beschermend kunnen zijn.

Elke hond vereist een aanpak van liefde, consequent zijn en op de juiste manier corrigeren.
Maar de voorbereiding vanaf de inprentfase tot het socialiseren en het opvoeden is iets waar je over moet nadenken.maar ook na de puppy tijd. 

Je leert van elkaar ook van de hond.dus ook wij zullen niet altijd perfect zijn.
We waren op een dag aan het kijken naar sites die Staffords hadden en Marktplaats.
Ik lees veel dat je een Stafford moet nemen met Stamboom wat ik zelf een keuze vind voor degene zelf.
Ja een fokker hebben we benaderd en ook daar hadden we interesse om misschien een pup van hun te nemen.
Maar goed dan kom je op Marktplaats terecht en zie je wel zo'n 100 pups voorbijkomen.
En je weet niet wat je koopt bij wijze van.maar toch als je de juiste omschrijvingen eruit haalt hou je een selectie over waar je verder mee gaat.
Wij zagen een foto van een pup en dan smelt je dus na wat foto's ben ik de advertentie gaan lezen en het verhaal van de eigenaar raakte mij net als het gevoel dat ik bij de puppy foto had.

Mijn vriendin had eigenlijk hetzelfde.
Het is een teefje geworden van de negen pups.
Inmiddels hebben we goed mailcontact en denk beide een goed beeld van elkaar.
De puppy cursus en basis1 is al besproken en gereserveerd voor als ze hier is.

We mogen de eigenaren bellen voor tips en vragen!!! Ze had zelfs het verzoek om contact te blijven houden mist wij goed bevonden zijn.
En dat willen wij zelf ook.
We weten over de pup al heel veel en verdiepen ons nog meer in de Amstaff dan we al deden.
Ik ben ervan overtuigd dat zij een heerlijk leven bij ons gaat krijgen.
Dus dit jaar geen vakantie alleen maar met de pup bezig zijn en gaan.
Volgend jaar mag ze dan mee met ons. En waar wij gaan gaat zij ook!!!

Ben nu bezig het huis puppy proof te maken. Dus tips hierover zijn welkom
En andere tips en adviezen uiteraard ook.
Tot horens en lezens