Wat zou je zeggen...

Een vriendin van mij heeft een pup van 11 weken.
Ze heeft hem drie weken omdat haar man graag een hond wilde, maar ze is het beestje spuugzat. Manlief heeft er geen tijd voor en alles komt op haar schouders. Ze baalt enorm, en vroeg of ik haar pup wilde hebben.

Tuurlijk, wie wil er nu geen pup. Dat is toch hartstikke leuk...Maar als ik realistisch ben weet ik dat ik momenteel aan 1 hond even genoeg heb. Ik zal mn leven dan even anders moeten inplannen.
Wat zouden jullie doen...ophalen? of haar volpompen met goede raadgevingen etc om er voor te zorgen dat ze haar pup houd, die ze eigenlijk helemaal niet wil?

Haar aanraden contact op te nemen met de fokker van de pup, een goede fokker neemt direkt de pup terug.

Goede fokker....Ik vrees het ergste

Ten eerste misschien beetje stom van haar dat ze zich toch heeft laten overhalen.
Je moet het tenslotte wel samen eens zijn.

Ze heeft er min of meer ook zelf voor gekozen.
Dus moet ze er nu ook voor zorgen.
Je neemt een hond voor het leven!

Ik zou haar advies geven.
En misschien ervoor zorgen dat ze eens met haar man gaat praten.

Hier gaan mijn nekharen dus echt van overeind staan. Maar goed, dat is niet je vraag. Wat is het voor hondje? Past ie bij jou hond? Ik denk dat er voor beide opties iets te zeggen is... zowel positieve dingen als negatieve (dat vooral denk ik, want in beide gevallen moet er iemand een keuze maken die ze eigenlijk niet had willen maken) dingen.

Ik zelf zou proberen dat ze m zelf houden. Anders maken ze zich er wel geel makkelijk van af. Nu moet ik wel zeggen dat ik al 2 honden heb en het voor mij dus de 3e zou worden.

hmm heb mn stukje een beetje te snel geschreven... geel = heel

Please ff geen reacties waarin staat dat het stom is, en dat je niet goed wordt van zulke mensen, want dat weten we toch allemaal.Tuurlijk is het dat.

Ik ben alleen bang dat ze er door ongeduld een rothond van maakt.
Het is een duitse herder evenals de mijne, dus wat dat betreft ben ik eigenlijk al verkocht. Het is gewoon helemaal Mijn ras. Maar juist omdat het een DH is ben ik bang dat ze hem verpest

wat voor hond is het? zou je m kunnen bijnemen, zou je dit zien zitten? ligt het karakter van de hond je?

Voor de hond is het heel waarschijnlijk beter als jij hem in huis neemt. Als er teckel ipv DH stond kreeg ik waarschijnlijk ook meteen de kriebels om hem op te halen. De vraag die rest is echt of jij/je gezin er gelukkig(er) van wordt wanneer je hem in huis haalt... Ik denk dat het antwoord op die vraag ook meteen het antwoord is op de vraag om hem wel of niet op te halen.

Hoi Jolanda,

Als jij nu zeker weet dat je aan 1 hond genoeg hebt dan zou ik als ik jou was deze Duitse herder pup en niet bij gaan nemen.

Een pup is hartstikke leuk maar zoals je weet zijn pupjes ook weer heel snel groot.
De verleiding is heel groot want wat is er nu leuke en aandoenlijker dan een pracht pupje. Vooral als deze van het ras is die je zo enorm raakt. Daarnaast wil je zo graag dat dit pupje het goed gaat krijgen.
Denk in ieder geval heel goed na voordat je een besluit neemt. Neem er de tijd voor om de voor en tegens tegen elkaar af te wegen. Volg je intuitie en kom dan tot de juist beslissing.

Wat je vriendin betreft, je kunt haar met raad en daad bijstaan, vraag is volgt ze deze raad op. Je zegt het eigenlijk al zelf, ze wil de hond eigenlijk helemaal niet, wat natuurlijk heel jammer is. Beter is je af te vragen of je haar gemotiveerd krijgt om er voor te gaan, om van de hond te gaan houden.
Mocht dit het geval zijn dan kan je haar met alle raad en daad bijstaan want dan pas luistert je vriendin pas en zou zij zich open stellen voor de pup.
Kan mij ook voorstellen dat ze er geen raad mee weet en daardoor tot deze reacties komt.

