Wie heeft tips, wie kan helpen

en ik heb nog 1 vraagje voor je. Wat voor lengte heeft je riem?

Ervaring, ach ja........ik heb 25 jaar ervaring, heb Bouviers getraind, VZH en IPO.....pakwerk gedaan......zelf les gegeven in VZH....en toch kan ik kleine DJ niet zelf helpen maar heb dus hulp nodig. Dus ervaring zegt niet altijd wat.

Die GT kan wachten, ik kan dat toch niet betalen en ik wil eerst kijken of het beter wordt door nu de hondenschool en de DAP band die ik krijg.
Overigens heeft mijn instructeur zoals ik al eerder schreef, ervaring met angstige honden en leert mij met kalmerende handelingen rust over DJ te krijgen. Mijn handen op zijn hoofd en inwendig met hem praten.

Eigenlijk gek, ik heb een eigen spirituele praktijk, behandel mens en dier middels foto's of in het echie, geef healing maar nooit gedacht aan mijn eigen DJ, dat ik die misschien ook wel kan helpen.
Bij me zelf gaat het niet, vandaar dat ik er niet over na gedacht heb natuurlijk.

Ik heb goede hoop en ga er alles aan doen om DJ te helpen.

Tot zover Esther....toch gedankt.

Ik zal als er weer een update is of we hebben wat meegemaakt, het hier neerzetten. Blijven jullie op de hoogte!!

Tja, ik merk dat mij zelf ook. Ik kan ook dieren op energie niveau helpen (Jassentechniek) en vaak kom ik daar ook te laat achter en denk ik er niet aan.

Ik ben blij dat je instructeur je kan helpen met kalmerende signalen en ik hoop van ganse harte dat het goed komt met DJ.

Hartelijke groetjes van Esther

Wie zegt dat hij een trauma heeft?

Ik, zei de gek.

Even een update, zoals ik beloofd had.

Met DJ gaat het iets beter. De lessen die we volgen in de jonge honden klas van de hondenschool, werpen wel vruchten af, maar niet helemaal nog.
De DAP band die ik gekocht heb, gebruiken we nog niet. Zolang ik het gedrag zonder de band kan veranderen, vind ik dat stukken beter.
Ik moet zeggen dat de angst die hij had ontwikkeld, is omgedraaid naar dominantie. Ik zie dat aan zijn lichaamstaal. Eerst was de staart tussen de poten en de oren plat, nu staat de staart als een antenne recht omhoog en de oren naar voren. Het kan zijn dat DJ dit doet omdat hij denkt dat dit beter helpt dan het angstgedrag. Blufgedrag dus.

Bij de ene hond valt hij wel uit en bij de andere hond helemaal niet. Die bekijkt hij niet eens en weer een andere hond, daar snuffelt hij wel aan en vind hij het verder wel okee. Maar het is nu niet meer constant en dus niet meer bij elke hond. We zijn er nog niet achter waarom dat is en hoe dat komt.

Sinds kort heb ik wel twee middelen voor hem gekregen uit de homeopathie wereld van een vriendin die een eigen bedrijfje heeft.
Eén middel daarvan is vanwege het trauma wat hij heeft opgelopen,
en een ander middel wat meer past bij hem en de manier waarop hij reageert.
Dit is ook een middel wat hormonaal werkt. Aangezien hij gecastreerd is voordat hij hormonaal
was uitgegroeid kan het zijn dat dit mede zijn onzekerheid veroorzaakt.

Het zijn zogenaamde LM potenties die toegediend worden, door het dier eraan te laten ruiken.
Dit werkt mild maar als een trein en je kunt heel goed doseren.

In principe dien je het 3 weken toe en dan kijken hoe het gaat.
Als hij er goed op reageert zou het dan tijd zijn voor een volgende potentie, een hogere prikkel zogezegd.
Op gegeven moment werkt de prikkel van een middel namelijk niet meer.

Ik ben er nu 2 dagen mee bezig en kan er dus nog niets van zeggen, behalve dat DJ de lucht niet echt geweldig vind ruiken. Het is de bedoeling dat hij er 's morgens aan moet ruiken maar als ik de 2 kleine potjes pak, dan weet hij het al. Wat dat betreft is hij slim en duikt dan weg. Ik heb er zelf maar niet aan geroken.

Nu, dat was het voor even...........als er wat veranderd, dan horen jullie het gelijk weer.
Oh ja, in de lessen gaat het uitstekend, hij is een snelle leerling wat dat aangaat en is een van de beste uit de groep. Toch leuk!

Bluf gedrag komt niet voor in de hondenwereld zoals ik het zie. Als hij zijn oren en staart plat heeft dan is hij angstig of onderdanig. Staart rechtop en oren recht op is dominant... Dat hij sommige anderen honden niet grijpt/ gromt enz is omdat die andere hond of kalmeringssignalen gebruikt, dominanter of deemoediger is.

Wat betreft uitvallen aan de lijn... Misschien ben ik wel rechtlijnig maar jij bent de baas en bepaald wat er gebeurd en wat niet. Ik krijg het idee bij het lezen van dit verhaal dat jij meer bezig bent met 'het trauma' dan de hond. Doordat jou houding anders is (misschien zelf wel angstiger of onzekerder) is, omdat het toch wel heel erg was wat er is gebeurd, voedt je onbewust je hond in zijn angst.

