hallo,
Ik heb een sint-bernard van bijna 9 jaar. Hij is erg ziek. Op 08/06 heeft hij s' avonds voor de eerste maal een epilepsie aanval gehad. De volgende dag ben ik naar de dierenarts geweest om te kijken als er iets scheelde. Ze heeft haar volledig onderzocht en bloed genomen. De bloeduitslagen waren allemaal in orde en ze had geen koorts. Alles zag er goed uit. De week daarna is ze beginnen stoppen met eten. Ik ben in die week naar een dierenkliniek geweest. Ze hebben foto's genomen en nog een bloedonderzoek gedaan. De foto's zagen er niet goed uit, witte vlekjes in de longen, een vergrote lever en er zat iets onbekend achter haar maag. Bij het bloedonderzoek waren de rode bloedcellen en het hematocriet te laag, de rest was allemaal zeer goed, wat zeer raar is. Ze konden moeilijk een diagnose stellen. Hun enige oplossing was haar opereren om te kijken wat er aan de hand is en om een duidelijke diagnose te kunnen stellen. Ik heb besloten om dit niet te doen. Het zou waarschijnlijk toch niets uithalen want ze vermoeden een tumor die achter de maag zit, die uitgezaaid is naar de longen. In het weekend heeft ze veel moeite gekregen met de ademhaling, hijgen, kraken en reutelen, flauw zijn,omver vallen... Maandag ben ik terug naar de dierenarts geweest. ze heeft nog eens geluisterd naar de longen, maar daar was er niets verkeerd te horen. Het kan zijn dat er een tumor duwt tegen de maag en de longen zodat ze minder goed kan ademen. Ik heb samen met de dierenarts besloten om haar medicatie te geven die haar leven wat kan verlengen zodat ze geen pijn meer hoeft te hebben, maar weet wel niet voor hoe lang (medicatie is clavobay en prednisolon). Het is nu al wat beter met haar en ze wil aleen maar natte voeding eten.. Ik verwen haar zoveel mogelijk zolang ze nog bij mij is. Als ik echt zie dat ze pijn heeft en op is, zal ik haar moeten laten inslapen.. Heeft er nog iemand ervaringen met kanker en moeilijke ademhaling bij je hond? En met die medicatie? Hebben nog mensen hier een sint-bernar of hadden een sint-bernard.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "mijn hond is ziek :(" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Persoonlijk zou ik haar laten gaan. Een dier bij je houden omdat je hem niet kunt missen, weegt niet op tegen pijn, kortademigheid etc. Ik zou haar de rust geven die ze verdient na 9 jaar trouw en liefde......
Hoe moeilijk het ook is...ik ben het met sannie eens. 9 jaar is een respectabele leeftijd voor een Sint Bernard. Sterkte met je beslissing
Wat erg voor jullie.
Ik wens je heel veel sterkte toe voor de komende tijd.
Geniet van de tijd dat de hond er nog is.
Wat vreselijk...
Heel veel sterkte en succes.
Oh, wat verschrikkelijk zeg!
Superveel sterkte!
Dit is zo moeilijk te beoordelen achter m,n laptopje.
Weet dat dit haast onmogelijke keuzes zijn.
Wens je dan ook alle wijsheid en kracht toe om de juiste beslissing te nemen.
Kijk goed naar je hond en ga niet te lang door, gun hem dan zijn rust.
ik zou hem laten in slapen,als ik je verhaal lees
veel sterkte met je beslissing
Ik wil haar wel laten inslapen maar op dit moment is het echt veel beter met haar medicatie, ademhaling is goed, ze eet goed, ze lijkt geen pijn te hebben, ze komt vaak bij me zitten... Ik ben elke dag bij haar (zodat ik onmiddelijk kan ingrijpen als er iets gebeurd),geef haar lekker eten enz. De tijd dat we nog hebben wil ik absoluut niet missen. Als ze echt ophoud met eten en pijn heeft dan zal ik haar onmiddelijk laten gaan. Ik weet ook dat het geen zin heeft en zou dit niet toestaan om haar te laten lijden, maar zolang ze nog goed is met de medicatie blijft ze nog bij ons. Ze heeft echt nog veel levenslust en dat vind ik heel jammer had gehoopt dat ze 10-11 jaar ging worden..
Hoopt dat de andere hond niet te triestig zal zijn als ze gestorven is ze zijn echt dikke maatjes..
zolang ze het beter doet met de medicatie,laat haar leven je ziet zelf wel wanneer de tijd er is.Je eigen gevoel volgen,anders krijg je later schuldgevoelens,had ik maar gewacht enzovoort.Je voelt zelf aan wanneer het niet meer kan.Geniet met volle teugen van jouw lieverd zolang het nu nog kan.Veel sterkte en moed.
onze vorige hond een berner sennen had een tumor op de lever waar niks meer aan te doen was toch hebben we haar na deze vreselijke diagnose nog 5 mnd gehad. kreeg niet de indruk dat ze pijn had, merkte elke dag dat ze toch nog zin had in t leven. we hadden wel pijnstillers voor dr in huis maar hebben dat haar eigenlijk nooit hoeven geven. elke dag ging ze nog met mij en de kleinkinderen een flinke wandeling maken dit bleef ze tot het laatst toe geweldig vinden. wel rustig aan en op haar tempo maar ze had er plezier in. ze werd in die maanden wel wat magerder maar ze werd elke dag verwend met lekkere dingen die misschien niet zo goed waren maar brokjes wou ze echt niet meer en aangezien ze niet zo lang meer te leven had hebben we haar de laatste maanden gewoon gegeven wat ze nog wel wou. eigenlijk was het slechte eten t enige waaraan je merkte dat ze toch wel ziek was. wat ik haar veel heb gegeven waren die blikjes smack (zit veel calorieeen in een kleine hoeveelheid) dit heeft ze tot het laatst toe gehad. op eerste kerstdag was de hele familie thuis voor een gourmet. Laycka was die dag ontzettend goed at uit haar zelf dr hele bak leeg genoot van ieders aandacht en was echt ontzettend fit. de volgende ochtend wil mn man haar uitlaten, op honderd meter afstand van ons huis gaat ze liggen, wil niet meer staan of lopen.......... mn man heeft dr naar huis gedragen, thuis in dr mand gelegd een uurtje aangekeken maar t was op over en uit. we hebben de dierenarts gebeld deze is s middags gekomen bij ons thuis om haar te laten inslapen. ze is heel rustig gegaan na t slaapspuitje was ze al weg de tweede heeft ze niet meer hoeven hebben . ongelooflijk dat het dan zo snel kan gaan zeker als je het vergelijkt met de dag ervoor we blijven zeggen ze heeft die dag van iedereen afscheid genomen op haar manier. wij en laycka hebben nog kunnen genieten van de laatste paar maanden dat ze er was, we hebben er vrede mee ze is bijna 12 geworden maar we missen haar nog steeds ook al is het intussen anderhalf jaar geleden. we hebben nu een nieuwe hond, een sint bernard als pup gekregen en nu 14 maanden oud.
maar laycka zullen we nooit vergeten het was een geweldig lieve, aanhankelijke en leergierige hond
groetjes
janca
ik wens je heel veel sterkte de komende tijd!
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "mijn hond is ziek :(" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?