blijvend opspringen en pijn doen

Hallo iedereen,

Wij hebben een boxer die nu ongeveer 14 maanden oud is. Het gaat om een reu, hij is niet gecastreerd en we willen dit liefst ook zo houden ...

Maar nu, hij kan nogal wisselend gedrag vertonen. We hebben een smalle, diepe tuin die in 2 delen is opgedeeld door een hek. Wanneer ik mij in de voortuin begeef en het huis, geen probleem.

Maar nu gebeurt het de laatste weken erg vaak dat als ik mij in het achterste deel van de tuin begeef, hij onophoudelijk tegen mij begint op te springen. Je ziet de blik in zijn ogen veranderen, en als ik blijf stilstaan, gaat hij dicht tegen de grond liggen. Vanaf het moment dat ik dan beweeg, springt hij tegen mij op. Draai ik me met mijn rug naar hem toe, blijft hij springen, vaak langs achteren en hij heeft me hier al flink mee bezeert. Hij geeft niet af en ik word erg bang op zulke momenten. Bijten doet hij niet, eerder 'pitsen' met zijn tanden als ik mijn arm uitsteek.
Dit neemt niet weg dat hij mij nog steeds pijn doet wanneer hij met zijn volle gewicht en zijn enorme kracht onophoudelijk tegen mij blijft opspringen.

Er is momenteel nog geen sprake van kinderen in ons gezin, maar die dag komt wel. Ook met een eventuele zwangerschap in het achterhoofd baart dit me enorme zorgen ...

gewoon corrigeren. Nee zeggen, of foei! en m belonen wanneer hij het niet doet.
Hij wil gewoon spelen, maar op deze manier kan het niet bij jullie!

Ik negeer het of duidelijk laag zeggen.Em als ze het niet doen belonen.

Negeren, de rug toe keren, niet op in gaan. Als het te erg wordt kun je het corrigeren met 'nee' op een normale toon. Boxers kunnen zeer volhardend zijn in hun gedrag dus zul jij dit ook moeten zijn, en ik zou hem niet belonen, want van het zelfde beloon je zijn drukke doen.

Ik vraag me af, waarom hij het alleen doet in het achterste stuk..

Komt hij daar ook wel eens alleen? Hoe vaak gaan jullie daar heen met hem? Wat staat er, plantjes, schuur enz?

Als hij plat op de grond gaat liggen, kijkt hij dan ook om zich heen, maakt hij een bange indruk? Hoe staan zijn oren.

Goede vragen stelt Gerdine, ben benieuwd wat de antwoorden zijn.

Verder moet je zeker niet bang zijn/worden, dit zal de hond gelijk door hebben en wellicht word ie daardoor nog drukker omdat je ineens veranderd in je gedrag en lichaamshouding.

moet zeggen dat dit me nu niet bepaald doet denken aan een "hond die spelen wil", hij wil daar iets van je en probeert dat af te dwingen, zowel het springen als het plat gaan liggen kan daar op duiden (want hij bepaald op dat moment de situatie)

14mnd oude reu......... ik kan me er iets bij voorstellen.

hooghartig omdraaien, desnoods met een extra ingeprente "nee" (en daar zijn korte trainingen voor om ja en nee meer impact te geven, heel hondvriendelijk maar wel heel duidelijk) en absoluut doen wat jij wilt, ligt hij in de weg, stap vrijwel over hem heen, jij bepaald wat je wilt en laat je niet behappen, bespringen of afstoppen door je hond.

klinkt misschien wat onvriendelijk, zo bedoel ik het natuurlijk niet, maar bij dit soort actie's is altijd het 1e wat ik denk: "zou deze hond dit ook doen als hij tegenover een ervaren volwassen ranghogere reu staat?" het antwoord is NEE, want hij zou een enorme draai cq snauw om zn oren krijgen wegens onbeleefd en dwingend gedrag.

spelen komt voort uit een speelbuiging door een ontspannen hond...... dat dat door kan slaan in dwingend en springend gedrag.... zeker, en ook op dat moment breek je het gelijk af "nee" eventueel ondersteund door een stop handgebaar wegdraaien en straal negeren, wat er ook gebeurd, ook niet prijzen als hij weer op 4 poten staan want 9 van de 10 keer beginnen ze dan gelijk weer

Wanneer wij thuis zijn, loopt hij los en in dit achterste stuk is voor ons helemaal niets waar we ons mee bezig houden: enkel gras.

In het voorste deel van de tuin staan onze tuinmeubelen en bloemen en plantjes en hier zijn we veel vaker aanwezig. In dit achterste deel komen we zelf niet zo vaak met de hond zelf, tenzij om te spelen met hem, de tuin op te ruimen, het gras af te rijden, ...

Als hij plat gaat liggen, kijkt hij mij alleen aan. Hij lijkt op zo'n moment af te wachten tot wanneer ik een eerste beweging maak of iets zeg. Oren zijn plat, ogen opengesperd en heel allert.

Neen zeggen, en hem negeren probeer ik ten volle. Die neen heeft op zulke momenten totaal geen effect. Ook het commando 'af' (bij ons: liggen) werkt niet. Hij maakt dan totaal geen bange indruk, als ik hem negeer terwijl hij ligt en mij blijft aankijken gaat hij soms ook luid blaffen.

