Niet te geloven!

Sorry modjes als dit verkeerd staat, maar wist niet goed in welke categorie ik dit moest plaatsen...

Ik word helemaal gek hier thuis!
Nu is het dus zo -voor degene die het nog niet wisten- dat mijn vader mij na 8 jaar zeuren de toelating heeft gegeven voor een hond...

Nu zijn we al heel lang op zoek naar het juiste ras, en dat bleek eerst het juiste ras te zijn maar dat was dan uiteindelijk niet. Dan hebben ze ons gezegd dat we misschien is bij een Border-fokster moesten gaan horen, waar we dus deze woensdag naartoe gaan, en ik zag dit helemaal zitten

Nu vertelde ik het dus daarnet aan mijn vader, en die was kwaad op mij! Echt abnormaal! Hij begon meteen van "Ja, en hier komt geen Border binnen, geen sprake van!" enzo... Ik vroeg dus meteen waarom niet, en dan zei hij dus gewoon "Die hebben lang haar en dat blijft overal tussen hangen enzo!". Ik meteen op m'n tenen getrapt, want ik probeer dan mijn best te doen om een ras te zoeken dat bij ons past, maar aan elke hond is wel ìets aan!

Nu is mijn vader dus ook helemaal verkocht aan de Parson Russell Terriër, en vergeleken met die hond is niets meer goed. Maar hij bekijkt dit helemaal niet helder (hij kijkt enkel naar uiterlijk enzo inplaats van ook naar karakter enzo te kijken).

Dit moest ik dus even kwijt, omdat ik er echt mee inzit. Hier thuis zeiden ze dan ook dat ik gewoon te wispelturig was en geen beslissing kon maken over welk ras... Dat doet wel even pijn als je eigenlijk heel veel tijd stopt in het voorbereiden enzo

Maar ik had ook nog een vraagje aan de Border-eigenaars onder jullie; Is hun vacht zo'n groot probleem bij jullie? Want mijn vader denkt dus echt dat ze enorm veel verharen enzo...

Klinkt alsof jullie misschien nog even moeten wachten met het nemen van een hond.
Niet lullig bedoeld hoor, maar als je vader zo reageerd en alleen maar dat bepaalde ras wil en jij niet.
Tjah dan word het lastig.
Aan de andere kant snap ik jouw ook helemaal. Je stopt al je tijd en energie in het vinden van het juiste ras, hebt zelfs een afspraak gemaakt om bij een bordercolie fokster te gaan kijken of het daadwerkelijk wat is, en dan reageerd hij zo.
Enja over dat haar, ik heb geen idee hoe het bij een bordercolie zit.
Maar ik heb zelf een Franse bulldog (kort haar dus) en dat haar blijft ook overal in/op/tussen zitten.

Wat naar voor je

leg anders aan je ouders uit dat jij er veel tijd in stopt en dat je heel erg je best doet

en trouwens:
wat dacht je van een labrador

oh wat naar..
net als tamara al zei misschien even wachten met het nemen van een hondje en eerst thuis alles goed bespreken enz..

@ Tamara:

Het zit dus zo...
Ze verlangen van mij dat het onze gezinshond wordt, maar ik moet wel met hem naar de hondenschool etc. Het gaat ook ik zijn die al haar tijd in het beestje gaat stoppen, dus dan vind ik ergens wel dat ik ook inspraak mag hebben in wat voor ras het gaat worden.
Ook is het zo dat wij allemaal één specifiek ding willen van een hond;
- Mijn vader wilt een hond die iet of wat gehoorzaam aangelegd is en baasgericht is;
- Ik wil een hond waarmee ik behendigheid kan gaan doen;
- Mijn zus wil gewoon een Border, punt uit
- & mijn moeder wil graag een hond die gemakkelijk overal mee naartoe te nemen is.

Dus had ik gemaild naar een Borderfokster, en die zei dan dat een Border wel wat voor ons leek. Natuurlijk ga ik ook nog eens naar de Parsonfokster horen, maar ik wil zeker niet mezelf op één ras fixeren en ik denk dat dat niet fout is...

@ Anais:

Eender hoe, we moeten toch nog minstens tot dit najaar wachten dus...

Wat vervelend voor je... :( misschien eens goed rond de tafel gaan zitten met elkaar, zodat jullie samen rassen kunnen doornemen... misschien kun je je pa nog wat leren...
Joey is een border mix... hij heeft wel lang haar en verhaard ook wel... maar als ik hem regelmatig (2 x in de week) borstel, word het verharen een stuk minder...
Nou moet ik wel zeggen dat je naar mijn mening beter lang haar van bijvoorbeeld een bankstel afkrijgt dan kort haar...
de haren van Joey zijn zo weg met de stofzuiger... maar die van Stitch (logeetje) zwarte lab, die zijn een stuk hardnekkiger... die gaan echt overal tussen zitten...
succes

oke..jammer..

