Hoi,
Anderhalve week geleden hebben wij een American Stafford van 10 maand "gered" van het asiel. Zijn vorige eigenaars hadden hem gewoon achtergelaten, Max zo noemt hij, had al 2 weken geen eten meer gekregen.
Toen we dit op facebook lazen brak ons hart en vermits mijn vriend graag een Stafke wou besloten we om hem toch een goede thuis te geven. Ik twijfelde een beetje omdat ons ander hondje Mira al 9 jaar was en graag op haar gemakje is en omdat ik hoogzwanger ben en het niet echt zag zitten om elke dag hondenpoep in het huis te vinden en op te kuisen, maar de mensen die hem tijdelijk opvingen zeiden dat hij wel zindelijk was.
Nu anderhalve week later blijkt dat Max NIET zindelijk is, nog nooit een leiband had aangekregen, nooit is er met Max gewandeld geweest, Max nooit een auto van dichtbij had gezien, de stofzuiger is voor hem ook een onbekend voorwerp en hij daar altijd in een kleine ruimte heeft gezeten vermits zijn nagels op zijn achterpoten heel kort zijn en zijn nagels van zijn voorpoten scherp en lang waren. Geen enkel commando kende hij...
Ondertussen hebben we hem al het commando zit al geleerd maar hij luistert voor de rest niet goed, als hij op zijn kussen begint te bijten en door gans de living te lopen en we zeggen NEEN dan begint hij te blaffen en op je te springen en te bijten, als we hem s nachts in de keuken zetten mogen we ons zeker wachten aan een ravage de volgende ochtend, ook al zetten we nu al het voedsel en dergelijke weg. Max vindt altijd wel iets op kapot te bijten. Ook het zindelijk krijgen lukt niet goed en hij valt continu ons ander hondje lastig (zij is een teefje). Mira begint dan te grommen en als hij blijft proberen hapt ze naar hem. 's Avonds op je gemak in de zetel zitten lukt ook niet meer want dan begint het met zijn hoofd op je been te leggen en dan begint hij in je handen te bijten of in je voet als je dan NEE zegt opnieuw BLAF BLAF... Ik heb echt een bang hartje voor als er volgende week dan nog een babytje hier in huis komt...
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Ten einde raad" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
denk dta je hem het beste aan de bench kan laten wennen tegen het slopen!!
Vin dhet trouwens niet slim om een herplaatser te nemen als je gaat bevallen maar dat terzijde!
Jeetje wat een moeilijke situatie.. Kon je ze maar uitleggen dat we de beste bedoelingen hebben met ze.. Je hoort het vaak dat als een hond niet van pup af aan goed opgevoed wordt het later heel lastig wordt om dat nog aan te leren.. Maar zeg nooit nooit.. Tja ik zou zeggen dat heel veel tijd en energie erin steken de oplossing is.. Maar als je hoogzwanger bent en ook een heel huishouden runt enzo dan gaat dat niet meevallen.. Misschien kan je er een gedragstherapeute bijhalen..? Kan een hond van 10 mnd nog op puppiecursus..? Sterkte ermee..
Heel eerlijk gezegd denk ik dat het verstandiger is om dit hondje terug naar het asiel te brengen. Op dit moment ben jij denk ik niet in staat om hem de aandacht te geven die hij nodig heeft. Dit gaat met de komst van jullie kindje alleen maar minder worden en niet meer. Ik begrijp dat jullie dit hondje graag een kans willen geven maar ik denk echt dat dit voor jullie op dit moment niet haalbaar is. De hond is dan voor nu beter af in een gastgezin van het asiel waar ze hem alle aandacht kunnen geven en aan de slag kunnen met de basis opvoeding.