Ik heb ook al vaak geprobeerd om weg te wandelen en hem totaal geen aandacht meer te geven: niet aankijken, niet tegen spreken, kordaat wandelen. Maar dan blijft hij aanlopen en tegen mij springen (vooraan, achteraan) ... Net nog was ik in die achterste tuin bezig onkruid uit te trekken en ik stond gebogen en opeens begon hij weer te springen ...

Misschien kan je het ééns (laten) filmen zodat je het hier kan laten zien.
Ik begrijp uit je verhaal dat hij wil spelen. Een Boxer heeft behoefte aan stoeispelletjes.
Je spreekt over e.v. kinderen in de toekomst. Heb je hem voldoende kennis laten maken met kinderen?

je ziet het duidelijk aankomen dus ik zou hem optijd corrigeren. word vooral niet bang of onzeker want dat voelt hij duidelijk aan. als je te laat bent om te corrigeren, negeer hem dan en ga weg.

Ik weet niet of het dezelfde oorzaak heeft, maar in het begin toen wij onze hond net hadden, gedroeg ze zich in sommige situaties ook zo. Als ik bijv. een weg wilde heengaan die zij eng vond, of onbekend of dat dit haar om 1 of andere reden stress gaf. Dan sprong ze ook van achter tegen me op. (In andere gevallen liet ze zich zelfs voor dood neervallen, dan ging ze echt niet verder)
Ik heb het opgelost door stil te staan, haar rustig toe te spreken, shhhh het is al goed, zoiets zei ik dan. En dan wat lekkers rondstrooien zodat ze zich daarop kon concentreren.

Misschien helpt zoiets bij jou ook.

Misschien het langzaam opbouwen, eerst maar heel even achter in de tuin blijven. Een zoekspelletje doen misschien met hem daar of een kleine oefening, alles ontspannen en rustig. En dit langzaam gaan opbouwen, steeds een beetje langer zodat het normaal wordt voor hem en hij niet meer tegen je op hoeft te springen daar.

Het rare is: sommige dagen kan ik perfect met hem achter in de tuin komen en is er geen vuiltje aan de lucht, en andere dagen is er echt geen huis te houden met hem en blijft hij dit gedrag herhalen.

Mij zus heeft een zoontje van ongeveer 2,5 jaar en die komen hier regelmatig. Maar van pupsaf, hebben we hem telkens in zijn bench gezet als zij hier kwamen. Waarom? Het zoontje van mijn zus heeft één keertje van té dichtbij kennis gemaakt met de hond: hij stond op de rond, en onze hond ook (hij was toen ongeveer een half jaar oud) en wilde hem begroeten maar ze stonden op elkaars ooghoogte. Onze hond heeft hem toen lekjes gegeven, speels bedoeld (lichaamstaal), en het zoontje is beginnen huilen.

Nu telkens als ze komen, zetten we hem in zijn bench als het zoontje er bij is. Gewoon om stress-situaties te vermijden. in zijn bench is hij dan heel kalm, en hij vraagt wel aandacht door wat te piepen maar verder horen we hem niet. Het zoontje gaat dan wel uit zichzelf naar de bench toe en kijkt aandachtig naar de hond, maar van zodra hij losloopt en dus enthousiast reageert zoals boxers dat kunnen, begint hij te huilen.

Nu het zoontje van mijn zus wordt enkel bij ons met een (grote) hond geconfronteerd.

Mja. maar zo leert je hond ook niet hoe hij moet omgaan met je neefje.
Mijn neefje is nu 1,5. Skippa en mn neefje hebben leren kennis maken met elkaar toen mn neefje 9 maanden was. Dus dat was ook zo. Skippa was toen net uit t nest.
Ook hij deed springen en likken.

Mn neefje is al die tijd voorzichtig geweest, beetje terug houdend. hij vond t wel eng, maar ook interessant.

Nu vind mn neefje t nog spannend, maar Skippa denkt er niet meer aan om te springen, en af en toe likken, maar dan zeg ik 'uh' en houdt ie op.

Nu heb ik er twee, en als hij de honden ziet roept hij ze ook. Allebei noemt hij ze ky. maar goed. hij wilt ze ook zelf aaien. Er naast staan is nog eng, behalve als hij hun kop niet ziet.

't Biedt geen oplossing voor het "probleem" van Charlie maar het is wel een leuk filmpje wat laat zien hoe leuk je kan stoeien met je Boxer. Hoor ook hoe heftig ze gromt terwijl het allemaal maar spel is.


" target="_blank">

Heel leuk filmpje ja, maar mij is altijd aangeraden nooit zo te stoeien met mijn hond, zal het zeker ook niet doen.

Ik bedoel zo languit op de grond, de hond hangt en staat boven op je, lijkt me niet handig, de hond overheerst helemaal.

@Marje
Vergelijk het maar met hoe twee honden die elkaar goed kennen met elkaar omgaan of hoe een volwassen hond zich op z'n rug laat vallen voor een pup.

" target="_blank">

Het lijkt erop dat hij je aan het uitdagen is gezien zijn houding als hij gaat liggen. Hij wacht dan op je reactie. Het enigste wat je volgens mij kunt is consequent zijn. Éen regel hanteren, niet de ene dag zo en als dat niet werkt de volgende dag iets anders proberen. Uiteindelijk zal hij gaan luisteren en als ik het hier zo lees kan dat met een boxer lang duren.
Ik zou hem ook zeker laten wennen aan je neefje; dat is voor de toekomst wel belangrijk.
Maar als je het kunt filmen dat zouden we het kunnen zien.