Mijn tip aan jou zou zijn: Bedenk wat je zou doen als een van je bouviers tijdens pakwerk zo zou doen tegen een andere hond. Wat zou je reactie dan zijn??? reageer op dezelfde manier naar DJ. (misschien wel een beetje aanpassen aan het hondje) maar je snapt denk ik wel wat ik bedoel. Want ik heb het idee dat je niet zo zou handelen als een van de bouviers zich zo zou gedragen en dat je daar meer als leider naast staat.

Neemt niet weg dat ik het vreselijk vond om te lezen hoe DJ net uit zijn narcose meteen te grazen werd genomen. Alleen beslis jij hoe ernstig het staartje hiervan is en wordt.

Ben het helemaal met Kiri eens, mooie reactie.

Nee, die tijd ben ik voorbij. Dat ik mij meer druk maak om zijn trauma, is op de eerste bladzijde ook al gezegd. Ik ga die persoon toen bijna gelijk, want wie weet was dat ook zo. Nu dus niet meer.

Ik corrigeer DJ gelijk als hij dit gedrag toont. Op les in de cursus heb ik dat ook al een paar keer moeten doen en de instructeur zegt dat ik elke keer precies op tijd ben met de correctie. Ik weet dus ook hoe dat moet, met name vanwege mijn ervaringen in de sport met mijn bouviers.
Ik duld het dus absoluut niet van hem. Vreemd dat jullie dit denken te lezen in mijn berichten dat ik dat wel doe. Misschien heb ik dat zelf niet zo best naar voren laten komen. Ik steek wat dat betreft mijn hand in eigen boezem.

De bluf......daar en tegen, daar kan ik mij dus wel in vinden. Ik denk dat je het niet moet vergelijken met de bluf bij mensen, maar bluf komt zeker in de dierenwereld voor.
`Bluffen` is een vorm van misleiding door het opzettelijk wekken van een onjuiste indruk dat de eigen mogelijkheden, prestaties of (onderhandelings)positie beter is dan deze in werkelijkheid is. Denk maar eens aan kikkers, die felle keuren opzetten zodat ze op die manier andere waarschuwen dat ze giftig zijn en dat ze niet worden opgegeten. In feite is dat ook een soort van bluf.
Overigens heeft mijn vriendin waarvan ik de homeopathische middelen heb, dit ook zo naar mij verteld en ik kan mij hier goed in vinden.
(http://www.teamdier.nl/

Al met al heb ik alle geduld van de wereld. Het is geen bouvier maar een klein hondje dat veel aandacht nodig heeft maar dat soms ook opeist. (waar ik overigens niet in trap) Het werkt natuurlijk heel anders dan een bouvier en omdat hij al schrikt van de clicker, is het voor mij extra opletten wat ik wel en niet bij hem kan doen.
(over de clicker had ik een andere topic geopend)

We gaan het zeker wel redden hoor. Ik heb er alle vertrouwen in dat DJ gewoon weer een lekker ding wordt, dat misschien nooit meer speelt met andere honden, maar wel eentje die normaal kan reageren naar andere honden toe. En dan ben ik tevreden!!

Oooh maar ik heb alle vertrouwen dat dit je ook gaat lukken. Daar twijfel ik geen moment aan.

Nu ben ik weer even kritisch:
Ondanks alle ervaringen die je hebt kun je evengoed blinde vlekken hebben, vooral als je hond je zeer aan je hart ligt. (Daar weet ik alles van...uit mijn eigen ervaringen)
Ik zal je uitleggen waarom ik heb geschreven dat wat ik heb geschreven (rare zin...). Juist doordat je bezig bent met de homeopathische druppels, het DAP apparaat, komt het bij mij over alsof je te bezorgt/ beschermend bent tov je hond en zijn angst. Ik heb een stukje gequote wat mij voedt in mijn gedachten.

In mijn beleving is een hond een hond. Groot of klein. Natuurlijk zijn er verschillen in de manier van aanpakken. De een zul je rustiger moeten aanpakken dan een andere hond. Maar tussen de oren zijn ze dezelfde. Bouvier of DJ. Ok, DJ is een hond die sneller schrikt... maar het komt bij mij over alsof je bij wijze van spreken op eieren loopt, juist omdat hij zo schrikkerig is. Vandaar mijn vergelijking ook met je Bouvier. Ik ben nog steeds van mening dat als je Bouvier zich zo gedraagt, je anders zou reageren. Hoe kan ik het beste dat omschrijven.... minder meebewegen met je bouvier en eerder grenzen stellen. Terwijl het lijkt alsof je ontzettend meebeweegt in de belevingswereld van DJ.
Ik weet niet zo goed hoe het beter te omschrijven.

Nogmaals... ik wil je niet aanvallen, ik ken je niet en ik zie de situatie niet. Ik kan alleen maar reageren vanuit wat ik lees en daarbij ervaar.
Ik hoop dat ik dit keer beter heb kunnen onderbouwen waarom ik dit gevoel heb/had.

