wat zou er met jullie honden gebeuren

Als wij allebei dood gaan dn gaat de hond naar mijn schoonouders...omdat die al op leeftijd zijn is er groot kans dat hun eerst gaan...
Dan zullen we waarschijnlijk de man vragen die we ook willen hebben voor onze ( aankomende ) kids als ons iets gebeurd!

Als we gaan scheiden blijft de hond bij de persoon die het huis houd!
Omdat hij daar gewoon is en een ruime tuin heeft!
Daarnaast woont de oppas naast ons dus dat is wel zo praktisch!

Ik denk dat Mieke dan naar mijn ouders gaat;
We hebben Mieke nog niet zolang (5 weekjes), maar mijn ouders wonen heel erg vrij- uit en hebben zelf ook 4 honden; 1 Sint Bernhard, 1 Berner Sennen en 1 Boomer.

Wanneer mijn vriend en ik over 4 weekjes samen een weekendje weggaan (een verassing voor mijn vriend zijn verjaardag) dan gaan de 2 jongens ook naar mijn ouders toe, en Mieke ook

Ik zit daar dus niet zo over in gelukkig En anders is mijn zus er nog wel...

Correctie; 2 Berner Sennens

hmmz nooit over gedacht!!

Als me vrien den ik uit elkaar gaan gan ze met mij mee!
En als ik er niet meer ben... pfft.. daar moet ik eens over denken!

Daisy gaat dan naar m'n schoonouders, komt ze nu ook al heel vaak en ze kent daar de regels en is vriendjes met de andere hondjes daar. Hoeven we ons gelukkig geen zorgen over te maken.

Wanneer we uit elkaar mochten gaan (wat hopelijk niet gebeurd), dan gaan de honden met mij mee..
Mocht ik (of wij) er niet meer zijn, dan worden ze opgevangen door familie.. Of ze blijven bij m'n vriend, of naar m'n ouders, of naar m'n zus/zusje.. Er is/komt altijd een oplossing!

@ Romee

Natuurlijk mag Tacsi dan hiernaartoe!!

Max gaat dan of naar Romee of naar een van onze ouders.

Wanneer we uit elkaar zouden gaan wordt het
co- ouderschap. We kunnen allebei niet zonder Sandy, dus geen getouwtrek om de hond!

In mijn testament staat wie zorgt voor de herplaatsing van welke diergroep. De testamentair-executair zal daarop toezien. Ben chronisch ziek en heb al 3x op het kantje gelegen. Dan is een goede voorbereiding geen overbodige luxe....

ik zou Pim het liefst herplaatsen bij iemand van hp...

Iemand die er veel verstand van heeft en goed met hem om kan gaan. Dat zullen dus al niet veel mensen zijn... (helemaal niet die ik in levende lijven ken)

Ze gaan allebij terug naar de fokker hier. Zijn ze mee bekent en hebben een grote boerderij

oudste reu en teef: indien niet bij mijn ouders terecht kunnen: inslapen. Reu vermoedelijk meteen, die is iets te actief om er gewoon te zitten, de teef trekt haar plan wel.

Pup: naar de fokker terug, die hem dan wel zal doorverkopen.

uhm tja..
ik moet toch nog een testament laten maken,
en dat daar inderdaad maar eens in laten zetten dan...
mocht er iets met zowel mijn man als mijzelf gebeuren, hoop ik dat mijn ouders en/of zusje mijn hond wilt, en anders mijn schoonouders wel,
mijn schoonvader zegt wel altijd, ik wil geen hond, maar ondertussen...

mijn ouders erven chevy dan...(als we allebij gaan) en anders mijn vriend...
en krijgt daarbij 100.000 euro.... om hem de rest van zijn leven goed te kunnen verzorgen

omdat ik geen kinderen kan krijgen heb ik een specialen aangepaste levensverzekering voor mijn hondje (welke dat ook mag zijn in de toekomst)

@ maart waarom inslapen?

Als mijn vriend en ik uit elkaar gaan blijft Lana bij mij.. Dat hebben we vanaf dag 1 besloten, ze is gewoon mijn hondje hihi..

En mochten we beide komen te overlijden dan gaat ze naar mijn schoonouders..

Niet vast gelegd op papier maar wel besproken en besloten hihi..

een vriendin van mij heeft nauwelijks familie en kaatje was altijd al veel bij mij. dus een paar jaar geleden heeft ze het vast gelegd: hond en bijbehorende auto. Voor pip heb ik er niet over gedacht. Ik zal het eens aangeven gewoon tussendoor. Ik ken veel mensen die stapel op haar zijn. Maar volgens mij wil ik dat ze naar haar fokster gaat die de herplaatsing regeld. Ik weet van mijn nicht die de hond van der zus kreeg na overlijden. Ze heeft daar erg veel steun aan. En de hond is erg verandert ten goede. Maar anders kan ik me ook voorstellen. De hond staat misschien toch in een wachtstand: wanneer komt ze weer als ze bij bekende is. Terwijl alles nieuw misschien die modus uitzet?

Als ik er ineens niet meer ben gaat Jip naar mijn moeder

Bij scheiden gaan de labjes met mij mee en de Hussell met mijn man. (Maar ik verwacht niet dat dat ooit gebeurt, wij zijn al zoooooo lang bij elkaar).