Tjah misschien dat je je vader over kan halen om een compromie te sluiten.
Hij gaat mee naar de border fokster en jij gaat mee naar de Parsonfokster.
En dan kijken wat het leukst is.
Maar voor wat je beschrijft wat je er allemaal mee wilt doen denk ik persoonlijk ook dat je bij een bordercolie wel goed zit.

@ Sabien:

Mijn vader en moeder zeggen gewoon dat ruwharige honden (wat onze Parson dus zou zijn) minder verharen enzo dan langharige honden (onze mogelijke Border)... Maar er zeggen wel meerdere mij dat gladharige tijdens hun rui het veel erger hebben dan langharige...

@ Tamara:

Dachten ik en mijn zusje ook...

Wat vervelend dat je vader zo doet...
Ik denk dat een Parson en een Border allebei wel bij jullie zouden passen
En Parson heeft wel een beter formaat om overal mee naar toe te nemen, en het zijn ook actieve honden, die zullen Agility ook vast geweldig vinden.
Maar de Border Collie is over het algemeen meer baasgericht.

En over het verharen?
ruwharige honden verharen ook, en dan heb je van die kleine, stugge haartjes overal liggen, die tussen het kleed gaan zitten, en in de stof van de bank vast blijven zitten. Tenminste, bij mijn ruwharige oppashond Mojo is dat het geval.
En bij Border Collies zijn dat dus wat langere haren.

Lange haren vormen vlokken op de grond, en kringelen zich helemaal tegen kleding en dergelijke aan.

Korte haren zoals van een Dalmaat en dergelijke steken overal in. IN je kleding, in vloerbedekking, in de bekleding van de bank. Echt een ramp.

@ Uma:

Da's waar, ook een Parson zou bij ons kunnen passen
Maar als je dan weet dat wij naast een bos wonen dat nog word bewoond door dozijnen diersoorten en ja, ik zou niet graag mijn hondje na 6 maanden al als vermist willen opgeven... Ik bedoel, er is hier helemaal niéts omheind, en onze vader wil ook geen stukje tuin laten afzetten... En ze hebben mij al verteld dat Parsons hun jachtinstict echt héél diep zit, dus ja...

@ Wilma:

Dus eigenlijk is ruwhaar of korthaar erger (qua haren enzo) dan langhaar?

Arme meid, wat naar voor je :(.
Goh ik heb ook zo'n vader hoor, hoe vaak dat hier al geweest is, gewoon ineens van de ene op de andere dag zei die "ja ik weet wel niet zeker of hier een hond gaat komen hoor". Ook nog omdat ik afhankelijk van hem was om de fokker te gaan bezoeken en ja die liggen niet altijd in de directe omgeving... De afstand was dan meestal wel te veel gevraagd voor hem.
En dat kwetst je zo hard, je bent hier alle dagen mee bezig, alles opgezocht en je kan alleen maar uitkijken naar dat ene moment :( en dan ineens is het niet eens meer zeker.

Even over het verharen van de Border Collie:
Ik ben bij 4 fokkers langs geweest en ik heb express overal aan alle honden gevoeld of het haar er makkelijk vanaf kwam bij het aaien haha, beetje gek misschien, maar kan ook niet zo tegen super-verharende honden (onze Zyta is echt verschrikkelijk hierin) en ik had nooit één enkel haartje vast. Al die honden springen tegen je op, komen met je knuffelen en op mijn ZWARTE broek zaten géén haren, niks!

En heb je al ooit eens het verharen van een kortharige hond ervaren? Pfoeh, dat blijft overal in steken, krijg je bijna niet van de zetel af (stofzuigen helpt meestal niet), lange haren zijn zovéél aangenamer (krijg je makkelijk van je kleding af, gewoon de plukken eraf nemen).

Ik hoop echt dat het maar een korte bui van hem was :( want ik wens het je echt van harte!

Ruwhaar ken ik niet.

Langhaar is makkelijker zichtbaar als "vuil" op de grond, maar makkelijker te verwijderen. Korthaar zie je niet zo snel, maar is moeilijker weg te halen.

@ Nikki:

Dankje meid
Nou ja, ik ga sowieso naar die fokker en ga dit ook echt vragen, of dat verharen zò'n groot probleem is - kan ik niets verkeerd mee doen toch?