Nee, prima hoor. Ik ben blij dat je probeert te omschrijven wat je bedoelt. Alleen, ik loop niet op eieren. Gelukkig niet. Ik ben van nature een rustig persoon, de rust zelf.....maar als ik moet corrigeren dan doe ik dat, En heus, geloof me.............zachtzinnig ben ik niet. Het was laatst (op les zelfs) zo erg dat ik hem corrigeerde en dat hij zowat over de kop ging. En ik moest hem wel 5x achter elkaar corrigeren omdat hij maar door bleef gaan.
Het watje bij ons thuis is mijn man, die zou dat dus absoluut niet kunnen.

En nee, beschermend wil ik mij zelf ook niet noemen. Zoals laatst op straat, er komt een grote hond aan die met heel veel plezier in zijn lijf, te enthousiast op Dj af rende. DJ zat aan de riem, de hond liep los. DJ gilde bij voorhand al en liet zijn tandjes zien. De loslopende hond ramde mij ook en ja, daar sta je dan. Maar zoals misschien de meeste hadden gedaan, ik heb DJ niet opgepakt en heb hem gewoon laten lopen. Ik zei: volg en liep straf door, ook corrigerend naar DJ toe.
Ik had hem ook los kunnen maken, maar je weet nooit wat de andere hond dan doet mocht DJ over de rooie gaan.

Het is moeilijk om op schrift te vertellen wat ik meemaak en hoe ik de dingen oppakt en probeert goed te doen.
En nee, je kent mij niet dus dat is extra moeilijk. Je kent DJ ook niet, dus ook dat is moeilijk.

Deze zin van mijzelf: is het voor mij extra opletten wat ik wel en niet bij hem kan doen.
Dat bedoel ik eigenlijk zo dat ik vanuit de situatie goed moet opletten wat ik wel en niet kan doen. De situatie die ik hierboven schetste is zo iets. Een andere keer loopt hij zelf straf door. Op die manier dus.
Oren en ogen vanuit mij hele hoofd en dan ook opletten hoe zijn lichaamstaal is. Maar dat geeft niet, ik leer elke keer weer bij, hoeveel ervaring ik ook heb met mijn bouviers vroeger, ik heb nu door dat er andere technieken zijn die je vroeger niet had.

Overigens gebruik ik de DAP band niet, dat schreef ik al. Die zit nog netjes in de verpakking.

Bedankt voor het uitleggen, ik leer hier ook weer van.

ok.... Is mij nu ook een stuk helderder... vind ik ook wel fijn. Soms is geschreven taal lastig om goed over te brengen wat je bedoeld. Daarbij redeneetr iedereen natuurlijk ook vanuit zijn eigen referentiekader. Vandaar dat ik het heb geprobeerd om te omschrijven. Fijn dat je hebt terug gereageerd. Leer ik ook weer van...
Moest wel grinniken om je eerste alinea trouwens... zag het helemaal voor me.

Ik wil je heel veel succes wensen met je trainingen samen met DJ maar dat gaat helemaal goed komen

Waarom zou je angst en trauma gaan bestraffen? Zo maak je het alleen maar erger. Er is een verschil tussen ongewenst gedrag en reageren op een trauma. Aanvallen is de beste verdediging voor een hond soms. De angst kan steeds erger worden en uitslaan naar andere dingen. Ook het reageren op hardere geluiden kan hier bij horen. Ik denk dat je hond juist wel gebaat kan zijn met homeopathie en DAP.

En heus, geloof me.............zachtzinnig ben ik niet. Het was laatst (op les zelfs) zo erg dat ik hem corrigeerde en dat hij zowat over de kop ging. En ik moest hem wel 5x achter elkaar corrigeren omdat hij maar door bleef gaan.

Jammer dat je het zo denkt op te moeten lossn.

Moest wel grinniken om je eerste alinea trouwens... zag het helemaal voor me.

Ik kan er dus niet om grinniken

Ik denk dat we in een maatschappij leven waarin er te zachtzinnig en te vermenselijkt met sommige gedragingen wordt om gegaan. Alles wordt alleen maar positief benaderd.. en tot op grootte hoogte ben ik het daar mee eens. Ik vind het een heerlijke methode om dingen aan te leren, aandacht te vragen enz....
Maar het feit is en blijft dat jij bepaald wat er gebeurd aan de lijn. Grommen, uitvallen aan de lijn is niet gewenst gedrag, wat de oorzaak ook mogen zijn. Als er iemand aan de lijn uitvalt dan ben jij dat nog altijd als baas zijnde.