Kan je haar niet zover krijgen dan lijkt mij herplaatsing wel het beste voor de pup of dat nu bij jou is of een ander warm nest.

Heel veel succes Jolanda.

He Jolanda,

Vervelende situatie. Aangezien jij ervaring hebt met het ras, kun je haar misschien bijstaan en helpen met haar pup, zodat hij niet meteen weg moet.. In het begin vraagt een pup natuurlijk ook ontzettend veel aandacht en slapeloze nachten, maar misschien dat ze straks inziet dat een hond ook heel veel liefde en gezelligheid geeft!
Als je na die periode van proberen met tips van jou denkt dat het nog steeds niet beter gaat, kan ze idd beter op zoek naar een goed adresje voor hem.. maar laat haar niet te snel opgeven!

Veel succes ermee,

Linda

Als je er niet absoluut zeker van bent, zou ik de pup niet nemen.
Jij hoeft je niet verantwoordelijk te voelen voor deze "verkeerde aanschaf".

Ik zou zeker wel je vriendin met raad en daad bijstaan.

Het kan zijn dat ze er na een tijdje anders tegenover gaat staan, maar als dit niet zo is, vind ik het heel erg voor de hond dat zijn vrouwtje niet van hem houdt. Dat voelt het beestje natuurlijk en zeker een DH zal dit vreselijk vinden.
En ook haar man heeft hierin flink wat verantwoordelijkheid!

Succes ermee, hoor!

Zal niet zeggen wat ik der van vind

Maar zou alles even goed voor jezelf op een rijtje zetten, daarna eens met haar aan tafel, waar komt de pup vandaan? zijn de ouders getest ed zodat je toch even iets meer van de pup weet..

Persoonlijk vind ik dat mensen de hond niet moeten houden als het dier ze in de weg loopt, dan kan er beter voor een baasje gekeken worden die wel gek op het dier is, zodat het dier uitgroeit tot een mooie stabiele hond! Het dier houden omdat er nu eenmaal voor gekozen is, en het met tegenzin verzorgen, lijkt mij helemaal niet goed voor het dier..

Heel veel succes met je keuze, kan me voorstellen dat je voor een groot dilemma staat nu..

Wat is dit toch weer erg zeker voor de pup.
Ze moeten eerst eens goed nadenken voor ze een pup nemen.Het pupje wordt er weer de dupe van.
Ik denk dat het er in pompen niet helpt.

Jolanda als een hond zijn energie kwijt kan zowel lichamelijk als geestelike energie dan maakt het op zich weinig uit. Nu is een pup altijd energiek een pup uit werklijnen kan dit helemaal zijn.Maar daar ben je altijd nog zelf bij door op tijd rust in te brengen.
Maar nogmaals zeg ik dat je er wel mee om moet kunnen gaan en zelf ook wil leren al heb je al zeker de nodige ervaring met VIda.

Natuurlijk ligt het ook aan de karakter van dit pupje. Wat voor pup is het, staat het karaktertje van de pup je aan. Dit soort vragen moet jij je stellen. Buiten het feit dat hij op dit moment schatiig is en het een Duitse herder is.


Ik heb hier 3 mechelaars uit werklijnen zoals je weet. Met geen van 3en werk ik, dus geen IPO, geen Speuren niets van dat alles. Niet dat ik dat niet zou willen maar puur met mijn werk te maken. Wat ik wel doe is zelf met ze trainen, veel erop uit gaan met ze, geestelijk bezighouden. Doe ik 2 daagjes niets of niet veel is er weinig aan de hand. In huis zijn ze vrij rustig.

Vida is net zo goed een Duitse Herder, bedenk wat je met haar doet en hoeveel tijd je dit heeft gekost en nu nog kost.Hoeveel energie zij had als pup en de energie die ze nu heeft. Een pup opvoeden en trainen kost weer veel van je tijd en energie. Dat is wat we allemaal weten en er gaat toch weer een hele tijd overheen voordat de pup daar is wat je ervan verwacht.

