Verstand of gevoel volgen?

Ik heb dit topic echt met tranen in m'n ogen zitten lezen... wat een verschrikkelijk moeilijke beslissing!
Wat Greetje zei in een eerdere post, over dat het tijd is als twee van de drie dingen die ze normaal leuk vond wegvallen, daar kan ik me wel in vinden. Ik denk dat je heel goed naar haar signalen moet luisteren en pas een beslissing moet maken als je er voor je gevoel ook achter kan staan, anders ga je jezelf uiteindelijk dingen verwijten (terwijl je er echt alles aan hebt gedaan om Tara een geweldig leven te geven!). Echt, ik wil je heel veel sterkte wensen met deze bijna onmogelijke beslissing... en ik weet zeker dat Tara ontzettend blij is met een baasje die zoveel om haar geeft!!

Kzou haar laten gaan!!
Waarom onnodig laten lijden als dat niet nodig is?

De beslissing blijft altijd verschrikkelijk.
Wij konden ook geen andere beslissing nemen,hadden alles gedaan om hem en haar te helpen.
En die blik in de ogen van mijn beesten zei ons ook genoeg.
Ik had ze ook zoooo graag bij me gehouden.
Maar ondanks dat ik weet dat we er alles aan gedaan hebben,vraag ik mezelf nog wel eens af...heb ik het goed gedaan?
Dat hou je toch.
Teken dat je ontzettend veel om je dieren geeft.
Heel veel sterkte.

Jolanda

jeetje lastig..
ik zou in zo een geval denk ik de mindere dingen gaan afwegen tegen de goede dingen

bv 4x daags misselijk ed tegen 6x daags vrolijk en lekker wandelen...

zodra het mindere meer opweegt op het vrolijke denk ik dat de tijd is gekomen.

heel veel succes!!!e geniet nog lekker!

ik vind het heel erg voor jullie,het is en blijf altijd een vreselijke beslissing!zoals ik zei op een moment weet je echt wanneer het niet meer verder kan
veel sterkte

Allemaal echt enorm bedankt voor jullie lieve, meelevende en eerlijke reactie's!

Het is fijn om te lezen hoe andere erover denken en om te zien hoeveel er word meegeleefd, dat doet me echt goed!

Maar er is voor nu weer even een positief puntje. Het lijkt wel alsof Tara meegelezen heeft want sinds 2 dagen gaat het echt weer wat beter met haar. Ze is weer vrolijker en voor haar doen weer wat actiever, geweldig om te zien hoe ze weer wat meer geniet en om die oogjes afentoe weer te zien stralen.

Tara is inderdaad een dapper hondje. Ze heeft keihard gevochten en daarom mocht ze toch nog 2 jaar worden. Ondanks dat ze zo ziek is blijft ze toch doorzetten en ik ben dan ook heel trots op haar!

Toch blijft het moeilijk, de gedachte haar straks te moeten laten gaan.....

Toch fijn dat ze even en beetje opknapt.

Wat een vreselijk verhaal.
Ik snap dat je het er heel moeilijk mee hebt!

Geniet van de momenten waarop ze der eigen lekker voelt.
Als het tijd is om haar te laten gaan dan voel je dat aan.

Heel veel sterkte!

We duimen in elk geval dat ze zich naar alle omstandigheden zo goed mogelijk mag voelen. En hoewel ze die slechte gezondheid heeft mag je je gerust ook blij voelen omdat ze er nog is en nog geniet. De tijd van treuren laat je maar voor later. Vertel haar nu maar wat voor een schat ze is. Ook vanwege ons Sterkte, goede moed en fijne vooruitzichten naar de bevalling toe!