Wanneer weer een hond ?

Hallo allemaal,

We hebben begin vorige week ons hondje moeten laten inslapen,en hebben er enorm veel verdriet van.
Nu krijg ik soms een reactie van", dat het beter is om een nieuw hondje aan te schaffen.
Ik zelf vind dat veel te vroeg en kan dat nog niet.
Maar zelf heb ik nu wel de vraag: hoe lang hebben jullie gewacht voor de aanschaf van een ander hondje? en is het waar wat ze zeggen?
Graag zou ik jullie ervaringen en meningen horen.

Groetjes Danila.

Tussen mijn vorige hond en de honden die ik nu heeft zo'n vijf jaar tussen gezeten, maar dit was ook omdat de eerste tijd ik nog geen nieuw hondje wilde was nog te vroeg en toen was de tijd er nog niet rijp voor. Zodra het kon en goed voelde heb ik gekozen om opnieuw voor honden.

Je moet naar je zelf kijken een nieuw hondje doet niets aan je verdriet om je overleden hondje en voor de een is het pijnlijk omdat je telkens terugdenkt.
De ander is er wel weer heel snel aan toe.

Dus ik kan alleen maar zeg ga op je gevoel af als het nu nog te vroeg is doe het dan niet is ook niet eerlijk naar de eventuele nieuwe hond.

Ik heb altijd meerdere honden tegelijk, en dan val je terug op je andere hond...
als kind heb ik me bv opgetrokken aan de dood van m'n BC door extra veel met de JR te doen,
en ook toen m'n Pitmixje stierf, heb ik me opgetrokken aan diezelfde JR.

Daarna ben ik bij m'n exvriend gaan wonen, heb ik me kunnen optrekken voor de dood van m'n JR aan zijn hondje, Mila,

en toen we uit elkaar gingen, had ik mijn twee hondjues om het gemis van mila te verwerken...

ik denk ook dat je veel sneller 'klaar' bent voro 'n nieuwe hond als je nog 'n andere hebt.

maar hoe 't zit als je maar 1 hond hebt, dat weet ik niet...
gewoon voelen,
mis je de hondenpootjes, mis je het geknuffel en gekroel? wil je terug 'n blije hondensnoet als je beneden komt?

zonder per se te willen dat je oude hondje dat deed?
droom je weer van 'n hondenbeestje,
dan kan je terug voor 'n hond gaan.

Mijn Taat had ik drie weken naar dat mijn andere hond over leden was
Ik ging echt door een dal heen dat mijn Meisje er niet meer was
En ja het heeft geholpen tegen mijn verdriet
Maar ben boomer nooit vergeten
Die zit in mijn hard
Ook denk ik dat het niet door een ander
Beoordeeld kan worden
Wanneer jij weer een hond moet nemen
Doe wat jij het beste vind
En wat je hard in geeft

ga op je gevoel af,als jij eraan toe bent dan een hond nemen.
wij hebben bijna een jaar gewacht na overlijden van onze hond om een pup te nemen........

Het ziek zijn en de beslissing om mijn vorige hond in te laten slapen viel samen met de dekking en dracht van de moeder van mijn huidige hond.

Ik voelde me daar zo schuldig over. Aan de ene kant was ik blij dat er over 5 maanden een puppy zou komen, aan de andere kant stond ik voor een helse beslissing.

Degene die me in contact had gebracht met de fokker wist dat ik hiermee worstelde en vroeg 'je hebt toch wel plaats voor 2 hondjes in je hart'. Natuurlijk had ik dat.

Ik vond de 5 maanden zonder hond vreselijk en was heel blij toen ik Spikkel op mocht halen. Aan de andere kant ken ik ook mensen die helemaal nooit meer een hond hebben genomen omdat het verdriet ze te zwaar viel.