Ik vind gewoon, ik ben de enige die er thuis mee bezig is! En ik wil nu niet opscheppen ofzo, maar ik ben ook de enige die er écht wat vanaf weet, omdat ik hier altijd zit en boeken lees enzo! Dus dan vind ik dat, ondanks dat ik nog jong ben, ze af en toe wel eens naar mij mogen luisteren... Want ik haat het echt dat ik zo mijn tijd in dat hondengedoe steek, en dan word ik elke keer afgebroken met 'Te fanatiek!', 'Wispelturig!' of 'Dat is het enige waar je mee bezig bent!'
Ik bedoel, ik wil gewoon eindelijk mijn hondje waar ik 8 jaar op heb gewacht, is het toch niet zò raar dat ik me erop verheug enzo...?

Da's waar, ook een Parson zou bij ons kunnen passen
Maar als je dan weet dat wij naast een bos wonen dat nog word bewoond door dozijnen diersoorten en ja, ik zou niet graag mijn hondje na 6 maanden al als vermist willen opgeven... Ik bedoel, er is hier helemaal niéts omheind, en onze vader wil ook geen stukje tuin laten afzetten... En ze hebben mij al verteld dat Parsons hun jachtinstict echt héél diep zit, dus ja...

Morgane, Ik ken ook Border Collies die achter de bosdieren aangaan, of andere mensen in het bos gaan drijven.
Denk dat dat er bij allebei de rassen wel in zit.

Mijn hond heeft ook half lang haar. Ze verhaart bijna niet, we borstelen haar ook regelmatig want de dode haren blijven plakken. Soms zie je wel eens plukjes op de grond liggen maar dat heb je snel opgeruimd. E blijven ook bijna nooit haren plakken aan mijn kleding bijvoorbeeld. Bij onze kat dus wel, daar wordt je helemaal naar van! Een vriendin van mij heeft een terrier achtig hondje, nou, dat haar vind je ook overal terug en kom je gewoon niet meer vanaf.
Bij mijn moeder woont ook de kat en de hond, hier zie je vooral de katten haren. Bij mijn vader woont de hond ook, maar daar zie je bijna nooit hondenharen.

@ Uma:

Ja, da's waar... Maar ze hebben mij verteld dat, doordat Border's gehoorzamer zijn, het ze gemakkelijker te leren valt dat ze dan niet in het bos mogen; in tegenstelling tot Parsons. Dit heb ik van de Parson-fokster zelf dus...

Ooit is aan gedacht om mischien eens met zen alle naar een asiel te gaan kijken ?
Daar zitten veel verschillende rassen.
En zij hebben harder een thuis nodig dan hondjes bij een fokker.
De meeste van de asieldieren zijn wel al wat ouder, maar af en toe komen er ook puppy's binnen.
Vooral in de zomer !
Mijn kleine Dempsey (hondje op de foto) is geboren in het asiel.
Hij zit momenteel nog in het asiel bij zijn 3 broertjes en een zusje. Morgen mogen ze allemaal naar hun nieuwe thuis.
Ook zat er nog geen week geleden bij ons een nestje Cairn X Schotse Terrier's. Zij zijn ondertussen alle 5 geadopteerd en bij hun nieuwe baasjes.
En Zondag morgen is er bij ons in het asiel nog een nestje van 6 pups binnengebracht. Zij moeten nog een tijdje in het asiel bij hun mama blijven en hebben nog geen baasje. Het ras van dat nestje is nog niet echt bekent, maar in de mama zou Stafford zitten. dat laatste nestje waren ze aan het verkopen terwijl dat de pups nog lang niet bij de mama weg mogen. Voor 1 pupje waren we helaas te laat, want het was oorspronkelijk een nestje van 7 pups.

Dus je ziet dat er ook jonge hondjes in asielen kunnen zitten.
Vooral in de zomer is het meestal het ene nestje na het andere dat binnen wordt gebracht.

Ja! Wat Melissa zegt is ook een goed idee.
Mijn oppashond Mojo is ook als pup uit het asiel gehaalt.

@ Melissa en Uma:

Willen m'n ouders niet, dat zat er al helemaal niet in! Jammer genoeg, natuurlijk...

@ Nikki:

En jij bent al volwassen hè, dus érgens nemen ze u nog serieus! Ik ben 15, denk je dat ze naar mij gaan luisteren?
Ik ga het hàààrd te verduren krijgen

@ Nikki:

Ah zo... Tsja, het is niet anders hè! Je moet er gewoon door
Maar ach, ik zie wel... Ik ga gewoon naar beide fokkers, eerst eens alleen met mijn moeder ofzo, en dan ga ik nog eens met m'n vader erbij naar beide fokkers en dan kunnen we nog altijd zien. Wie weet gaan we naar die Parson-fokker met mijn vader en moet hij ze helemaal niet meer als hij ze in het echt ziet... Je weet maar nooit!