Als je hond sterft wat ga je dan doen, begraven of cremeren?

Al onze honden liggen bij ons in de tuin begraven. Net als de andere overleden dieren. Queeny is de enige die gecremeerd is en dat kwam omdat mijn dochter, van wie Queeny was, geen plekje meer vrij had in haar tuin. As is uitgestrooid.

onze jack russel ligt in de tuin begraven, maar ik vind dat eerlijk gezegd heel eng...
yuna is een gravertje, en ik zou me niet willen voorstellen dat ik op een dag in de tuin komt en lobke opgegraven ligt...

mijn hondjes worden gecremeerd. Heb hier jammer genoeg al moeten over nadenken...
ze zouden individueel gecremeerd worden en op verschillende plekken uitstrooien, en ook een sierraad met as...

Ik zou cremeren en dan de as in zo'n ivoren potje bewaren thuis op de kast (of ergens waar je er minder mee geconfronteerd wordt..), heb me moeder ook gedaan toen haar Jack Russell overleed (werd overreden.. ) Inderdaad zo'n hondenkerkhof is vaak niet om de hoek en kost een hoop geld enzo.. Volgens mij word cremeren het vaakst gedaan.. Maar wat de prijzen zijn van begraven of cremeren weet ik niet..

ik heb Gigolo individueel laten cremeren. We mochten meteen komen, en mochten hem ook meteen weer mee naar huis nemen. De urne is een grote paddestoel in keramiek, die zowel binnen als buiten kan. Omdat hij voorlopig (en gelukkig) nog maar de eerste is, 'slaapt' hij waar hij zijn aller-eerste nachtje hier bij ons heeft geslapen: naast mijn bed.
Ik heb ook een 'knuffelsteen' met daarin wat haartjes van hem...
Als er later bijkomen, krijgen ze allemaal zo'n paddestoel, die allemaal verschillend zijn, en komt er in de tuin een 'paddestoelen-weide'. Als ik later dan ooit zelf sterf, wil ik gecremeerd worden, en samen met de as van de honden uitgestrooid in zee...

ik hoop alleen, dat Gi-tje nog héél lang naast m'n bed kan slapen!

ik heb mn vorige honden laten cremeren en laten verstrooien.
ik ga nl van het gekke standpunt uit dat ze altijd vrijheid hebben gehad en voor mijn gevoel zitten ze in een urn opgesloten.Ik zou zelf gek worden van het idee dat ik opgesloten zou zitten in een urn.
Maar kan me ook voorstellen dat mensen hun hondje bij zich willen hebben.Alleen niet voor mij.

NU ROBIN 13 JAAR IS BEN IK ER OVER AAN HET DENKEN EN ZAL HEM LATEN CREMEREN WANT DE GEDACHTE DAT HIJ DOOR BEESTEN OPGEGETEN WORD !!!!!
ik denk de asse te laten uitstrooien want in huis dat je er altijd naar kijkt zal ook pijnlijk zijn want hij zal altijd in mijn hart blijven

WIj hebben ons vriendinneke afgelopen vrijdag moeten laten in slapen en dezelfde dag is ze gecremeert en de zelfde dag in een mooi urntje mee naar huis genomen

Ik zou hem individueeel laten cremeren en de helft uitstrooien bij z'n favoriete meertje. Een heel klein beetje as zou ik laten verwerken in een sierraad. Ik hoop alleen dat het nog heeeeeeel lang duurt voor we daar aan toe zijn. De andere helft zou ik bewaren om ooit samen met mij uit te strooien als ik er niet meer ben.

Met begraven heb ik zoiets dat het op een plek is waar de hond nog nooit is geweest en het is vaak ver van huis en dan ligt hij daar zo alleen... Vind dat heel 'eenzaam', ook al is de hond dood. Vind het mooier als je dan de as kan bewaren of uitstrooien op een plaats die voor je hond leuk en geliefd was.

Thuis begraven zou ik zelf nooit doen. Wat als je wil verhuizen?

Ik heb Beauty individueel laten cremeren. De urn staat op de kast, er boven hangt een foto. Ik heb een zakje met haren waar ik nog iets voor moet verzinnen. Ik wil zelf ook gecremeerd worden en samen met mijn hondjes uitgestrooid worden.

Ik hoop dat het nog heel lang duurd voor ik weer voor de keuze sta...
Ik heb eind vorig jaar voor de keus gestaan, die veeeeel te vroeg kwam.
Ik heb maar ruim een maand van dat prachtige knulletje mogen genieten.
Ik heb hem indivodueel laten cremeren, en de as staat op de schoorsteenmantel.
Hij vond het heerlijk om voor de kachel te liggen, dus hebben dit plekje voor hem uitgekozen
Met men andere honden en de poes wil ik dit ook zo doen.
Een eigen gedenkplekje geven, dicht bij mij

Wij hadden er idd ook nooit over nagedacht, tot Boy ineens zo hard achteruit ging en we er plots voor kwamen te staan.
Wij hebben ervoor gekozen om Boy te begraven in een bos.
Een familielid van ons heeft een stuk bosgrond en daar ligt hij nu...
Af en toe als we bij hen op visite zijn gaan we nog even bij zijn grafje kijken.
We hadden er een steen opgelegd met zijn naam erop, maar dat is er helaas afgeregend.
We missen hem nog iedere dag

Perro is gecremeerd samen met andere honden en uitgestrooid.
Vond ik een mooie gedachte, in een grote roedel...
As wou ik niet in huis en begraven was ook geen optie.

als het zover is laat ik mn hond cremeren.
tot die tijd lekker genieten,

Mijn vorige hond is thuis overleden. Hij leek opgeknapt te zijn van een stok in zijn keel, maar helaas, toch een longontsteking. dit ging zo snel dat zelfs de DA te laat was om nog te komen kijken/helpen. Hij is thuis in zijn mand met mij erbij overleden. de DA is alsnog gekomen zodat ik er even over kon praten met hem ( ben maar alleen, mijn zoon was toen nog te klein). Hij heeft me duidelijk uitgelegd wat er voor mogelijkheden waren op dat moment. Ik heb er voor gekozen om de hond met hem mee te geven. Boas was een levendige hond, maar toen ik zijn lichaam zag was het zeker niet de hond die ik me, nu nog steeds, herinner.

Met alle resect voor iedereen die het anders wil/doet.
Ik heb niets met begraven of cremeren. En een lichaam is voor mij maar een verpakking. Ook bij mensen. Mij gaat het om het innerlijk. Bij mens en dier.

Ik hoop dat ik dit de komende jaren niet hoef te doen, maar als het zover zou zijn dan zou ik Sunny laten begraven. Ik zou hem niet laten cremeren, want dit zou ik voor mijzelf ook niet willen (oa wegens godsdienstige redenen). Als ik een hele grote tuin zou hebben, dan zou ik hem misschien wel in mijn tuin begraven, maar ik zou er wel een soort hekje omheen zetten, zodat niet iedereen er zomaar bij kan. Zo niet, dan een dierenbegraafplaats.

Ik heb kischa begraven en ze heeft een begrafenis gehad maar menig mens jaloers op zou worden.
Zo mooi met gedichtjes etc.. Ze heeft een heel mooi beeld wat op haar lijkt en ik heb er allemaal plantjes bijgezet en een steentje et haar naam.
Ik heb haar begraven op eigen grond (mag niet) maar wie hee er last van het is ontzettend mooi en een hele vredige rustige plek ik zet later de foto neer.

Mooi he!

Dank je wel vind ik ook heb dan ook het geluk gehad om haar daar te begraven.