ze wordt echt ouder nu...

Jara is afgelopen week 9 jaartjes oud geworden.

Ik heb al langer tegen mijn man gezegd dat ik merkte dat ze achetruit gaat. Maar hij ontkende nog lekker.

Op 8 april ben ik met ze naar mijn ouder gelopen. Dat is zo'n 3 km. Mijn vader zei toen ik na 10 minuutjes rusten weer ging; Als ze maar opstaat om weer mee te wandelen. Dit was ook de eerste keer dat ze telkens een klein sprintje maakte om weer bij te komen en dan even rustig aan kon lopen.

Die week erna rende ze zoals altijd erg hard naar de bak voer toen het tijd was. En toen ze draaide schoven zo de achterpootjes eronderuit....

En eergisteren ging ik slapen en zoals wel vaker neem ik ze dan even mee naar boven. Deze keer heeft ze wel 10 minuten onderaan de trap staan te trepelen, het lukte d'r echt niet....

Gisterenmorgen echter liep ze uit zichzelf ineens wel weer naar boven...

Ik moet zeggen, het gaat me even niet in de koude kleren zitten. Dit is echt confronterend...En dat in een maand tijd...

Gong het bij jullie ook zo? Moet ik verwachten dat er nu meerdere slechte(re) dagen aankomen???

Ervaringen zijn zeker welkom! Moet ik d'r tijdens lange wandelingen een keertje extra thuislaten of juist toch doorlopen met d'r??

not. uit

Is de hond dan ziek of zo, Janneke..??

Negen jaar is nog niet oud toch..???

Ik deed nog heel veel behendigheid op die leeftijd met één mijn colliemeisjes en speuren in clubverband...

Hoop dat je nog wel wat langer mag genieten van je hondje hoor..

Nee, zo is er echt helemaal niets aan haar te merken. Ze eet goed.
Gaat hier op het veld balletjes halen. Al beslist ze daarin ook na een aantal keren gooien dat ze zelf naar huis loopt....
Maar grijs is ze wel BEHOORLIJK aan het worden. Ook slaapt ze wel voortaan meer als anders. Maar dat heeft misschien ook wat te maken met het warmere weer?

Moeilijk...Tja ik hoop ook dat ze nog lang bij me mag zijn...

Ik heb een teckeltje van 16 jaar en toen ze een jaar of 12 was begon ze ook ouderdomsgebreken te krijgen. In het begin hebben we nog wel met haar de normale wandelingen gemaakt maar wel met rust en langzamer lopen. Traplopen heeft ze nog lang gedaan, maar sinds een jaar niet meer, omdat ze ook staar heeft gekregen en niet meer goed diepte ziet vonden wij het niet meer verantwoord om haar de trap af te laten lopen. Wij kijken naar wat ze nog kan en proberen haar zo nog actief te houden. In het begin was het ook moeilijk om te zien dat ze ouder werd, maar we genieten nu nog iedere dag met de dingen die ze wel kan en waar ze plezier in heeft.Je moet kijken naar wat nog wel kan en niets forseren.

@ Edward. Klopt zeker. Ik probeer ook echt van haar te genieten. Maar ik zit met een aantal dingetjes die toch wel moeilijk zijn. Beau heeft met haar 7 lentes jong nog energie als een hondje van 2 jaar. Dus dan moet ik ze meer apart mee gaan nemen. En ook tegen Beau zeggen dat ze niet meer boven mag. Terwijl Beau dat leuker vind als Jara. enz. enz.

Maar misschien groeit het wel, en maak ik me weer eens te druk...

Enne whaauw, al 16 jaar van je hondje mogen genieten!!

Mexx is nu ruim 8 en heeft afgelopen vrijdag nacht even een dipje gehad. Beetje stijf en opstaan was wat pijnlijk. Maar meneer had die vrijdag ook 3 a 4 uur lang in een brede beek achter een bal aan gedenderd (steeds even 15 min rusten, maar hij wilde per se dooooooorrrrr).
Ik denk dat zelfs een jonkie wel even stijf zou zijn na zoveel overbelasting.
Wij geven hem dan de dag erop verplichte rust. 3x een kort wandelingetje aan de riem en verder denkspelletjes.