Voorbeeld: Ik train samen met Kiri bij een GT om speuren aan te leren (totaal van 5 lessen). We zijn in totaal met een stuk of 6 honden. De GT vertelde bij les 1 dat er een andere hond mee kwam kijken. Klein hondje met angst en trauma voor andere honden. (Basis dus dezelfde als bij DJ) Laten we deze cursist x noemen. GT vertelde dat x eerste gedeelte van de les achter het hek kwam kijken. Naarmate de les voortduurde moest x op het veld komen staan. Wij mochten met onze honden wel in de buurt komen maar niet te dichtbij. het moment dat hond van x gromt of uitvalt, moest zij een correctie geven. Immers ongewenst gedrag aan de lijn. Soms mochten onze honden wat dichterbij komen als het puur om nieuwsgierigheid ging. Denk hierbij aan snuffelen. Dat is wel gewenst sociaal gedrag aan de lijn. Dit gedrag wordt ook positief beloont!!
De eerste paar keer heeft x dus ook haar hondje een salto laten maken (reden waarom ik even in de lach schoot bij DJ wegens herkenbaarheid. Zo'n klein hondje is nu eenmaal lastig te corrigeren omdat er bijna geen ander gewicht aan de andere kant van de lijn zit)
Nu bij les 3 loopt dat hondje mee alsof ze bij de groep hoort. Als we beginnen met een aandachtsoefening door elkaar heen doet X gewoon mee. En het hondje??? is een stuk zekerder van zichzelf en valt bijna niet meer uit aan de lijn. Immers de baas was duidelijk in datgene wat zij verwachtte naar de hond.

Ik neem aan dat op de cursus bij DJ soortgelijk wordt gehandeld. Nu zal DJ hoogstwaarschijnlijk nooit een blije gup worden die van blijdschap naar andere honden rent om te spelen, maar dat zit ook niet in de verwachtingspatroon. Ik lees gewoon dat Angela een hond wilt die gewoon netjes aan de lijn loopt zonder uit te vallen.
De ene hond is schrikachtiger dan de ander en dat kun je niet veranderen maar je kunt als baas wel bepalen in hoeverre jij wilt dat de hond zijn angst laat zien. Aan de lijn dient een hond zich te gedragen...
Als bv DJ los is en hij hapt van zich af omdat de andere hond zijn grens niet respecteert dat vind ik iets anders. In dat geval klopt het dat de hond niet anders kan en heeft. (ook hier kun je als baas bepalen... maar dan moeten 2 bazen dit doen)

Ik ben echt van mening dat als je dit gedrag maar doorlaat gaan, omdat je overtuigd bent dat een hond niet anders kan reageren aan de lijn.... je een probleem voor jezelf, je hond en de hele omgeving creeert.
Ik zeg niet dat je je hond maar verrot moet schoppen maar dat je wel de correctie aanpast aan de hond. Het moment dat de hond gewenst gedrag vertoont...dan kun je positief belonen waardoor de hond als opportunist daarvoor kiest ipv negatief gedrag.

Nog een voorbeeld: Ik loop met Kiri naar de hondenuitlaat terrein. kiri was toen nog een week of 14-15. Er staan 5 andere mensen met hun honden op het veld. Iedere hond individueel...kende Kiri al. Ik laat nadat ik Kiri wat heeft gesnuffeld los. De 5 andere honden vonden Kiri wel erg interessant maar waren wat te lomp voor haar. Een van de honden waar ze normaal gewoon mee speelt begint achter haar aan te rennen. Ze raakt in paniek en rent weg...over de straat richting huis.
Dit kun je ook een trauma noemen. Nu had ik 2 dingen kunnen doen... of meegaan in haar angst en nooit meer naar het hondenveld als er andere honden zijn... of gewoon confronteren met haar angst en laten zien dat het niet eng is. Dat laatste heb ik gedaan. Het moment dat ik zag dat er meerdere honden present waren ben ik met haar het veld op gegaan. Natuurlijk was ze bang. Heb haar even aangelijnd laten snuffelen en heb haar los gemaakt. (Dat ik bang was dat ze weer de weg op zou schieten..is mijn angst, niet die van haar!) Ze heeft de eerste minuten tussen benen gezeten (gedrag genegeerd)... ging daarna voorzichtig kijken en heeft vervolgens heerlijk gespeeld met de andere honden..(de ultieme beloning...kan geen kaassie tegenop). Had ik dat niet gedaan zou ik een bange hond creeren omdat ik bang ben dat ze de weg oprent. Uiteindelijk zou dat ook resulteren naar uitvallen aan lijn van angst. Ik kies ervoor om juist situaties op te zoeken om juist een sociale hond te krijgen die niet van angst uitvalt aan de lijn.
Immers... ik heb straks wel 30-40 kilo Rottweiler aan de lijn. Een uitvallende rottweiler staat niemand op te wachten, welke reden daar ook voor is... Alleen bij kleine hondjes wordt naar mijn mening te snel te veel van geaccepteerd.
Als ik wandel van de 10 kleine hondjes... hangen er zeker 7 strak in de lijn uit te vallen (vanuit angst of dominantie), terwijl grote honden bijna allemaal zich gedragen aan de lijn.

Om een lang verhaal kort te maken... ik ben van mening dat positief belonen hand in hand dient te gaan met straffen. Je kunt niet alleen het een doen en het ander niet. Je kunt ook niet alleen maar straffen... De hond dient te weten wat wel en niet mag.
En dat is wat ik bij Angela lees... straffen op momenten dat er ongewenst gedrag is... belonen als DJ het goed doet.

Verschil van mening dus. Ik vind het onbegrijpelijk dat men voor corrigeren kiest als er ook op meer positieve wijze aan gewerkt kan worden. Los van de oorzaak van uitvalgedrag komt dit gedrag voort of wordt geconditioneert als gevolg van het ontbreken van een alternatief van aandacht bij de mens. Als je werkt aan de onderlinge band en jij als mens duidelijk bent in wat je wel als alternatief graag wilt zien, hier een sterke motivator tegenover zet en vooral hard werkt aan de basis dat jij het centrum van zijn/haar wereld bent is corrigeren volstrekt overbodig.