Dat siert je hoor, dat ondanks de situatie niet ideaal is je het toch wou proberen.. Wie weet komt het nog goed.. Je heb nog een andere hond die zich wèl netjes gedraagt, dat scheelt ook.. Nicky komt uit Polen, die was ook heel moeilijk als pup, agressief en angstig en helemaal beetje gefrustreerd.. Maar we hadden Chels al en die is niet zo snel onder de indruk, mede daarom is Nicky nu zo goed uitgepakt.. Maar helemaal vanzelf zal het niet gaan.. Nogmaals, ik zou er een gedragstherapeut bijhalen en heel intensief met de hond gaan werken.. En inderdaad aan de bench laten wennen.. Tip, doe er een deken over, dat geeft rust.. En de 1e paar keer zal die wel protesteren maar dat moet je opbouwen he.. Of je plaatst advertenties op zoek naar een ander baasje.. Wees dan wel eerlijk dat het een moeilijke hond is anders beland 'ie misschien alsnog in het asiel, als een onervaren nieuwe eigenaar het onderschat.. Sterkte..
Ja ik heb gebeld, dinsdag gaan we naar de initiatieles van de hondenschool, hopelijk kunnen we daar dingen van opsteken en Max ook. Gedragstherapeute heb ik ook voor rond gekeken maar die tarieven liggen wel redelijk hoog, we zitten momenteel al aan een goed budget door alles nieuw te kopen voor Max, speciale voeding, dierenartskosten, binnenkort castratie en dan de kleine spruit...
Als het niet betert vrees ik wel dat we idd Max niet kunnen houden maar heb gekeken de asielen zitten al vol met Staffords en ja we kunnen het echt moeilijk over ons hart krijgen. Ik hoop echt dat ik de energie en het geduld kan opbrengen.
Als iemand ervaring heeft en weet wat we eventueel kunnen doen om dergelijk gedrag te corrigeren??
ga eens kijken of je de hond een week of wat in een pension ofzo kunt onderbrengen want hoogzwanger en nu een drukke en niet opgevoede pup is geen doen. Geweldig dat je deze hond een kans wilt geven maar ik twijfel of je deze hond nu wel een eerlijke kans kunt geven op dit moment.
Als die hem open breekt dan is hij nog niet echt op zijn gemak denk ik!
Zo het hem rustig aanleren zonder zelf nog weg te gaan! En dan langzaam uitbouwen idd!
Tja onze witte herder had een soortgelijk verleden. Kende ook geen enkel commando en had al die tijd in de bench opgesloten gezeten, was niet zindelijk, gezondheid was erg slecht enz enz....
Storm was heel leergierig en hierdoor hebben we hem redelijk snel van alles kunnen leren enzo, maar dan nog heeft het zeker een jaar geduurd voordat we hem een beetje hadden zoals we graag wouden en nog steeds zijn we met hem bezig (hij is nu 2 jaar bij ons).
Dat jullie juist op zo'n moment een herplaatser in huis hebben gehaald is alles behalve verstandig want veel tijd zal je straks niet hebben voor je hond en het is nogal wat voor de hond. Net een nieuw thuis en dan veranderd er straks ook nog eens heel veel in zijn nieuwe thuis. Maargoed kan nu wel zeggen dat het niet verstandig was, maar daar heb je uiteraard niks meer aan.
Zoals ik het lees is je hond ook aardig overprikkeld. Je hebt hem pas anderhalve week in huis, laat de hond rustig wennen aan zijn nieuwe omgeving. Ik heb bij mijn herplaatsers zeker de eerste maand ze echt geen commando's e.d. aangeleerd. Ik heb ze tot rust laten komen, laten wennen aan ons ritme en aan hun nieuwe omgeving en baasjes. Je begint met rust inbouwen, pas als de hond zich veilig en vertrouwd voelt met zijn nieuwe mensen en omgeving kun je echt gaan heropvoeden. Nu zal deze wenperiode bij jullie dus wat langer duren omdat het bij jullie straks dus weer gaat veranderen met de komst van een baby.