Ik zou proberen haar zo lang mogelijk in beweging te houden.

Bij ons gaat het inderdaad ook elke dag anders... de ene dag is ze niet vooruit te branden.. en staat ze heel stijf op haar achterpoten... terwijl ze de andere dag weer rondhuppelt als bwv een jonge puber...

Ze is dan ook wel al 14,5 jaar, dus dat is al vrij oud voor onze pruts...

ik probeer er ook maar niet aan te denken... maar je weet dat eens die dag komt.... en die zal misschien ineens sneller er zijn dan je denkt.. ik hoop inderdaad ook dat wij nog heel lang mogen genieten van ons oudje... maar soms kan ook ik in een behoorlijke dip zitten en lopen de tranen over mijn gezicht als ik denk dat die dag er aan begint te komen wanneer ze er niet meer zal zijn..


Het is makkelijk gezegd, je mag er niet aan denken en geniet van elk moment dat ze nog bij je zijn.. maar toch automatisch.. blijf je wel bij de realiteit...

Ja Janneke, ook al willen wij daar niet aan denken , toch komt de tijd dat het allemaal niet meer vanzelfsprekend is. Ik heb met mijn oude honden het tempo en de afstand altijd aangepast. Ze vonden het leuk om in een groep te lopen maar beenden het niet meer bij.Maakten dan mijn wandelingen korter en ging met de jeugd een keertje extra. Of ik wisselde af om met de oude hond apart te gaan in hun tempo en andere dingen met hun te doen dan achter ballen of stokken aanrennen. Zoekspelletjes waren dan zeer geliefd. Hierin konden ze in in eigentempo zonder cocurrentie naar spulletjes zoeken , en toch waren ze lekker bezig al was het dan dicht bij huis.
Nu heb ik Déru nog , een kuvasz van 14jaar oud.De gemiddelde leeftijd voor het ras , al lang voorbij. Hier ligt het tempo echt op slak. Ik neem er de tijd voor om 5 of 6 keer per dag een wandelingetje met haar te doen. Laat haar overal uitgebreid snuffelen , want de neus blijft belangrijk voor oudere honden. Op hun gemak krantje lezen. Het is nog leuk voor haar, voor ons wat minder want dit gebeurd ook in de stromende regen. Ze kan gewoon niet sneller meer. Rennen is er niet meer bij alleen langzame pas. Toch geniet ik nog van haar, al heeft ze het vaak zwaar. Zolang ze maar in beweging kan blijven, gaat het allemaal nog wel. Het opstaan is moeilijk en ze moet echt even op gang komen met lopen.
Thuis aangekomen gaat ze liggen en snurkt binnen de 2 seconden. De deurbel hoort ze niet meer en ook als iemand binnenkomt gaat echt aan haar voorbij. Ze wordt er niet meer wakker van. Dit heet ouderdom en zo hou je ze in ere!
Toch vindt ik 9 jaar niet echt oud, en zou haar nog rustig meenemen . Het heen en weer rennen zal wat minder worden , maar hou hem wel lekker in beweging.
Niet dwingen om een tempo vol te houden, maar rustig aan. Rust ,roest! Succes met je oudje!

Maar balletjes halen met dit weer.....daar moet ik zelf ook niet aan denken
Amira is nu 13 en nu het warm is merk ik aan haar dat het wel wat doet,maar dat is dit jaar voor het eerste.
Ze heeft minder zin,ook met de grote wandel heeft ze niet altijd zin,dan maak ik de wandeling gewoon korter,wij passen ons alle aan aan Amira,ik ga dan gewoon lekker nog ergens zitten zodat de rest zich wel kan uitleven en Amira lekker bij me komt liggen

Onze oudste Golden kon na een dagje zwemmen (Met veel pauzes)op 14 jarige leeftijd ineens zijn mand niet meer uit van stijfheid en toen ging het snel, hij is 15 geworden. Een geweldige leeftijd.
Als je hond 8 is ,is het al een senior.
Raïsa is nu 8½ en gaan niet meer te lang met de fiets. Lange wandelingen is geen probleem, we letten er wel op dat het niet te veel wordt, ook met het warme weer rustig aan.