Alleen jij kunt beslissen wanneer de tijd daar is voor een nieuw hondje.

zoals ria ook zegt,alleen jij kunt dit beslissen,als je er niet aan toe bent,nog niet doen


bij ons heeft het 6 jaar geduurd,mijn man wilde geen hond meer,maar skinny kwam aangelopen,en zelfs hij kon het niet over zijn hart verkrijgen,om haar in een asiel te stoppen

Bij ons duurde het 9 maand voor de volgende er was.
Na zon 3/4 maand zijn we eens beginnen met oriënteren op een ander ras en toen nog zon 3/4 maand zoeken en toen 2 maand wachten.

Hierbij ligt het probleem vaak bij wat anderen ervan denken..
Mensen willen een beslissing nemen die anderen kunnen waarderen..
En wat als 'normaal' beschouwd word, ligt voor elk individu weer anders.
Dus laat je beslissing niet beinvloeden van wat andere mensen denken.
Dat is energieslopend, misschien ben jij wel aan een nieuwe hond toe, terwijl je omgeving dat maar te snel vind. Dan stel je het uit en ben je misschien wel heel erg ongelukkig. Dat is niet de bedoeling.
Ik ken iemand waarvan haar paard is overleden, de volgende dag zocht zij al naar een nieuwe. In eerste instantie ga je denken of die persoon er echt mee zit, aan de andere kant denk je zonder dat paard valt er een enorm gat, dus waarom wachten als je aan een nieuw dier toe bent.
Jij bent de gene die dit aan voelt, niet je omgeving of fora gebruikers.

Bij mn ouders hebben we na het inslapen van Joppy *(17geworden)* gezegd voorlopig geen nieuwe hond te nemen, na een week miste iedereen een hond in huis en een week later hebben we Dribbel uit het asiel gehaald! Volg je eigen gevoel, voor ons was het gevoel van "vervangen" niet aanwezig, wij hadden allemaal het gevoel dat we de kans kregen om een ander hondje ook een fijn thuis te geven.. volg je gevoel!

Je weet zelf wanneer je toe bent aan een nieuwe hond. Maar je kan niet vroeg genoeg beginnen met zoeken, want als je een rashond wilt, kunnen er lange wachtlijsten zijn.

Ik zou me er verder ook niet al te druk om maken.
Vorig jaar is onze reu overleden, en na een maandje waren wij echt toe aan weer een 2de hond.
Het heeft dan nog wel een maandje of 4 geduurd voor we eindelijk ons hondje tegen kwamen in een asiel.
Maar toch.. laat je absoluut niet tegenhouden door mensen die denken te weten hoe jij je voelt, of die een idee hebben over jouw situatie.
Dit is veel te persoonlijk.

Waar je wel voor uit moet kijken is dat je niet naar het eerste de beste asiel rent om maar snel weer een hond (die mischien helemaal niet bij je past) op te gaan halen.
Probeer voor ogen te houden welk ras of hond je echt graag zou willen hebben.

En of dat je oude maatje dan een week of al een jaar is overleden..
Niet belangrijk.

Het heeft bij mij 4 jaar geduurd. Het eerste jaar na het overlijden van mijn berner kon ik het zelf niet verdragen om met andere honden te knuffelen.
Misschien is dat een beetje lang, maar wat wel belangrijk is, is dat een pup jouw gemoedstoestand sterk aanvoelt. Als jij veel verdriet hebt om je hond, dan kan je beter even wachten tot je emotioneel weer wat meer boven jan bent. Dan geef je je pup positievere energie mee.
Waarschijnlijk overbodig om te zeggen, maar geen pup nemen om het gat van je andere hond op te vullen, dat is niet eerlijk.
Wanneer je er klaar voor bent, voel je dat vanzelf.