Zijn kop op je schoot leggen is aandacht afdwingen en dit zou ik dus gewoon negeren, wegkijken, nooit op in gaan. Jij bepaalt wanneer je je hond wel en niet aandacht geeft. Gaat hij happen/bijten dan zou ik hem in eerste instantie negeren, lukt dit niet dan zou ik hem rustig, zonder correctie's ofzo, naar een plek begeleiden waar hij even tot rust kan komen (bench, gang, of wat hij bij jullie gewend is).
Meestal is happen/bijten een stress signaal. Een hond die net een nieuw huis heeft zit zowiezo vol met stress en die stress kan dagen aanwezig blijven, vandaar dat ik zeg dat je hem meer rust zult moeten bieden. Loop standaard rondjes met hem voorlopig en laat hem rustig zijn omgeving ontdekken en verkennen. Geef hem een lekkere kluif, kauwen kalmeert een hond.
Ik hoop dat je er wat aan hebt.
Succes en natuurlijk ook gefeliciteerd met de zwangerschap
Ik zie dat je al heel snel naar de hondenschool gaat en hem gaat laten castreren enzo. Zou ik persoonlijk dus echt niet doen, er gebeurd nu al zo veel in zijn leventje en al die "nieuwe" dingen maken het er niet makkelijker op.
Tuurlijk is een hondenschool wel raadzaam, maar zoals ik al eerder zei laat hem eerst eens tot rust komen en aan alles wennen. Zeker een castratie zou ik nog een aantal maanden op zich laten wachten eerlijk gezegd.
Ik zou voor nu alles zo "saai" mogelijk houden voor de hond zodat hij echt zijn rust ook kan vinden. Anderhalve week in huis en nu al alleen laten in de bench is ook niet echt verstandig. Een herplaatser moet je wat dat betreft als een pup zien, die kun je ook niet na een week alleen thuis laten. Die dingen met je rustig opbouwen en aanleren.
Is overigens geen kritiek ofzo, geef alleen mijn visie en hoe ik het zelf dus zou doen
Zit wat in Choco, maar is het juist niet beter om meteen aan de slag te gaan nu de hond zo 'zoekende' is..?
Ja zo kun je het bekijken, maar ik zelf ben er zowiezo van overetuigd dat je veel verder kunt komen en veel meer kunt bereiken met een hond die zich veilig en vertrouwd voelt. Een hond die je net in huis hebt kan zich nog niet zo veilig en vertrouwd voelen.
Er komt gewoon al zoveel over hem heen nu zeg maar dat weer een nieuwe omgeving (van de hondenschool) erbij en daar allerlei dingen "moeten" leren nogal wat is bovenop alles en dat met niemand om je heen waar je je veilig en vertrouwd bij voelt, maargoed dat is dus mijn mening hè
De hond is overigens niet zoekende naar commando's leren e.d. De hond is zoekende naar structuur, rust, respect, vertrouwen, veiligheid enz enz....
In principe wilt elke hond dingen met zijn baas ondernemen, dus over 2 maanden (noem maar even wat) zal hij maar al te graag mee gaan naar een hondenschool om samen met zijn baasjes bezig te zijn en dan zal hij zich daar ook prettig voelen omdat hij zijn vertrouwde baasjes aan zijn zij heeft staan.
Een herplaatser moet je blanco nemen zoals je een pup neemt, maar je moet echter niet vergeten dat ze niet blanco zijn zoals een pup in principe is
Is dit je eerste kindje?
Zoja, er gaat enorm veel veranderen, zeer binnenkort.
Als je geluk hebt dan is het een gezonde, brave en rustige baby en wandel jij binnen de 2 dagen rond met je baby op straat in het zonnetje.
Als je meer een beetje 'pech' hebt dan ben je doodmoe, verward, overprikkeld, heb je een baby die heel veel hult, niet goed slaapt, problemen heeft met voeding (misschien geef je borstvoeding en sta je er alleen voor dan zodat je per voeding 30 min kwijt bent en dat minstens 8 keer per dag). Je nachten zijn gebroken en jij zelf wandelt niet fris rond na 2 dagen maar eerder na een week of 6.