Mijn laatste zin moest nog even aangevuld worden.
Ik merk het bv bij mensen in de thuiszorg (even ander 'ras' maar zelfde principe). Mensen die op hoge leeftijd altijd nog actief bezig waren zie ik nu op 90 jarige leeftijd nog met hun rollator voorbij racen. De tot late leeftijd werkende mensen, de sporters, de hyperactieven Die zijn (mits geen aandoeningen) nu nog best snel en soepel voor hun leeftijd.
Terwijl de dames en heren die vroeger weinig tot niets deden (en bv na hun pensioen gelijk achter de geraniums verdwenen, nu de grootste moeite hebben met het stukje van bed naar bank.

Natuurlijk moet je wel steeds het tempo wat aanpassen en de beweging. Maar ga het niet drastisch minderen. Probeer haar lichaam in conditie te houden bv met zwemmen en aan de fiets of naast je mee joggen (met koeler weer). Probeer abrupt wenden en remmen wat te vermijden ivm de gewrichten evenals overbelasting.
En als je wat meer gedaan hebt, doe dan ook even een koeling down en zorg dat ze daarna bv op een zachte mat gaat liggen ipv de koude vloer.

Wij merken hier bv dat Mexx, na een fikse boswandeling met de 'neefjes' (waarin hij gewoon te fanatiek meedoet 2 a 3 uur lang), minder moeite heeft met opstaan als we hem verplicht laten uitlopen en erna naar zijn Orthobed verwijzen. Als we dat vergeten en hij gaat buiten op de tegels liggen of in huis op laminaat, dan merk je dat hij daarna stijf kan zijn bij opstaan.

Als dit lange blijft kun je ook even aan de dierenarts vragen om de hond na te laten kijken.

HET wondermiddel (vindt ik dan toch) GLUCOSAMINE. Geef ik harley al jaren die wordt bijna 15 en springt nog over slootjes!!

Ik vind het niet zo vreemd, gezien de leeftijd.
Tuurlijk is 9 jaar niet vreselijk oud, maar ook niet meer jong
Dus dit soort ouderdoms kwaaltjes is vrij logisch.

Ik denk wel dat je wat kan doen met supplementen, zodat ze soepel blijft.

Ik denk wel dat het belangrijk is dat je naar haar grenzen kijkt, niet dwingen om nog 3 km te lopen terwijl zij aangeeft niet meer te willen, bijvoorbeeld.

Allemaal bedankt voor de reacties zover...

Ik ben net terug van een dik uur aan de riem lopen. Jara heeft het echt super goed gedaan. Ik merkte pas na 45 minuten dat ze af en toe een sneller pas nam.

En ze heeft vannacht weer boven gelegen. Ze komt uit zichzelf, ik laat de deuren gewoon open staan.

Misschien vind ze het wel heel erg fijn dat het weer weer iets minder is!

Ik wilde wel nog even vragen naar die glucosamine of supplementen. Haal ik dat bij de da. of winkel? En wat kan ik dan het beste pakken??

Ik heb glucosamine + Chondroïtine complex van de tuinen, speciaal voor dieren.

Dankjewel Mexx.

Helaas hier geen de tuinen in de buurt...
Misschien iemand anders?

ik gebruik glucosamine + Chondroïtine complex van de trekpleister(voor mensen).
Stuk goedkoper en de verhouding werkzame stoffen is het zelfde.
De hulpstoffen hebben verder geen bijwerkingen.

