Hallo allemaal,
Ik heb een vraagje/probleempje. Onze hond Tys is wanneer hij met mij is, aan de wandel bijvoorbeeld, altijd al wat beschermender naar mij, en dan met name naar andere mannen. Bij mijn vriend vertoont hij dat beschermende gedrag eigenlijk niet. Als mensen bijvoorbeeld plotseling op mij af komen, dan laat hij graag merken dat hij mij beschermd.
Ik heb dit nooit echt erg gevonden, en had dit verder ook prima in de hand als dit niet gewenst was. Dus ik kon het prima stoppen wanneer hij dat deed, en dat deed ie weer normaal, en heb het verder ook nooit aangemoedigd.
Maar ik vond het stiekem wel een veilig idee.
Hij luistert verder wel altijd prima naar me, en heb ik nooit gevonden dat hij dominant over MIJ deed. En nog steeds niet.
Maarrr ik ben nu ongeveer 7 maanden zwanger, En dat beschermende is sinds kort een beetje overgeslagen in agressie naar andere mensen (mannen). Als iemand richting mij loopt of op ons territorium komt, wanneer ik er alleen ben, dan gaat hij 'broesten' (weet geen ander woord ervoor. Gaan zn haren rechtovereind en als ik hem niet zn plaats heb gewezen (als ik bv net iets te laat reageer) dan gaat ie grommen en maakt hij echt aanvalsbewegingen. Ik vind dit best vervelend, en schaam me er ook een beetje voor, omdat als ik het niet optijd de kiem in smoor, dan kan ik hem bijna niet tegenhouden met zulk gedrag. Laatst tijdens het wandelen wilde een jonge man (puberleeftijd) hem graag aaien, en hij reageerde daar zo vel op, dat ik nu zelf ook wel wat gespannen ben als er mensen op me af komen wanneer ik alleen met 'm ben.
Ik vroeg me af of dit met mn zwangerschap te maken heeft, dat ie als het ware voelt dat ik zwakker ben ofzo en dat ie me meer wil beschermen. Heeft iemand hier ervaring mee?
Zelf heb ik dus nog steeds geen problemen met hem wat betreft luisteren en dominantie, alleen dus als mannen op mij af komen. Ook heeft ie dit godzijdank nooit bij kinderen. En heb dan ook wel eens het idee dat dat door mij komt, omdat ik dan zelf ook ontspannen blijf..
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Tys agressief sinds mijn zwangerschap" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Hoe zijn de roedel regels? Mag hij op de bank bijvoorbeeld. Loopt hij altijd als het eerst door de deur of doen jullie dat?
Die zijn eigenlijk heel duidelijk. Hij moet bv altijd zitten als ik de deur opendoe en hij mag pas naar buiten of binnen als ik eerst ben gegaan en zeg dat hij mag. En als de bel gaat dan weet hij dat hij niet als eerst naar de deur mag en blijft hij rustig zitten.. Nahja dat soort dingen dus.
M'n vriend en ik hebben ons vanaf t begin daar altijd wel mee bezig gehouden en hij heeft nog nooit agressie of dominantie naar ons vertoond.. Behalve dit probleempje dus..
Sorry ik was het.. Reageerde nu via m'n tel en was niet ingelogd..
Ik vind het wel logisch dat een toch al beschermende hond nog beschermender wordt nu jij zwanger bent. Hij heeft zichzelf een taak opgelegd, maar slaat hier nu een beetje in door op een manier die niet helemaal gewenst (veilig) is. Ik denk dat het heel belangrijk is dat je beseft dat hij niets fout doet, maar dat jij wel degene bent die hier paal en perk aan moet stellen door hem te 'ontslaan' van deze taak.
Wees Duidelijk in je lichaamstaal. Jezelf duidelijk, kalm en overtuigend tussen de hond en de persoon plaatsen als deze te beschermend is. Als er bezoek komt je hond op een plaats aan de rand leren liggen met een lekkere kluif. Laat hem merken dat jij de boel regelt en dat hij dit niet hoeft te doen. Jij kan deze taak prima zelf aan, dat moet in alles je boodschap naar de hond zijn. Sta ook niet toe dat de hond jouw controleert, door er steeds tussen te gaan staan of op jouw voeten te liggen. Vertel hem in de plaats daarvan wat je wel van hem verwacht.
Niet straffen, hij doet in zijn beleving niets fout en dit kan jullie vertrouwensband schaden.
@ Petra Thx ! Dit is een antwoord waar ik veel aan heb. Heb sowieso dit gedrag niet afgestraft, dan alleen z'n plaats gewezen thuis. Thuis is het dus inprincipe goed in de hand te houden. Alleen buiten aan de wandel vind ik het moeilijker. Ik ben tot nu toe altijd gewoon weg gelopen met m, nadat ik excuses aan die personen had aangeboden (tis nu 2 x gebeurd). Je vindt ook niet snel een vrijwilliger die even met je wil oefenen wanneer hij zo tegen iemand doet haha. Ben bij voorbaat nu al gespannen en dat werkt alleen maar tegen. Ik ga proberen wat meer op m'n houding enz te letten dan.
