vooruitgang

Ole en net nog een vooruitgang ook hier
Mexx heeft wat moeite met grote reuen en kleine hondjes (vaak gegrepen) dus als we gaan wandelen in het bos dan houden we alles in de gaten en laten hem niet zomaar bij andere honden.

Nu zagen we een man aankomen met een grote hond (kruising rotweiler herder, of leonberger herder) die hij snel aan de lijn deed. Van afstand was te zien dat de hond de staart hoog had en dat het een reu was.
Nu liep Mexx keurig met ons los mee en kwam elke eker als we riepen gelijk aanstuiven..
Dus ik durfde het aan om al volgend door te lopen (we liepen op een T-splitsing af, de hond kwam van rechts en zou rechtdoor fietsen, dus links van ons weg).
Mexx liep keurig mee, tot ineens de oren naar voren schoten hij de hond zag en wegstoof (niet in aanvalshouding ofzo, maar gewoon neutraal, wel oren naar voren geen hoge staart). De hond liep achter de fiets, wel aan de riem, naar Mexx te staren. Voor Mexx meestal het teken om de eerste klap uit te delen.

Maar nee hoor, meneertje rende er heen, die reu stond direct hoog op de poten, rughaar omhoog en voorzichtig kontje snuffelen. Mexx precies hetzelfde zonder rughaar en een klein kwispeltje (nerveus maar het werd ontspannender na enkele sec).
Ik probeerde hem mee te krijgen maar hij was te druk met snuffen.
Toen de reu een diepe grom liet horen deed Mexx de oren naar achter en draaide zijn kop voor kleine likjes naar de kop van de reu. Toen deze weer gromde draaide Mexx zijn hoofd terug en keek van de reu weg. Nog steeds wel hoge houding, maar oren iets naar achter.
Toen ik hem toen riep deed hij zijn hoofd laag en kwam voorzichtig naar me toen lopen, uit bereik van de hond was hij gelijk weer zijn uitbundige zelf.

Je kon merken dat hij het enorm spannend had gevonden, hij moest even helemaal alles van zich afschudden.

Was wel erg trots op mijn mannetje. Hij liet keurig sociaal honden gedrag zien met het wegdraaien etc. (nu weten we ook wel dat hij het is maar door veel slechte ervaringen gaat het vaak mis)
En hij ging de confrontatie niet aan terwijl hij normaal (bij dit soort honden) het niet afwacht.

Ben echt super blij dat hij nu merkt dat het niet altijd tot een gevecht hoeft te komen. Deze reu was erg dominant maar ook sociaal en dat was wel een erg prettige ontmoeting.

Jeh zeg. Mexx gaat maar door. Dat moet wel kikken zijn als je ineens in een korte tijd zoveel veranderingen waarneemt.
Wat een super reactie

Groetjes Jannie.

He wat gaat dat toch super met Mexx de ene naar de andere verandering hahaha jij mag wel een heel erg trots baasje zijn maar dat ben je ook dat is aan alles te zien

Ga zo door he met Mexx word echt een super dog

Liefs natascha

Haha ben echt blij dat het beter weer gaat. Hij is al 6 maar hij blijft gelukkig steeds stabieler socialer en liever worden.
Hij vind het normaal zo leuk om met een roedel lekker te wandelen, dus ik hoop dat het snel met alle honden beter gaat zodat we weer vaker op wandelingen kunnen.

Nu gaan we vaak met witte herders wandelen met kleine groepen (max 10) en dan kan hij met de reuen even rustig kennis maken onder begeleiding en aan de riem even met de teven en dan is het allemaal wel best.

Ja hoop het ook. maar zoals hij nou bezig is moet dat toch helemaal goed komen denk ik. even alles rustig aan elkaar laten wennen dan moet het gewoon helemaal goed komen.

Vandaag weer een pluimpje voor Mexx
Ik liep even door de stad en bij een groot grasveld met boompjes liet ik hem even plassen. Een vrouw met soort maltezer had der hondje loslopen (mag daar niet) en hij kwam recht op ons af rennen. Mexx was aan het snuffelen ergens maar zou erg kunnen schrikken dus ik had hem even bij de halsband gepakt.
De vrouw stond verderop beetje de andere kant uit te kijken en lette nergens op..

Hondje begon gelijk achter te snuffelen en Mexx schrok even, en ik legde hem gelijk af (ja lage houding, maar ivm met het grote verschil moest ik wel). Op hoge toon tegen Mexx pratend wat voor lief hondje dat wel niet was begon Mexx te kwispelen en toen het hondje bij zijn voorkant kwam werd en even gesnuffeld.
Helaas was dit een redelijk dominant reutje en het hondje begon dus na enige snuffelen (Mexx kwispelde al die tijd al vond hij het wel spannend) begon het hondje zich wat groter te maken en ging zelf zo tegen Mexx zijn kop aanstaan met zijn voorpootjes.. :-s
Door mijn vrolijke gepraat ging alles redelijk goed (ik kon die domme vrouw niet roepen, was bang dat ik daardoor de sfeer vervelender zou maken) maar Mexx was hier niet van gediend.
Maarja wat moest ik doen, zou ik hem hebben laten staan dan zou dat problemen kunnen geven, en ik wilde Mexx niet loslaten om het hondje weg te duwen, als er iets zou gebeuren ben je met je grote hond toch altijd schuldig..