Sorry voor dit typische gezeur he maar zo was het dus hier. Zware bevalling, baby die pas na 3 jaar doorsliep 's nachts, de eerste 4 maanden bijna altijd huilde en heel slecht en weinig sliep. Gelukkig had hij niet ook nog eens reflux ofzo.
Wat ik wil zeggen: dit is niet te combineren met je nieuwe hond.
Je gaat gek worden! Je eerste hond gaat er tijdelijk al door 'verwaarloosd' worden, of je moest veel hulp krijgen van je vriend. Ik weet niet hoe vaak hij weg is van huis.
Deze hond heb je vanuit een goed hart genomen met bewonderingswaardige intenties.
Maar ik heb ook een stafford gehad en eerlijk: prachthonden, geweldig karakter maar owee wat hebben we daar jaren van opvoeding aan moeten geven en zij was maar 4 maanden toen we hem kregen.
De combinatie zal je zwaar vallen.
Natuurlijk niet onmogelijk he...
zij was maar 4 maanden toen we HAAR kregen natuurlijk... ipv hem
Allemaal van harte bedankt voor de reacties...
Chocomelk: Het liefst van al zou ik hem idd nog hier laten rondsnuffelen zonder hem al die lastige commando's aan te leren maar met de geboorte van onze spruit in ons achterhoofd, moeten we hem al zaken leren. Hij kan niet altijd tegen de mensen opspringen als ze hier binnen komen of continu tegen ons aan springen want dat deed hij dus de eerste dagen.
En de castratie hadden we ook graag nog uitgesteld maar als hij 30x op een dag Mira probeert te rijden moeten we er wel iets aan doen, er op zitten roepen Max mag niet en hem weg trekken heeft toch geen avance want hij geeft niet af.
Sammy: Het is ons eerste kindje Ja moest het idd een huilerig kind worden zit ik met een probleem en daar maak ik me ook wel zorgen over want het was sowieso de bedoeling dat de meeste zorgen voor Max voor mijn vriend gingen zijn maar als ik het nu al bekijk met zijn uren, ben ik het meest ermee bezig.
Dan wil ik nog even reageren op het feit dat je je hond niet alleen kan laten na 1,5 week. Het kan toch niet zijn dat als je een pup in huis haalt dat je normale leven niet meer kan draaien. Iedereen moet werken en ik heb nu het "geluk" dat ik thuis ben, maar hier moeten de boodschappen enzo ook gedaan worden.
Ik denk dat het rijden eerder komt uit overprikkeld zijn dan vanuit het willen dekken.
Overigens denk ik dat jij het echt niet gaat redden met alleen hondeschool lessen. Hier is echt veel meer voor nodig en zoals ik al eerder schreef denk ik dat jullie op dit moment niet in staat zijn dat deze hond te bieden. Hoe goed jullie bedoelingen ook zijn. Soms is het verstandiger voor alle partijen om naar een andere oplossing te zoeken. Dit is echt geen aanval maar ik denk wel dat het verstandig is dat jullie eens heel goed gaan nadenken over de mogelijkheden en wat verstandig is.
Overigens begrijp ik niet helemaal waarom het asiel jullie deze hond heeft laten apporteren maar dat even terzijde.
Allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap en een fijne kraamtijd gewenst.natuurlijk heb je met veel liefde en overweging een herplaatser genomen.Maar....is het nu niet eerst tijd dat jij je gaat voorbereiden op je bevalling en als je kindje er is genieten van de jonge spruit?Wil je dit fijn laten verlopen dan is er echt geen tijd om ook nog een hond op te voeden en te corrigeren.Je moet wel aan je zelf denken want er gaat veel veranderen als je baby er eenmaal is.
Als ik in jou schoenen stond zou ik de hond terug brengen en als jullie baby wat ouder is en je hebt voor jezelf een goed ritme gevonden dan zou je misschien weer een herplaatser kunnen nemen.