Wees heel duidelijk en overtuigend in je houding dat jij het zelf wel kan regelen. Jouw onzekerheid/spanning nodig alleen maar meer bescherming uit. Wen jezelf ook aan door buiten consequent altijd tussen de naderende persoon en je hond in te lopen/te gaan staan. Niet met verbale aanwijzingen , maar met jouw lichaamstaal en houding. Stamp voor de wandeling even stevig met je voeten, sta sterk en stevig op de ondergrond want jij hebt de controle! Als je dit mentaal niet zo voelt zul je dus eerst jezelf op de goede rit moeten krijgen. Hoe meer vertrouwen jij uitstraalt hoe meer vertrouwen je hond krijgt in jou en dat jij het prima aan kunt.
Houd ook de veiligheid in acht door de afstand wat te vergoten als dat nodig is. Dus niet vlak langs iemand lopen. Als je hond echt zo doorslaat dat het bedreigend wordt en je kunt het niet meer sturen zou ik deskundige hulp gaan inroepen. Die kijkt met je mee naar de totale situatie en kan gerichter advies geven.
@Petra
Tot nu toe is het alleen als mensen echt gericht op mij (of hem) afstappen als we met zn tweeen zijn. Dus gelukkig is het niet zo erg dat hij op voorbijlopende mensen zo reageert. Maar heb idd wel gedacht als ik dit niet voldoende zelf op kan lossen dat ik dan een deskundige in zou schakelen. Ik denk namelijk dat als hij bij mij al zo doet, dat hij straks bij de kleine misschien helemaal zo gaat doen. En het is niet de bedoeling dat ik in de stad/park niet eens mensen in de kinderwagen kan laten kijken haha.
Ik ga nu meteen ff met hem (of eigenlijk met mezelf) oefenen buiten :P.
Opzich is het ook niet vreemd dat het nu idd erger is dan voor mijn zwangerschap. Ik voel me ook minder sterk hoe langer is zwanger ben. En dat voelt hij natuurlijk haarfijn aan. Het is ook zo'n fijne hond voor ons, zoals ik al zei, hebben we verder nooit problemen met hem. Het is echt een pleaser.. En hij bedoeld dit natuurlijk ook goed.
Maarja het hoeft gewoon niet, alleen moet ik ff leren, hem dat duidelijk te maken
Dan hebben jullie de roedel regels goed, dus dan ligt het inderdaad hier niet aan. Dan ben ik voor de rest helemaal eens met Petra, Lily Jane en Jip.
Hoe is het nu gegaan?
Groetjes Bianka
Ps: Fijne paas weekend!
Hoihoi,
Ikzelf zit ook in de helft van mijn zwangerschap nu en merk dat onze honden ook allerter zijn wanneer ik alleen ben met hen. Uitvallen naar andere mensen doen ze gelukkig nog niet, maar als ik bezoek krijg of als er tijdens het wandelen iemand op ons afkomt merk ik dat ze dus zo iets uitstralen van: hey ok als je even gedag komt zeggen maar haal je niks in je kop he.
Anders gaan ze uit zichzelf liggen ofzo als het praatje wat lang duurt terwijl ze nu of blijven staan of gaan zitten met gespitste oren en de de omgeving afspeurend.
Als ikzelf een iets mindere dag heb (heb nogal last van mijn bekken en rug met momenten) dan laat ik ze niet uit. Dan moeten ze wachten tot mijn man thuis is.Dan moeten ze even in de tuin hun energie kwijt mss niet zo fijn voor hen maar ik zou het idd ook niet fijn vinden als hun gedrag de spuigaten uit gaat lopen.
Ik hoop dat het snel beter gaat tijdens de wandeltochtjes bij jullie!
Groetjes
Hey
Herkenbaar verhaal alhoewel ik geen kinderen heb en ook nog niet zwanger ben. Maar ik heb hezelfde met een van mijn Jacks, die aanbid mij, word er wel eens gezegd, met als gevolg dat mijn vriend mij niet eens een kus kan geven. Ik weet niet of jou hond gecastreerd is, maar sinds die van mij geholpen is, is hij minder aggressief naar vreemde mannen in mijn buurt. Er hoefde geen vreemde man bij (soms ook vrouw) bij me te komen, en meneer had zijn nekharen weer recht overeind. Ook probeer ik zijn aanhankelijkheid wat te negeren, met als gevolg dat hij nu ook weer meer naar mijn vriend toe trekt. Het was bij ons contineu dat ik met hem aan het "poppen" was. Daarmee wil ik zeggen, steeds aanhalen als hij bij komt, knuffelen, oftwel als hij bij me kwam om te slijmen gaf ik hem zijn zin. Dit met gevolg, dat en de kat niet meer bij me mocht liggen, mijn ander jack niet meer bij me mocht liggen en mijn vriend me geen kus meer mocht geven. Toen heb ik besloten om hem ook te laten castreren (ook voor het plassen in huis etc.) En moet zeggen door hem te negeren af en toe en minder aandacht te geven gaat het toch veel betr, misschien een goede tip voor jou?? Lastig hoor!
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Tys agressief sinds mijn zwangerschap" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?