Waarom zou je kiezen voor iets negatiefs als corrigeren als het ook zonder kan. Ik heb liever een hond die uit vrijheid kiest voor onze binding dan uit vrees voor correctie. Het is toch volstrekt onbegrijpelijk en onbetrouwbaar voor een hond om omver getrokken te worden. Bovendien zou het totale probleem dan na 2 a 3 keer een ferme ruk opgelost moeten zijn en dit is vaak niet wat ik zie. Men blijft eindeloos rukken (corrigeren) en het gedrag blijft bestaan, anders zou het niet steeds opnieuw voorkomen maar helemaal stoppen.

Mijn positieve methode neemt ongetwijfeld meer tijd in beslag, vraagt veel consequente inzet en creativiteit, maar het resultaat op termijn is wel dat wat ik beoog.

Een hond omvertrekken...ik kan er nog steeds niet om grinniken.

Kiri, wat ben ik blij met jou!!
Je begrijpt mij helemaal en het leuke is, je verhaal over hond X, is bijna mijn verhaal. Alleen ik zat niet met DJ de eerste les achter een hek, maar wel gelijk in de groep. Alleen wat van afstand, maar toch ook weer niet te ver.
En je andere verhaal, en dan de opmerking dat van kleine hondjes te vaak dit soort gedrag wordt geaccepteerd, daar heb je helemaal gelijk in. Want dan wordt het zielig en zo, als je ze corrigeert. Nee, met een hondje lopen die geen normaal gedrag vertoont, dat is leuk.

Je beschrijft eigenlijk precies wat ik doe. Kijk, DJ is nu eenmaal een einzelganger, (hij is een kruising Chi en een York en ik heb vaak gehoord dat Chi's vaak op zichzelf zijn. Als dat klopt dan snap ik dat hij dat uit zijn genen heeft, zo niet......vind ik het ook okee hoor!) spelen met andere honden doet hij niet of nauwelijks. Hier thuis met de kat wel en heel soms met een hondje van de overburen die hij vanaf het begin al kent. Voor dat hij werd gelanceerd speelde hij er echt mee, maar dat is over. En verder zijn er nog 2 honden in de buurt waarmee hij overweg kan, die hij wel ziet zitten, zeg maar.
Alle andere honden die hij niet kent of nauwelijks tegenkomt, die mijd hij of laat gelijk het ongewenste gedrag zien.
Dat tolereer ik dus niet en corrigeer hem daarom.

Ik zo haast tegen Petra willen zeggen, loop eens met hem en kijk dan of je het nog leuk vind als hij zulk gedrag heeft en wat hij er aan zou doen. Dit is niet op te lossen met een koekje of iets anders. Het is pure ernst en niet alleen zijn lipje omhoog. Ik denk namelijk dat je je niet kan voorstellen hoe hij doet.
Nadat hij diverse correcties heeft gehad, is hij stukken rustiger. Ik zou graag willen weten hoe jij dat had opgelost dan.

Voor mijn naamgenoot: de angst die in mijn ogen omgezet is naar dominantie of misschien wel de bluf (wie zal het zeggen) is bij DJ sinds mijn correcties wel al minder geworden. Zelfs in de les op de hondenschool geeft hij deze signalen af en laat merken aan andere honden dat hij denkt de baas te zijn. Of zoals laatst, dat iemand te laat met zijn hond kwam. De roedel veranderde op dat moment en DJ liet dat dus duidelijk zien. Met gevolg dat ik de correctie uitvoerde, op tijd dat wel. Je moet altijd wel op tijd zijn anders is de correctie te laat en snapt de hond het niet.

Voor Kira wil ik nog even zeggen )ook voor de anderen0 dat ik super blij zal zijn als DJ normaal met mij kan meelopen. Los is hij super en luistert perfect. Ik zoek zelfs plaatsen op waar veel honden zijn en laat hem dus ook daar loslopen. Komen er andere honden aan, dan mijd hij die als de pest of zoals nu de laatste paar dagen, snuffelt hij toch even.
Maar het kan bij een andere hond zomaar weer raak zijn, dat hij gewoon even wil laten merken dat hij er is.

Ik wil graag uitzoeken waarom het is, met de ene hond wel en de andere hond niet. Het kan aan de geur liggen van de andere hond, of aan de lichaamstaal wat dan ook, maar ik merk dat het vooral bij te grote en enthousiaste honden is.

Wanneer DJ over een tijdje dit gedrag niet meer vertoont, ik lekker met hem kan wandelen in een gebied met veel honden en dat hij ook lekker los kan lopen zonder dat hij iets doet, dan ben ik een tevreden mens en weet ik dat ik het haalbare uit DJ heb kunnen krijgen.

Voor ons is hij de beste, de leukste, de gekste, de humoristische, de mallot, de knuffelaar......ons allesie!
En daar doen we het dus ook voor!

