Kon ze wel wurgen..

Ik snap wel dat het het beste is om rustig te blijven, maar je wil het ook voor je hond opnemen.. Mijn ex-vriendin ging ook vrij ruw met Chelsea om, van die pestende tikken in d'r gezicht geven of 'r net ff te hard zo kloppend belonen tss zal ze wel blij mee zijn.. Of als we met uitlaten zo'n stok mee hadden om de bal ver weg mee te gooien, en Chels had de bal ging ze daar zo speels mee rondrennen, nee dan moest 'ie hem direct afgeven, en dan gaf ze hem nog een duw of een tik met die stok ook.. Toen ben ik ook wel es ontploft maar met me stem alleen hoor, maar Chels stond even kwispelend te wachten tot de bal weer gegooid werd.. Heeft trouwens wel bijgedragen aan het feit dat het nu over is hoor, ik dacht "als ze zo met de honden omgaat hoe is ze dan straks met de kinderen..?"

Beste Ramona, Ik begrijp je emoties heel goed. Alleen is het wel zo dat Sanko jou als leider heeft. Je hebt hem uit de situatie gehaald waarin er tegen hem werd geschreeuwd. Ik hoop dat je daarna de tijd hebt genomen om hem rustig bij de les te krijgen en de aandacht op jou te richten. In zo'n situatie overstuur raken maakt Sanko ook overstuur, hij pikt dit op.

Niemand kan jouw relatie met jouw hond verzieken behalve jij, je kunt hier zelf mee aan de slag gaan. Als Sanko mensen buiten niet vertrouwt, hoe uit zich dit dan? Ik wil je aanraden hier mee aan de slag te gaan. Dit gedrag kan zich uitbreiden naar het gedrag binnenshuis, waarna je in een vicieuze cirkel terecht komt. Ik heb ervaring met agressie bij honden uit angst of onzekerheid en dit kan best moeilijk zijn om aan te pakken voor jezelf, dus wees het voor.

Sanko is het hele vooral alweer vergeten, honden leven in het moment. En om te voorkomen dat hij gespannen kan raken in situaties die hem soms stress geven, kun jij als zijn leider ervoor zorgen dat jij stabiel en rustig bent, dat geeft hem een gevoel van veiligheid.

Klopt. Maar op dat moment stonden mijn gedachten even stil.
Buiten gaat het nu beter. Zolang iemand geen hand naar zijn hoofd uitsteekt, of hem aan blijft staren vind hij het goed. Hij wil nu juist snuffelen aan vreemden buiten! Alleen binnenshuis blaft hij wanneer er iemand het erf oploopt en binnenkomt. Dit is zo weer over, daarna kunnen mensen hem aanhalen onder zijn kin, borst of rug wanneer hij naar hen toekomt.
Buiten is dit erger geweest, en ben ik ook aan de slag mee gegaan. Hij heeft veel vooruitgang geboekt, omdat hij nu wil snuffelen aan iedereen die voorbij komt. Het probleem is ook Laila, die blaft ook als iemand binnen komt maar doet dit niet uit angst of onzekerheid. Die knuffelt met alles en iedereen. Die wil gewoon even laten weten dat er iemand binnenkomt. Die vind bezoek helemaal geweldig en is gek op aandacht, maakt niet uit van wie. Sanko is veel nauwkeuriger als het om vreemden gaat. Mijn beste vriend bijv. daar was hij gelijk idolaat van. En zo ook met mijn beste vriendin. Bij de een is hij meer onzeker dan bij de ander. Ik merk ook dat als ik alleen thuis bent en en komt iemand langs die hij nog niet kent, hij veel sneller op zijn gemak is, dan als mijn ouders erbij zijn. En ik weet, dat ik dan mijn ouders uit moet leggen hoe te reageren/doen. Maar dat gaat het ene oor in, andere oor uit. Ik heb de training van mijn moeders hond ook op mij genomen. Laila was altijd onzeker bij andere honden. Dit heb ik er toen deels uit gekregen. Totdat mijn vader Laila weer uit ging laten. Was ik weer terug bij af... dit heb ik nog 3 keer geprobeerd en toen heb ik het op gegeven. Ik hoop dat je mijn situatie een beetje snapt. Ik doe mijn best, zowel met Sanko als met Laila.