Als er iets met ons beiden zou gebeuren, dan gaat Missy naar mijn zoon, Baila terug naar het asiel (wij mogen haar niet zelf herplaatsen) en Lina terug naar de fokker denk ik.

Maar ik hoop dat mijn man of ik en nog liever allebei de honden nog wel gaan overleven..........

Scheiding zal nooit gebeuren, maar stel dat dan blijft Charlie bij mij.
Mocht ons hele gezin iets overkomen dan weet ik zeker dat mijn zus Charlie in huis zal nemen. We hebben een hechte familie en zelf mijn schoonfamilie, die geen honden gewend zijn, zullen Charlie niet naar een asiel brengen.
We hebben het er nooit over gehad maar ik denk dat er zelfs buren zijn die in het uiterste geval voor hem zullen zorgen.
Voor mijn moeder is het wel geregeld. Zij was al 79 toen een nieuwe hond van ons kreeg. Als zij haar hondje niet overleeft dan gaat hij naar mij of naar m'n zus.

Bas blijft bij de baas we zijn zo'n tweeeenheid hij gaat altijd met me mee waarheen dan ook dus overkomt mij iets dikke kans dat het hem dan ook treft
Mocht het toch anders lopen dan blijft hij bij zijn vrouwjte mocht die er ook niet meer zijn tja dan zullen we iets moeten laten vastleggen in het testament. Maar denk dat mn nichtje hem dan wel inhuis wil nemen. Maar goed dit is allemaal heel potetisch want wij blijven gewoon samen tot zijn dood ons schijd maar gelukkig gaat dat nog heel lang duren bij een eventuele scheiding gaat Bas met mij mee

groetjes Baasje van Bas

dan zou mijn vriend er verder voor zorgen, anders zal fiefie zeker weten binnen onze familie blijven. iedereen is zo gehecht aan dat meisje dat ze nooit weg zal gaan...

Zouden mijn vriend en ik uit elkaar gaan, dan gaan de honden met mij mee.
Zal ons wat gebeuren, dan gaan ze naar mijn broer en schoonzus of naar mijn zusje en zwager.
Kunnen wij om 1 of andere reden niet meer voor ze zorgen gaan ze ook naar bovengenoemde, hun weten hoe ze met Sasha en Mike om moeten gaan en dan weet ik zeker dat ze niet gescheiden worden

Wij hebben niets officieel vastgelegd, maar ik mag aannemen dat Balou bij mij of mijn zusje komt wonen als er iets met mijn vader gebeurt.

De dieren van mijn vriend en mij staan allemaal op mijn vriend zijn naam. Als we uit elkaar gaan gaan de kat en papegaai sowieso met hem mee. Kyra wordt dan denk ik overgeschreven op mijn naam en gaat met mij mee.

Bij overlijden van één van ons blijven ze uiteraard bij de ander. En als we allebei overlijden ga ik er vanuit dat mijn schoonfamilie zorgdraagt voor de kat en papegaai en mijn familie voor Kyra.

Ilse: mijn honden zouden gewoon niet tot hun recht komen bij anderen, die gaan er absoluut niet gelukkig worden.
Inslapen is met voorsprong het fairste voor hun, het zijn absoluut geen makkelijke honden. Aan mijn reu kan vb niemand een commando geven.

De pup is daarin veel makkelijker en die heeft bovendien een fokker die er hopen verstand van heeft en daar wel mee weet om te gaan. Dus dan zou hij naar hem teruggaan en via hem zou hij dan bij een meer dan geschikte baas terecht komen, ergens in de sport of het werk.

Voor Lily meerdere liefhebbende, zij zal zonder problemen liefdevol opgevangen worden.

Jip...ja... dilemma.
Gaat al langere tijd door mijn gedachten, wat met Jip? De mensen om mij heen kennen Jip en zien de impact van een leven met Jip en zouden daar niet uit vrije wil voor gaan. En ze noodgedwongen met de verantwoording opzadelen wil ik niet en een asiel zou desastreus voor hem zijn. Bovendien leer ik steeds beter wat Jip z'n mogelijkheden en onmogelijkheden zijn en weet ik steeds beter wat hij bovenal nodig heeft. Dus ik zal beter iets gaan regelen. Ik heb al ergens mijn licht opgedaan, maar dat is alleen wanneer er totaal geen alternatieven meer zijn. Lastig onderwerp voor mij.

Ik ben bang dat ik tot het uiterste zal gaan om ervoor te zorgen. Maar uiteindelijk zullen mijn honden altijd teruggaan naar de fokker.

als wij uit elkaar gaan dan blijft scotty bij mij.en als we allebij overlijden dan gaat scotty terug naar de stichting en met overleg gaat die dan naar mijn dochter. en zij zet hem dan op haar naam.

Als mij iets overkomt, b.v gehandicapt raak, dan train ik mijn hond tot hulphond.

Mocht ik komen te overlijden, dan gaat de hond terug naar het asiel waar ze vandaan komt, daar kennen ze haar en aangezien Viper zware gedragsproblemen heeft en echt een kind van de rekening is, wil ik niet dat ze zomaar naar iemand gaat (het asiel, staat achter mij en we hebben nog veel contact). Vanuit het asiel kan er rustig gekeken worden naar een goed huis en mensen met ervaring en verstand van honden met gedragsproblemen.