Verschil van mening mag... en is ook helemaal prima... Ik vind het wel leuk om andere meningen te lezen, kan ik als baas ook alleen maar van leren.

ik snap wat je zegt: als je maar blijft corrigeren en dat veel mensen idd eindeloos blijven corrigeren. Dan weet je dat je als baas iets niet goed doet...
Vandaar dat ik een voorstander van en/ en ben. Juist wel heel goed belonen als de hond iets goeds doet, zodat je hond weet wat er wel wordt verwacht.
Sinds ik met Kiri train heb ik mijn oude methode ook opzij gezet.. (ben nog van de slipketting periode) en positief belonen een kans gegeven. Ook ik zie het verschil met de oude methode. Kiri gaat bv heel erg liggen (lees: bijna springend met de voorpoten vooruit om de buiklanding te kunnen maken) omdat er iets lekkers aankomt ipv sjokkend naar beneden gaan.

Toch blijf ik erbij dat ook af en toe een correctie niet verkeerd is, mits natuurlijk goed ingezet. En een hond overhoop trekken is natuurlijk niet leuk. Nogmaals ik grinnikte om de herkenning...
Als ik even nuancerend ben: kan ik me wel voorstellen dat puur positief veelal het beste werkt, vooral voor de leek.
Als ik zeg corrigeren, dan ga ik ervan uit dat de baas weet waar hij mee bezig is. Ik geef je gelijk dat je op straat idd vaker ziet dat mensen niet weten wat ze aan het doen zijn. Wat resulteert in de ene correctie na de andere.

Maar in dit geval van Angela die toch veel ervaring heeft met honden, mijn geval ook veel ervaring... of onder begeleiding van een GT, geloof ik dat we wel weten wat we aan het doen zijn. En dat positief belonen zeker niet wordt vergeten, zodat je heel snel van het negatief gedrag af bent.

voor mij is straffen niet alleen corrigeren...maar hoort ook negeren bij, spel stoppen enzo.

Petra zei: Bovendien zou het totale probleem dan na 2 a 3 keer een ferme ruk opgelost moeten zijn en dit is vaak niet wat ik zie. Men blijft eindeloos rukken (corrigeren) en het gedrag blijft bestaan, anders zou het niet steeds opnieuw voorkomen maar helemaal stoppen.

Als je een keer komt kijken hoe ik dit doe, dan weet je gelijk dat je het beeld voor wat mij betreft, helemaal verkeerd schetst.
Ik ben niet iedereen Petra. Gelukkig niet.

Overigens ben ik juist heel duidelijk in wat ik wil, in wat ik doe met DJ. Ik werk normaal met gebaren maar ben ook zeer happy als hij het goed doet en dat laat ik ook duidelijk merken.
En wat mij nog veel meer zeer doet is dat je eigenlijk zegt dat ik geen band heb met mijn hond.

Dan vraag ik je nogmaals om maar eens te komen kijken hier en dan kan je zien hoe goed de band is tussen mij en DJ. Twee handen op een buik zijn we, zonder dat ik een watje ben in zijn opvoeding.
Overigens geef ik hem daarbij veel energie (healing), dat maakt hem rustig en is hij ook de rust zelf, net zoals ik ben.

Omdat jouw mening al zoiets is van, corrigeren is uit den boze, lees je verder niet tussen de regels door en maakt gelijk deze conclusie. Dat is heel jammer, echt heel jammer.

Ik zo haast tegen Petra willen zeggen, loop eens met hem en kijk dan of je het nog leuk vind als hij zulk gedrag heeft en wat hij er aan zou doen. Dit is niet op te lossen met een koekje of iets anders. Het is pure ernst en niet alleen zijn lipje omhoog. Ik denk namelijk dat je je niet kan voorstellen hoe hij doet.
Nadat hij diverse correcties heeft gehad, is hij stukken rustiger. Ik zou graag willen weten hoe jij dat had opgelost dan.

Heb ik gesproken over oplossen met een koekje? Ik ken jou niet en ik ken DJ niet en ik ken jullie als koppel niet. Ik geloof direct dat het DJ pure ernst is en ik kan me er zeker wel iets bij voorstellen. Natuurlijk is dergelijk gedrag niet leuk, daar weet ik alles van. Hoe ik er inhoudelijk aan gewerkt heb (en nog) laat zich niet zo even beschrijven, bovendien is het belangrijk om hierin jullie eigen unieke weg te vinden. In grote lijnen komt het erop neer dat ik;

1. In het algemeen werk aan het verstevigen van onze vertrouwensband door in alles uit te zenden dat ik kalm en assertief de controle heb en hij dus niets zelf hoeft te regelen (zowel thuis als buiten) waardoor ik een bepaalde kalmte op hem overbreng. Buiten oa door zoals Esther op de vorige pagina aangaf te bufferen tussen Jip en de andere hond, uit te zenden dat ik er niet warm of koud van wordt, dus rug toekeren en hem kalmeren met mijn houding. Ten alle tijde bufferen als een hond naar ons toekomt, hij hoeft er niets mee ik regel dat!