Dit is mijn mening wat je uiteindelijk beslist is een zaak van jou en je vriend maar echt ga eerst aan jezelf denken succes met alles
apporteren = adopteren
Ik denk dat ik idd eens een goed gesprek ga hebben met mijn vriend straks... Was straks de was even aan het opplooien boven, Max was zijn bot gaan bijhalen en dacht dat hij braaf aan het kauwen was op zijn bot TOT ik terug beneden kwam had hij de schoenenkast open gekregen en van ALLE schoenen mijn Nicky Vankets schoenen eruit gehaald en kapot geknabbeld (Smaak heeft hij wel ) Maar zo kan het idd niet verder... Met veel spijt in het hart denk ik dat het idd beter is om een andere oplossing te zoeken...
Rijden is inderdaad vaak omdat de hond overprikkeld is. Rijden is een uiting van stress en een castratie zal dit dus niet wegnemen, eerder verergeren.
Ben het ook eens met bovenstaand. Ik snap dat de intentie 's goed zijn, maar ben je nu ook eerlijk tegenover de hond? De hond wordt tekort gedaan en ik denk dat als je heel eerlijk bent je dit zelf ook wel weet. Een baby veranderd heel je leven. Het is echt niet slecht bedoeld of wat dan ook, maar persoonlijk denk ik toch echt dat het veel beter is hem terug te brengen. Hoe verdrietig dit ook voor jullie is, deze hond gaat echt wel een goed huisje vinden en jullie kunnen een hond een goed huisje bieden wanneer jullie baby er is en alles in een ritme is enz enz....
Hoi!
Gefeliciteerd met je zwangerschap! spannende tijd!
Nu even over het hondje.... ik snap dat het een lastig hondje is, maar ik denk niet dat je al in 1,5 week veel van het hondje kunt gaan verwachten.... persoonlijk denk ik dat het echt wel wat kan worden, als je er de tijd voor hebt en neemt!! met het aankomende kindje denk ik niet dat jij/jullie hier de tijd voor hebben.....
Heb je misschien niet iemand in de buurt (familie, vrienden) die goed met honden overweg kan? Misschien kunnen die hem tijdelijk in huis nemen en opvoeden? Totdat jullie gewend zijn aan je nieuwe spruit en dan kan ie weer terug naar jullie...!!
en ik snap dat je intenties heel goed waren, ik zou het zelf ook zo doen, maar misschien hadden jullie er iets beter over na moeten denken. nu moet het hondje misschien weer weg. dat geeft onrust voro jullie en ook voor het arme diertje....
succes en ik hoop dat je een verstandig besluit kunt nemen!!
ik vindt dat je hem niet na 1,5 week alleen thuis moet kunnen laten. Het is kennelijk een bang onzeker beestje die niks gewend is. Dan moet je daar aan werken. Net als dat je een pup van 8 weken in huis haalt, dan moet je daar ook 24/7 mee bezig zijn. En niet verwachten dat alles goed gaat na 1,5 week.
Ook het feit dat je elk moment kan bevallen helpt niet echt mee.
Max heeft nu al veel te veel prikkels, en dan komt er ook nog een baby bij zonder dat hij overal rustig aan kan wennen.
Ga lekker met m wandelen zonder Mira. Dat hij lekker moe is. Commando's oefenen, en heel consequent zijn. Ook lekker oefenen met de bench. Hopelijk komt het dan snel goed.
Wat je hond nu nodig heeft is rust en regelmaat. Een vast en rustig dagschema, een rustige kalme baas, leuke korte spelletjes, korte saaie wandelingen. Zo min mogelijk prikkels dus. Kijken naar wat de hond aangeeft aan te kunnen en je daarop aanpassen.
Ik zou goed alles in overweging nemen, kunnen jullie dat de hond bieden, zo ja, ga ervoor, maar wees dan ook zo geduldig met hem als hij nodig heeft,
zo nee, zou ik een adres voor hem zoeken bij ervaren hondenmensen die weten wat het is om zo'n hond als hij positief te begeleiden tot een zo stabiel mogelijke gelukkige hond.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Ten einde raad" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?