Als jij en je familie er goed over nadenkt, en vindt dat het mogelijk is om er een DH-pup bij te nemen, maar de enige reden is dat je bang bent voor eventuele ziektes omdat ie nergens op getest is en je de achtergrond niet weet, dan kun je toch eventueel een verzekering afsluiten en dat hondje een gelukkig leven bieden?! Zo voorkom je iig dat je vriendin zooo knettergek wordt vanwege een hond die ze niet wilt en hem vervolgens dumpt bij het eerste beste gezin wat ze tegenkomt, en dat kan heel verkeerd aflopen. Mensen kunnen hele gekke dingen doen... Probeer haar maar niet te overtuigen, als ze al knettergek wordt van hem terwijl ie nog zo lief en schattig is komt het zeker niet meer goed. En als het geen oplossing is om hem te adopteren, kun je haar altijd nog helpen herplaatsen.

Je geeft al aan dat het je aan tijd ontbreekt. Dan weet je het antwoord al toch? Ik snap dat je je verantwoordelijk voelt voor het pupje, maar de verantwoordelijkheid ligt toch echt bij jouw vriendin en haar man. Ik zou haar helpen om een goed adres voor het beestje te vinden. Iemand die genoeg tijd en aandacht heeft voor de hond.

Denk dat deze hond beter ergens anders geplaats kan worden.
Wel mensen die liefde en tyd aan haar/hem kunnen geven.
Wacht daar niet te lang mee.

Hey!

Dank jullie wel allemaal!
Van de week zou ik er meer over horen, nadat ze met manlief heeft gesproken. De meningen hier verschillen wel iets, maar over het algemeen heb ik er veel aan.
De verleiding is enorm groot. Juist omdat ik bang ben dat het pupje anders naar de eerste de beste toe gaat die het wil hebben. Of dat ze hem houden en helemaal verpesten.
Nu is het nog 11 weken, en tot de 12 weken leert een pup enorm veel. Juist daarom zou ik willen dat er met spoed iets gebeurt, want als je al een hekel aan je pup hebt dan heb je dat zeker als de pup groot en vervelend word omdat je hem te weinig of verkeerde aandacht geeft.

Mocht het zover komen denk ik dat ik graag het hondje voor haar herplaatsen wil, maar niet zelf houden. Ik heb altijd twee honden gehad en het is voor mij een bewuste keuze geweest om het de komende lange tijd bij één hond te houden ivm mijn priveleven.

Nogmaals : dank jullie wel!

ik zou de pup er ook weghalen, voor het belang van de pup, maar inderdaad ondertussen wel kijken naar een thuis ervoor. Zelf houden zou ik immers niet doen.

(en de vriendin zou ik vermoedelijk dan ook aan een ander overlaten )

Ik zou hetzelfde doen als Maart; tijdelijke opvang, maar ondertussen naar een nieuw, geschikter huis zoeken.

Wrang hoor, je denkt zelf heel goed na over een hond, en zo ja, welke. En een ander lijkt maar wat te doen. Maar het is idd niet jouw verantwoordelijkheid. Als je besluit de hond tijdelijk op te nemen, weet je niet hoe lang het zal duren voordat je een geschikte plaats voor hem hebt. En je loopt het risico (ondanks je verstandige voornemen) dat je toch geen afscheid zult kunnen nemen van deze hond. Zo zou het mij gaan
Misschien kun je iemand vinden die deze hond tijdelijk kan nemen?

Hier even een update van mijn kant....

Vriendin en manlief hebben eens een goed gesprek gevoerd.
Manlief wil zijn hondje absoluut niet kwijt!
De pup blijft lekker waar hij is dus, en ik hoop dat dat gesprek hen beiden wakker heeft geschud om de taken iets anders te verdelen.

gelukkig

Laten we dan maar hopen dat alles nog goed komt!
En dat ze samen kunnen genieten van de hond.

Ik hoop het ook, want als zij alles moet doen terwijl juist zij niet achter een hondje staat, gaat het niet werken natuurlijk

Maar wel fijn dat ze het er nog eens over gehad hebben en toch het hondje houden