vorig jaar 19 november heb ik mijn allerbeste vriendinnetje moeten laten gaan na 12 jaar onvoorwaardelijke liefde!!
Ze is 12 jaar geworden en wat een verdriet.
Ik werd gek zonder mijn hond en had net een nieuw huis zat daar helemaal alleen en de muren kwamen op mij af.
Ik kwam mijn bed niet meer uit en had nergens geen zin meer in.
Een vriendin stuurde een link met puppies pff.. toen zag ik Fleur ohh zo stom maar was gelijk verkocht.
Helaas was het broodfok daar kwam ik achter toen ik er ging kijken mocht wel de ouders zien dat dan weer wel.
Maar zeg dan nog maar eens NEE.
Ik kan je wel vertellen dat de scherpe kant van het verdriet minder werd en ik aan de mooie dingen dacht, dat mijn lieve Kischa een fantastisch leven heeft gehad en dat Fleur welkom was.
Ik moest mijn bed weer uit en had afleiding met die kleine.

Bij mij zaten er dus maar drie weken tussen.
Ik ben dan ook alleen heb geen kinderen geen man dus mischien is dat anders.
Het neemt niet weg dat ik elke dag nog steeds aan Kischa denk.
Maar ik heb mijn nieuwe hondje de naam Fleur gegeven omdat zij mijn leven weer opfleurt
Door het grote verdriet heb ik wel anders gehandeld als dat ik normaal zou doen, dus doe niet net als ik maar ga naar een goeie fokker als je er weer aan toe bent.

Sterkte nog met het verlies van je lieve hond.

Wij hebben zo een 3 maanden gewacht met onze nieuwe pup. we hadden onze vorige hond helaas maar 1 week, ze kwam helaas uit de broodfok en was dus al ziek toen wij haar haalden, maar wist dat op dat moment niet.

het was mijn dochters eerste hond en na 3 maanden van verdriet en haat erg missen, hebben we sinds bijna 2 weekjes een nieuw hondje.. ander soort en van een veel betere fokker..

ik bedoelde haar erg missen ... jammer dat je posts niet kan aanpassen hier.. tijd voor een edit button??

Het is maar net wat je zelf wil. Een nieuwe hond neemt nooit de plaats in van de oude en ook het verdriet en gemis gaat er niet mee weg, maar vult wel de leegte op.
Dus kan alleen maar zeggen: Denk goed na wat je wilt, wat er de komende 18 jaar het beste bij jou leefsituatie past, wat zie jij zitten. Daar gaat het om. Maar neem geen overhaastte beslissingen. Wij hadden Tristan binnen een week, maar hadden er al over nagedacht voor dat Jane dood ging, we wilde evt een tweede hond erbij in de toekomst. Dus was de keuze snel gemaakt. Verdriet en gemist hou je toch wel, daar hoef je het niet voor te laten.
Tristan is een heel andere hond met een heel ander karakter dus kan nooit de plek van onze Jane innemen. We missen haar ontzettend, haar vrolijkheid en enthousiaste gestuiter. Tristan is rustig en zachtaardig, waardoor we de verschillen juist erg merken en zo met de herinneringen het verdriet een plekje geven.

Dit kan heel lang duren,vind ik zelf. Ik heb mijn hondje moeten wegdoen naar mijn oom,omdat hij ons huis sloopte. Ze hebben mij een jaar erachter voorgesteld totaal opnieuw te beginnen. Ras,opvoeding.. Alles. En ik was daar nog niet aantoe. Het kan heel lang duren voor je je weer beter gaat voelen en echt zegt van: 'En nu ga ik eens denken aan een nieuwe hond.' Bij zit er 2 jaar en half tussen. In het begin is het moeilijk,hoewel ik haar nog kan zien,nu nog zelfs ! Maar toch vond ik het erg en heb ik er heel heel veel verdriet van gehad. Of hij nu weg is naar iemand anders of dood is,je zult je trouwe viervoeter altijd blijven missen.

Dus ik denk dat je dat zelf zal moeten uitzoeken hoelang die tijd duurt voor je klaar bent voor een nieuwe hond. (: