onzekerheid/angst voor vreemde honden

Ik lees nu al zo'n 2,5 maand mee hier op het forum en ik heb heel wat geleerd in die tijd. O.a. wat te doen als Rocky weer zo uitvalt naar andere honden.

Vanochtend weer zo iets. Ben met de scootmobiel in het park, Rocky is los en loopt een beetje om mij heen te scharrelen.
Zie ik een mevrouw aankomen met een redelijk grote hond.Ik roep Rocky bij me, stap uit de scootmobiel, pak Rocky bij zijn halsband en ga voor hem staan zodat ik tussen hem de vreemde hond ben, praat kalmerend tegen hem.Het ging redelijk goed, hoor die mevrouw zachtjes hier roepen naar haar hond en ga er vanuit dat hond naar vrouwtje gaat.Niet dus, hond loopt om de scootmobiel heen en was daarmee veel te dichtbij voor Rocky die uiteraard weer giga in de stress schiet.
Sta ik me daar mijn best te doen mijn hond te kalmeren laat ze die van haar zo dichtbij komen.Haar reactie: "Die van mij doet niets hoor". Fijn natuurlijk maar vertel dat Rocky maar eens.
Waarom doen de mensen toch zo, ze zien toch dat ik moeite heb met mijn hond rustig te krijgen. Ik maak het gelukkig ook anders mee hoor, dat mensen de hond even aanlijnen tot ze voorbij zijn. Dan zeg ik altijd eventjes: "Bedankt!"

Mensen zijn naief he. Ik merk dat ook hoor, dat sommige mensen hun hond op iedereen af laten stuiven. En ze zijn helaas niet allemaal even lief...

Ik ken het. Gelukkig zijn er mensen die het wel begrijpen en rekening mee houden, maar ook mensen die bijvoorbeeld zeggen (in mijn geval) gewoon tussen de groep honden zetten. Terwijl je dan op afstand aan het leren bent dat ze rustig blijven in het bijzijn van die honden en zo probeert de afstand kleiner te krijgen na verloop van tijd pff.
Als je dan uitlegt dat het zo niet werkt voor je eigen honden dan kijken ze raar.
Waarschijnlijk is het moeilijk te begrijpen dat niet iedere hond even makkelijk en vrolijk met soortgenoten omgaat of interesseert het ze niet.

Zo herkenbaar ja. Verschrikkelijk he. Ik heb het ook al zo vaak meegemaakt en je doet er gewoon niks aan. Kiwi heb ik nu pas 3 weken en is ook nog angstig voor grote honden. Jamie blaft naar de meeste honden, al kan ik haar wel goed afleiden, maar dat is ook gewoon angst.

Voor Kiwi is het natuurlijk gewoon nog even wennen en het moet allemaal nog gewoon worden. Maar dat moet je niet forceren en overhaasten. Zo fijn als je dan mensen tegenkomt die gewoon hen hond op jou hond laten afstormen en dan inderdaad dat zinnetje wat werkelijk mijn strot uit komt; 'Hij doet niks hoor!!'.

Sanne, ik ben blij dat ik niet de enige ben die op zo'n moment wurgneigingen krijg naar het baasje dan natuurlijk, de hond kan er niets aan doen.

Weten jullie het is gewoon een goed gevoel dat ik niet de enige ben met dit probleem.
Ik heb Rocky pas 8 weken en ben dan zo blij met ieder klein beetje vooruitgang en dan kom je weer zo iemand tegen .

Herkenbaar

En ik begrijp dus helemaal je ergernis. Ik heb alleen gaandeweg wel ondervonden dat mijn ergernis extra stresserend/alarmerend werkte op Jip. hoe meer relaxt ik ermee omga , hoe minder impact het heeft op Jip. Ik heb mezelf aangeleerd om me er grotendeels niets meer van aan te trekken en het te negeren. Door dit te doen zend ik ook naar Jip uit dat het no big deal is (hoe vervelend ook soms). Wat ik wel doe als de hond te opdringerig is, even een flinke stap naar voren zetten en zeggen 'wegwezen'. Ook hiermee zend ik naar Jip uit dat ik het regel en bepaald wat ik wel/niet oke vind, ook dit geeft meer vertrouwen.

Volgens mij ben je goed bezig, top! Succes

Dat tussen de honden "gooien" heb ik in mijn onwetendheid wel gedaan met het gevoel dat een Airdale zijn gedrag niet accepteerde en hem bij zijn nek pakte. Liep gelukkig goed af door ingrijpen van het baasje.Sinds die tijd heb ik het park vermeden en zocht wandelingen op met de minste kans op andere honden.
Maar omdat ik heb gemerkt dat als hij kleine, rustige honden ontmoet dat het bij de 2e ontmoeting wel goed gaat ben ik maar weer eens naar het park gegaan want daar kan hij lekker een poosje los.
Eigenlijk in de hoop dat hij merkt dat andere honden echt niet zo eng zijn als hij denkt.
Maar hoe groter de hond hoe angstiger hij is, hoewel zijn geblaf en gegrom een ietsje pietsje korter duurt dan een poos geleden.
@Petra, ik stond te koken vanochtend en realiseerde me meteen dat dat voor Rocky natuurlijk niet goed is. Ik heb toen maar een paar keer eens heel diep adem gehaald.

Hij heeft wel de gewoonte om steeds vlak voor de scootmobiel stil te gaan staan en daar zit ik dan met mijn goede gedrag .

@Petra, ik stond te koken vanochtend en realiseerde me meteen dat dat voor Rocky natuurlijk niet goed is. Ik heb toen maar een paar keer eens heel diep adem gehaald.

Hoe koelbloedig ik soms ben...soms kook ik ook.

Laatst stond Lily te poepen, Jip stond keurig naast mij. Ik buk en pak lily's poep op met een zakje en nog voor ik het zakje dicht heb komt er een grote hond echt denderend en grommend/blaffend op ons af. En wat doe ik in een moment van verstandsverbijstering...ik pak Jip zijn lijn met mijn hand met geopend zakje met net opgeschept verse drol Poep overal, hysterische Jip , grommende Lily en een kwispelende herder..."hij doet niets hoor mevrouw"

Je vergeet nog iets: "en een kokende Petra" !

Ja echt heeeeeeeel erg Nu kan ik wel lachen, maar ik geloof dat ik heel niet aardig was

Ik geloof dat jij altijd aardig bent!

En nu weer ontopic. Sorry Truida!

Weer een duidelijk gevalletje van mensen en potloden zeg ik altijd maar.
Als ik met mijn 2 monsters loop en ze zijn los en er komt iemand aan die zijn hond aangelijnd heeft doe ik die van mij ook altijd meteen vast.
Ik ga er altijd vanuit dat een hond die aan de lijn vast zit niet "lief" is.
Is natuurlijk niet altijd zo, maar zo voorkom je wel een boel nare situaties.
Enja als het baasje dan zegt hij doet niks en laat hem los, laat ik die van mij ook weer los.