pectineus myectomie ...

Oftewel het verwijderen van de binnendijbeenspier.
Ik ben benieuwd of iemand hier ervaring mee heeft.

Met name bij HD verbindweefseld door verkramping de pectineus (binnendijbeenspier) en dit geeft weer meer irritatie en pijn.

Nu lijdt Jip aan deze kwaal (overigens niet door HD) en 1 van de behandel opties is dus een pectineus myectomie.

Deze optie overweeg ik momenteel niet, maar gezien de pijnklachten en de impact daarvan, ben ik wel erg benieuwd naar ervaringen.

Hoe ingrijpend is de ingreep geweest?
Wat is het resultaat van de ingreep geweest?

*email*

Bij Jip is het overigens de verkramping die de pijn veroorzaakt en niet de heupen.

Ben wel met zo'n ingreep bekend . Een hond van een van mijn vroegere cursisten heeft deze ingreep bij haar hond laten doen. In eerste instantie leek het een verbetering , maar op langere termijn kwamen de pijn klachten terug.

Ik denk dat je bij Jip naar het totaalplaatje moet kijken. Nog niet zolang geleden werd hij behandeld voor een scheefstand in zijn rug. God weet, hoe lang hij dit al had. Dit schijnt dus opgelost te zijn , maar een ander stand van de wervels betekent ook een andere belasting op zijn benen. En ook dit kan pijnklachten veroorzaken. Zelf noemde je ook een vermoedelijke PL op. Ook dit kan veroorzaakt zijn door de scheefstand in zijn rug.
Ik zou in eerst instantie afwachten tot hij weer helemaal hersteld is ,desnoods onder begeleiding van een fysio of accupuncturist. Een verandering in de stand van de ruggenwervels belast het hele lichaam. Ook zou ik herhaaldelijk laten controleren of de wervels nog goed staan. Ze schieten , doordat de bespiering verslapt is ,graag terug naar hun oude stand.Het opnieuw sterk worden van de spieren heeft tijd nodig. Denk dat je te snel wilt.

Ook Déru werd geholpen aan een scheve bekkenstand en liep in eerste instantie soepeler na behandeling maar werd met de regelmaat van de klok, iedere week, opnieuw gecontroleerd of alles nog op zijn plaats stond. Tot 2 maal toe moest opnieuw gecorrigeerd worden, Na zo'n correctie had ze last van spierpijn en krampen, en hield ze zichzelf rustig. Uiteindelijk bleef het goed. Het is een langzaam proces, wat tijd nodig heeft om het lichaam te laten wennen aan een andere manier van belasten.

Zet nog even een link ter verduidelijking:

http://mcvoordieren.nl/index.php/zoek-op-ziekte-hond/606

Dank voor je reactie Annelies. Ik was eigenlijk ook niet van plan om deze ingrijpende ingreep direct te gaan doen hoor. Het was een van de genoemde behandelopties en ik was er wel benieuwd naar aangezien het mij zo'n ingrijpende behandeling lijkt.

Het is naar mijn idee ook alleen maar symptoombestrijding. De andere opties zijn spierverslappers (waar ik ook niet voor kies) of afwachten hoe het zich verder ontwikkelt na de orthomanuele behandeling.

Ben gisteren bij de orthopeed geweest. Deze kan op geen enkele manier PL constateren. De spieren aan binnenkant van de dijbenen zijn al een aantal jaren zo verkrampt en wat de oorzaak is...? Dit kan of door zijn wervelscheefstand komen, maar een andere oorzaak kan zijn de enorm hoge spierspanning door de chronische stress (en tremoren). Dus reden temeer om verbetering te zoeken in de tijd en in verdere stressverlagende aanpak. Ook kan ik zelf, nu ik weet dat hij er echt last van heeft overleggen met de homeopaat of ik met voedingsupplement nog verlichting kan brengen. Zijn rug geeft hij beduidend minder pijn aan.

Dorith Aharon hoeven we volgend jaar pas weer naar toe. Maar nu wil het geluk dat Ronald Mouwen het komende halfjaar bij mijn dierenarts in de praktijk zit. Dus dat is lekker dichtbij.

Ohja in reactie op jouw bericht. Ik had ook logischerwijs begrepen dat de uitwerking van de behandeling (rechtzetten van de scheefstand) wel tot een jaar in beslag kan nemen. Die tijd geef ik hem ook. Hij is nu twee keer bij Dorith geweest. Verder loopt hij alleen nog uitsluitend aangelijnd.