Ook ik heb mijn lieve Golden Retriever afgelopen vrijdag moeten laten gaan.Al een paar weken zag ik het aankomen,en heb ik de dierenarts gebeld of zij wilde langskomen,want dat het in zijn eigen thuis moest gebeuren stond bij mij als een paal boven water.
Toen Max en ik tien en half jaar geleden elkaar vonden,Max was toen 8 weken,tilde ik hem op en hij snuffelde diep in mijn nek,afgelopen vrijdag pakte ik zijn lieve kop tussen mijn handen terwijl hij het slaapmiddel kreeg,ik fluisterde hem gedag,en hij nam afscheid zoals hij mij begroette zolang geleden,door diep in mijn nek te snuffelen. Morgen komt Max weer thuis. En ik? Ik vul nog dagelijks een paar keer zijn waterbak,zeg zijn naam hardop,en huil.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Mijn lieve Max" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Ik wens je heel veel sterkte toe met het verlies van je lieve Max.
Heel veel sterkte met dit grote verlies .
Rust zacht lieve Max .
Beste Els, heel heel veel sterkte toegewenst.
Het doet altijd pijn, hoe oud ze ook zijn.
Hij is voor altijd in je hart.
Afgelopen zaterdag toen ik de auto schoon aan het maken was,
om naar de autowasserette te brengen, vond ik de allerlaatste
steen die Luca meegenomen had.
Luca bewaarde alles en nam het mee naar huis of mee in de auto.
De steen ligt nu naast zijn urn.
Mijn ventje is 3 juni 2010 gestorven op zijn tiende verjaardag.
Dus ik weet hoe het voelt.
Ik kan niets anders zeggen, dan dat ik met je meeleef.
Heel veel sterkte toegewenst.
heel veel sterkte met het verlies van max
angelique en lana
heel veel sterkte,met het verlies van max
Krijg tranen in mijn ogen, de manier waarop je dit hebt geschreven raakt mij diep...
Alle sterkte toegewenst met het verlies van je trouwe maatje.
Lieve Max, rust zacht......
heel veel sterkte
Heel veel sterkte.
Lieve Els, wens je heel veel sterkte in de komende tijd.En hoe mooi heb je het verwoord. De pijn gaat nooit helemaal weg en ik hoop dat je aan de leuke herinneringen vol liefde zal terugdenken. Weet dat er veel mensen aan je denken!
x
je hebt het zo mooi geschreven,ook bij mij komen er terug tranen als ik het lees
je hebt mooi afscheid kunnen nemen van je maatje en in je hart zal hij altijd blijven verder leven
veel sterkte
Je hebt het zo mooi geschreven krijg het er koud van,
Ook mijn jongen is er niet meer.
Ik wens je heel veel sterkte met het verlies van Max.
veel sterkte hoor
Beste Els,
Wat heb je dit mooi geschreven. Je berichtje raakt me behoorlijk. Die symboliek van de cirkel is rond geeft zo goed weer dat jullie een heel goede band hebben gehad.
Ik wens je heel veel sterkte om dit verlies te verwerken.
Ik begrijp uit je berichtje dat Max gecremeerd is? Hij krijgt ongetwijfeld een mooi plekje van jou en bij jou, in je hart was ie al voor altijd, nu ook nog op een herdenkingsplekje.
Nogmaals heel veel sterkte.
Rust zacht, lieve Max.
Ik weet wat je voelt, ook wij hebben vrijdag onze Shamal moeten laten inslapen en 2 maanden geleden onze Ravel.
Ik wens je heel veel sterkte met dit verlies.
Een maatje verliezen is vreselijk
Dank jullie wel,de symboliek van de cirkel is inderdaad rond,zowel zijn begroeting als zijn afscheid, als het feit dat ik hem ruim 10 jaar geleden optilde om naar binnen te dragen,en hem afgelopen vrijdag optilde om naar buiten te dragen.
Ik hoef verder niet veel te vertellen over mijn verdriet,juliie weten hoe het voelt,en Ilse jij twee honden in korte tijd,verschrikkelijk,ik wens je heel veel sterkte toe.