2.Ik begon met trainen op hele grote afstand om hem meer immuun te maken voor andere honden. Door de hele grote afstand nam hij wel degelijk de andere hond waar, maar zat nog niet zo extreem in fixatie waardoor werken aan ons 'wij momentje' prima ging. Ik ben begonnen met handenvol voertjes op de grond te strooien, fixatie doorbreken en aandacht op iets anders focussen. Ik zat daarbij ook op mijn hurken en grabbelde soms zelfs mee en deelde mijn 'buit'. Het is heel belangrijk om juist die fixatie om te buigen naar een andere fixatie (jij dus en samenwerken met jou). Op deze afstand leerde ik hem ook alternatief voor zijn fixatie/uitvalgedrag, aandacht bij mij als centrum van zijn wereld.

3. Uit zien te vinden hoe je de onderlinge band en samenwerking verstevigd en hiermee aan de slag gaan. Hiermee kun je dus steeds de aandacht van de hond weer naar je toe halen. Of dit nu is met oefeningen of speuren of whatever, leer de hond een aantrekkelijk alternatief om met jou samen bezig te zijn.

Het resultaat is dat ik tegenwoordig al op veel kortere afstand kan passeren, waarbij zijn aandacht niet gefixeerd is op de andere hond. Soms is het opletten en aktief iets inzetten, soms is zelfs dat niet nodig. Het is super om te merken dat hij heerlijk aan het snuffelen is, even opkijkt en een hond ziet en weer verder gaat met snuffelen (totaal geen gevoel van bedreiging). Ik had dit met een corrigerende training nooit voor elkaar kunnen krijgen. Hij was misschien, uit vrees voor correctie, gestopt met blaffen/uitvallen, maar hij had zich nooit daadwerkelijk leren ontspannen.

De trauma's zou ik los laten, dieren willen vooruit en blijven niet hangen in het verleden, dit zouden wij als mensen ook niet moeten doen.
Dat honden uitvallen naar andere honden/mensen zegt veel over de band tussen de baas en de hond, als je het gedrag van de hond goed bekijkt zou je bijna gaan denken dat de hond het allemaal zelf op moet knappen of we hangen hier de conclusie aan 'hij wil ons beschermen'.
Maar waar is onze input in dit plaatje, als leider? Het enigste wat wij vaak doen is het corrigeren van de hond op het moment dat ie ongewenst gedrag laat zien, maar als we moeten corrigeren hoe is dan de relatie hond/baas?

Als wij leiders zijn van onze honden zouden ze niet meer hoeven uitvallen want ze weten dat wij het wel opknappen en daar vertrouwen ze op.
Ook zal de hond op ons als leider letten waar we heen gaan, wat we doen ook zonder riem enz.
En als de hond ons ziet als leider zullen we hem niet meer hoeven te corrigeren.
En ik ben van mening als de hond zekerheid heeft over zijn plaats, en dat de hond niet meer hoeft uit te vallen naar andere wezens, is de hond een veel gelukkigere hond is, ook zal de hond veel rustiger en stabieler worden.( en dit kan je niet afdwingen dit moet je verdienen )

Och Angela...troost je... als dat zo is, dan heb ik ook geen band met mijn hond.... Want buiten dat ik dingen positief aanleer, heb ik haar ook wel eens in het nekvelletje gegrepen. Madam was 8 weken oud en gromde naar me. En nee dat was geen angst.
In het bezig was Kiri echt op zoek naar grenzen.... en meende wel even de lakens uit te delen... Fout.... Ze heeft zelfs een keer in mijn paardenstaart gehangen... toen heb ik zelfs gegromd naar haar, omdat ik niets anders kon. (Vast is vast bij Kiri..)Zij heeft me daarna nooit meer vol in mijn haar gegrepen.
Nu heb ik een blije gup naast me lopen... die me overal in huis achtervolgt als een blij hert.

Even nog verder nadenkend.... ook met alleen positief trainen kun je fouten maken.. Want je kunt ook fout gedrag erin belonen omdat je als baas te laat bent of op een verkeerd moment klickert of koekje of balletje geeft.

Ik denk dat de keyword is: weten waar je mee bezig bent. Welke methode je ook kiest of voorgaat.

Geniet van je kleine DJ en van alle stappen die je neemt. Want zoals ik het lees, werpt het al behoorlijke vruchten af.

PS: ook ik ben wel benieuwd hoe het gedrag van DJ met positief trainen eruit zou moeten worden getraind..

Ik hoef niet te komen kijken Angela. Ik las onderstaande opmerking van jou.

En ik moest hem wel 5x achter elkaar corrigeren omdat hij maar door bleef gaan.

De kracht van een 'goed uitgevoerde' correctie is dat het probleem na 2 a 3 opgelost is. is vaker corrigeren nodig dan weet je dus dat het niet het gewenste resultaat heeft bereikt.

En wat mij nog veel meer zeer doet is dat je eigenlijk zegt dat ik geen band heb met mijn hond.

Jammer dat je dit zo voelt, het is jouw interpretatie van hetgeen ik schreef. Ik kan daar geen enkel waardeoordeel op plakken Angela.

Is achterhaald... staat al beschreven

Het wordt nu een aardige discussie ipv. tips.
Niet dat dat heel erg is, maar het is vaak zo moeilijk omdat we van papier niet kunnen lezen hoe en wat en waarom het zo is.

Als ik dan het verhaal van J & T lees, zou de hond dus de baas gedrag nadoen of als ik het dan op mijzelf richt, ik geen stabiel huis heb waar DJ in woont en dat mijn gedrag ook niet stabiel is.