Na een paar dagen gebruik zag ik al verbetering.
Nu geef ik het alleen als ik zie dat ze weer minder gaat lopen/bewegen, een paar dagen en dan stop ik weer.
Er zitten nu zeker 3 maanden tussen voordat ze weer een paar dagen glucosamine + Chondroïtine complex nodig heeft.

sorry was niet ingelogd. die gast ben ik en ik gebruik het voor Joeri die nu al 19 jaar is.

Ik gebruik niets

Via internet zijn er veel versies te koop.
even op glucosamine + Chondroïtine + hond zoeken en voila.

Bv:
http://www.animalpharma.nl/nl/producten/hond/H0009/NIEUW-AP-Canine-Glucosamine-Chondroitine-Complex/

http://www.vitamine-hond.com/glucosamine_chondroitine_hond.html

Wij gebruiken het ivm de behendigheid van mexx. Ter voorkoming eigenlijk.

Toch vind ik 9 jaar voor een grote hond al best wel oud hoor.... Balou is 12 en die sukkelt ook al vanaf een jaar of 9/10 met zijn gezondheid, dus ik herken dit heel erg. Hij is tevens al een tijd behoorlijk grijs.

Het kan indd ook met het weer te maken hebben. Als het wat koeler is, is Balou veel fitter dan met deze hitte.

Merk je ook dat ze met wandelen meer opleeft dan binnenshuis?

@Annika,

Ik heb nooit echt gemerkt dat Jara minder deed als het warm was/is. Maar dat zal dan nu ook wel met de ouderdom komen.

Onze hondjes zijn binnenshuis altijd heel erg rustig geweest. Behalve als ik ze zelf een beetje gek maar dan doen ze wel mee. Maar buiten tijdens het wandelen moeten ze echt uitkuren. Misschien dat ik het daarom ook wel goed merk.

Maar jij zegd sukkelen. Heeft Balou meer gebreken gekregen? Jara is nl. een hond waarvoor ik nooit naar de da. hoef. En tuurlijk nu ook nog niet maar ik was gewoon een beetje benieuwd wat ik moet verwachten. En waar ik, voor haar bestwil, rekening mee kan en moet houden...

wat lees ik nou 19 jee zo hey!! Yoeri wow!!

Maar mijn hond was ineens oud leek hetwel binnen een paar maanden doof stram en grijs.
Ze is 12 jaar geworden het is net als bij mensen sommige zijn met 80 mega fot en andere niet.
Ik denk ook dat het door het voer komt vraag eens aan je dierenarst als je daar naar toe gaat voor tips.

Bij Kareltje ging het langzaam, maar goed te doen. Wat minder zicht niet meer zo actief. Totdat het toeslaat. Dan kan het hard gaan. Kareltje is 15 geworden.

Bij onze Axel begon het vrij snel te gaan na zijn 10 de jaar , we hebben ons aangepast aan hem en rekening gehouden met wat nog en niet meer kon en we hebben daarna nog 3,5 fijne jaren gehad met ons bulletje .

Whowww Joeri al 19 jaar , dat is al een hele respectabele leeftijd..chapeau Jouri

@ Janneke: Balou heeft wel meer gebreken gekregen sinds hij ouder geworden is.

Wat jij zegt over het rustige binnenshuis herken ik ook. En indd: dan merk je het buiten des te meer, omdat ze daar flink losgaan.

Ik vind het toch wel behoorlijk jong, dan al klachten krijgen. Maar misschien komt dat omdat ik twee honden heb gehad die 14,5 zijn geworden. Bij mij ging het tempo wel wat lager, maar het rennen bleef. Wat langzamer, korter. En tegen hun 13e bijna niet meer rennen, en sjokken. Pas op het laatst ging het echt achteruit.

Nu had mijn ene hond wel wat meer klachten door hernia en artrose, ook de pootjes ineens hop er onder uit. En dingen op klimmen ging lastig. Misschien toch eens naar de dierenarts om te kijken of er in die buurt iets aan de hand is.