Max is nu weer terug,dat was wel emotioneel,maar voel me een stukje rustiger,hij is nu weer op de plek waar hij het liefste was...thuis,bij ons.
Ik heb nog een gedicht gevonden op het internet,misschien staat hij al ergens op dit forum,of kennen julie het al wel.
Als ik straks oud ben, ziek en zwak,
en pijn verjaagt de slaap,
als onrust neemt van mij bezit,
doe dan wat onvermijdelijk is,
en laat me gaan.....
de laatste goede daad.
Beslis voor mij en wees niet laf.
Past eigenliefde bij de vriendschap die ik gaf,
of uitstel.... tot het beter past bij een verloren strijd?
Ik ben niet bang tijdens die laatste gang.
Jij loopt niet weg: je kijkt me aan,
je noemt me bij mijn naam en houdt me stevig vast.
Vandaag voor het laatst groet ik je met mijn hondenstaart.....
wat jij liet doen, deed je voor mij:
je hebt me nog meer pijn bespaard,
voor zinloos lijden mij bewaard.
Een zwaar besluit?
Nee, ....huil nu niet.
Een wijs besluit dat werd gegrond op een oud en uniek verbond:
jij bent mijn baas en ik jouw hond
Beste Els,
Heel veel sterkte met het verlies van Max.
Ook ik heb vorige week dinsdag mijn lieve westy Rocky in moeten slapen.Ook hij is 10,5 jaar oud geworden.
Geef jezelf de tijd om het verdriet te verwerken en luister vooral niet naar andere mensen die je verdriet na een week zat zijn en zeggen: het is toch maar een hond? Kom veel op dit forum, hier zijn mensen je die goed begrijpen en weten waar je doorheen gaat en wat een verdriet je hebt.
Ik heb heel veel aan de berichten gehad die ik van allemaal lieve mensen heb gekregen, dit deed mij erg goed.
Ik leef met je mee!
Nogmaals veel sterkte, Max zit voor altijd in je hart!
Liefs Nathalie
ooo , wat erg om dit te lezen. maar weet dat je Max altijd in je hartje zal door leven, wens je ontzettend veel sterkte..
Heel veel sterkte met het verwerken van je grote verlies van je lieve hond Max. Ik krijg er kippevel van. Nogmaals, heel veel sterkte!
Lieve Els. Ik ben ook erg ontroerd door hoe je het schrijft.. hoe de cirkel rond is. Hier heb ik niets aan toe te voegen. Die enkele zinnen van je zeggen alles...
Hoe de band met je lieve Max was en is.. hoe groot het verdriet is.. hoe moeilijk, maar ook waardig, moedig en innig het afscheid en hoezeer je Max voor altijd in je hart, herinneringen en gedachten zult bewaren...
Ik wens je heel veel sterkte en ondanks het verdriet een goed gevoel. De band blijft. Tijd en ruimte spelen geen rol in de liefde.
Het verdriet is groot,en dat sta ik mezelf ook toe. Ik ben de afgelopen dagen ver terug in de tijd gegaan,hoe hij zich de eerste nacht thuis hevig had bevuild omdat hij zoveel sneeuw van buiten had gegeten,en ik hem met had gewassen en met een verwarmde handdoek weer droog wreef. Hoe we samen door de overstroomde straat aan het dansen waren in de regen en hij tot zijn buik in het water. En naarmate hij ouder werd onze band verdiepte en we elkaar door en door kenden. Elkaar niets meer hoefde te bewijzen,zijn lieve ogen die me tot in mijn ziel konden aankijken. En toen was daar de laatste nacht,hij lag op de bank toen ik thuis kwam,en hij wilde mij begroeten maar kon het niet..geef niets jongen jij komt altijd naar mij,nu kom ik naar jou..ik heb een kussen gepakt ben tegen hem aan gaan liggen,sloeg mijn arm om hem heen en fluisterde zachtjes tegen hem,zei hem hoeveel ik van hem hield,en dat dat altijd zou blijven.
Super, super, suuuupppeeerrr veel sterkte
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Mijn lieve Max" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?