Gelukkig loste Mexx het op door zijn houding te veranderen en een diepe grom te laten horen waar het hondje van schrok en wegsprong.
Ik heb Mexx laten opstaan en hij negeerde het hondje verder dat achter hem aan liep.
Toen heb ik even die eigenaar geroepen die der hondje kwam halen (was komen deed ie natuurlijk niet :-s)..

Was heel trots op mijn ventje dat zelfs in die vervelende houding toch vriendelijk was naar het hondje (klein en een reu, niet de beste combi bij Mexx) en op een keurige manier liet merken wanneer het genoeg was (gelukkig reageerde dat hondje goed ).

Wow super zeg van Mexx!

En wat goed van jou dat je nog steeds zo met hem bezig bent. Mexx kan die hondjes fysiek aan, dus daarvoor hoef je niks te vrezen. Maar je maakt hem wel sociaal, zo goed en kwaad als het kan.

Toppie

Super hoor! M´n complimenten voor jou en voor Mexx!!!

Fijn dat Mexx zo naar je luistert, kan je een hoop bereiken, knap hoor

Ik probeer hem juist zoveel mogelijk op kleintjes te hersocialiseren, want een grote hond tegen Mexx gaat vaak wel goed.
Mexx snauwt meer en gebruikt zijn lichaam, meestal is dat even snauw snauw tussen grote honden en dan is het klaar, maar als hij dat bij een kleintje doet kan het veel eerder fout gaan.

Gelukkig reageerde Mexx heel goed op me en daardoor op het hondje. Hij heeft soms gewoon wat sturing nodig

Ik vraag me altijd af of al die snauwende, grauwende, bijtende, uitvallende honden, altijd even lief zijn thuis, voor eigen familie, kinderen?

vr. gr.
Liesbeth

Whoe en nog meer vooruitgang
En niet alleen voor Mexx maar ook voor mijn moeder!

Mijn moeder is als de dood dat Mexx een hond afsnauwt en ontwijkt dus iedereen. Ik heb der al flink uitgefoeterd wat daardoor geeft ze ook verkeerde signalen aan Mexx.
Vandaag gingen we op bezoek bij kennissen een blok verderop met een 9 weken ouder heidewachtel.
We liepen er heen en onderweg kwamen we een vrouw met minihondje aan rollijn tegen.
Mijn moeder probeerde de lijn aan mij te geven, ik deed een pas opzij, toen wilde ze weglopen en heb ik even der een dreigende blik gegeven
Mexx had gelukkig niks van ons door en speurde de lucht af naar luchtballonnen.

Het hondje kefte en Mexx keek even. De vrouw liet de rollijn vieren (wil je dat je hondje gegrepen wordt?? je laat je keffende hond toch niet naar een andere lopen aan de riem??).
En wat doet Mexx, gaat helemaal aan de andere kant lopen en maakt een grote boog om het stel heen terwijl hij de andere kant uit kijkt!!
Jeahj!
Moeders was super blij en zag nu ook in dat Mexx zelf heel goed confrontaties uit de weg gaat.

Daarna de kennismaking met Boris. Die natuurlijk erg onder de indruk was (hij is net zo groot als Mexx zijn hoofd ).
Mexx had totaal geen interesse na de eerste snuffel (pups heb je niks aan volgens hem tot ze 4 maand zijn en een pootklap kunnen incasseren zonder te gillen).

In de tuin lieten we ze los en ookal rende Boris steeds langs Mexx heen en vond hij het super spannend er kwam nauwelijks reactie van Mexx.
Toen Mexx even later ging liggen ging Boris over op heftiger geschut en rende om hem heen en jumpte hem toen vol in zijn gezicht hij schrok zo dat hij ook gelijk eraf rolde op zijn rug
Mexx keek alleen even geschokt en duwde even met de neus, stond op en liep weg.
En ook nu kreeg mijn moeder weer meer vertrouwen. Mexx heeft nooit een pup gegrepen, maar dit zien geeft haar wel meer vertrouwen in Mexx. Wat hopelijk resulteert in ontspannender wandelen en dus ook minder conflicten, want ik denk dat mijn moeder der angst wel doorgeeft aan Mexx.


En 10 min later (en vele uitdaag pogingen van Boris) was het dan zover, Mexx heeft zeker 2x 10 sec gespeeld met hem
Het bestond uit een paar jumpjes en een pootklap, maar Boris is niet zon pieperd dus dat ging heel goed.
Wij blij!! Normaal is Mexx niet zo snel ermee, en we willen wel dat dit goede vrienden worden. Het zijn beide reuen dus beter zo jong mogelijk een goede band kweken. (zeker aangezien we vaak elkaars honden uit laten )