Yeah right. Dat gaat in mijn geval dus echt niet op. Ik ben nog altijd de leider hier in huis, of je het wilt geloven of niet. Ik bepaal wat hier gebeurd met DJ (niet met mijn mannetje hoor! Maar die moet ik weleens corrigeren hihi, omdat hij te soft is.)
Verder is het huis een en al rust, serene rust bijna.

Als je je bedenkt dat ik een huis vol bouviers en een schotse collie heb gehad en dat je ze niet eens zag als je binnen kwam, dat ze allemaal de rust zelf waren, net zoals vrouwtje dat is..........geen heibel onderling of wat je je ook maar kan bedenken.........
Dat dit nu ook met DJ zo is, dan denk ik niet dat ik het zo verkeerd doe hoor.

Ik denk ook de veel mensen hier aan voorbij gaan dat als DJ ongewenst gedrag heeft naar een andere hond, die andere hond dan ook kan uitvallen met alle gevolgen van dien. Als ik dus niet de juiste handeling zou doen, heeft de grote sterke hond mijn DJ al te grazen. Dus als DJ enigszins normaal gedrag heeft naar een andere hond, dan is doet de andere hond ook normaal.
Als je begrijpt wat ik bedoel.

Je relaas J & T is wel heel makkelijk zo om te schrijven, maar in werkelijkheid is het toch heel anders hoor. Op schrift weten we het allemaal zo goed, maar oh wee............

Ik zou niet graag willen zien dat deze topic een wijsvingertje gaat worden richting mij, dat ik dus hier de boosdoener ben, want daar begint het aardig op te lijken. En ook dat is weer super jammer natuurlijk.
Er zijn al genoeg topics waar het onderwerp zo gevoelig ligt, hoe we onze onze hond dingen moeten aanleren en wat wel en niet mag volgens sommige hier. (en dat laatste gaat mij soms wel eens te ver, is mijn persoonlijke mening)

Ik denk dat ik er wel uitkom, samen met DJ.

Dit gebeurde onder toezicht op les, hij bleef doorgaan. Moet ik dan na 2 x stoppen met de correctie en dan maar afwachten wat hij gaat doen? De instructeur was erbij, schreef ik al eerder en deze vertelde mij dat ik elke keer op het juiste moment de correctie gaf.
Kijk, het zijn correcties waarbij ik dus niet aan het rukken sla, maar kort en snel. Dat DJ daarmee zowat over de kop gaat, komt omdat DJ natuurlijk een heel klein mannetje is. Ik denk dat jij het meer ziet als dat ik hem meesleep of zo.
Door mijn ervaring 25 jaar lang, weet ik zo ongeveer wel hoe ik een correctie moet geven.

Ik denk ook de veel mensen hier aan voorbij gaan dat als DJ ongewenst gedrag heeft naar een andere hond, die andere hond dan ook kan uitvallen met alle gevolgen van dien.

Dat klopt, dit gedrag kan een trigger zijn voor een andere hond. Daar heb ik me ook (te) lange tijd op gefocust. Maar door mijn kalme assertieve houding kan ik een reactie van evetueel andere loslopende hond die getriggert wordt afweren. Dit heft als voordeel dat ik een heel duidelijk boodschap uitzend naar Jip "ik deal ermee'en dit geeft hem vertrouwen en rust (dit helpt enorm mee in het totaalplaatje). En tevens zorg ik hiermee dat de andere hond afdruipt. Ik ga ook geen ontmoetingsconfrontaties aan, zorg dus altijd voor voldoende afstand. Ook deze ervaring geeft Jip meer rust.

Dit gebeurde onder toezicht op les, hij bleef doorgaan. Moet ik dan na 2 x stoppen met de correctie en dan maar afwachten wat hij gaat doen? De instructeur was erbij, schreef ik al eerder en deze vertelde mij dat ik elke keer op het juiste moment de correctie gaf.
Kijk, het zijn correcties waarbij ik dus niet aan het rukken sla, maar kort en snel. Dat DJ daarmee zowat over de kop gaat, komt omdat DJ natuurlijk een heel klein mannetje is. Ik denk dat jij het meer ziet als dat ik hem meesleep of zo.
Door mijn ervaring 25 jaar lang, weet ik zo ongeveer wel hoe ik een correctie moet geven.


Het is waar jij voor kiest Angela. Dat ik dat jammer vind en er het nut niet van inzie mag. Je hoeft jezelf ook niet te verdedigen met 25 jaar ervaring. Je hebt het kennelijk heel helder voor jezelf ds tips zijn niet nodig

Beste angela,

Het is moeilijk om hier even uit te leggen hoe het in elkaar zit met relatie hond/baas je zou een bij ons moeten komen kunnen we je precies uit leggen wat we bedoelen, dan kom je er achter dat alles logisch is en alles valt dan ook op z'n plekkie. Dat je een stabiele huishouding hebt twijfel ik helemaal niet aan. Maar na zoveel jaar een hondenschool, mogen we wel zeggen dat de meeste dingen wel voorbij zijn gekomen, en we zijn altijd bezig met de cursisten op te voeden en niet de honden .